Verder na ontrouw - deel 8

LifeEvent! schreef op 14-04-2025 om 08:44:

[..]

Reputatieschade..... Ja dat is duidelijk. Dat is dus belangrijker voor hem dan jou erkenning te geven 😓

De collega's van mijn man weten het allwnaa!! Doordat ik ook een collega ben zijn er al 1,5 jaar bepaalde blikken die op ons geworpen worden en de roddelpers heeft overuren gedraaid. Mijn man durfde zich in het begin niet te vertonen, schaamde zich kapot maar zag het als consequentie. Zo zou jouw man het ook kunnen zien. Daden hebben gevolgen nl....

Wat bizar dat hij dat belangrijker vindt dan jullie relatie herstellen. Truus de deur uit doen (uit zijn nabijheid) heeft ook gevolgen... Hij is het aan jou en de kinderen verschuldigd.

Niemand is het verplicht in een relatie te blijven he? Heel vervelend voor To. Maar hij is niet verplicht met haar verder te gaan of de relatie te herstellen. En wat hebben collega's nu te maken met het huwelijk van jouw man? Hij is hen geen verantwoording of uitleg verschuldigd alleen jou (als hij samen wil blijven). Je collega's hebben toch niets te maken met wat jij thuis uitspookt? Zolang het geen invloed heeft op je werk kan je dat gewoon laten gaan. Deze man wil waarschijnlijk niet echt verder met to maar wil (en moet) zijn werk wel behouden. 

Ik ben overigens ook vrij weinig bezig met wat anderen wel niet denken. En het maakt mij ook niet zoveel uit wat anderen verder doen (zolang ik daar persoonlijk geen last van heb). Imago zegt mij dan ook niet zoveel. Beter concentreren mensen zich op hun eigen leven. 

Izza schreef op 14-04-2025 om 10:00:

[..]

Niemand is het verplicht in een relatie te blijven he? Heel vervelend voor To. Maar hij is niet verplicht met haar verder te gaan of de relatie te herstellen. En wat hebben collega's nu te maken met het huwelijk van jouw man? Hij is hen geen verantwoording of uitleg verschuldigd alleen jou (als hij samen wil blijven). Je collega's hebben toch niets te maken met wat jij thuis uitspookt? Zolang het geen invloed heeft op je werk kan je dat gewoon laten gaan. Deze man wil waarschijnlijk niet echt verder met to maar wil (en moet) zijn werk wel behouden.

Ik ben overigens ook vrij weinig bezig met wat anderen wel niet denken. En het maakt mij ook niet zoveel uit wat anderen verder doen (zolang ik daar persoonlijk geen last van heb). Imago zegt mij dan ook niet zoveel. Beter concentreren mensen zich op hun eigen leven.

Ik vind je dat je je tegenstrijdig uitspreekt. Enerzijds zeg je, collega's hebben niets met je huwelijk te maken en anderzijds moet de man van buitenspel wel zijn baan behouden. Dat kan toch gewoon? want zijn collega's hebben niets met zijn huwelijk te maken volgens jou dus is zijn baan behouden ook geen probleem ! 

Het is mooi dat jouw visie is dat mensen zich vooral niet met anderen bezig zouden moeten houden maar met zichzelf, helaas is dit niet de realiteit. 

Door wat iemand heeft gedaan kan de ander zijn/haar imago onderuit gaan, wordt er nu anders naar mijn man gekeken. Hij heeft reputatieschade. Hij wordt nu als onbetrouwbaar gezien door sommigen, hij is van zijn voetstuk gevallen, wordt een "eikel" genoemd, praten niet meer tegen hem etc Zo kunnen mensen zijn en die consequentie heeft hij te incasseren en wil hij ook omdat ze gelijk hebben zegt hij. Bij hem heeft het als positief effect gehad dat zijn hoogmoed is verdwenen en dankbaar voor collega's die hem als mens blijven zien en bezorgd waren hoe het met hem ging/gaat. Een levensles dus. 

Peet52! schreef op 14-04-2025 om 08:02:

Gisteren toch de vraag gesteld aan ex. Ik moest even wat brengen voor dochter.

Waarom hij nooit verteld heeft toen we samen verder gingen dat hij al een jaar eerder met haar geweest was. Hij zei dat hij betoverd door me was toen we weer afspraken in het bos. En hij heeft daar nooit meer aan gedacht. Hij was het " vergeten". Zo zei hij het tegen mij.

Gevraagd waarom hij dan uiteindelijk dat wel heeft verteld 6 maanden geleden.
Omdat ik zo aan het "door drammen "was. Zo zei hij het.

Nou ten eerste ..als je zoiets ziet als doordrammen denk ik niet dat je je realiseert hoe moeilijk het is om verder te gaan na vreemdgaan voor diegene die bedrogen is en hij heeft mijn worstelingen gezien. Mijn obsessieve gedrag over zijn collega. Hoezo dan vergeten. Even een kanttekening. Deze man heeft echt een heel goed geheugen.

Ik heb het idee dat het voor hem een soort jacht was en voor mij een trauma( toendertijd)

Nou ik merk dat ik het wel even een plekje moet gaan geven. Maar ook weer het besef dat een volwassen gesprek niet mogelijk is. Het verleden achter me moet gaan laten. Maar ook weer besef. Zo'n man wil ik niet.

Peet,  ik denk echt dat je, jullie, meer no contact moeten gaan. Toen jullie nog samen waren was er dat aantrekken/afstoten nu lees ik dat je er maar mee bezig blijft in de zin van elkaar opzoeken en er over willen praten. Misschien logisch maar elkaar zien (naast zakelijk contact over de kinderen) helpt niet de band los te laten. Strikt hier in zijn kan je echt helpen. 

edit: nou ja sorry het is niet aan mij natuurlijk om te zeggen wat je moet doen, maar het gaat me aan me hart je al zo lang te zien struggelen terwijl ik het idee heb dat je ex niet oprecht is.

Izza schreef op 11-04-2025 om 17:14:

Theekan je kunt dat natuurlijk ook omdraaien. Herstel kan alleen als de basis goed zat. Maar was die basis eigenlijk wel goed als iemand vreemdgaat? Mensen wijzen altijd erg makkelijk naar een probleem in de persoon. Maar dat kan natuurlijk net zo goed een probleem in de relatie zijn geweest. Immers in daadwerkelijk goede relaties is geen ruimte voor een derde. In goede relaties bespreek je problemen en verleidingen met elkaar.

Ik geloof dat Herstel meer afhangt van 2 partners die er volledig voor willen gaan. Waarbij volledig berouw, inzicht en openheid van zaken is.

Het was toch wel omdat het altijd goed ging tussen mijn man en mezelf dat ik het nog een kans wou geven eigenlijk. Anders wat dat vreemdgaan gewoon de druppel geweest. En natuurlijk verwacht je dan ook inzet. Maar was ik al half ongelukkig geweest en hij ook, dan zou ik er niet meer aan begonnen zijn. Ook in goede relaties waar niet zoveel mis mee is, wordt vreemd gegaan. Hij heeft me ook altijd gezegd dat onze relatie noch ik er iets mee te maken had. Alleen zijn eigen zucht naar opwinding, bewondering en avontuur. En zijn verliefdheid. Soms is het echt ook heel simpel egoïsme. 

MRI schreef op 14-04-2025 om 11:39:

[..]

Peet, ik denk echt dat je, jullie, meer no contact moeten gaan. Toen jullie nog samen waren was er dat aantrekken/afstoten nu lees ik dat je er maar mee bezig blijft in de zin van elkaar opzoeken en er over willen praten. Misschien logisch maar elkaar zien (naast zakelijk contact over de kinderen) helpt niet de band los te laten. Strikt hier in zijn kan je echt helpen.

edit: nou ja sorry het is niet aan mij natuurlijk om te zeggen wat je moet doen, maar het gaat me aan me hart je al zo lang te zien struggelen terwijl ik het idee heb dat je ex niet oprecht is.

Ja..je hebt gelijk hoor. Ik weet het. Stapje voor stapje gaat het echt beter. Contact is al beduidend minder.

Ik merk gewoon dat ik steeds meer kan loslaten als ik dan bijv. Een antwoord krijg. Zoals vergeten dat hij al een jaar eerder is vreemd gegaan. Hoe serieus heeft hij dan het proces genomen. Terwijl ik af en toe tegen het plafond aan liep..bij wijze van spreken. Met dit antwoord krijg ik wel weer nieuwe inzichten. Over hem maar ook zeker over mezelf. Hoe naïef ik dus nog steeds ben geweest. Maar ook dit echt nodig hebben om helemaal los  te komen. Nog steeds de naïeve gedachte hebben het niet achter hem te zoeken. Zo raar is dat. Maar het is toch echt zo.  Maar nu zijn uitspraken ook anders ben gaan zien.

Zoals..ik mis je/ ik hou van je/ ik wacht nog 10 jaar op je. 

Medium zei. Hij is helemaal niet met jou bezig. Vriendin zei..dat ben ik niet helemaal met haar eens. En dan opeens krijg ik het inzicht. Heee dat klopt.  Hij is niet met mij bezig maar met zichzelf. Wat betekent dit voor hem dat we gescheiden zijn en hoe voelt hij zich. Dus eigenlijk ben ik in dit verhaal helemaal niet belangrijk. Alleen een middel. En dan zo'n antwoord van hem gisteren en dan vallen er voor mij weer puzzelstukjes op zijn plaats. Ook omdat hij vind dat ik maar vind dat ik alles kan zeggen. Ten eerste doe ik dat echt niet maar wel in zijn ogen. 

En dan gelijk het besef. Jeetje...eigenlijk best heftig dat je er niet toe doet. Jouw gevoel. En dat wist ik natuurlijk maar weer even een bevestiging. 

De 2 belangrijkste mensen( ex nou ja is nog steeds wel belangrijk) en moeder. Ik kreeg gisteren het inzicht. Wat ik doe. Welke keuzes ik maak. Er wordt eerst gekeken naar wat het voor hen betekent. En dat is weer een inzicht waar ik mee aan de slag kan. Kan ik wel weer heel verdrietig van worden want waar ben ik. Waar is mijn vrijheid wat ik zo graag wil. Altijd maar rekening moeten houden met. Ben het eigenlijk wel een beetje beu allemaal

Ik vind het nog steeds lastig om ex ls een onoprechte man te zien. Maar puzzelstukjes vallen wel op hun plaats. En dat is voor mij de manier om los te komen.

Peet52! schreef op 14-04-2025 om 13:10:

[..]

Ja..je hebt gelijk hoor. Ik weet het. Stapje voor stapje gaat het echt beter. Contact is al beduidend minder.

Ik merk gewoon dat ik steeds meer kan loslaten als ik dan bijv. Een antwoord krijg. Zoals vergeten dat hij al een jaar eerder is vreemd gegaan. Hoe serieus heeft hij dan het proces genomen. Terwijl ik af en toe tegen het plafond aan liep..bij wijze van spreken. Met dit antwoord krijg ik wel weer nieuwe inzichten. Over hem maar ook zeker over mezelf. Hoe naïef ik dus nog steeds ben geweest. Maar ook dit echt nodig hebben om helemaal los te komen. Nog steeds de naïeve gedachte hebben het niet achter hem te zoeken. Zo raar is dat. Maar het is toch echt zo. Maar nu zijn uitspraken ook anders ben gaan zien.

Zoals..ik mis je/ ik hou van je/ ik wacht nog 10 jaar op je.

Medium zei. Hij is helemaal niet met jou bezig. Vriendin zei..dat ben ik niet helemaal met haar eens. En dan opeens krijg ik het inzicht. Heee dat klopt. Hij is niet met mij bezig maar met zichzelf. Wat betekent dit voor hem dat we gescheiden zijn en hoe voelt hij zich. Dus eigenlijk ben ik in dit verhaal helemaal niet belangrijk. Alleen een middel. En dan zo'n antwoord van hem gisteren en dan vallen er voor mij weer puzzelstukjes op zijn plaats. Ook omdat hij vind dat ik maar vind dat ik alles kan zeggen. Ten eerste doe ik dat echt niet maar wel in zijn ogen.

En dan gelijk het besef. Jeetje...eigenlijk best heftig dat je er niet toe doet. Jouw gevoel. En dat wist ik natuurlijk maar weer even een bevestiging.

De 2 belangrijkste mensen( ex nou ja is nog steeds wel belangrijk) en moeder. Ik kreeg gisteren het inzicht. Wat ik doe. Welke keuzes ik maak. Er wordt eerst gekeken naar wat het voor hen betekent. En dat is weer een inzicht waar ik mee aan de slag kan. Kan ik wel weer heel verdrietig van worden want waar ben ik. Waar is mijn vrijheid wat ik zo graag wil. Altijd maar rekening moeten houden met. Ben het eigenlijk wel een beetje beu allemaal

Ik vind het nog steeds lastig om ex ls een onoprechte man te zien. Maar puzzelstukjes vallen wel op hun plaats. En dat is voor mij de manier om los te komen.

Allemaal heel begrijpelijk hoor Peet, van iemand loskomen na tig jaren samen kost nu eenmaal tijd, niet zo hard zijn voor jezelf want je doet het echt hartstikke goed!

Ik ken jouw man uiteraard niet, maar het zal allemaal vast een combinatie van zaken zijn. Hij zal jou, op zijn manier, best missen en/of op je willen ‘wachten’, gecombineerd met automatisme en egoïsme, het kan prima naast elkaar bestaan natuurlijk.

Wel ben ik het met MRI eens, dat het voor jou (voorlopig dan) beter zou zijn enkel het hoognodige zakelijk (over de kinderen) contact te hebben met ex. Voor een vriendschap is het nog véél te vroeg. En die zgn vriendschap zal best nog een grotere uitdaging worden als er ooit weer eens een man in je leven komt, al moet je hier nu nog niet aan denken 😉

Straks, wanneer je nóg meer los bent van hem, zul je merken dat je ook niet meer zo verlegen zit op antwoorden op bepaalde vragen, dan interesseert het je gewoonweg niet meer. Gun jezelf die tijd, want je bent echt op de goede weg!

LifeEvent! schreef op 14-04-2025 om 11:18:

[..]

Je hebt gelijk. Jij schreef toen dat je zou willen dat je man het las maar bang was dat hij "meteen de deur uit zou lopen"

Hij is echt "de weg kwijt" 😢

Man is echt de weg kwijt. Of zichzelf kwijt. Daar heb ik tot op zekere hoogte begrip voor, maar niet meer ten koste van mezelf. Ook omdat ik gewoonweg geen beweging zie in dat hij zichzelf of de weg weer gaat vinden.. en ik ondertussen mezelf steeds meer lijk te verliezen thuis,en merk dat ik me los van hem juist ietsje sterker begin te voelen. 

En ik kan het zelf niet aan dat hij contact blijft hebben met Truus, en daar vervolgens niet eerlijk in kan/wil zijn. Ik snap dat hij zijn baan nodig heeft als we uit elkaar gaan. En tegelijkertijd gaan we straks dan dus uit elkaar met als een van de redenen dat hij zijn baan niet op zegt. Dus kip-ei, vicieuze cirkel, murphy's law.. geef er een naam aan maar daar komt het dan wel op neer. 

Zijn woorden zeggen 'ik wil samen verder' en zijn acties zeggen dat niet. En die acties zeggen dat nu al een jaar niet. En ik heb geen glazen bol die zeggen dat hij het over een halfjaar wel kan, of een jaar. Maar ondertussen loop ik wel leeg in de relatie.. en gaat de liefde ook rap weg (als het er al nog is..).   

GekkeHenkie100 schreef op 13-04-2025 om 10:59:

[..]

Ja, natuurlijk. Inkleuring is aan de orde bij iets als sfeer, gevoelens. Maar niet bij dergelijke feiten. En heel duidelijk dat er gewoon gelogen wordt.

Ik kan wel mee in het verhaal van MRI. Het klinkt niet als een narcistische zak. Maar meer als iemand die zich nu als een slappeling opstelt. Die moet ontdekken dat het meer eervol en waardig is om nu verantwoordelijkheid te nemen, schoon schip te maken, dingen te doorbreken, jezelf bij je lurven te pakken. In plaats daarvan lijkt het slappe hap met liegen, kop in het zand steken, zo min mogelijk naar jezelf kijken en niet bereid tot veranderen. Jij verdient beter, jouw kinderen verdienen beter en hij zelf ook. Alleen hij is de enige die het kan veranderen.

Heb je mensen die je nu kunnen helpen bij het maken van de juiste keuzes? Emoties van nu kunnen je goed helpen te voelen wat je echt wilt en tegelijk heb je ook nodig om er met wat afstand naar te kijken om wat je wilt te vertalen naar keuzes. Blijf ademen. En erop vertrouwen dat je, hoe zwaar ook, alles aankunt.

Ik sluit me aan bij GekkeHenkie en MRI … mijn gevoel is ook eerder dat het struisvogelpolitiek is bij je man. Hij beseft echt nog altijd niet dat jij richting uitgang aan het gaan bent en bijna bereikt hebt. 
ik begrijp hoe moeilijk je het daar mee hebt, die beslissing nemen. Daar is maar één antwoord op, forceer jezelf niet. Stap voor stap, zoals je zelf schreef. 
Als hij blijft aanmodderen komt de vastberadenheid op een bepaald moment vanzelf. En boosheid kan inderdaad helpen. 
Je man is ziende blind. 

@Stresskipje, hoe gaat het met/bij jou/jullie?

Daarnaast ben ik ook heel erg benieuwd of Titiv hier nog meeleest en hoe het met haar gaat?

RoodVruchtje schreef op 14-04-2025 om 13:35:

[..]

Allemaal heel begrijpelijk hoor Peet, van iemand loskomen na tig jaren samen kost nu eenmaal tijd, niet zo hard zijn voor jezelf want je doet het echt hartstikke goed!

Ik ken jouw man uiteraard niet, maar het zal allemaal vast een combinatie van zaken zijn. Hij zal jou, op zijn manier, best missen en/of op je willen ‘wachten’, gecombineerd met automatisme en egoïsme, het kan prima naast elkaar bestaan natuurlijk.

Wel ben ik het met MRI eens, dat het voor jou (voorlopig dan) beter zou zijn enkel het hoognodige zakelijk (over de kinderen) contact te hebben met ex. Voor een vriendschap is het nog véél te vroeg. En die zgn vriendschap zal best nog een grotere uitdaging worden als er ooit weer eens een man in je leven komt, al moet je hier nu nog niet aan denken 😉

Straks, wanneer je nóg meer los bent van hem, zul je merken dat je ook niet meer zo verlegen zit op antwoorden op bepaalde vragen, dan interesseert het je gewoonweg niet meer. Gun jezelf die tijd, want je bent echt op de goede weg!

Hai roodvruchtje..

Doet me heel goed je reactie.

Want idd...jeetje. wat heb ik eigenlijk al bereikt in een half jaar tijd. Ik heb een huis. Super fijne plek en helemaal naar mijn smaak ingericht. Helaas 1 slaapkamer te weinig maar ach...voor nu is het prima. Financieel kan ik rondkomen. Ik heb zelfs nog ruimte over om leuke dingen te doen of te shoppen. De kinderen zijn hier supergraag en voelen zich hier ook superfijn. Soms veel te druk met afspraken met hele fijne lieve vriendinnen. Ik heb meer energie💪 en door verminderd drankgebruik en stress zomaar 10 kilo afgevallen. Op mijn balkon lijkt het af en toe wel Spanje. Zo heerlijk schijnt de zon.

Dus ja als ik dit zo opsom allemaal ben ik al een heel eind. Dus...dank je❤️

Alleen ja...die ex...dat heeft nog tijd nodig.

Ik trok van de week een inspiratie kaartje.

Daarop stond.

Laat het verleden los en het verleden zal jou loslaten.  Was ook weer zo toepasselijk en ook zeker in mijn situatie. 

Buitenspel2024 schreef op 14-04-2025 om 13:46:

[..]

Man is echt de weg kwijt. Of zichzelf kwijt. Daar heb ik tot op zekere hoogte begrip voor, maar niet meer ten koste van mezelf. Ook omdat ik gewoonweg geen beweging zie in dat hij zichzelf of de weg weer gaat vinden.. en ik ondertussen mezelf steeds meer lijk te verliezen thuis,en merk dat ik me los van hem juist ietsje sterker begin te voelen.

En ik kan het zelf niet aan dat hij contact blijft hebben met Truus, en daar vervolgens niet eerlijk in kan/wil zijn. Ik snap dat hij zijn baan nodig heeft als we uit elkaar gaan. En tegelijkertijd gaan we straks dan dus uit elkaar met als een van de redenen dat hij zijn baan niet op zegt. Dus kip-ei, vicieuze cirkel, murphy's law.. geef er een naam aan maar daar komt het dan wel op neer.

Zijn woorden zeggen 'ik wil samen verder' en zijn acties zeggen dat niet. En die acties zeggen dat nu al een jaar niet. En ik heb geen glazen bol die zeggen dat hij het over een halfjaar wel kan, of een jaar. Maar ondertussen loop ik wel leeg in de relatie.. en gaat de liefde ook rap weg (als het er al nog is..).

Ja intussen is aan het gebeuren waar we het een tijdje geleden al over hadden: zijn opstelling na Truus wordt nog meer een reden om te scheiden dan het feit dat hij iets met haar had. En ik kan me er alles bij voorstellen dat je je gaat afvragen met  wat voor persoonlijkheid je dan getrouwd bent? Zijn gedrag zoals ik het hier lees verdient nou niet direct respect. Blijkbaar dringt dat niet tot hem door, niet als jij het zegt, niet als de therapeut het zegt (zegt ze het eigenlijk wel?). Misschien als een broer of een goede vriend van hem het zegt? (als je daar nog zin in hebt hoor)

MRI schreef op 15-04-2025 om 10:12:

[..]

Ja intussen is aan het gebeuren waar we het een tijdje geleden al over hadden: zijn opstelling na Truus wordt nog meer een reden om te scheiden dan het feit dat hij iets met haar had. En ik kan me er alles bij voorstellen dat je je gaat afvragen met wat voor persoonlijkheid je dan getrouwd bent? Zijn gedrag zoals ik het hier lees verdient nou niet direct respect. Blijkbaar dringt dat niet tot hem door, niet als jij het zegt, niet als de therapeut het zegt (zegt ze het eigenlijk wel?). Misschien als een broer of een goede vriend van hem het zegt? (als je daar nog zin in hebt hoor)

Ik denk eigenlijk dat ik daar geen zin meer in heb..

Voel me er bijna een soort van schuldig over maar volgens mij is mijn vechtlust op  

Buitenspel2024 schreef op 15-04-2025 om 22:31:

[..]

Ik denk eigenlijk dat ik daar geen zin meer in heb..

Voel me er bijna een soort van schuldig over maar volgens mij is mijn vechtlust op

It takes two to make a relationship a success and only one to make it a failure 💔 

Buitenspel2024 schreef op 15-04-2025 om 22:31:

[..]

Ik denk eigenlijk dat ik daar geen zin meer in heb..

Voel me er bijna een soort van schuldig over maar volgens mij is mijn vechtlust op

Heel snel mee stoppen (met dat schuldgevoel). Je bent al meer dan een jaar bezig toch? De relatie liep al langer niet meer goed. Toen nog een ander en vervolgens geen inzet voor herstel. Je kunt natuurlijk eindeloos blijven trekken en inzetten. Maar wat zie je op dit moment aan inzet en eigen motivatie? Wil je verder met wie hij nu is? 

Bewaar dat beetje vechtlust voor jezelf en je toekomst. Straks ben je volledig uitgeblust of overspannen.