Ben ik een slechte mama?
Hey mamatjes..
Ik heb niet het gevoel dit aan iemand kwijt te kunnen die ik ken vandaar hier deze post...
In januari voor de 1ste keer mama geworden van een meisje, ze is nu 5 maanden oud en ik kan me geen wereld meer zonder haar voorstellen.
Even terzijde, ik ben sinds juli 2021 thuis door mijn bekkenbodem, in augustus was werkcontract ten einde en sindsdien ben ik dus werkloos. Mijn vriend heeft in september een werkongeval gehad, hernia met gevolg en tot de dag van vandaag is het alleen maar verergerd tot het punt dat ik ook voor hem 'zorg'. Ik maak eten klaar, doe het huishouden, kijk voor ons dochtertje (borstvoeding, verzorgen, spelen, wandelen,...)(hij kan haar niet vastnemen door de pijn), ik help zijn broek, kousen en schoenen aan te doen, doe alle boodschappen,... een hele boterham als je het mij vraagt.
In mei is ons dochtertje van de verzorgtafel gevallen, ze overstrekt zich al vanaf de geboorte en gingen naar een osteopaat hiervoor. Ze overstrekt zich plots met heel veel kracht waardoor ze eraf'springt' en ik haar niet meer kan opvangen desondanks ik ervoor stond... naar spoed gegaan, 1 nachtje gebleven voor de zekerheid maar ze had niks overgehouden eraan gelukkig. Ik een trauma maar liever ik dan zij.
De laatste 2 weken drinkt ze minder goed, overdag toch, waar ze soms maar 5 of 10min drinkt vooraleer ze onrustig wordt en begint te wenen. Ik haal haar er dan af voor een boertje maar dit helpt niks helaas. Na 10min nog eens proberen en zelfde scenario dus volgens vroedvrouw drinkt ze sneller en heeft ze genoeg.
Ik zette haar vandaag in het wipstoeltje en ze gaf over, nog voor ik haar vastmaakte. In kleine paniek ging ik vlug naar de badkamer achter wat papier om een harde bons te horen... ze was eruit gevallen naar voor toe op haar hoofd... ze weende natuurlijk en heeft een bultje op haar voorhoofd. Niet naar spoed gegaan omdat het niet hoog was en vroedvrouw zei dat dit niet nodig was. Alles is oke, ze reageert op alles, lacht ook terug en nu slaapt ze wat.
Ik heb het natuurlijk mogen horen van mijn vriend, dat dit de 2e keer is dat ze valt onder mijn toezicht, dat ik een slechte mama ben, mijn best niet doe, stront ben, niks waard ben en een niemand ben.. mocht haar ook even niet nemen van hem en mag nu ook niet alleen naar buiten met haar omdat hij mij niet vertrouwt...
Ik was simpelweg vergetrn haar vast te maken in het stoeltje wat ik anders wel altijd doe.. ik deed dit niet express 😣 wat wil ik de tijd graag terugdraaien... ik kan blijven huilen over hoe slecht ik ben voor haar en voor de woorden die ik naar mij gekregen heb...terwijl ik weet hoe hard ik mijn best doe 😔 ze is ook wat verkouden en spoelen we haar neusje dus met zoutwater, ik heb het 1 dagje pas in de avond gedaan, door dat ze of sliep of dronk of iets anders, de tijd ging zo snel enja.. heb het dan ook mogen horen, dit heeft hij ook besproken met zijn mama die blijkbaar akkoord is dat dit niet normaal is dat ik dat zolaat pas gedaan heb..
het huis is volgens hem ook niet proper en dergelijke maar ik doe mijn best... ja soms doe ik savonds de afwas niet of maak ik het bed niet op maar het begint mij ook heel hard te vallen, alle taken die op mij komen´.. heb het gevoel dat mijn schoonfamilie mij ook echt slecht begint te vinden en dit breekt me natuurlijk ook.. ik wil er zo graag met hun over praten en eens over hun mening vragen wat ze vinden van mij maar als mijn vriend dit te weten zou komen... dus dit is geen optie jammergenoeg.. soms wou ik gewoon dat ik aan ze kon vertellen wat ik soms naar me toegegooid krijg qua woorden, ik zie hem zo graag en wil geen leven zonder hem maar ik verdien deze woorden niet 😔 ik slik ze gewoon weg want mijn liefde voor hem is sterker dan dat. Ik vraag me dan ook af in hoeverre hij dit allemaal meent..
Zijn hier mama's in hetzelfde scenario of die hier ergens wel iets van herkennen? Vinden jullie mij ook onverantwoordelijk/slecht? Graag jullie mening...
Liefs xxx
Ik denk dat jouw gebrek aan zelfvertrouwen en de gevoelloze rotopmerkingen van je man uiteindelijk moeilijker zijn voor jullie kind dan die bult van een keer voorover vallen.
Sterkte 
nlies schreef op 22-06-2022 om 17:21:
[..]
Dus hij zit in een leuke positie: Hij kan doen en laten wat hij wil, jou als voetveeg en boksbal gebruiken, want je blijft toch wel, want dat hebben jullie afgesproken. en jij moet je maar aanpassen. Afspraken kunnen/ mogen /moeten soms bijgesteld worden
Ja eigenlijk wel.., alsook ik totaal geen geld heb, woon bij hem in en mijn geld wordt meteen naar zijn rekening gestort en spaarrekening is ook al leeg.
Temet schreef op 22-06-2022 om 17:21:
Overigens, als vriend vindt dat het huis onvoldoende op orde is dan kan hij misschien een werkster inhuren. Ik bedoel, als hij zo onmachtig is dat hij in alles door jou verzorgd moet worden, dan houdt hij vast geld over van alle leuke activiteiten die hij nu niet kan doen, dus daar kan dan mooi hulp van worden ingehuurd.
Wat je schoonmoeder betreft: zegt ze nare dingen tegen je, of zegt je "vriend"(met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig) dat zijn moeder ook vindt dat je het niet goed doet? Want dat zijn twee verschillende dingen.
Dit gaat niet, nu alvast dan niet, we hebben een huis gekocht en zitten met 2 huren + we alle 2 niet aan het werk zijn. Ze zegt helemaal niks naars tegen me, het is inderdaad mijn vriend dit dit zegt, vandaar ik eens met haar alleen wou praten.
Newmomatthecoast schreef op 22-06-2022 om 17:25:
[..]
Hij heeft al gezegd dat moest onze dochter er niet zijn, hij me al lang buiten zou gezet hebben.. een tijdje erna doet hij dan alsof hij dit allemaal niet gezegd heeft maar de woorden blijven me achtervolgen.. hij kan dan ook weer zo lief doen, soms is hij 2 personen in een. Hij gaat niet meer buiten waardoor ik de persoon ben die hem het meeste zie, vandaar ik de boksbal dan ook ben denkik..
Nou ja zeg, dat laat je je toch niet zeggen? Ik denk dat je pas echt een goede moeder wordt wanneer je je kind meegeeft dat je je zo niet laat behandelen en man de deur uitzet.
Newmomatthecoast schreef op 22-06-2022 om 17:17:
[..]
We hebben afgesproken eens er kinderen zouden zijn, dat we bij elkaar zouden blijven voor hen (hij groeide op met gescheiden ouders en wenst zijn eigen kindjes dit niet toe.) Ik wil nu ook totaal niet weg van bij hem maar soms wil ik gewoon dat hij eens in mijn schoenen zou staan.. ik moet alerter zijn om dit te vermijden maar voel me de laatste tijd ook zo moe en begin overal pijn te krijgen. Waarschijnlijk begint de oververmoeidheid de bovenhand te nemen.
Zoiets kun je niet afspreken. Mijn ouders bleven ook bij elkaar voor ons. Hoe vaak ik niet gewenst heb dat ze wel uit elkaar zouden gaan. Soms is scheiden beter dan bij elkaar blijven.
En je vriend is een grote eikel! Hij behandelt je als een stuk vuil. Alsof je de dingen express doet zeg. Je doet je best en hij haalt je onderuit. Was hij altijd al zo?
Ik was om minder al weg gegaan, zo ga je niet met mij om, respectloos. Je kindje is nu nog zo klein, die weet straks niet anders. Die leert nu: met mama hoef je niet netjes om te gaan, kun je als voetveeg behandelen of hij weet niet anders dan dat er twee huizen zijn.
1) Jij bent geen slechte mama. Wel overbelast.
2) Hij is een bar slechte partner.
Tijd om grenzen te stellen. Je bent geen boksbal, geen verpleegkundige en geen supermens. Als hij niet uit elkaar wil zal hij beter zijn best moeten doen. Hulp in de huishouding regelen, zijn grote mond houden in plaats van jou uit te schelden en proberen je te ontlasten met wat hij wél kan. En anders vertrek je wel degelijk. Kun je bij je ouders terecht als het echt moet?
Je ziet hem te graag zeg je. Waarom? Wat is er leuk aan hem?
MeganRapinoe schreef op 22-06-2022 om 17:35:
[..]
Nou ja zeg, dat laat je je toch niet zeggen? Ik denk dat je pas echt een goede moeder wordt wanneer je je kind meegeeft dat je je zo niet laat behandelen en man de deur uitzet.
Dit wil ik ook niet, ik hou teveel van hem om de relatie kapot te maken + ik hang volledig van hem af, de dag dat ik vertrek sta ik met lege handen op straat. Snap je reactie wel natuurlijk.
Waarom gaat jouw geld naar zijn rekening?
Hij heeft je helemaal in zijn macht.
Lieve schat wees nu lief voor jezelf en je kindje. Jij bent niet slecht. Je wordt zo gemanipuleerd dat je dat gaat denken. Dit valt onder geestelijke mishandeling en gaat echt niet beter worden.
Dan lekker zo doorgaan, die man gaat echt niet veranderen hoor. Hij houdt alleen niet van je, anders zou hij je wel beter behandelen. Zeggen dat je van iemand houdt en dat ook doen (met acties zeg maar) zijn echt twee verschillende dingen.
Je bent geen slechte moeder maar wel een voetveeg zoals ik het lees. Ik vermoed dat er gewoon teveel op je bord ligt. En die vriend van je? Wat een enorme hork!
Echt, je kan beter uit elkaar gaan dan zo'n voorbeeld voor jullie dochter zijn. Laat je dochter zien dan je voor jezelf en haar op kan komen en zorg voor een stabiele rustige omgeving voor haar. Een partner die je niet goed genoeg vind past daar niet in.
Misschien voelt die afhankelijkheid wel als liefde..
Newmomatthecoast schreef op 22-06-2022 om 17:39:
[..]
Dit wil ik ook niet, ik hou teveel van hem om de relatie kapot te maken + ik hang volledig van hem af, de dag dat ik vertrek sta ik met lege handen op straat. Snap je reactie wel natuurlijk.
Hij maakt dat jij dat denkt. 100% dat er altijd wel iemand is die je kan/wil helpen. Je man mishandelt je geestelijk en nu lijkt het nog niet zo erg maar hij heeft je al compleet afhankelijk gemaakt. Via huisarts kun je vaak bij instanties terecht die je kunnen helpen. Als jij echt weg wilt kan dat.
Die man heeft je compleet in zijn macht. Hij praat wel over jou met zijn moeder maar wil niet dat jij het over jullie relatie met haar hebt? Dat kan echt niet hoor.
Al je geld, incl spaargeld op zijn rekening? Bizar.
Praat erover met je omgeving, zoek hulp. Echt. Ik zou het vreselijk vinden als ik pas jaren later van een vriendin zou horen dat ze mishandeld is, of behandeld wordt op de manier waarop hij jou behandeld. Omdat zij vond dat ik te druk zou zijn.
Ik zou persoonlijk heel snel weg wezen, zorg dat je de beschikking hebt over je papieren (paspoort e.d.) en die van je kind. Het kan nooit lang duren of hij gaat je, naast emotioneel mishandelen nu, ook fysiek mishandelen.
Ik weet niet in welk land je woont, maat ik zou zo snel mogelijk contact leggen met een instantie als Veilig thuis. Dit klinkt als (het begin van) huiselijk geweld. Beter dan dit wordt het niet, echt niet! En zorg dat je weer de beschikking krijgt over geld. Je eigen geld op zijn minst.
Overigens heeft hij wel een punt als hij benoemd dat jullie dochter voor de 2e keer in korte tijd gevallen is. Oke, 1 keer kon je niks aan doen (vanaf nu maar op bed gaan verschonen?) maar de tweede keer had voorkomen kunnen worden. Maar, dat kan hij wel op een normale manier doen. Ik zou haar wel goed in de gaten houden de komende dagen.
