Gepeste moet aangepakt worden
n.a.v. jarenlang pesten naar mijn zoon toe zitten we inmiddels op het punt dat er hulp is ingeschakeld door school.
Tot mijn verbazing is als hulp aangeboden dat mijn zoon een cursus krijgt om wat assertiever te worden. Toen ik vroeg wat voor cursus de pesters zouden krijgen werd verteld dat hun ouders nooit hebben aangekaart ergens problemen mee te hebben, ze worden zo nodig gecorrigeerd op school (nooit hebben ze hoeven nablijven of iets anders) maar er wordt dus verder niets gedaan.
Ik word er een beetje moe van thuis durft hij ook al niet buiten te spelen en na wat ik van de week zag (3 jongens trappen een meisje tegen de grond en geven nog een paar trappen tegen het hoofd) begrijp ik hem dus wel.
Wat heb je aan een assertief kind als de andere kinderen nog steeds in het wilde weg blijven slaan en trijteren.
Ik verbaas me tegenwoordig over het gemak waar jongere kinderen met wapens over straat lopen. Mensen zonder enige reden helemaal in elkaar trappen. Zonder enig moreel besef. Dan vraag ik me vaak af waar zijn de ouders van deze jongeren?
Bizar dat jouw zoon zou moeten veranderen omdat anderen hem het leven zuur maken. Het zou echt andersom moeten. Die pesters moeten maar een verplichte cursus doen. Maar nee, dan staan betreffende ouders in de steigers want hun prinsjes/prinsesjes doen dat echt niet! Te gek voor woorden dat veel ouders hun ogen sluiten voor de tekortkomingen van hun eigen kinderen en dat stukje opvoeding maar of overslaan of aan anderen overlaten.
Als ie thuis niet buiten durft te spelen lijkt een klein beetje hulp voor je zoon me toch niet heel raar hoor.
Zie het gewoon als extraatje voor hem. Een assertiviteitstraining is nooit weg. Breng het naar hem toe ook positief. Je hebt zeker wel gelijk, want het gekke is dat die pesters vaak ook een training nodig hebben. Zij pesten vaak om zich sterker te voelen en waarom doen ze dat: omdat ze zich eigenlijk zo zwak voelen. Want in hun eentje doen ze het vaak niet.
Maar het voorbeeld wat je noemt over dat meisje is natuurlijk niet normaal en ook niet de gemiddelde pesterij. Dus probeer het ook een beetje in perspectief te zien want je brengt je angst al snel over op je zoon.
Sommige mensen denken echt zo. Mijn zoon is door een klasgenoot een keer tot bloedens toe gestoken met een potlood, omdat ie een scheet had gelaten. Werd een heel drama van gemaakt, ik werd zelfs gebeld door de directeur dat ik aangifte moest doen en daarna door de mentor dat zoon in gesprek moest want scheten laten gaf toch ook geen pas. De mentor heb ik meteen van onder uit de zak gegeven: of die man zelf nooit een scheet laat zeg. Achterlijk gedoe. Ik heb mentor nooit meer gehoord over dat gesprek en zoon ook niet.
Aangifte doen ben ik trouwens ook niet aan begonnen: zoon zit op VSO en daar zit ie niet voor zijn zweetvoeten, dus zijn klasgenoten ook niet.
Kinderen moeten ongestoord op school kunnen rondlopen.
Kan geen kwaad om voor beide kanten hulp te bieden. Assertiviteitstraining kan daarvan een prima onderdeel zijn.
lady Voldemort op dit moment spelen veel kinderen niet buiten vanwege dat groepje kinderen. Dat kopschoppen is voor hen normaal en omdat dit meisje tot die groep behoorde heb ik niet ingegrepen hun ouders beweren immers dat ze niets raars doen.
De meeste kids uit de buurt spelen alleen op het speelplein als die kinderen er niet zijn.
Maar op school is er weinig mogelijkheid dit soort gasten uit de weg te gaan, heb een ouder er weleens op aangesproken om te vragen of haar dochter wil stoppen met mijn zoon te schoppen en dan zegt ze "mijn dochter heeft ADHD en heeft zichzelf niet in de hand"...euhm ja dus mijn zoon moet haar boksbal zijn?
Mijn zoon heeft een klas overgeslagen is nogal klein van stuk is dus makkelijk te pakken.
rionyriony ik ben het wel eens dat het hem misschien gaat helpen zich beter in zijn velletje te voelen want momenteel voelt hij zich niet veilig op school.
Ik denk ook dat ondanks dat het heel onterecht voelt je er het beste aan doet om het positief te zien. Ik ben zelf vroeger gepest zowel op de basisschool als op het voortgezet onderwijs en dat hield pas op toen ik een assertieve vriendin kreeg die op boksen zat en er niet voor terug deinsde om waar nodig een stoot uit te delen.
Punt is op de basis school kregen de pesters bij ons gesprekken met ouders erbij. Maar ik bleef dat onzekere stille meisje en daardoor begon de ellende op de middelbare school opnieuw.
Steun je zoon. Maar laat hem ook de training doen, geef hem op voor een verdediging sport. Het is geen straf en het laat de pesters misschien niet stoppen, maar als je zoon meer weerstand biedt vinden ze waarschijnlijk een ander slachtoffer.
Veel sterkte voor je zoon. Het is niet leuk!
Geen idee of straffen gaat werken wel moet er wat veranderen aan dat het slachtoffer op een weerbaarheid training moet of iets.
Op zich misschien niet zoveel mis met een training (al heb ik daar ook wel wat mis zien gaan) al geef je je kind dan wel de boodschap dat het allemaal aan hem ligt. Een training rots en water, of zelfverdediging doet dan misschien meer.
En iedereen heeft het idee dat er wat nuttigs gebeurt, dus dan zijn school en ouders tevreden.
Maar het blijft lastig om in je eentje een hele groep tot ander gedrag te bewegen. Ik had zelf vroeger ook de neiging om de oorzaak bij mijn dochter te leggen, want die was wat hoekig in de omgang. Toen ben ik na de vakantie de eerste dag in groep 8 eens met haar meegefietst en wat langer blijven staan kijken. Ze liep op een meisje af en zei vriendelijk "hoi <naam>, heb je een leuke vakantie gehad?"
Het meisje keek haar aan en draaide zich om.
Zo nog eentje.
Toen snapte ik wel dat het niet alleen van haar kant kan komen.
In de burgklas op de mavo ging het prima, en de paar jaren daarna ook. Dus het ligt niet altijd aan je kind, er zijn soms ook gewoon hele vervelende klasgenoten.
Als de school niet bereid is daar iets aan te doen, is de boodschap naar de kinderen duidelijk: red jezelf en doe waar je zin in hebt. Er zijn nou eenmaal ook nog steeds veel volwassenen die vinden dat je maar moet leren "voor jezelf op te komen", oftewel: recht van de sterkste.
Dan kun je alleen maar wegwezen en een andere school opzoeken.
En qua buurt: mijn kinderen speelden ook vrijwel nooit buiten hier in de basisschoolleeftijd. Het is gewoon niet zo'n lekkere buurt. Daar helpt een therapie of training ook weinig aan.
Wat je beschrijft is zo herkenbaar. Onze zoon heeft ook te maken gehad met jarenlang pest en buitensluit gedrag. Net als WendelmoedM hebben mijn man en ik ook een beetje het idee gehad dat het ook voor een gedeelte aan het gedrag van onze zoon lag. Hij was sociaal niet handig. We zijn met hem naar speltherapie geweest, zijn IQ is getest want hij leerde anders. Bleek een verbaal performaal kloof te zijn. Maar ja wat doe je vervolgens met die wetenschap. Hij is op jongens therapie geweest. Dat was overigens een succes.En eindeloos veel praatsessies met de juf. Maar wat we ook deden het pesten en buitensluiten bleef. Het enige wat een beetje hielp was de ingreep van de bovenbouw IBer. Die de hele klas verantwoordelijk hield voor het feit dat zoon buitengesloten werd. Ondertussen bleek dat zoon op scouting heel goed functioneerde en vrienden had. Idem dito voor de zwemclub. De ingreep van de IBer hielp iets maar niet genoeg. De twee grootste pesters kregen toch weer de overhand en de rest van de klas liet het toch weer gebeuren. Toen onze zoon doodswensen ging uiten zijn we op advies van de jongens therapeut naar een GGZ instelling verwezen daar is een PTSS vastgesteld waarvoor EMDR therapie nodig was. En wij hebben hem toen op een andere school gedaan. Wat gelukkig goed heeft uit gepakt. Dat hadden we veel en veel eerder moeten doen.
Mijn advies aan jou is. Zoek iets wat hem helpt of dat nu assertiviteits training is of een leuke hobby als scouting oid. Zodat hij weer het idee krijgt dat hij het wel kan en het pesten niet alleen aan hem ligt. Maar eis van de school dat ze ook de pesters aanpakken. Als ze alleen maar blijven zeggen dat de ouders van deze kinderen niet klagen en ze daarom niets nodig hebben ga dan alsjeblieft naar een andere school. Want alleen de gepeste aanpakken is compleet zinloos.
Ik heb mijn zoon ook van school gewisseld, nota bene van groep 7 naar groep 8, en hij zei later: ik wou dat ik drie jaar eerder naar die andere school gegaan was.
Een nieuwe start kan zoveel uitmaken.
Wat pijnlijk om te lezen TO en wat anderen ook al zeggen, een assertiviteitscursus kan nooit kwaad. Ik begrijp heel goed dat dit als de omgekeerde wereld voelt, maar de wereld is soms hard en meedogenloos helaas. Pestgedrag komt ook niet alleen voor onder kinderen, maar ook onder volwassenen, zeker in het digitale tijdperk. Ik lees het zelfs hier en op andere fora en dat zijn dan volwassenen, althans, dat vinden ze zelf 
WendelmoedM schreef op 26-09-2021 om 14:38:
Ik heb mijn zoon ook van school gewisseld, nota bene van groep 7 naar groep 8, en hij zei later: ik wou dat ik drie jaar eerder naar die andere school gegaan was.
Een nieuwe start kan zoveel uitmaken.
Vanuit eigen ervaring durf ik wel te zeggen dat het helpt om jezelf anders op te stellen.
Ik werd ook lange tijd gepest en pas toen ik me anders ging opstellen ging het over.
Om je anders op te stellen is iets anders dan voor je pesters veranderen. Laat hem de training doen, maar laat hem vooral ook weten, dat hij goed is zoals hij is.
Die bevestiging is essentieel en de overtuiging dat je niet goed genoeg bent moet zsm vervangen worden door de overtuiging dat je goed bent zoals je bent.
Bij mij is de overtuiging dat ik niet goed genoeg ben diep geworteld en speelt nog elke dag een rol in mijn leven. Ik zou mijn kinderen hier koste wat het kost tegen willen beschermen. En dat laten weten is niet het alleen zeggen, maar ook zorgen dat hij (deels) in een andere omgeving kan zijn wie hij is (bijv bij vereniging of hobby).
Ik zou ook overwegen om van school te veranderen als dat een optie is, maar hopelijk kan zo’n training dan voorkomen dat hij weer tegen hetzelfde aanloopt en eea zich herhaalt.
