Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
RoodVruchtje schreef op 10-03-2025 om 16:46:
[..]
Ik deel jouw bijdrage helemaal Theekannetje! Ook ik word soort van plaatsvervangend boos als ik het lees. Zo’n man zou bij mij het laatste beetje liefde en respect doen afbrokkelen als sneeuw voor de zon.
Hoe gaat het met jou Theekannetje?
Fysiek goed, ook weer beetje begonnen met parttime werken. Echter, dinsdag PET-scan gehad en volgende week resultaat. Deze zal zeer bepalend zijn, dus heel nerveus. Dankjewel 😘
Theekannetje schreef op 13-03-2025 om 11:29:
[..]
Fysiek goed, ook weer beetje begonnen met parttime werken. Echter, dinsdag PET-scan gehad en volgende week resultaat. Deze zal zeer bepalend zijn, dus heel nerveus. Dankjewel 😘
🍀🤞😘
Theekannetje schreef op 13-03-2025 om 11:29:
[..]
Fysiek goed, ook weer beetje begonnen met parttime werken. Echter, dinsdag PET-scan gehad en volgende week resultaat. Deze zal zeer bepalend zijn, dus heel nerveus. Dankjewel 😘
Sterkte en kracht toe gewenst❤️
Theekannetje schreef op 13-03-2025 om 11:29:
[..]
Fysiek goed, ook weer beetje begonnen met parttime werken. Echter, dinsdag PET-scan gehad en volgende week resultaat. Deze zal zeer bepalend zijn, dus heel nerveus. Dankjewel 😘
Pffff spannend. Ik gun je alle goeds 😘
Xxx
Live Event; feit dat jij het een belediging vindt voor hulpverleners om een prostitue ook een soort hulpverlener te noemen, geeft wel aan hoe neerbuigend jij het woord hoer gebruikt. Wat vreselijke onzin is.
Zonder sexwerkers /prostitues zouden er heel wat meer verkrachtingen plaatsvinden. En er komen ook heel veel mannen die gewoon geen relatie hebben he.
Kunnen we misschien weer ontopic? Er lopen hier meerdere mensen met hun ziel onder hun arm wegens bedrog, en hun verhalen worden nu helemaal onder gesneeuwd door deze discussie.
Theekannetje schreef op 13-03-2025 om 11:29:
[..]
Fysiek goed, ook weer beetje begonnen met parttime werken. Echter, dinsdag PET-scan gehad en volgende week resultaat. Deze zal zeer bepalend zijn, dus heel nerveus. Dankjewel 😘
Dat moet inderdaad zenuwslopend zijn! Veel sterkte met afwachten en ik duim voor goed nieuws!🙏🌷🙏
Stresskipje schreef op 13-03-2025 om 18:02:
Kunnen we misschien weer ontopic? Er lopen hier meerdere mensen met hun ziel onder hun arm wegens bedrog, en hun verhalen worden nu helemaal onder gesneeuwd door deze discussie.
Hoe gaat het met je? Liefs
Breiertje schreef op 13-03-2025 om 18:25:
[..]
Hoe gaat het met je? Liefs
Naar omstandigheden redelijk, dankje.
man is veel weg, en dat geeft rust. Als hij nergens terecht kan vraagt hij of hij hier mag slapen, en dat vind ik dan wel goed. Zien de kinderen hem ook nog eens.
Praten is momenteel niet te doen. Hij is ontwijkend, en dingen komen niet goed bij hem binnen, waardoor hij een heel raar antwoord geeft. Ik ben telkens zo verbouwereerd door zijn reactie, of het gebrek daaraan, dat ik stil val. Ik laat het maar even zo. Vind het ook wel prima zo. Het alternatief is een vechtscheiding waarbij hij zn kinderen laat stikken, en dat wil ik uiteraard liever niet.
Als hij hier is ben ik zoveel mogelijk weg, op mn werk of ergens op bezoek. Een soort birdnesting.
Hij zoekt de laatste tijd wel weer meer contact per app, waarbij hij woorden uit het verleden terugneemt, en benadrukt dat ik nog steeds erg belangrijk voor hem ben, en als hij iets voor me moet doen moet ik het zeggen, dan doet hij het graag. Ik reageer daar niet op. 'niet belangrijk genoeg' denk ik alleen maar, en achter hem aanvangen doe ik al helemaal niet. Dat was ons hele huwelijk al een beetje onze dynamiek, en daar wil ik nooit meer naar terug. Maar zolang hij met Truus omgaat heeft daarover praten voor mij geen enkele zin. Dus ik ga er niet op in.
Hoe gaat het met jou? Ik reageerde enkele pagina's terug nog op je bericht, heb je dat nog gelezen?
Stresskip, waarom zou het een vechtscheiding worden dan? En waarom zou hij naar zijn kinderen opeens heel naar gaan doen. Of überhaupt totaal anders behandelen? Ik denk dat je juist ook in het belang van je kinderen moet denken. Wat voor voorbeeld geef je nu? Dit is straks hun blauwdruk van een normale relatie. Wil je dat? Ze zien hoe jullie met elkaar omgaan en dat hun vader steeds weggaat. En merken ook dat het normaal is om jou op deze manier te behandelen. Want jij bent niet gelukkig en wordt niet goed behandeld.
Voor mij was het heel belangrijk dat de kinderen niet in een leugen of liefdeloos huwelijk op zouden groeien. Dat ze zien dat je het alleen ook kunt redden. En uiteindelijk krijgen ze later toch alles te horen over wat er speelde. Patronen uit de opvoeding herhalen zich heel erg vaak.
Stresskipje schreef op 11-03-2025 om 14:32:
ik heb met je te doen lieve Breiertje. Ik kan me voorstellen dat je er geen vertrouwen in hebt dat het nooit meer gebeurd.
Wat mij helpt, en waarvan ik nu ook wel benieuwd ben naar andermans (jou) antwoord, is mezelf de vraag stellen: wat gebeurd er eigenlijk als ik het niet meer volhoud? Hoe ziet dat er dan uit, het niet meer aankunnen?
Ik had het gelezen. Maar geen idee wat erop te antwoorden. Ik denk erover na, maar ik weet het niet. Mijn gedachten zijn ook 1 warboel....En dan raakte het ondergesneeuwd op het forum denk ik.
Vandaag voor het eerst een positief gevoel gehad, omdat hij iets voor me deed die heel erg belangrijk is voor me. Spontaan. Met volle overgave.
En toen dacht ik, leer kijken naar wat er wel nog is, in plaats van in die negatieve cirkel te blijven draaien. Want zorgen voor elkaar is ook belangrijk. Ik verkeer in een luxe positie in vergelijking met jou, maar toch ben ik zo gewond vanbinnen...
Wie weet kan ik dit positief gevoel even vasthouden, zodat ik weer even in een positieve vibe zit, want de negatieve vibe is al zo lang aan de gang, dat ik op mijn tandvlees zit...
En ergens moet ik echt die knop zelf omdraaien, ik weet het. Maar het lukt me echt niet. Als ik naar hem kijk denk ik, hij heeft seks gehad met een ander. Direct. Het is er altijd en overal, in mijn hoofd.
Ik heb respect voor hoe jij het aanpakt. Je zal jezelf nooit moeten verwijten dat je niet alles hebt geprobeerd tov je gezin. Dikke zoen.
Izza schreef op 13-03-2025 om 19:28:
Stresskip, waarom zou het een vechtscheiding worden dan? En waarom zou hij naar zijn kinderen opeens heel naar gaan doen. Of überhaupt totaal anders behandelen? Ik denk dat je juist ook in het belang van je kinderen moet denken. Wat voor voorbeeld geef je nu? Dit is straks hun blauwdruk van een normale relatie. Wil je dat? Ze zien hoe jullie met elkaar omgaan en dat hun vader steeds weggaat. En merken ook dat het normaal is om jou op deze manier te behandelen. Want jij bent niet gelukkig en wordt niet goed behandeld.
Voor mij was het heel belangrijk dat de kinderen niet in een leugen of liefdeloos huwelijk op zouden groeien. Dat ze zien dat je het alleen ook kunt redden. En uiteindelijk krijgen ze later toch alles te horen over wat er speelde. Patronen uit de opvoeding herhalen zich heel erg vaak.
We zijn uit elkaar, dat weten ze. Dat papa steeds weggaat, tja, dat heb je met "gescheiden" ouders, daar kan ik ook niks aan doen. Nou zien ze hem nog regelmatig en is hij er voor ze.
Voor de kinderen is er geen verschil tussen wel of niet officieel gescheiden, dus voor hen hoef ik het niet te doen. Zolang man niet wil praten over een scheiding komen we er samen niet uit. Dan moet ik een advocaat inschakelen. Hij raakte al van streek toen ik mn meisjesnaam weer ging gebruiken, en doet dan hele rare, onredelijke, vervelende dingen.
Ik zeg niet dat hij tegen de kinderen naar gaat doen, hij laat ze in de steek. Als hij niet hier is kijkt hij niet naar ze om. Nog geen belletje, niks. Laatst was hij 9 dagen weg. niks van hem gehoord. Hij meent dat als we hem nodig hebben of de kinderen hem missen dat wij dan maar contact met hem moeten op nemen. Maar ik heb hem niet nodig, en de kinderen missen hem niet, want ze zijn wel gewend dat papa veel weg is. Hebben in ieder geval geen behoefte aan papa bellen ofzo. Maar als hij helemaal vertrekt zien ze hem dus helemaal nooit meer. Behalve als ik achter hem aanvang, en dat ga ik dus niet doen.
Ik denk dat we voor de kinderen juist een goed voorbeeld zijn. We zijn uit elkaar, maar gaan respectvol met elkaar om.hebben issues, maar maken geen ruzie. En we werken samen in de zorg, opvoeding, huishouden, maken er het beste van... hij doet nog steeds alles voor me. Behalve kappen met Truus.
Maar feitelijk wil hij zijn kinderen dan toch niet. Hij doet zelfstandig geen moeite. De kinderen weten intussen dat ze voor hem niet de moeite waard zijn. En dat het contact vanuit hunzelf zal moeten komen. Daar zou ik geen huwelijk voor in stand houden. En de kinderen weten misschien dat jullie uit elkaar zijn. Maar feitelijk ben je dat niet. Er is nog een huwelijk en alles is nog samen. Hij woont gewoon nog bij jullie. Dus zo uit elkaar ben je niet. En ze krijgen mee hoe jij je laat behandelen.
Beiertje, jij zegt iedere keer dat je er niet uitkomt. Al maanden niet. Maar wat is het ergste dat kan gebeuren dan? Erger dan nu kan het voor jou toch niet? En je kunt feitelijk niet eens weg. Dus hebt ook geen keus geef je aan. Wat als je nu eens stopt met dingen moeten en vechten. En accepteert dat de situatie is zoals die is.
Izza schreef op 13-03-2025 om 19:52:
Maar feitelijk wil hij zijn kinderen dan toch niet. Hij doet zelfstandig geen moeite. De kinderen weten intussen dat ze voor hem niet de moeite waard zijn. En dat het contact vanuit hunzelf zal moeten komen. Daar zou ik geen huwelijk voor in stand houden. En de kinderen weten misschien dat jullie uit elkaar zijn. Maar feitelijk ben je dat niet. Er is nog een huwelijk en alles is nog samen. Hij woont gewoon nog bij jullie. Dus zo uit elkaar ben je niet. En ze krijgen mee hoe jij je laat behandelen.
Ik heb geen zin om het uitgebreid te beargumenteren, maar je beeld klopt niet.
