Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Dat zal niet zo makkelijk zijn. Je verneemt eerst dat er een ander is. Dan heeft jouw man maar liefst 7 maanden nodig gehad om te bepalen dat hij met jou door wilde gaan. En nu is hij 1 maand 'terug', vakantie voorbij en moet het gewone leven weer zijn weg vinden.
Wat is er met jou gebeurd in die 7 maanden? Je begon volgens mij net om te buigen naar zonder hem kan ook. Wat vind je nu precies niet makkelijk?
Ik vermoed dat jouw proces nu pas echt gaat beginnen.
Xxx
Het lijkt mij extra zwaar als tegen je wil in je huwelijk/relatie geen stand houdt, ook vooral je kinderen de dupe zijn. Daarom pleitte onze mediator ook voor rust in chaos want dan worden er geen beslissingen genomen in een rollercoaster van emoties. Als er liefde is voor elkaar (onder een enorme laag boosheid, verdriet en pijn) dat eerst uitwerken en als het dan niet lukt om samen verder te gaan, zonder strijd te scheiden. Dat zou veel minder beschadigde kinderen opleveren. Wij zijn dankbaar voor alle hulp die dit voor onze kinderen mogelijk heeft gemaakt 🙏
Anna Cara schreef op 11-09-2025 om 23:33:
Dat zal niet zo makkelijk zijn. Je verneemt eerst dat er een ander is. Dan heeft jouw man maar liefst 7 maanden nodig gehad om te bepalen dat hij met jou door wilde gaan. En nu is hij 1 maand 'terug', vakantie voorbij en moet het gewone leven weer zijn weg vinden.
Wat is er met jou gebeurd in die 7 maanden? Je begon volgens mij net om te buigen naar zonder hem kan ook. Wat vind je nu precies niet makkelijk?
Ik vermoed dat jouw proces nu pas echt gaat beginnen.
Xxx
Dat denk ik ook. Ik ben er zo mee bezig geweest dat hij weer thuis zou komen. In verband met privacy wil ik er niet veel over zeggen, maar verder gaan met haar was om heel veel redenen een drama geworden voor echt iedereen en ook zo goed als kansloos.
Die 7 maanden zijn al een heel proces geweest. De eerste twee maanden waren drama. Daana kwam er steeds beter en meer contact en meer beweging richting mij, na o.a. een periode van geen contact met ons allebei. Ik denk dat ik na een maand of 5 eigenlijk wel wist dat hij weer thuis zou komen. Ik ben daarom nooit echt heel serieus bezig geweest met alleen verder gaan; mijn intuïtie (en die heeft mij nog nooit in de steek gelaten) zei mij dat hij wij helemaal niet uit elkaar zouden gaan.
Heel veel verdriet en boosheid natuurlijk. Ik heb geprobeerd zo rustig mogelijk te blijven voor onze dochters zodat ze zouden slagen dan wel over zouden gaan. Dat wilde ik er ook echt niet nog bij hebben nml. Vooral voor onze oudste was het heel veel; zij zag Truus als haar tweede moeder. Ik heb mijn schouders geprobeerd eronder te zetten en professionele hulp gezocht. Veel afgesproken, leuke dingen gedaan, veel gewandeld en ik ben flink afgevallen. Ik krijg regelmatig de opmerking dat ik er zo goed uitzie. Mijn standaard reactie is dan dat ik wou dat ik mij zo goed voelde als ik eruitzie 
Ik vind het denk ik moeilijk dat ik steeds met hem geconfronteerd wordt (en zijn worstelingen) en mij minder goed terug kan trekken. En het besef dat de mogelijkheid bestaat dat het alsnog niet gaat lukken omdat ik nu ervaar hoe moeilijk het is. Het onvoorwaardelijke vertrouwen is weg, want dat deed ik. Een hele harde wijze les.
