Kind heeft het psychisch zwaar
Af en toe post ik wat als ik het even niet meer weet. Het is veel gedoe thuis, een ex die oudste van 11 sloeg, jongste deed hij niets, maar die is wel bang.
De omgang is stop gezet, allemaal instanties en een ondertoezichtstelling met gezinsvoogd hebben we nu.
De bedoeling is de omgang weer op te bouwen, maar oudste ziet dat helemaal niet zitten. Ik merk inmiddels als dochter zich duidelijk uitspreekt dat men naar haar luistert. Dit kost haar wel moeite, en men gaat er graag vanuit dat het allemaal wel meevalt.
Therapie is ook de bedoeling, maar tot nu toe geeft vader daar geen toestemming voor en wil de gezinsvoogd vervangend toestemming vragen bij de rechter.
Maar nu in tussentijd gebeurt er dus niets. Dochter is gevoelig voor piekeren en dit is nu killing. Haar hoofd zit vol, ze piekert zich suf over de situatie en komt verder tot weinig. Het liefst zit ze op haar telefoon, maar als die uitgaat dat weet ze helemaal niet meer waar ze het zoeken moet. Afgelopen weekend was ze ook weer zo boos en heel stellig. Niet willen lunchen, niet mee willen naar opa en oma, niet willen slapen (en dan tot half 11 onder aan de trap gaan zitten jammeren, totdat ik naar bed ging). Ik vind het ontzettend moeilijk, ze is niet te troosten, niet af te leiden, boos worden helpt niet, haar rust geven en haar laten helpt niet en vanmorgen wilde ze niet naar school. Dat heeft ze vaker.
Het voelt ook kwetsbaar, want wat als de buitenwereld denkt dat ik haar niet aankan? Dat het bij mij alleen maar erger wordt?
En tegelijkertijd weet ik het ook gewoon niet meer zo. Ik heb met de juf overlegd en daarna is ze toch gegaan. Het lijkt wel op een burnout bij haar, ze zit zo vol dat er niets meer uitkomt.
Heeft iemand nog tips? Hoe maak je het makkelijker voor een bijna-pubertje die het zo moeilijk heeft?
School vind ik belangrijk, dus dat moet van mij. Naar bed gaan vind ik ook belangrijk, andere dingen wil ik best flexibel mee zijn, maar ze zoekt met haar gedrag wel de uiterste grenzen op. Uit noodzaak, daar ben ik wel van overtuigd, maar lastig en vermoeiend is het wel.
'Voogd appte net dat ze geen contact persoon meer kan zijn voor dochter omdat vader dat absoluut niet wil. Wij als ouders worden overgezet naar een overkoepelend team, zonder vast contactpersoon, maar ze wilde wel graag contact persoon voor de
kinderen blijven, mits vader daar akkoord mee was.'
Ik ben ook erg verbaasd over deze actie. Het kan zijn dat iemand echt een probleem heeft met een specifieke gezinsvoogd, maar dan moet er toch al wel iets geweest zijn in de vorm van een klachtenprocedure of zo. Het fenomeen 'voogd' kan hij niet opzij zetten, want dat is een beslissing van de rechter. Merkwaardig dat hij zoveel invloed krijgt.
En nu mag hij ook nog toestemming geven over wie de contactpersoon met het kind is.... Ik snap dat het opbouwen van een vertrouwensband in de hulpverlening bovenaan staat, maar dat wil niet zeggen dat je aan elke gril tegemoet moet komen.
Hopelijk blijft de huidige voogd de voogd van je kind. En anders kan je kind zelf naar de rechter stappen en daarom vragen. Mits de huidige voogd dat ook echt wil.
Tsjor
De rechter gaat alleen maar over de vraag welke GI de ots uitvoert. Niet over de vraag welke afzonderlijke gezinsvoogd die ots feitelijk uitvoert.
Waarom deze gezinsvoogd de oren naar vader laat hangen is mij een beetje een raadsel en ik zou daar het gesprek over aangaan. Als het allemaal soepel liep met vader, was er geen ots.
Het kan zijn dat deze gezinsvoogd niet als praatpaal voor dochter wil fungeren omdat zij met beide ouders een samenwerkingsrelatie wil hebben, maar haar eerste loyaliteit zou aan het onder toezicht gestelde kind (kinderen) moeten zijn, en als het belang van het kind vereist dat zij iets doet waar vader niet blij mee is, dan is dat maar zo (zie ook de procedure vervangende toestemming). Maar goed, bespreek het eens met haar.
En zoals gezegd, kijk eens naar die kindbehartiger, dat is ook een praatpaal en dat is dan iemand anders dan de gezinsvoogd. Kan de gezinsvoogd semi-neutraal de regie op de hulpverlening zitten voeren, en heeft je kind toch iemand die als haar vertrouwenspersoon kan fungeren. Voor zover ik zie is dat jeugdhulp en niets medisch, dus kan dat door de GI worden ingezet ongeacht de vraag of vader toestemming geeft.
Tja, wat is hun doel van deze actie, dat is de vraag. In het begin was een gezinsvoogd heel duidelijk, er ligt een dik dossier van ons. Dat wilde hij niet nog eens over doen. Bovendien had hij vader ontmoet, die niet respectvol was. Die gezinsvoogd sprak namens de GI uit dat ze wel wilde helpen, maar alleen als het op basis van respect kon.
Ook nu maakt ex het weer persoonlijk naar de gezinsvoogden. Ik kan me voorstellen dat ze het minder persoonlijk willen maken, zodat daar tenminste geen discussie over is. Alleen de dingen die er toe doen. Wil vader geen contact persoon voor de kinderen? Prima, maar dan niet zeuren als de opbouw van de omgang niet opschiet...
Ik weet niet of het zo werkt, maar het lijkt erop dat ze er niet aan willen trekken en pleasen.
Of het is gewoon een vage afschuif actie. Weetje, het zal ook allemaal wel... Het is allemaal ook niet zaligmakend, hulpverlening niet, therapeuten niet (weer gezeik dat ze het niet aandurven misschien) en ex verwacht ik al helemaal weinig van.
Ik ga het loslaten, ik zie wel wat er komt en werk daar aan mee.
Hopelijk werkt dit door naar dochter en kan zij het dan ook allemaal wat losser zien.
Die kindbehartiger zal ik wel bespreken, dat ziet er goed uit. Hebben ze tenminste iemand.
En dan blijft dochter maar een dagje thuis, belt school maar naar de GI hoe het zit😏
Er komen nog 2 of 3 dingen die langs de rechter moeten, hoop dat ze dat samen voegen. Heb ik dat ook weer gehad voorlopig.
Temet: 'De rechter gaat alleen maar over de vraag welke GI de ots uitvoert. Niet
over de vraag welke afzonderlijke gezinsvoogd die ots feitelijk uitvoert.'
Dat begrijp ik, maar hier gebeurt iets anders: een gezinsvoogd als contactpersoon wordt vervangen door een groep, dus zonder contactpersoon.
'Het kan zijn dat deze gezinsvoogd niet als praatpaal voor dochter wil fungeren omdat zij met beide ouders een samenwerkingsrelatie wil hebben,(...)' Maar deze gezinsvoogd wil wel als contactpersoon blijven functioneren voor de dochter.
Zou de dochter niet bij de rechter kunnen eisen dat ze een echte contactpersoon krijgt?
Of anders via het interne systeem van de jeugdzorg zelf: eerst de teamleider, dan de directeur, dan een klachtenprocedure of zoiets.
Het blijft een merkwaardige aanpak.
Tsjor
Heel merkwaardig! Ik dacht dat zo’n OTS iets gezaghebbends was maar hier heeft het er alle schijn van dat ze expliciet geen gezag nemen. Ze kunnen niet meer ‘helpen’ omdat vader niet respectvol is? Waarom dachten ze eigenlijk dat ze waren ingeschakeld dan? Als die man een coöperatieve kerel was, waren ze nooit in beeld gekomen. Hier is toch geen juridische professionele logica in te herkennen? Ik kan het in ieder geval niet volgen.
Ik denk dat een gesprek over dit onderwerp tussen TO en de gezinsvoogd, misschien inderdaad samen met de teamleider, hier misschien opheldering zou kunnen brengen. En vraag dan om een schriftelijke vastlegging van de besproken punten, of maak dat zelf.
Dat er ipv een individuele gezinsvoogd op enig moment het team het aanspreekpunt wordt, komt op zich regelmatig voor, maar dat is dan in situaties waarin de gezinsvoogd uitvalt en er door personeelstekort niet meteen een opvolger beschikbaar is. Maar ik begrijp van Evaluna dat de gezinsvoogd niet is uitgevallen, dus dan snap ik er niks van.
Evaluna schreef op 12-04-2023 om 19:56:
Wil vader geen contact persoon voor de kinderen? Prima, maar dan niet zeuren als de opbouw van de omgang niet opschiet...Ik weet niet of het zo werkt, maar het lijkt erop dat ze er niet aan willen trekken en pleasen.
Deze kwestie is dermate raadselachtig dat ik nog eens een eerder bericht heb herlezen om te kijken of ik het dan beter snap 
. Ik bleef daarbij hangen bij bovenstaande.
Als iets als dit aan de hand zou zijn, dat het een bewuste strategie is om hem ‘macht’ te geven (begeleiding afwijzen) maar hem daarbij wel de consequenties laten ondervinden (geen contact met kinderen), zou ik het snappen. Maar: in dat geval moeten ze heel erg duidelijk en eerlijk zijn naar kind(eren). Als dit zo strategisch wordt gedaan, weten de professionals dat ze controle hebben over de situatie. Maar kind weet dat niet! Als het inderdaad zo simpel is, zou het zelfs heel waardevol zijn als ze dit op kinderniveau aan kind uitleggen, namelijk dat je nooit kunt verhinderen dat mensen slechte keuzes maken maar dat je er wel je eigen consequenties aan mag verbinden. Dat is namelijk wat kind ook mag en moet leren naar haar vader, dat ze die vrijheid mag nemen om van hem af te bewegen als hij zich respectloos gedraagt.
Evaluna, ik zou proberen op te helderen of dit inderdaad de insteek is en dan zou ik overleggen hoe dochter hierin gaat worden meegenomen en begeleid omdat het voor die dochter anders een grote black box is en het lijkt alsof haar vader alle controle heeft. Ik vind het niet zo raar dat je kind temidden van dit alles niet in balans is. Er gebeurt van alles om haar heen wat ze niet begrijpt en waar ze geen controle over heeft en ze is een kind dus afhankelijk van wat die volwassenen allemaal beslissen en doen. Heel onveilig dus.
Ik vind het overigens nog steeds dubieus dat ze vader de macht geven de vertrouwenspersoon van kind ‘weg te nemen’ dus ik zou wel willen weten hoe ze dit zien. Ze zijn dan wel heel erg met hem bezig en dochter wordt een pion. Dat lijkt me niet de bedoeling. Hoe gaan ze dochter nabijheid en veiligheid bieden?
Ik denk dat ik het wel helder heb. Tegen de vorige gezinsvoogd heeft vader gedreigd met een klacht, omdat hij niet tevreden is met de samenwerking. Inmiddels is het zover in jeugdzorg land dat de rechtbank en het SKJ vinden dat er dan een andere gezinsvoogd het over moet nemen. Ook al is er personeelstekort of overmacht.
Deze nieuwe gezinsvoogd/ overkoepelend team was een kordate man die het ook niet eens was met de gang van zaken. Dit is niet in het belang van de kinderen. Vader had hem al verboden met de kinderen te praten, hij gaat wel met de kinderen praten, maar als het vader niet zint, dan is deze waarschijnlijk ook snel weer van de baan 
Het enige wat ze kunnen doen is aangegeven bij de rechter dat vader niet mee wil werken.
