Wanneer laat jij na de geboorte je ouders op bezoek komen?
Misschien ben ik overgevoelig of te romantisch op dit gebied, maar toch... Hoor graag het geluid van anderen, dan kan ik het wellicht beter in perspectief plaatsen.
Mijn broer is woensdagochtend voor het eerst vader geworden. Hij en zijn vrouw hebben een normale relatie met mijn ouders, bellen, af en toe bij elkaar op bezoek, op verjaardagen ff lunchen, maar niet de deur plat lopen.
Mijn ouders hebben al meer kleinkinderen, maar zijn enthousiast bij elke nieuwe spruit. Bij de geboorte van mijn kinderen stond iedereen al zo'n beetje in het ziekenhuis klaar om oh en ah te roepen, en wie niet kon was welkom zodra we thuis waren.
Schoonzus is in het ziekenhuis bevallen, maar het was volgens mijn broer en haar niet een heel zware bevalling. Ze mochten dezelfde dag naar huis ook, en het gaat naar verluid prima met moeder en kind. Moeder van schoonzus stond al aan het ziekenhuisbed. Mijn ouders waren daar niet welkom. Kan.
Maar nu mogen ze pas zaterdag, ruim 3 dagen na de geboorte, pas een keertje komen kijken! Het is voor mijn ouders een halfuur rijden, mijn moeder is al niet zo bezoekerig, dus het is algemeen bekend dat ze met liefde een half uurtje rijdt, kwartiertje kind bewonderd en weer terugrijdt. Je hebt echt geen last van haar, dat weten broer en schoonzus ook, ze wil alleen maar dolgraag heel even kleinkind in real zien. Ze blijft niet hangen, komt daarna niet elke dag op bezoek, belt je niet plat, niks wat je niet wilt.
Is het stom als ik dit enorm achterlijk vind? Kijk, dat ik iedereen toestond direct langs te komen, dat is mijn keus. En ik heb er begrip voor als ik als zus pas na een week op visite mag, hoe jammer ook. En dat hou ik zo kort als je wilt, kinderen laat ik zelfs thuis als je dat wilt. Maar je ouders... ik vind echt dat mijn moeder de kans had moeten krijgen om de volgende dag, voor mijn part de dag erna, even om het hoekje te kijken.
Stel ik me aan?
Hoe hebben jullie dat gedaan?
Bij mijn eerste kind duurde het een paar dagen voordat mijn schoonouders langs kwamen. Dan had ik er dan tenminste wat aan, de eerste dag was ik nog erg van de kaart en onder invloed van pijnstillers na de keizersnede. Mijn ouders konden niet meer langs komen, die waren al overleden op toen mijn oudste geboren werd.
Ook bij kind twee die wel op de gebruikelijke manier ter wereld kwam kwamen schoonouders niet de eerste dag langs. Konden man, ik en oudste even lekker rustig samen genieten gezinnetje te zijn. Gelukkig kon mijn schoonmoeder wel wachten zonder boos te worden, dat was een lief mens.
Pluma schreef op 27-10-2022 om 17:02:
[..]
Je hoeft niet gelijk zo op de man te reageren.
Er staat inderdaad dat moeder niet mag komen, dat heb ik ook wel gelezen. Maar dat is ook de interpretatie van de moeder aan de dochter. Zelfs TO was niet bij het gesprek tussen zoon en z'n moeder. Dus wie weet heeft moeder maar het halve verhaal verteld dat ze pas op dag 3 mocht komen. En is ze even vergeten te vermelden dat het op dag 1 en 2 ook wel kon maar dat broer en schoonzus een tijd hebben voorgesteld waarop moeder niet kon.
Mijn moeder kan altijd. En voor een fris kleinkind maakt ze sowieso tijd.
Anyway, mijn vader apte dat ie zaterdagmiddag pas langs mag komen en dat ie daar van baalt. Met jullie in het achterhoofd heb ik geantwoord: Als je er wat van vindt, dan moet je er wat van zeggen. Tegen -zoon-. En tegen -schoondochter-.
Antwoord: neuh, we hebben maar besloten dat niet te doen.
Dus ik: oké, op naar de zaterdag dan!
(En we zien wel wanneer ik aan de beurt ben).
Zo makkelijk kan het nu zijn om je niet voor het karretje van een ander te laten spannen.
Renmuis schreef op 27-10-2022 om 18:03:
[..]
Je kunt zo'n discussie op twee manieren starten. Je kunt het redelijk neutraal vragen:
Hee, mijn broer is net vader geworden, en mijn moeder mag over 3 dagen langskomen. Bij mij mocht mijn schoonmoeder meteen langskomen. Hoe is dat bij jullie gegaan?
Dan had je ook gelijk hele andere antwoorden gekregen waardoor ze wellicht had kunnen relativeren.
Als je als TO met termen gaat strooien, voed je je eigen verongelijkte emotie en blijf je erin hangen.
Dank voor deze reactie.
En ja, daarom gooi ik dit ook, anoniem, op een forum. Ik ben als autist niet handig in dit soort dingen maar sta wel altijd open voor andere zienswijzen, dit had handiger geweest.
Hoewel, zoals het topic zich nu heeft gevormd, het neemt mij wat logischer bij de hand om met de situatie om te gaan.
...heb lang niet alles gelezen,maar...
Als je zoon of dochter vader/moeder wordt, ben je als (groot)ouder heel benieuwd naar de nieuwe situatie.
Het is zo bijzonder te zien hoe jouw kind vader/moeder wordt, hoe kapot-moe, enthousiast, zorgzaam, verrast, dankbaar, blij en trots hij/zij is na het doorstaan van zware spannende tijden en de komst van die lieve kleine onbekende. Ah ja, je weet wie er op komst is, technisch gezien, maar de hele situatie is brandnew, nog nooit meegemaakt, zo kostbaar.
Als familierelaties goed zijn (en wat is het pijnlijk en naar als dat niet zo is) en als er geen belemmerende gezondheidsproblemen zijn, is het zo'n kostbaar moment om al snel na de geboorte even kennis te maken met de nieuwe situatie: ouders & pasgeborene. Gewoon, eventjes maar, een kwartiertje.
Het is in mijn beleving treurig als de ene grootouder meteen mag kennismaken en de andere pas na drie dagen.
AlisonH schreef op 27-10-2022 om 19:49:
[..]
Ouders van nu dus erg gefocust op hoe irritant de schoonmoeder is. In “grootouders van nu” zou het verhaal vast heel anders zijn.
Fins onderzoek...
ja precies
Auwereel schreef op 27-10-2022 om 20:10:
Bij mijn eerste kind duurde het een paar dagen voordat mijn schoonouders langs kwamen. Dan had ik er dan tenminste wat aan, de eerste dag was ik nog erg van de kaart en onder invloed van pijnstillers na de keizersnede. Mijn ouders konden niet meer langs komen, die waren al overleden op toen mijn oudste geboren werd.
Ook bij kind twee die wel op de gebruikelijke manier ter wereld kwam kwamen schoonouders niet de eerste dag langs. Konden man, ik en oudste even lekker rustig samen genieten gezinnetje te zijn. Gelukkig kon mijn schoonmoeder wel wachten zonder boos te worden, dat was een lief mens.
Het gaat om verschil maken tussen beide oma's. Dat was bij jou niet aan de orde.
Kerstin75 schreef op 27-10-2022 om 21:28:
[..]
Het gaat om verschil maken tussen beide oma's. Dat was bij jou niet aan de orde.
Ik vind het zo kinderachtig om daarover te vallen eigenlijk. Ik probeer mijn basisschoolleerlingen al te leren dat ze alles niet zo op een weegschaaltje moeten leggen. Dat maakt ze geen leukere mensen namelijk. Nog los van het feit dat er ook gewoon daadwerkelijk verschillen zijn. Al helemaal in dit geval want uit alles blijkt dat de band met de schoonfamilie niet bepaald warm of ongecompliceerd te noemen is.
Dit topic laat voor mij maar weer zien dat er nog altijd veel te winnen is op het gebied van respect voor de autonomie, privacy en grenzen van zwangere/pas bevallen vrouwen. Al die sociale verwachtingen. Ik vraag me af of die er ook als zodanig zouden zijn geweest als het de man was die moest bevallen. Kan het me niet voorstellen namelijk.
Wij hebben hier geen onderscheid in gemaakt. Dus mijn ouders en schoonouders mochten meteen de dag van de geboorte komen. Bij beide kinderen lag ik in het ziekenhuis, dus ze kwamen tijdens het bezoekuur. Dus het bezoek was ook meteen begrensd: niet langer dan een half uur, wel zo handig. Want ja, ik was moe en bij de oudste nog half groggy van de morfine van de keizersnede.
Ik zou het pijnlijk vinden om mijn schoonouders pas later te laten komen. Zij zijn ook grootouders geworden, ook al heb ik met mijn ouders een hechtere band.
Kerstin75 schreef op 27-10-2022 om 21:28:
[..]
Het gaat om verschil maken tussen beide oma's. Dat was bij jou niet aan de orde.
Maar dat is in dit geval niet heel raar dat er verschil word gemaakt.
Eleanor schreef op 27-10-2022 om 21:44:
[..]
Ik vind het zo kinderachtig om daarover te vallen eigenlijk. Ik probeer mijn basisschoolleerlingen al te leren dat ze alles niet zo op een weegschaaltje moeten leggen. Dat maakt ze geen leukere mensen namelijk. Nog los van het feit dat er ook gewoon daadwerkelijk verschillen zijn. Al helemaal in dit geval want uit alles blijkt dat de band met de schoonfamilie niet bepaald warm of ongecompliceerd te noemen is.
Dit topic laat voor mij maar weer zien dat er nog altijd veel te winnen is op het gebied van respect voor de autonomie, privacy en grenzen van zwangere/pas bevallen vrouwen. Al die sociale verwachtingen. Ik vraag me af of die er ook als zodanig zouden zijn geweest als het de man was die moest bevallen. Kan het me niet voorstellen namelijk.
Dat is waar, het leven is niet altijd eerlijk en niet alles hoeft op een weegschaal. Dat leer ik mijn eigen kinderen ook.
Maar bewust je schoonouders niet laten komen kijken naar hun pasgeboren kleinkind, terwijl je eigen ouders wel mogen komen, vind ik op z’n zachtst gezegd bijzonder onaardig. Dan vind ik dat je eigen ouders ook maar even moeten wachten, als je nog geen zin hebt in bezoek.
Je kan wel duidelijke grenzen aangeven voor het bezoek: niet te lang en als jij of je baby moet rusten, dan neem je die rust. Desgewenst kan je ze in de slaapkamer bezoeken, terwijl je zelf in bed ligt. Als je gezellig in de woonkamer op de bank gaat zitten, blijven mensen toch vaak langer plakken.
Feles schreef op 27-10-2022 om 21:51:
[..]
Dat is waar, het leven is niet altijd eerlijk en niet alles hoeft op een weegschaal. Dat leer ik mijn eigen kinderen ook.
Maar bewust je schoonouders niet laten komen kijken naar hun pasgeboren kleinkind, terwijl je eigen ouders wel mogen komen, vind ik op z’n zachtst gezegd bijzonder onaardig. Dan vind ik dat je eigen ouders ook maar even moeten wachten, als je nog geen zin hebt in bezoek.
Je kan wel duidelijke grenzen aangeven voor het bezoek: niet te lang en als jij of je baby moet rusten, dan neem je die rust. Desgewenst kan je ze in de slaapkamer bezoeken, terwijl je zelf in bed ligt. Als je gezellig in de woonkamer op de bank gaat zitten, blijven mensen toch vaak langer plakken.
Ze mogen toch komen kijken? Alleen gaat dat op voorwaarden van de nieuwe ouders. Ik zie het onaardige er niet van.
Battle-Royale schreef op 27-10-2022 om 21:54:
[..]
Ze mogen toch komen kijken? Alleen gaat dat op voorwaarden van de nieuwe ouders. Ik zie het onaardige er niet van.
Je blijft wel volhouden he? Het onaardige is dat de oma's in mijn ogen gelijk zijn en gelijke rechten hebben. Ook al is er iets aan de hand met de band. Zeg dat ze op de rweede dag een half uurtje mogen komen. Kost veel minder energie dan de eventuele toestanden die hierdoor kunnen komen. Geef je man de kans het verhaal aan zijn ouders te vertelken. Face to face en zijn kind te laten zien aan zijn ouders. Helemaal niet nodig om daar zolang mee te wachten als jij datzelfde binnen een paar uur mag doen.
Kinderachtig om erover te vallen dat de ene oma meteen mag kennismaken en de andere drie dagen later - en ach wat is drie dagen, doe niet zo moeilijk. Zo kun je ernaar kijken. Je kunt er ook oog voor hebben dat deze bewuste keuze effect kan hebben op hoe de familiegeschiedenis zich gaat ontwikkelen.
Mensen struikelen over een richeltje, niet over een heuvel.
En als we de mannen/vrouwenkaart willen spelen - waarom krijgt de moeder van de vrouw vaak voorrang boven de moeder van de man?
Moeders van zonen hebben een andere uitdaging dan moeders van dochters. In veel gevallen.
Nee, het leven is niet eerlijk, en dat is ons ook nooit beloofd.
