Tips gevraagd voor moeizaam seksleven
Ik ben een man en ik ben benieuwd naar wat meer inzichten rondom dit thema vooral van andere vrouwen die misschien zoiets hebben meegemaakt of zich kunnen verplaatsen in mijn vrouw. In mijn dagelijkse omgeving zit ik de hele dag tussen de mannen en ik heb drie broers en een handjevol vrienden dus ik heb niet echt dames met wie ik dit bespreekbaar kan maken.
Het zit zo: Sinds de bevalling van ons derde en vermoedelijk laatste kind is de seks van organisch, spontaan en liefdevol echt beroerd geworden. Mijn vrouw geeft elke paar weken aan te willen seksen en dan mag ik er overheen als het ware. Het duurt een minuut of 10 gemiddeld en is enorm gefocust op klaarkomen en er is amper voorspel. Ook bepaalde kleinerende en flauwe opmerkingen doen mij vermoeden dat ze er niks aan vindt of het zelfs liever niet doet. Het voelt in alles alsof ze mij een dienst bewijst. Ook opmerkingen dat ze niet zou willen dat ik vreemd zou gaan of na afloop lekker kan slapen vanavond... Tijdens de seks zit ze constant in haar hoofd, elk geluidje van de kinderen of het bed dat kraakt doet ze boos over. Het geeft mij een ontzettend naar en onrustig gevoel en ik wil liever geen seks op deze manier maar wil haar ook niet kwetsen of afwijzen of ons seksleven om zeep helpen of haar het gevoel geven dat er een ander is . De dagen rondom dat ze seks initieert maakt ze ook een bozige indruk, kort lontje en afstandelijk terwijl ze na een tijdje juist weer liefdevol doet en andere vormen van niet seksuele intimiteit zoekt en affectie toont.
De jongste is nu drie-en-een-half en sindsdien speelt dit. De eerste 2 jaar heb ik nauwelijks iets gezegd omdat zo'n bevalling niet niks is en ik haar niet wilde pushen. Heb aangekaart het niet fijn te vinden zo en waar ik dingen anders moet of kan doen maar inhoudelijk komen we nergens. Ze wil niet onder druk gezet worden en de paar keer dat ik over seks begon ook door mijzelf open te stellen dan maakte ze haar ogen tot spleetjes en luisterde heel aandachtig maar geeft zelf niet thuis. In plaats van een opening te creëren via een gesprek en haar mening en gevoelens te horen loop ik tegen een muur en voel ik me schuldig en slecht dat ik er over begon. Zij doet alsof er geen probleem is.
Mijn vraag is hoe jullie vinden dat ik dit het beste kan aanvliegen? Wil haar niet onder druk zetten of kwetsen maar ik wil geen validatieseks meer waarbij het perspectief van haar kant is mij een dienst bewijzen. Gesprekken lukken niet omdat ze super gesloten is op dat vlak. Merk dat ik steeds meer afkeer krijg tegen op deze manier seks hebben. Het gekke is dat het zich primair lijkt toe te spitsen op seks want verder gaan we supergoed prima en kunnen we over alles goed praten. Ook qua niet seksuele-intimiteit is er niks te klagen. Voor mij is seks binnen de relatie zeker belangrijk maar wel op basis van lust en consent en niet als relationele obligatie, misschien is dit helemaal niet aan de hand maar zo voelt het wel.
A-seksuele mensen daargelaten denk ik dat als het libido laag is er iets aan de hand is en reden tot verandering. Dit lijkt me het eerste onderwerp samen: vind je allebei dat het iets is dat moet veranderen? Waarbij het kan zijn dat jouw vrouw het zelf niet als een probleem ervaart, maar het dat alsnog is omdat jij wel een probleem ervaart. Dat mag ook haar probleem zijn. En: misschien wordt het niet als een probleem ervaren, als het seksueel stroomt is het leven een stuk leuker.
Als je elkaar vindt in het verlangen dat het verandert, dan kun je samen uitzoeken wat je te doen heb. En dat kan heel goed een mix zijn van relationele factoren (patronen in jullie relatie, verbondenheid), emotionele factoren (patronen, hechting en kindpijn), omstandigheden (kinderen, werkdruk, financiële zorgen) en leefstijl (invloed van bewegen, eten en drinken op libido zijn duidelijk).
Hele zoektocht en geen quick fixes. Wij hebben een heel proces doorlopen en deden parallel wat experimentele dingen die we beide leuk vonden. En zo groeiden vertrouwen en verlangen. Good luck!
Izza schreef op 13-03-2025 om 07:08:
[..]
Dan benoem je dat gedrag en wat het met jou doet. En weg met het schuldgevoel. Met elkaar praten is essentieel. Juist ook over een lastig onderwerp. Daarvoor weglopen laat zien dat ze geen interesse heeft in jouw gevoelens en ook niet in jullie relatie.
Ik vind het altijd opmerkelijk dat mensen menen een "goede relatie" te hebben. Maar een dramatisch of afwezig seksleven waarover niet gepraat kan worden. Dan heb je dus een relatieprobleem die uiteindelijk erger zal worden. En dan verbaasd zijn dat er "opeens" iemand anders voorbij komt.
Dus benoemen en doorvragen. Ook als ze wegloopt. Of met haar ogen knijpt. "Ik merk dat je hier niet over wilt praten. Waarom is dat?" "Wat kan ik doen om het voor jou plezierig te maken " "wil je nog wel intiem zijn". Lukt dit zelf niet dan schakel je hulp in. Wil ze dat ook niet dan zou ik mededelen dat jij gaat kijken voor iemand ernaast. Dan hoef je haar niet meer te belasten met zaken die ze overduidelijk tegen haar zin doet. En waar niemand wat aan heeft.
Dat doe ik ook en niet op een aanvallende manier, maar zij voelt zich
dan direct aangesproken lijkt het. Ze geeft aan het bijzonder te vinden hoe ik
hier tijd voor vrij maak om er zo diep over na te denken alsof seks een futiliteit is. Ze reageert meer als een kritische aanhoorder dan dat er echt een gesprek op gang
komt. Ze hoort me aan maar ik krijg geen inhoudelijke reactie terug. Waardoor het een ackward monoloog is die ik voer en me daarna schuldig voel dat ik er over ben begonnen + geen bal opgeschoten.
Onze relatie is verder prima alleen de seks is echt een thema waar we elkaar
niet goed in vinden op dit moment. We hebben gisteren nog lekker tegen elkaar
aangelegen en anderhalf uur gekletst over van alles, het is dus niet dat
er geen intimiteit is en geen verbinding. Weet ook niet zo goed hoe ik de waarde van seks moet inschatten. Bedoel het kan zeker een toegevoegde waarde hebben en ontzettend lekker zijn, maar moet je de kwaliteit van je relatie primair waarderen op basis van de kwaliteit en de hoeveelheid seks?
troelahoep schreef op 13-03-2025 om 09:35:
Maar wat vervelend WakuWaku. Zou ze niet 'gewoon' een sterk verminderd libido kunnen hebben, dat ze nog maar heel zelden opgewonden is, maar dat dit niet persé met jou te maken heeft? Ik vermoed dit omdat ze ook niet wil zoenen tijdens de seks en dat is herkenbaar voor mij. Soms wil ik graag intimiteit, verstandelijk heb ik er echt zin in maar dan komt het voor dat het lichaam/onderbewuste niet meewerkt. En dan merk ik bij de eerste tongzoen (in feite veel intiemer dan penetratie, vind ik) al dat ik er helemaal geen zin in heb en alleen maar lekker tegen elkaar wil liggen en gewone kusjes wil. Ik zou dat aan haar vragen, misschien vindt ze het zelf ook wel erg jammer of stom van zichzelf, en gunt ze jou wel seks op regelmatige basis. Hoe zou het voor jou zijn als je daadwerkelijk nog maar 2x per jaar seks zou hebben, en de obligate seks zoals jij het noemt achterwege zou laten. Zou je daarmee kunnen leven? En durf je dat met haar te bespreken?
Dat vermoeden heb ik dus ook heel sterk. Ze is moe van werk, moe van de kinderen. Andere vrouwen zouden misschien besluiten de seks af te houden maar dat wil ze niet omdat ze bang is voor de implicaties die dat weer met zich mee brengt. Een seksloos huwelijk kan prima werken, maar niet als de een wel wil maar de ander niet.
En ga ik dan vreemd? Of gaan we uit elkaar?
Op de korte termijn zou het het proberen waard zijn om die obligate seks te skippen en dan kijken of dat een positieve invloed heeft op haar libido, kan me heel erg voorstellen dat als het als een verplichting voelt de zin je ook wel vergaat.
Op de lange termijn lijkt een seksloze of bijna seksloze relatie me niet haalbaar. Ik hecht daarvoor te veel waarde aan seks. Al snap ik ook dat met bevallingen en kinderen het enorm zwaar is en je misschien een periode andere prioriteiten hebt als vrouw.
De vraag is alleen hoe ik dat ga communiceren, ik kan natuurlijk gewoon nee zeggen en het toelichten alleen dan moet zij daar niet mee in haar maag gaan zitten. Ook voelt het een beetje ondankbaar, als zij dit kan opbrengen en ik ga zeggen dat het niet goed genoeg is en liever geen seks heb dan waar zij mee komt? Het is lastig want het initiatief ligt al vier jaar bij haar. Vanaf de laatste zwangerschap heb ik gezegd whenever you're ready qua seks. Maar ook door veel afwijzingen en haar houding durf ik er niet aan te beginnen.
Heb heel sterk het gevoel dat harde woorden en druk het voor haar alleen maar moeilijker maken. Tegelijk wil je jezelf niet kwijtraken en constant je eigen principes en behoeften terzijde schuiven.
WakuWaku schreef op 13-03-2025 om 17:13:
Heb heel sterk het gevoel dat harde woorden en druk het voor haar alleen maar moeilijker maken. Tegelijk wil je jezelf niet kwijtraken en constant je eigen principes en behoeften terzijde schuiven.
Dan gebruik je lieve woorden, dus: ik zie jouw patronen (vooraf sjaggie, geen voorspel, heel snel klaar), daardoor krijg ik het gevoel dat je uit een soort van verplichting met me vrijt en niet omdat je het graag wilt. Dat geeft mij een naar gevoel, want ik hou van jou en ik wil niet dat je voor mij over je grenzen gaat en tegen je zin met me vrijt. Dus ik wil voorstellen dat we dat niet meer doen, niet op die manier. We wachten gewoon tot je ergens echt zin in hebt, in tegen elkaar aan zitten en praten, in een massage, knuffelen, wat zoenen, of meer. Wat zou je daar van vinden?
Ik zou de focus verleggen van: de sex is zo niet goed naar: waarom reageer je zo tijdens de sex? Wil je wel echt, of doe je het voor mij, want dat hoeft dus niet. Ik slaap prima en ga ook niet ergens anders op na 3 weken geen sex
En echt benadrukken dat het oké is als ze geen zin heeft en een paar weken niet gebeurd. Dat je niet gaat lopen. Dat je niet onbevredigd gaat lopen mokken. Beter 2 keer in de 3 maanden lekker sexen dan wekelijks een moetje.
Mijn man had ook met fases minder zin. Maar deed het voor mij. Dat is na een tijdje niet meer opwindend, en heb ik ook gezegd; laat maar, het is oké.
Na enkele maanden kwamen de kriebels vanzelf weer terug en was het weer spontaan 1/2/3 keer per week echt genieten van elkaar.
WakuWaku schreef op 13-03-2025 om 17:12:
[..]
Dat vermoeden heb ik dus ook heel sterk. Ze is moe van werk, moe van de kinderen. Andere vrouwen zouden misschien besluiten de seks af te houden maar dat wil ze niet omdat ze bang is voor de implicaties die dat weer met zich mee brengt. Een seksloos huwelijk kan prima werken, maar niet als de een wel wil maar de ander niet.
En ga ik dan vreemd? Of gaan we uit elkaar?
Op de korte termijn zou het het proberen waard zijn om die obligate seks te skippen en dan kijken of dat een positieve invloed heeft op haar libido, kan me heel erg voorstellen dat als het als een verplichting voelt de zin je ook wel vergaat.
Op de lange termijn lijkt een seksloze of bijna seksloze relatie me niet haalbaar. Ik hecht daarvoor te veel waarde aan seks. Al snap ik ook dat met bevallingen en kinderen het enorm zwaar is en je misschien een periode andere prioriteiten hebt als vrouw.
De vraag is alleen hoe ik dat ga communiceren, ik kan natuurlijk gewoon nee zeggen en het toelichten alleen dan moet zij daar niet mee in haar maag gaan zitten. Ook voelt het een beetje ondankbaar, als zij dit kan opbrengen en ik ga zeggen dat het niet goed genoeg is en liever geen seks heb dan waar zij mee komt? Het is lastig want het initiatief ligt al vier jaar bij haar. Vanaf de laatste zwangerschap heb ik gezegd whenever you're ready qua seks. Maar ook door veel afwijzingen en haar houding durf ik er niet aan te beginnen.
Nou, waarom zou dat ondankbaar zijn? Misschien is zij wel heel dankbaar als jij zegt dat het niet hoeft, op de manier zoals Marianne76 en Stresskipje beschrijven. Natuurlijk ga je niet zeggen dat de seks niet goed genoeg is.
troelahoep schreef op 13-03-2025 om 19:16:
[..]
Nou, waarom zou dat ondankbaar zijn? Misschien is zij wel heel dankbaar als jij zegt dat het niet hoeft, op de manier zoals Marianne76 en Stresskipje beschrijven. Natuurlijk ga je niet zeggen dat de seks niet goed genoeg is.
Inderdaad, ondankbaar? Jongen, ze doet onaardig en sarcastisch tegen je. Ik ga er voor het gemak even vanuit dat je dat niet verdiend. Miscommunicatie kan een oorzaak zijn, dus dan probeer je het vanaf een andere kant. Nu is het een kwelling voor jullie beiden, terwijl jullie volgens mij allebei hetzelfde (niet) willen.
WakuWaku schreef op 13-03-2025 om 17:13:
Heb heel sterk het gevoel dat harde woorden en druk het voor haar alleen maar moeilijker maken. Tegelijk wil je jezelf niet kwijtraken en constant je eigen principes en behoeften terzijde schuiven.
Juist in een goede relatie moet communicatie mogelijk zijn. Dat hoeft niet hard. Maar je moet wel je problemen bij elkaar kwijt kunnen. En je mening kunnen geven. Als jij een monoloog voert moet je dat dus concreet benoemen. Laat ook stiltes vallen. En vraag iedere keer "hoe zie jij dat" " hoe denk jij hierover".
Op dit moment behandelen jullie elkaar niet goed. Jij zwijgt om de vrede te bewaren en verzint excuses voor haar. Ze is niet pas bevallen maar 3! jaar geleden. En jullie maken nu ook tijd voor slechte seks. Uit onderzoek blijkt dat van seks meer seks komt en andersom. Je lichaam en geest reageren daar dus op. Als jullie het minimaal doen zal de lust steeds minder worden en de lichamelijke reacties langzaam afnemen. Die prikkels nemen af. Als zij nu maar 2x per jaar echt zin heeft is dat wat het is. De rest is een toneelstuk. Daar zou ik heel snel mee stoppen. Ze denkt jou te plezieren maar is je voor de gek aan het houden. Dat mag je in nette bewoordingen best zeggen. Tijd voor meer zelfvertrouwen op dit punt.
Izza schreef op 13-03-2025 om 19:39:
[..]
Juist in een goede relatie moet communicatie mogelijk zijn. Dat hoeft niet hard. Maar je moet wel je problemen bij elkaar kwijt kunnen. En je mening kunnen geven. Als jij een monoloog voert moet je dat dus concreet benoemen. Laat ook stiltes vallen. En vraag iedere keer "hoe zie jij dat" " hoe denk jij hierover".
Op dit moment behandelen jullie elkaar niet goed. Jij zwijgt om de vrede te bewaren en verzint excuses voor haar. Ze is niet pas bevallen maar 3! jaar geleden. En jullie maken nu ook tijd voor slechte seks. Uit onderzoek blijkt dat van seks meer seks komt en andersom. Je lichaam en geest reageren daar dus op. Als jullie het minimaal doen zal de lust steeds minder worden en de lichamelijke reacties langzaam afnemen. Die prikkels nemen af. Als zij nu maar 2x per jaar echt zin heeft is dat wat het is. De rest is een toneelstuk. Daar zou ik heel snel mee stoppen. Ze denkt jou te plezieren maar is je voor de gek aan het houden. Dat mag je in nette bewoordingen best zeggen. Tijd voor meer zelfvertrouwen op dit punt.
Dat ik heb ik wel eens geprobeerd maar ze denkt er niet zo over na. Seks moet spontaan gebeuren volgens haar en liefste met zo min mogelijk druk dat werkt het beste.
Verder heeft ze er niet zoveel over te melden. Als ik doorvraag dan krijg ik steeds dat antwoord in een net iets andere formulering. Of ze heeft geen idee. Die gesprekken kosten mij echt enorm veel energie om de juiste vragen te stellen en daarna weet ik nog niks en kom je ook niet nader tot elkaar.
Kan niet zo goed inschatten wat nee zeggen tegen slechte seks voor gevolgen heeft voor het huwelijk. Ten eerste merk ik niet meteen op voorhand of ze echt zin heeft of het een act is, fysiek lijkt ze wel in de stemming maar mentaal is anders. Soms hebben we een (voor zover ik dat kan beoordelen natuurlijk) prima vrijpartij allebei klaargekomen na afloop beetje relaxen en dan toch weer van die flauwe sneren of rare suggestieve opmerkingen dat het vooral om mij te plezieren was. Ik ervaar dat als bijzonder vernederend omdat ik op die basis helemaal geen seks wil en geef dat ook aan, maar volgens haar is dat een grapje op zo'n moment.
Ten tweede van seks komt meer seks zeg je... Dus als je daarmee stopt raak je vanzelf in een seksloos huwelijk. Of ze bloeit weer seksueel op zoals hierboven iemand schreef over haar man omdat er geen druk op staat. Ik vind mijzelf te jong voor een seksloos huwelijk dus het compleet loslaten is zeker op lange termijn eigenlijk ook geen optie.
Merk nu ik er over typ dat het ook weer energie kost. Het is een gebed zonder einde als zij niet eens kan of wil aangeven waar het aan schort. Heb geen flauw idee of seks haar überhaupt boeit, of ze niet tevreden is of dat er andere dingen spelen. Als ik die zaken direct vraag krijg ik generieke antwoorden als "Tuurlijk!" of "Maak je niet druk" "Waarom denk je er zo diep over na??"
Op deze manier zonder fundament of vertrouwen kun je eigenlijk nergens aan bouwen samen.
troelahoep schreef op 13-03-2025 om 19:16:
[..]
Nou, waarom zou dat ondankbaar zijn? Misschien is zij wel heel dankbaar als jij zegt dat het niet hoeft, op de manier zoals Marianne76 en Stresskipje beschrijven. Natuurlijk ga je niet zeggen dat de seks niet goed genoeg is.
Door zo direct te zeggen dat het van jou op deze manier niet hoeft impliceer je toch op niet te verstane manier dat de seks in jouw optiek nergens op lijkt?
Vind wel dat je gelijk hebt overigens, maar dan ga je er wel vanuit dat zij oprecht bewust zo lomp acteert en het niet een kwestie van onkunde is t.a.v. haar eigen seksuele gevoelens/libido en gedrag. Kan me voorstellen dat je als vrouw ook denkt rot je toch lekker op dan toch geen seks meer.
Toegegeven is het hele issue van de plichtmatige seks wel mee opgelost maar je komt waarschijnlijk ook nooit meer nader tot elkaar op dat vlak.
WakuWaku schreef op 17-03-2025 om 17:29:
[..]
Door zo direct te zeggen dat het van jou op deze manier niet hoeft impliceer je toch op niet te verstane manier dat de seks in jouw optiek nergens op lijkt?
Vind wel dat je gelijk hebt overigens, maar dan ga je er wel vanuit dat zij oprecht bewust zo lomp acteert en het niet een kwestie van onkunde is t.a.v. haar eigen seksuele gevoelens/libido en gedrag. Kan me voorstellen dat je als vrouw ook denkt rot je toch lekker op dan toch geen seks meer.
Toegegeven is het hele issue van de plichtmatige seks wel mee opgelost maar je komt waarschijnlijk ook nooit meer nader tot elkaar op dat vlak.
Nou ik begrijp ts wel hoor, Hier zou ik ook van balen en geen zin meer hebben: Soms hebben we een (voor zover ik dat kan beoordelen natuurlijk) prima vrijpartij allebei klaargekomen na afloop beetje relaxen en dan toch weer van die flauwe sneren of rare suggestieve opmerkingen dat het vooral om mij te plezieren was.
WakuWaku schreef op
Soms hebben we een (voor zover ik dat kan beoordelen natuurlijk) prima vrijpartij allebei klaargekomen na afloop beetje relaxen en dan toch weer van die flauwe sneren of rare suggestieve opmerkingen dat het vooral om mij te plezieren was. Ik ervaar dat als bijzonder vernederend omdat ik op die basis helemaal geen seks wil en geef dat ook aan, maar volgens haar is dat een grapje op zo'n moment.
Daarvan mag je,los van alles, echt wel duidelijk aangeven dat ze daarmee op moet houden. Ze kwetst je, dus het is niet grappig.
Lexus schreef op 17-03-2025 om 17:49:
[..]
Soms hebben we een (voor zover ik dat kan beoordelen natuurlijk) prima vrijpartij allebei klaargekomen na afloop beetje relaxen en dan toch weer van die flauwe sneren of rare suggestieve opmerkingen dat het vooral om mij te plezieren was.
Als een vrouw dat doet is het respect echt naar je weg. Ik denk echt dat de liefde naar jou toe op is. Kan aan haar liggen (ongelukkig het leven nu) of er is echt een ander. Je kan en moet haar niet dwingen. Je kan wel zelf een keuze maken. Een relatie heb je samen en als toetje seks. Nu ben je vader/moeder aan het spelen. Maar vroeg het al eerder aan je. Wat doen jullie nog samen buiten de kinderen om?.
Renate46 schreef op 18-03-2025 om 14:58:
[..]
Als een vrouw dat doet is het respect echt naar je weg. Ik denk echt dat de liefde naar jou toe op is. Kan aan haar liggen (ongelukkig het leven nu) of er is echt een ander. Je kan en moet haar niet dwingen. Je kan wel zelf een keuze maken. Een relatie heb je samen en als toetje seks. Nu ben je vader/moeder aan het spelen. Maar vroeg het al eerder aan je. Wat doen jullie nog samen buiten de kinderen om?.
Praat je tegen mij? Ik haal hier de woorden van ts aan namelijk.