Saaie seks en te weinig seks in huwelijk met baby

Smiley

Nee, het is niet goedgekomen.
Ook ik wilde in therapie en kreeg exact jouw antwoord: ik ben niet gek, ik mankeer niets, ik heb geen last van mezelf.
Dat antwoord was het begin van het lange einde.
Ik woon alweer wat jaren alleen.

Persoonlijk vind ik het niet normaal als iemand iets stuk gooit om andere reden dan dat er iets heel ernstigs is gebeurd.Echt iets heel erg ernstigs, niet omdat ze een driftbui krijgen.

Jij houdt nog van je man en dus ga je vechten. Goed van je! Succes bij de te nemen stappen en ik hoop dat het goed komt, maar leg je focus op de oorzaak en niet op het symptoom. Laat er in elk geval geen 30jaar overheen gaan oké?

hier is het

ook niet goedgekomen. (ik was degene die je problematiek herkende, zowel bij mezelf als bij anderen)
Mijn advies is ook met klem: laat het niet te lang doormodderen!
Hulp vragen klinkt leuk, maar je hebt er zo weinig aan als 'hij niet wil'.
Je kunt pas verder komen als je een gezamelijk probleem kunt formuleren. En samen aan de slag wilt. Dit moet echt samen, alleen kun je niets.
En pas ook op met hulp vragen. Roep niet te snel dat hij dingen kapot maakt. Hulpverleners checken (automatisch? Weet ik niet precies) de situatie voor het kind; loopt ontwikkeling van kind gevaar? Voor je het weet heb je er een dijk van een probleem bij.

Voor mij is het al weer lang geleden, de relatie waarin dat speelde. Ik heb daar echt wel een deuk van opgelopen. Constant afgewezen worden is echt killing voor je zelfvertrouwen, niet te lang laten gebeuren!
Ik heb al weer heel lang een relatie waarin dit totaal niet speelt. Maar 'nee' horen blijft gelijk pijnlijk...
En nee, natuurlijk gaat het nooit alleen over sex. Maar sex is voor mij wel belangrijk. En staat voor mij absoluut niet los vd rest. En natuurlijk speelde in die relatie toen meer.

gezamenlijk probleem

TO, Jannie heeft gelijk als ze zegt dat er een gezamenlijk probleem moet zijn.

Als jij richting je partner aangeeft dat je ongelukkig bent over een aantal dingen (bijv. erg boos worden in bijzijn van kind, geen seks willen, alleen met zichzelf/zijn "eigen" problemen bezig zijn), dan is denk ik het belangrijkste dat je wilt, dat je partner jou hoort, naar je luistert en je serieus neemt.

Pas daarna kan je praten over en werken aan oplossingen.

Als je dit allemaal uit naar je partner en hij doet er niets mee, vindt het jouw probleem, wil niet mee naar huisarts/therapeut etc. dan is de vraag of je jullie relatieproblemen kunt oplossen, want dan ligt het geheel bij jou. En dat voelt denk ik niet goed, sterker nog, dat vind ik heel fout. Als jij ongelukkig bent, zou hij dat naar moeten vinden. Zo nee, dan is serieus de vraag of hij zich in jou kan en wil verplaatsen.

Als hij echt een depressie heeft dan kan dat verklaren waarom hij bepaalde reacties heeft. Maar dan moet daar dus wel wat aan gebeuren!

En denk dus goed erover na hoe zijn gedrag was voordat het minder werd. De eerste twee jaar van je relatie zou ik niet meetellen, dan ben je nog verliefd. Dus kijk ongeveer vanaf dat moment.

Denkt niemand aan....

Zou het kunnen dat je man een buitenechtelijke relatie heeft?

Ik denk aan van alles...

Niet kunnen afstuderen door ADD? Zijn ouders zitten misschien teveel op zijn nek? Een relatie? Depressie? Gokverslaving met schulden? Jeugdtrauma dat opspeelt?
Maar het is niet aan ons, noch aan TO on te gaan zitten gissen.
Goed om hulp in te schakelen. Sterkte ermee. Het lijkt me een nare situatie.Heb je vriendinnen of familie bij wie je ook je hart kunt luchten? Volgens mij kun je best wat emotionele support gebruiken.

Jezus mina zeg

Wat pakt iedereen hier manlief met zijden handschoentjes aan en wordt Mamavan1 op alles aangevallen.
Mamavan1 stop alles op jezelf te betrekken alsjeblieft. Het kan evengoed bij hem liggen: Er zijn mannen voor wie geldt 'bezit van de zaak, einde van het vermaak' en een kindje en getrouwd zijn, lijkt op bezit van de zaak. Er zijn mannen die zo in de porno zitten dat ze liever even daarmee bezig zijn dan met hun vrouw. Dat kan er ook allemaal aan de hand zijn. En daar moet over gepraat worden. Helaas is dat niet voor de hand liggend in ieder huwelijk en bij mannen minder dan bij vrouwen (hoewel?).
Met een antwoord als 'jij zet me onder druk' zou ik geen genoegen nemen. Dat klinkt als met kluitje in het riet sturen en een cover up voor ernstiger zaken. Want hoe gaat het als jij hem vijf weken met rust laat? Gebeurt er dan wat? komt hij wel over de brug dan?

Je doet er alles aan om hem te pleasen, om hem te verleiden. En begrijpelijk, je wilt graag vrijen. Maar ik zou daar me ophouden. Ik zou zeggen "ik houd van je en wil dat graag lichamelijk beleven maar voor jou lijkt er van alles tussen te staan Dat kan natuurlijk maar ik wil het niet mijn probleem maken. Wat gaan we eraan doen?"

Want mij is onduidelijk of je man dit ook als een probleem ervaart. Het voelt alsof hij een beetje vlucht en het niet onder ogen wil zien en problemen van werk en zo als excuus neemt

sorry

In de vorige posting doe ik voorkomen alsof iedereen de schuld bij Mamavan1 legt. Ik had niet goed gelezen. Nu wel en ik zie dat dat niet zo is dus dat neem ik terug.

Mamavan1

Je verhaal doet me zo denken aan het verhaal van deze jonge vrouw

Niet dat ik zeg dat je man narcist is hoor, helemaal niet, maar gewoon hoe zij zich binnenstebuiten keert om gewoon eens fijn te vrijen en steeds nul op het rekest krijgt. En hoe groot het gevoel van afwijzing daarmee is.

Ik heb hetzelfde meegemaakt, dus voel erg met je mee. Het is heel pijnlijk.

Mamavan1

Ik begrijp je, ik heb de filmpjes ook huilend zitten kijken, het is zo vernederend steeds afgewezen te worden door de man van wie je houdt. (zou het voor mannen net zo zijn?)
Nee iemand hoeft het niet expres te doen, je man ook niet. Zoals ik al zei: ik zeg niet dat hij narcist is. Er zal ergens een soort onmogelijkheid in hem zitten zich aan intimiteit over te geven op het moment. Misschien wil hij je helemaal niet kwetsen ermee.

Ik denk wel dat het goed is om op een gegeven moment aan te geven aan hem dat jij dit niet meer volhoudt. En dat dingen niet direct opgelost moeten zijn/worden maar onderkend. Misschien is dat een wake up call. Dat je niet meer smeekt maar stelt. Want ik begrijp je: je kan niet jaren letterlijk en figuurlijk kalt gestelt worden. Toch is de kans dat als hij echt merkt dat je hem peert als het zo blijft, dat hij wel gaat zien dat hij een probleem heeft. Maar ik begrijp... aan jouw geduld zit ook een einde.

Zwangerschap

Heeft ie niet een soort klap gehad van je zwangerschap, bevalling en borstvoeding. Als man moet je daar toch even doorheen. Je hrbt een bepaald beeld van je partner en dat verandert toch. Goed mogelijk dat sommige mannen daar grotere problemen mee hebben dan andere. Het komt ook andersom voor volgens mij. Vrouwen die na een bevalling geen zin in seks meer hebben.

Ad/ mamavan1

Ook al heeft hij een klap van de zwangerschap gehad, dan moet hij dat onderkennen en aangaan en niet mammavan1 maar aan laten modderen.

eigenlijk mamavan1

Is het tweede filmpje van het drieluik nog veel meer toepasbaar op jullie schamele seksrelatie. Dat meisje zegt ook: ik deed van alles: sexy doen, niet sexy doen, het helemaal aan hem overlaten, mooie lingerie, van alles maar het maakte niet uit.
Ik begrijp dat het voor jou te pijnlijk is. Maar zou het niet wat zijn het filmpje aan je man te laten zien? Ik bedoel, ik vind die vrouw erg lief en niet offensief, ze legt alleen maar uit hoe het voelt voor haar. Misschien raakt het hem meer en is voelt hij zich minder in een hoek gedreven (wat niet jouw schuld is, komt omdat hij het zelf niet onder ogen wil zien) als het van een vreemde komt. Je zou hem het filmpje een keer per email kunnen sturen met de vraag of hij ajb wil kijken omdat jij je ook zo voelt. dit is het url

want die man van haar

zegt ook alles wat jouw man zegt: hij is te moe, het werk is te zwaar, zij wil te graag, hij voelt zich niet gezond. En als zij dan doorvraagt gaat hij schreeuwen. Echt het lijkt er heel veel op.

Marsja

Vanzelfsprekend. Denk niet dat ik het standaard voor mijn seksegenoten op neem. Ik sta aan mamavan's kant. Heeft iemand al een relatietherapie voorgesteld?

Hij weet niet hoe goed hij het heeft?

Pardon, jij hebt alles naar je toe getrokken en zegt nu dat hij het eten goed had? Je moet juist loslaten en hem verantwoordelijkheid laten pakken op zijn manier. Zo blijft er voor hem toch niets over?!
Gr Angela

Omgekeerd

Hier omgekeerde situatie meegemaakt.
Na 2 kids: bij mij behoefte aan intimiteit en seks als sneeuw voor de zon verdwenen, tot zeer groot verdriet van VK man.
Hij heeft zó vaak aangegeven mij en de intimiteit te missen.
Ik deed er niks mee: op slot, ook niet aan gewerkt en reageerde ook gestresst als het onderwerp voorbij kwam.

VK man vraagt na jaren modderen, keurig of hij dan misschien met een ander intiem mag zijn, maar met behoud van ons.
Ook niet op gereageerd.... zelfs niet eens op geantwoord.
Zéér lange poos later kwam ik er achter dat hij 'er wat bij' had.
F*ck, dit was ook weer niet de bedoeling....
Pas tóen realiseerde ik mij wat voor een impact de afwijzingen hadden gehad.
Hij wilde mij nergens meer mee lastig vallen en trok zijn eigen plan, verklaarbaar...
Wake up call 1e uur!
Klinkt misschien raar maar, de relatie is nu beter dan ooit, de intimiteit, de seks, fieuw.
VKman kon gelijk stoppen met 'het iets erbij', want wilde al die tijd mij.
Nu heeft ie me weer.

Ik zeg niet: "Ga eens vreemd en laat het uitkomen om te kijken wat er gebeurt", maar misschien kun je het bespreekbaar maken of jij er misschien "wat bij mag"...zou wellicht een hoop druk van de ketel kunnen halen.
Dan heb je het in iedergeval geprobeerd en wordt hij hopelijk ook wakker geschud, eerder dan ik (vóórdat het zegmaar al te laat is).

Het iemand ontzeggen van intimiteit zie ik nu ook als een vorm van verraad en al helemaal als je er niet aan wil werken.
Waarom zou hij het erg vinden als jij sex met iemand anders hebt, aangezien jullie het nooit meer doen en hij er vreselijk moeilijk over doet.
Is een redelijke zwart/wit vraag, ok ...

Intimiteit en sex zijn gewoon een levensbehoefte, zie ik nu, net als eten en drinken.

Sterkte!

Maar...

...nogmaals eerst bespreekbaar maken...

Je verergert het juist door in je eentje besluiten te nemen

en zaken voor te bereiden. Dat is niet eerlijk naar hem toe.

Als dat filmpje jou aan hem laat zien, dan zou ik dat wel sturen.
Hij kan het altijd nog negeren. Je hoeft het niet letterlijk onder zijn neus af te spelen.
En natuurlijk wel een moment van mailen kiezen dat hij alle tijd heeft om te kijken (of niet) zonder dat iemand op hem let.

Mamavan1

Je stuurt het filmpje niet 'want het kan alleen maar erger worden' maar intussen ben je al in je hoofd tot een scheiding over aan het gaan. Wat kan er nou erger worden dan een scheiding? (ja een seksloos uitgedoofd huwelijk misschien)
Ik bedoel maar: dat is toch wel in tegenstelling met elkaar. Ik begrijp als geen ander je gekwetstheid en je frustratie maar ik zeg: gun jezelf, je kind en je man nog die kans van een wake-up call voor je man. Of dat nou is via het filmpje, hem dit draadje laten lezen of een ander nemen (ja wel zeggen inderdaad). Er zijn mensen die echt denken 'oh dat doet mijn partner niet, die heb ik wel in de knip".
Nu handel je uit frustratie gekoppeld aan herkenning hier en het is ook gekmakend. Maar ik zou echt die wake up call overwegen. Als je het meent natuurlijk, niet als spelletje.

Ja, even laten weten

Dat je het ergens anders gaat zoeken, als seks binnen het huwelijk geen optie meer is.
En duidelijk maken dat je zo wil zorgen voor meer ontspanning en jullie huwelijk op die manier wil redden (ervan uitgaand dat dat eigenlijk nog wel is wat je wil).
En misschien ook nog maar eens suggereren dat hij zelf ook eens nadenkt over hoe hij ervoor kan zorgen dat het weer wat beter gaat met m. En dat je hem daar graag mee helpt, maar nu niet weet hoe of wat.
Hoe dat praktisch allemaal moet, weet ik niet. Maar wie weet, werkt het als wake up call.

Scheef

Ik krijg toch een beeld van een scheve relatie: jij verdient geld genoeg voor het gezin maar hij moet toch kost wat kost zijn baan met moeilijkheden onderhouden. Jullie hebben samen een kind maar jij doet vrijwel alles. Ook nog eens in het huishouden. Hij wil geen seks met je, maar als je het elders zoekt, is het voorbij. En als je jij iets erover oppert, wordt hij geagiteerd en ga jij dingen maar inslikken om de lieve vrede. Allemaal begrijpelijk als je een klein kindje hebt. Maar er speelt dus meer dan een uitgebluste seksuele verhouding. Het lijkt er op of het in de seksualiteit allemaal naar buiten komt (of juist niet dus).
Ik vind het niet aangaan adviezen te geven als van 'ja maar voor een man is het belangrijk kostwinner en jager te zijn' Dan gaat seks dus om zijn ego wat geboost moet worden. Ik bedoel, kom op evolueer. Ik hoor hier aan de ene kant een best onvolwassen opstelling van hem maar ook een veel te faciliterende houding van jou.
Ik denk dat je je eerst op het een en ander moet bezinnen voordat je plannen gaat maken om te scheiden. Blijft staan dat hij op de een of andere manier aan zijn jasje getrokken moet worden.

liefde

lieve mama van 1
Wat verdrietig..die situatie waarin jullie zitten.
Ik ben nu 19 jaar getrouwd en toen wij net getrouwd waren en ik in mijn nieuwe baan begon, was ik ook steeds moe moe moe. Ik was binnen 1 jaar getrouwd afgestudeerd..huis gekocht..moeder geworden en een fulltime baan. Mijn leven was radicaal veranderd en mijn lichaam kon dat niet bijbenen. Daar kwam ik ook later pas achter bij de huisarts..ik dacht zelf dat ik een ernstige ziekte onder de leden had. In seks had ik al helemaal geen zin..mijn werk nam zoveel energie en ik was doodop. Vaak is het bij ons beide zo dat als we het een tijd niet doen, de zin ook steeds minder wordt.
Daarna was ons seksleven jarenlang heel bevredigend. Tot mijn man opeens geen zin meer had..zich in bed direkt omdraaide en ging slapen en ik ook aan mijzelf begon te twijfelen. Er speelden toen ook wel andere irritaties mee en qua werk liep het bij mijn man niet lekker. Ook wij konden destijds niet goed met elkaar praten over gevoelens en lagen maar wat stil naast elkaar te mokken. Achteraf bleek dit het begin van de hooikoortsallergie van mijn man te zijn geweest..hij had het zo erg dat al zijn energie weg was en hij constant moe was.
Twee jaar later kreeg ik ook hooikoorts en snapte waarom hij zich zo voelde. Ook nu zijn er periodes dat wij het minder doen en de zin kan bij mij soms ook wekenlang weg zijn, maar dan wakkeren we de zin weer aan en doen we het soms dagelijks. Je moet er soms ook echt je best voor doen want het is zo verleidelijk lekker lui voor de tv te blijven hangen.
Wat jullie moeten doen is meer écht praten en wederzijds begrip hebben. Vraag je man eens hoe het op zijn werk gaat..is het wat hij verwacht had..is hij gelukkig op zijn werk..is hij gelukkig met jullie kind..het feit dat hij vader is..wat zijn dromen voor de toekomst zijn..of hij ergens mee zit wat hij kwijt wil
zorg eerst dat je relatie weer leuk word..toon begrip voor zijn problemen..en probeer jouw teleurgestelde houding niet te laten merken.
Er zitten bij hem klaarblijkelijk bepaalde frustraties/spanningen en probeer daar bij te komen. Niet door hem te verhoren, maar door liefdevol begrip. Over liefde hoor ik jou ook weinig..alleen over aantrekkelijk vinden en seks missen.

Ik zie in dit hele verhaal ook zeker ZIJN verantwoording en vind het ook niet juist dat hij jou zo negeert in lichamelijk opzicht. Maar seks afdwingen, smeken, dreigen helpt niet..zo is gebleken. Jouw man voelt zich ergens door geblokkeert en het niet hebben van seks is een gevolg daarvan. Net zoals bij pijn je de oorzaak moet vinden en symptoombestrijding niet echt helpt, helpt ook af en toe seks niks aan jullie probleem. Jullie openheid, liefde en vertrouwen naar elkaar toe moet eerst verbeteren. Veel succes