Leeftijdsverschil tussen kinderen. Voor- en nadelen.
Welke leeftijdsverschillen zitten er tussen jullie kinderen?
En welke voor- en nadelen ervaar je? Was het een bewuste keuze of ging het sneller/langzamer dan je had verwacht?
Puur gewoon om wat verhalen te horen en later misschien te kunnen koppelen aan onze eigen situatie 
Flanagan schreef op 28-01-2022 om 16:11:
[..]
Oeps Sorry, na draadje over namen en een draadje over kinderwens en kriebels, ontschoot mij dat dat laatste draadje van iemand anders was.
Excuus.
Oké, dankje voor je reactie. Ik vond hem namelijk erg kort door de bocht en vooral gebaseerd op aannames.
Bij mijn dochters zit er twee jaar tussen. Ze kunnen het goed vinden met elkaar, maar ik vind ook wel iets te zeggen voor meer er tussen.
Meer tijd voor de baby, meer persoonlijke aandacht, en wat bij ons nu ook speelt is dat de jongste cognitief erg snel is en haar zus bijna inhaalt. Gelukkig is die ook snel, anders had ik dat wel heel vervelend voor de oudste gevonden om telkens ingehaald te worden door je zusje.
Ik scheel met mijn beste zus 6 jaar, nooit echt als probleem gezien, terwijl met degene die er tussenin zit.... Altijd gedoe.
Hobbelster schreef op 28-01-2022 om 15:58:
Als je zo twijfelt, niet doen. Ik snap wel dat het ruimte blijft innnemen in je hoofd. Ik heb ook heel lang gewild dat ik een tweede wilde, omdat mijn man zo graag wilde. Maar helaas (voor hem), de wil kwam er niet bij mij en we hebben toen kind 2 was besloten dat het bij 1 blijft. Dat is met tijd en wijle nog moeilijk voor ons allebei (mijn niet-willen was grotendeels gebaseerd op medische redenen) maar het schept wel die duidelijkheid waar jij, zo lees ik, en ook heel begrijpelijk, wel naar verlangt.
Ik vond het immens moeilijk om mijn man zijn wens niet te kunnen vervullen, maar liever een moeder die blij is met 1 en ervoor kan zorgen, dan 1 die compleet in de kreukels ligt omdat ze niet voor zichzelf durfde te kiezen en er dus uiteindelijk voor niemand echt kan zijn. Maar mijn situatie is vast anders dan de jouwe. Ik wilde je alleen ook even mijn worsteling en overwegingen meegeven. Mijn man neemt me niets kwalijk en heeft er nu vrede mee. En onze relatie is nog steeds heel goed en fijn. Wij zijn gelukkig met z'n drietjes.
Dankjewel voor je reactie!
Zo kan het er bij ons over een jaar ook wel uitzien hoor. Maar voor nu is de twijfel nog net wat teveel "wat als we het wél doen". En als het uiteindelijk uitkomt op dat we met ons drieën blijven is dat ook meer dan prima 
maar wil gewoon heel graag dat het dan ook écht uit mijn hoofd is inderdaad.
Kyana schreef op 28-01-2022 om 13:42:
[..]
Nou hier vind ik het wel lastig. De jongste kinderen zitten nog in de kinderboerderij en speeltuin fase. De oudsten zijn daar echt te groot voor. Die kunnen natuurlijk prima alleen thuis blijven dus voor buurtuitjes is dat geen enkel probleem. Maar echt iets vinden waar iedereen lol aanheeft is lastig.
De oudsten vinden leuk: naar de bioscoop, uit eten, iets sportiefs zoals paardrijden of kajakken, naar het theater en naar een museum bijvoorbeeld.
Nu krijg ik de jongste kinderen best mee naar een museum of ergens wat eten maar die zijn er dan wel veel vlugger zat van. Dan sta je midden in het museum met drie kinderen die nog lang niet alles gezien hebben en twee kinderen die weg willen. En natuurlijk dan is er wel een oplossing. Een van ons gaat weg met de kleintjes en de rest blijft maar echt handig is het niet.
Attractie park en dierentuin gaan inderdaad wel (al gaan de oudsten dan hun eigen gang als we daar zijn.)
We splitsen dus gewoon meestal en dat gaat prima. Is ook niet perse een reden om niet voor een groter leeftijdsverschil te gaan maar ik merk wel dat het echt een stuk makkelijker is om alleen de oudsten bij me te hebben of alleen de jongsten. We komen dan vlugger tot overstemming.
Zelfs bij de jongsten speelt die drie jaar toch wel een beetje, de een na jongste heeft al echt meer interesses en concentratie vermogen dan de jongste.
Aha ja dit begrijp ik wel ja. Denk ook dat hoe meer kinderen je hebt , hoe lastiger het wordt. Het is voor iedereen dan wel een beetje een compromis ja. Maar uiteindelijk natuurlijk ook weer prima maar je zit wellicht zelf wel vaker met gedoe en gezeur haha
Woezelisboos schreef op 28-01-2022 om 17:05:
[..]
Aha ja dit begrijp ik wel ja. Denk ook dat hoe meer kinderen je hebt , hoe lastiger het wordt. Het is voor iedereen dan wel een beetje een compromis ja. Maar uiteindelijk natuurlijk ook weer prima maar je zit wellicht zelf wel vaker met gedoe en gezeur haha
Mijn kinderen zijn inmiddels 22 en 17 dus dan zit je wel weer in dezelfde ‘activiteitenfase’, maar ze hebben totaal andere voorkeuren. De oudste wilde op haar 3e al kerken en musea bekijken, jongste vindt daar nu nog geen bal aan. Pretparken vinden ze beide leuk, dus dat is wat we nu nog gezamenlijk doen (als het zo uitkomt, want oudste woont inmiddels in een ander land).
Maar ja, de tijd dat ze allebei de speeltuin of kinderboerderij leuk vonden was dus maar heel kort. Dat lijkt me dan weer geen doorslaggevend criterium voor je keuze voor kinderen of leeftijdsverschil.
MMcGonagall schreef op 28-01-2022 om 17:10:
[..]
Mijn kinderen zijn inmiddels 22 en 17 dus dan zit je wel weer in dezelfde ‘activiteitenfase’, maar ze hebben totaal andere voorkeuren. De oudste wilde op haar 3e al kerken en musea bekijken, jongste vindt daar nu nog geen bal aan. Pretparken vinden ze beide leuk, dus dat is wat we nu nog gezamenlijk doen (als het zo uitkomt, want oudste woont inmiddels in een ander land).
Maar ja, de tijd dat ze allebei de speeltuin of kinderboerderij leuk vonden was dus maar heel kort. Dat lijkt me dan weer geen doorslaggevend criterium voor je keuze voor kinderen of leeftijdsverschil.
Nee precies, dat is dus ook wel een beetje wat ik wil zeggen. Uiteindelijk zit er voor iedereen vaak wel iets in en je hebt ook gelijk dat ze op een gegeven moment gewoon eigen interesses ontwikkelen.
Evaluna schreef op 28-01-2022 om 17:00:
Bij mijn dochters zit er twee jaar tussen. Ze kunnen het goed vinden met elkaar, maar ik vind ook wel iets te zeggen voor meer er tussen.
Meer tijd voor de baby, meer persoonlijke aandacht, en wat bij ons nu ook speelt is dat de jongste cognitief erg snel is en haar zus bijna inhaalt. Gelukkig is die ook snel, anders had ik dat wel heel vervelend voor de oudste gevonden om telkens ingehaald te worden door je zusje.
Ik scheel met mijn beste zus 6 jaar, nooit echt als probleem gezien, terwijl met degene die er tussenin zit.... Altijd gedoe.
Mijn zus was ook overal sneller mee dan ik. En ik liep cognitief zeker niet achter. Sociaal gezien wel een beetje als kind. Wij hadden door het geringe leeftijdsverschil niet duidelijk een oudste kind en als het er al was, was het de jongste (mijn zus).
Zij bepaalde/leidde en ik volgde.
Ik vond het niet per se heel erg om niet overal de eerste/snelste mee te zijn, ik stoorde me meer aan de 'alles in het leven is een wedstrijd'-mentaliteit van mijn zus. En inmiddels aan die van haar kinderen want die hebben die eigenschap ook.
Zoon en dochter schelen 6 jaar en 11 maanden.
Geen bewuste keus, maar ik vind het verschil heerlijk!
Zoon is nu 9 en dochter 2. Ze kunnen heel leuk met elkaar spelen en hebben een hele hechte band.
Met uitjes enzo hebben we geen enkel probleem.
Bijna 5 jaar hier. Geen bewuste keuze, we hoopten op 1,5-2 jaar verschil.
Achteraf vind ik het heerlijk. Onze kinderen zijn echt maatjes, kunnen leuk samen spelen. Al zijn er heus ook wel eens irritaties. Ze zitten niet in elkaars vaarwater dus dat gaat goed.
Uitjes zijn hier geen probleem. Toen de jongste echt nog klein was gingen we soms alleen met de oudste iets doen (lekker met z'n drieën in de Troy) en lieten we de jongste op het kdv of die ging leuk logeren bij opa en oma.
Nu zullen we wat meer moeten splitsen bij een aantal attracties, maar er zijn altijd dingen om met z'n allen te doen. Bioscoop doen we 1 op 1.
En voor die 3 uitjes per jaar die we maken, is het hier sowieso nooit iets geweest wat zwaarwegend was tav wanneer we het leeftijdsverschil te groot zouden vinden.
Onze jongens schelen 2 jaar en een paar dagen. Ik zou niet anders willen. Nu zijn ze wel nog jong (bijna 5 en bijna 3) maar zijn dol op elkaar. Daarnaast scheelt de oudste 5 jaar met zijn halfzus. Uitstapjes plannen wordt daardoor iets lastiger, dierentuin bijvoorbeeld vindt oudste niet meer leuk.
Due-scimmie schreef op 28-01-2022 om 19:01:
Onze jongens schelen 2 jaar en een paar dagen. Ik zou niet anders willen. Nu zijn ze wel nog jong (bijna 5 en bijna 3) maar zijn dol op elkaar. Daarnaast scheelt de oudste 5 jaar met zijn halfzus. Uitstapjes plannen wordt daardoor iets lastiger, dierentuin bijvoorbeeld vindt oudste niet meer leuk.
Echt niet? Dat vind ik nog steeds super leuk haha
Tussen nr1 en nr2 zit hier 19 maanden, dat vond en vind ik echt ideaal. Toen ik zwanger was van de tweede, sliep nr1 nog lekker twee keer per dag. Na de bevalling konden we gewoon lekker rustig wennen en opstarten zonder de druk dat er één naar school moest en zo. Ze hebben behoorlijk lang op vrijwel dezelfde tijden geslapen 's middags en ook qua bedtijd gingen ze gelijk op. Er was ook geen sprake van jaloezie, de oudste wist al heel snel niet beter dan dat er een broertje is. Ook nu, ze zijn nu 13 en bijna 12, hebben ze veel aan elkaar.
Drie jaar na nr2 en dus viereneenhalf jaar na nr1 kwam nr3. Ik vond en vind het leeftijdsverschil veel lastiger. De middelste was behoorlijk jaloers. De baby moest na een week al mee met de schoolloopjes, zijn ritme was heel anders dan dat van zijn grote broers, dus er moest regelmatig iemand zich aanpassen met veel gehuil tot gevolg.. Hij wil heel graag mee doen maar komt fysiek vaak wat tekort of snapt nog niet helemaal waar de oudsten mee bezig zijn. Hij is nu ruim acht en ik merk wel dat het steeds een beetje makkelijker gaat, maar heel eerlijk, als ik het over had kunnen doen, waren we veel eerder gaan proberen voor nr3. Ik heb me behoorlijk laten leiden door de verhalen dat drie/vier jaar leeftijdsverschil zo ideaal is. Ik ben het daar echt niet mee eens.
Een echt ideaal leeftijdsverschil bestaat natuurlijk niet maar ik vind tot nog toe de 3 jaar die de jongsten schelen ook niet het handigst (maar ik heb nog weinig ervaring want de jongste is nog heel klein.) Bij 0-2 jaar leeftijdsverschil gaan ze zo lekker gelijk op in ontwikkeling en kunnen ze echt veel aan elkaar hebben qua samenspelen. Bij een groot leeftijdsverschil zoals tussen mijn oudsten en jongsten zitten ze op z'on ander niveau dat ze elkaar ook wel weer van alles gunnen, de jongsten alles wat de oudsten doen geweldig vinden en de oudsten heel veel kunnen hebben van de jongsten. Bovendien zitten ze niet in elkaars vaarwater.
Die drie jaar leeftijdsverschil is op dit moment het onhandigst. Ze willen wel samen spelen en soms gaat dat ook heel leuk maar ze snappen elkaars spel vaak niet goed waardoor er ook ruzie komt.Ze zitten net niet in dezelfde fase waardoor ze niet echt samen opgaan. Ik denk wel dat het veel makkelijker zal zijn als ze 6 en 9 zijn of zo.
Evaluna schreef op 28-01-2022 om 17:00:
Bij mijn dochters zit er twee jaar tussen. Ze kunnen het goed vinden met elkaar, maar ik vind ook wel iets te zeggen voor meer er tussen.
Meer tijd voor de baby, meer persoonlijke aandacht, en wat bij ons nu ook speelt is dat de jongste cognitief erg snel is en haar zus bijna inhaalt. Gelukkig is die ook snel, anders had ik dat wel heel vervelend voor de oudste gevonden om telkens ingehaald te worden door je zusje.
Ik scheel met mijn beste zus 6 jaar, nooit echt als probleem gezien, terwijl met degene die er tussenin zit.... Altijd gedoe.
Off topic, bedoel je met “beste” zus dat je haar het leukst/aardigst vindt? Gewoon even nieuwsgierig hoor. Zelf zo nooit naar gekeken dat je een leukste zus /broer kunt hebben, maar dat kan dus ook☺️. Weer wat geleerd.
Woezelisboos schreef op 28-01-2022 om 19:25:
[..]
Echt niet? Dat vind ik nog steeds super leuk haha
Is misschien juist wel zo'n tijdelijke fase dat dierentuinen even niet leuk zijn.
