Dochter met gedoe bij de oogarts, hoe aan te pakken
De titel vind ik altijd lastig, want het dekt eigenlijk niet helemaal de lading. Vandaar even een uitgebreide uitleg:
Juf van dochter komt een paar week geleden met het feit dat haar iets opvalt: als dochter een stuk van het bord af zit (Digibord) lijkt ze niet goed te kunnen zien wat er allemaal gebeurd op dat digibord. Of we eens de huisarts wouden bellen om een oogmeting oid te laten doen, want van dichtbij leest en schrijft ze goed. Normaal voor haar leeftijd zeg maar.
Dus, wij naar de huisarts. Die deed wat testjes en schrok nog al: Dochter kon op afstand echt de allergrootste cijfers al niet benoemen. Dus doorverwijzing gekregen naar de oogarts vorige week, en buitenom dat dit echt een vreselijke hork van een arts was die niet heel veel plezier in zijn of haar werk heeft leek het, maar dat ter zijde, werden ook daar wat testjes gedaan.
Uiteindelijk kwamen er cijfers op de muur, ik gok op een afstand van een meter of 5. Een 7 en een 2. Dochter maakte hier een 9 en een 3 van. Niet goed. Daarna druppels gekregen, half uurtje gewacht, en onderzoek van de ogen. Uiteindelijk kwam hier uit dat mijn dochter haar ogen er goed gezond uit zagen. Nu komt het en ik citeer " Je moet terug komen, dan gaan we het met plaatjes doen want ik was er eigenlijk vanuit gegaan gezien de leeftijd van je dochter dat ze toch wel kon lezen en schrijven". Ik heb vriendelijk uitgelegd dat het inderdaad niet ligt aan het lezen en schrijven, want ze zit qua scores (rapport) in de hoogste categorie bij vrijwel alles. Niet dat het wat uit maakt, maar dat rijmt niet helemaal met die opmerking. Waarna de arts iets zij in de trend van " Het ligt niet aan haar ogen, dus moet het daar aan liggen".
Ik was na dit verhaal best een beetje geïrriteerd, omdat de arts er qua waarneming gewoon aantoonbaar naast zit: Ze leest boekjes voor samen met haar tweelingzusje, ze kan rekenen. Dus ik ben naar school gegaan om het aan de juf voor te leggen. Reactie juf: Absoluut belachelijk, ze zit bij de beteren van de klas, rekenen gaat goed, schrijven gaat netjes, lezen doet ze voor haar leeftijd prima. Die gaf nog aan dat ze het al een keer eerder had bij een leerling die achteraf iets met de cilinder niet helemaal lekker had.
Dus ik (wij) zitten een beetje in dubio wat we nu moeten doen? Ik had al voorgesteld aan die oogarts om haar werkboekjes mee te nemen bij de volgende afspraak, zodat ze zelf kan zien dat dat niet het probleem is. Het rare is ook: Zitten we bijvoorbeeld naar de televisie te kijken, dan leest ze gewoon de ondertiteling mee en verteld ze die als ik dat haar vraag. Vandaag staan we achter een bus die 15 meter verderop staat en ze kan gewoon de naam lezen die daar op staat ( Die ik zelf niet kon lezen overigens). Maar toen ik vroeg of ze het telefoonnummer kon oplezen dat er iets kleiner onder stond, bleef het wel stil. Ze vind die onderzoeken gigantisch spannend elke keer, dus ik vraag me af of we niet in gesprek moeten met die oogarts dat er wellicht iets anders aan de hand is? Iemand ervaring hier mee? Ik wil die arts ook niet voor de schenen schoppen, uiteindelijk heeft zij er voor gestudeerd en ik niet natuurlijk.
Wat betreft de bus, zou het kunnen zijn dat ze de letters ook maar half zag, maar daar wel een woord van kon maken. Met cijfers is dat natuurlijk anders. Maar hoefde ze maar 2 cijfers te benoemen? Je krijgt toch cijfers in verschillende groottes? Ik krijg bij de oogarts overigens altijd letters. Misschien is het iets met de cilinder of met de samenwerking tussen de ogen. Geen idee, ik ben geen oogarts.
Kan je niet naar een andere oogarts? Met zo’n hork komt er niet uit wat er aan de hand is. Vond je dochter het ook zo’n hork en wilde ze er snel vanaf zijn?
Overigens heb ik een aandoening (die niet eens zo weinig voorkomt) die niet met druppelen te ontdekken valt. Ik ben daarom ook geen voorstander van druppelen. Druppelen is tijdwinst voor de arts, eigenlijk, maar is niet perse heel nauwkeurig.
Zo kwam na het druppelen er uit dat mijn ogen +4 waren maar door een bril met die sterkte zag ik niets.
Misschien een andere oogarts vragen.
Alternatief: je zou ook anders naar een goede opticien kunnen gaan met een optometrist in dienst. Die kunnen ook ontzettend veel meten en hebben een specialistische opleiding.
ik wilde hetzelfde zeggen als dutchgirly.
Een optometrist mag ook druppelen itt een opticien.
Bij een goede oogarts is ook een optometrist, dus zoek een andere oogarts (65 jaar geleden ging mijn moeder met mij naar de oogarts wegens waarschijnlijk lui oog, dokters commentaar: o het is wel leuk als een meisje wat loenst. En stuurde ons weg.
Toen was een dokter nog heilig, dus mijn moeder ging, maar tegenwoordig hoeft dat niet meer, dus ga naar iemand die kindvriendelijk is
Voor zover ik begrepen heb is een oogarts ook niet per se een kei in oogmeten. De oogarts is er vooral voor ziektes van het oog. Sterktes meten kan een optometrist ook en mogelijk zelfs beter.
Ik heb bij de oogartsen in het ziekenhuis gewerkt. Alle metingen werden idd gedaan door de optometristen, niet door de artsen.
We hadden ook een optometrist die gespecialiseerd was in het werken met kinderen, zij had daarnaast ook een tweede baan bij een (goede) opticien als optometrist voor kinderen. Daar zou ik naar op zoek gaan als ik jou was.
Wij gaan met de kinderen alleen de eerste keer naar een oogarts, om de echt enge dingen uit te sluiten. En verder naar een orthoptist. Die kan heel veel meten en zien (meer nog dan een optometrist) en kijkt echt naar de ontwikkeling van de ogen. Ook de groei bv, en voorspelde ooglengte. Wordt gewoon vergoed, en zonder wachtlijsten. En het is ook nog een heel prettige vriendelijke vrouw. Ik zou dus zo eentje opzoeken, want naar de enge dingen heeft de oogarts al gekeken.
Mijn advies zou ook zijn: opticien. En als die je weer doorverwijst (omdat de ogen van jonge kinderen erg goed kunnen accomoderen, is een oogmeting soms lastig), dan naar een optometrist. Aan een chagrein van een oogarts heeft niemand wat.
Je kunt zelfs overwegen een klacht in te dienen bij het ziekenhuis want die onzin heeft jou tijd en moeite gekost en als niemand klaagt verbetert er nooit wat.
Hier ook team optometrist. Dochter had juist zonder druppels geen afwijking, maar met wel. Het bleek dat ze zich al die jaren had ingespannen om goed te zien, en dat beïnvloedde de meting zonder druppels.
Over lezen van de bus; dat is ook een gedeelte kennis/goed gokken. Zonder dat ze zich wellicht er bewust van is, want als je denkt dat het logisch is dat er Eindhoven staat, en de lengte is ongeveer zo lang, dan lees je ook Eindhoven. Juist met die cijfers (en losse letters) kun je niet gokken want er staat geen woord, dus dat zou iets veelzeggender moeten zijn.
Dus bel eens rond bij de opticiens in de buurt of daar een (kinder-)optometrist zit. Je weet al dat haar ogen gezond zijn, want dat heeft de oogarts al uitgesloten. Nou nog de juiste sterkte.
Ps; Plaatjes moet je dan weer wel vooraf oefenen, want als het nog steeds die ouderwetse pictogrammen zijn dan krijg je weer het gedoe dat je dochter niet eens een draaischijftelefoon herkent!
Hier (Amsterdam) worden kinderen bij een vermoeden van bijziendheid standaard gezien door de orthoptist. Mijn beide kinderen - alletwee kippig, de een meer dan de ander- hebben de nodige controles gehad, maar nog nooit een oogarts gezien.
Ik zou contact met de poli oogheelkunde opnemen en vragen of je kind door een orthoptist gezien kan worden, en of daar dan nog een aparte doorverwijzing voor nodig is of dat dat intern geregeld kan worden.
sowieso om een andere arts vragen als je daarnaar terug gaat.
Dank voor alle reacties. Ik ga direct op zoek naar een optometrist in de buurt.
@Biebel nou het was een stad die niet in de buurt zit en die ze volgens mij niet kende. Ze is 7.
@schemerlampje. Je krijgt meerdere cijfers inderdaad, maar de eerste regel ging dus al niet goed, de 2e is ze niet eens aan begonnen. Ik had zelf het idee dat die kleine meid het ook retespannend vond ( logisch natuurlijk) maar ook daar wou de arts niet aan.
Mijn zoon is kleurenblind met een hoofdletter K. In de hysterisch gekleurde methodes van de basisschool deed hij aan vleklezen. Een plaatje van een trapper van een fiets met daarnaast een lichroze vakje met daar een donkerroze vlek in las hij keurig voor als pedaal, want deze vlek heeft in het midden 1 streepje omhoog en trapper zou er 2 naar beneden hebben. En zo redt hij zich nog steeds in de kleurige wereld. Woorden die hij kent of kan koppelen aan plaatjes gaan perfect. Hij is inmiddels 18.
Ik kan bedenken dat jouw dochter zich ook zo redt op bepaalde afstanden maar dat ze het eigenlijk niet goed ziet.
Kan je dat met haar bespreken op haar niveau?
Elpisto schreef op 19-04-2023 om 16:23:
Dank voor alle reacties. Ik ga direct op zoek naar een optometrist in de buurt.
Ik zou dus een orthoptist aanraden, die heeft echt specifiek verstand van kinderogen en de ontwikkeling.
