Kind niet op kinderfeestje uitnodigen terwijl jouw kind dit wel wil
Goedemiddag,
Ik ben benieuwd of er mensen zijn die wel eens bij het uitnodigen van kinderen voor een feestje, bijsturen om een bepaald kindje niet te vragen ondanks dat jouw kind deze wel benoemd.
En wat zijn dan de beweegredenen om dit te doen?
mijn zoon is nog nooit voor een feestje gevraagd, ondanks dat hij met bepaalde kinderen regelmatig speelafspraken heeft.
Zijn er ook ouders waarvan de kinderen bijvoorbeeld de kinderen met wie ze vaak spelen niet noemen om uit te nodigen?
Groet mamat
Ik wil iedereen die de tijd heeft genomen om hierop te reageren even bedanken. Het is fijn om te horen hoe iedereen hier over denkt.
Onze meiden mogen een max aantal kinderen uitnodigen en als ze meer hebben dan moeten ze kiezen. Dus dan valt er wel eens iemand af en dan probeer ik het zo te sturen dat goede vrienden wél mogen komen.
alhambra schreef op 19-02-2025 om 16:47:
Onze meiden mogen een max aantal kinderen uitnodigen en als ze meer hebben dan moeten ze kiezen. Dus dan valt er wel eens iemand af en dan probeer ik het zo te sturen dat goede vrienden wél mogen komen.
Ik ook. Maar vriendjes/vriendinnetjes mogen wel gewoon komen, ook als ze geen simpel gedrag hebben. Dus als het gaat om een kind dat mijn kind leuk vindt en waar mijn kind ook echt mee speelt, ga ik niet sturen op toch niet uitnodigen.
Mijn kiezen zelf wie er komt. Natuurlijk stel ik wel vragen als 'Weet je zeker dat je Pietje wil uitnodigen? Want je speelt eigenlijk nooit met hem.' Maar als ze dan voet bij stuk hielden, werd het kind gewoon uitgenodigd. We hebben om die reden 3 jaar op rij een kind hier gehad dat verder nooit in beeld was. Maar mijn zoon was er blij mee.
Andersom is het me wel eens opgevallen dat mijn kind nooit werd uitgenodigd voor het feestje van buurtgenoten, terwijl mijn zoon bijna dagelijks met hun kind speelde. Maar nooit wat van gezegd, dat is aan hen. Het heeft ook niet gemaakt dat wij ons beleid richting dat kind aanpasten: hij was elk jaar weer welkom.
Wij stelden alleen een limiet aan het aantal kinderen. Bij een feestje thuis, konden er doorgaans meer komen dan als we ergens naartoe gingen. En ja, uiteraard kon ik sommige vrienden van de kinderen beter hebben dan anderen, maar dat was geen reden om ze dan maar buiten te sluiten. De keuze lieten we aan de jarige.
Bij ons mochten ze zelf kiezen; we hebben ook vaak de hele klas gedaan, met daarbij de uitleg dat iedereen een feestje verdient. Vaak kon niet iedereen, of hielden ouders kinderen die sneller geprikkeld zijn zelf al thuis, dan vulden we het soms aan met buurtkinderen.
Toen ze ouder werden kregen ze zelf meer voorkeur en dat was ook prima.
Bij klassen rond mocht de jarige een kind kiezen en de juf ook.
Dus "veel kinderen is niet fijn" geldt niet voor iedereen 
PhilDunphy schreef op 19-02-2025 om 17:38:
Mijn kiezen zelf wie er komt. Natuurlijk stel ik wel vragen als 'Weet je zeker dat je Pietje wil uitnodigen? Want je speelt eigenlijk nooit met hem.' Maar als ze dan voet bij stuk hielden, werd het kind gewoon uitgenodigd. We hebben om die reden 3 jaar op rij een kind hier gehad dat verder nooit in beeld was. Maar mijn zoon was er blij mee.
Andersom is het me wel eens opgevallen dat mijn kind nooit werd uitgenodigd voor het feestje van buurtgenoten, terwijl mijn zoon bijna dagelijks met hun kind speelde. Maar nooit wat van gezegd, dat is aan hen. Het heeft ook niet gemaakt dat wij ons beleid richting dat kind aanpasten: hij was elk jaar weer welkom.
Kinderfeestjes waren hier voor klasgenoten. Dus wij nodigden ook geen buurtkinderen uit.
Mamat87 schreef op 19-02-2025 om 16:12:
[..]
Ja op die manier sturen heb ik ook wel gedaan.
Mag ik vragen hoe je daar met jouw zoon mee omging?
Zijn er manieren geweest die de pijn konden verzachten? Of heb je dit wel eens bespreekbaar kunnen maken met andere ouders?
Nou ik vond dat altijd heel lastig. Met andere ouders maakte ik dat niet bespreekbaar. Je ziet hier ook meteen reacties van ja dat snap ik wel. Dat het pijnlijk kan zijn voor een kind waar dus wel vaak mee gespeeld wordt snappen ze blijkbaar niet. Als ouders hun twijfels met mij bespraken bood ik altijd aan om mee te gaan zodat ze wat extra begeleiding zouden hebben. Mijn zoon heeft om wel eens gehad dat iedereen uit de klas was uitgenodigd behalve hij een en ander kindje. Ik vind daar wat van.
Mijn zoon was vaak erg verdrietig. Ik zorgde dan vaak voor een extra activiteit als ik wist dat zijn vriendjes een feestje hadden en maakte er een leuke dag van. Mijn dochter had wel 10 feestjes per jaar dus dat maakte het dan voor hem ook wel moelijker.
Hoe oud is hij? En heeft hij zelf al een feestje gegeven?
Alleen druk zou ik niet erg vinden. Iemand kan best druk zijn zonder met taart te gooien of op de bank te springen.
yette schreef op 19-02-2025 om 18:09:
Wij stelden alleen een limiet aan het aantal kinderen. Bij een feestje thuis, konden er doorgaans meer komen dan als we ergens naartoe gingen. En ja, uiteraard kon ik sommige vrienden van de kinderen beter hebben dan anderen, maar dat was geen reden om ze dan maar buiten te sluiten. De keuze lieten we aan de jarige.
Is het buitensluiten als je omwille van het plezier/de veiligheid van de jarige en andere gasten besluit een kind er niet bij te willen hebben?
Echt, dat ene partijtje waarbij ik bezig was met het tot rust brengen van 1 van de gasten wilde ik nooit meer opnieuw doen. En dat ging dan om IK LUST GEEN LIMONADE IK WIL COLA! GAAN WE SCHILDEREN? JE KAN OOK MET VERF GOOIEN! En dan direct de daad bij het woord voegen. Na het 4e incident over het ijsje dat geen grote Magnum was had ik 5 huilende meisjes op de bank zitten vanwege het verpestte feestje en een woest kind in de keuken.
Later hoorde ik van mijn dochter dat dat kind altijd zo deed op feestjes en toen heb ik echt gezegd dat ik haar weer niet meer bij wilde hebben op feestjes. Een keertje spelen ging goed maar in een groepje leuke dingen doen op een feestje dat lukte gewoon niet.
yasmijn27 schreef op 19-02-2025 om 19:11:
[..]
Kinderfeestjes waren hier voor klasgenoten. Dus wij nodigden ook geen buurtkinderen uit.
Oh echt, kijk dat verklaart het misschien. Ik weet zelf niet beter dan dat een kinderfeestje wordt gevierd met vriendjes, ongeacht waar ze vandaan komen. En omdat zoon dus dagelijks speelde met dit ene jongetje, is hij altijd welkom geweest bij ons op een feestje.
PhilDunphy schreef op 19-02-2025 om 20:18:
[..]
Oh echt, kijk dat verklaart het misschien. Ik weet zelf niet beter dan dat een kinderfeestje wordt gevierd met vriendjes, ongeacht waar ze vandaan komen. En omdat zoon dus dagelijks speelde met dit ene jongetje, is hij altijd welkom geweest bij ons op een feestje.
Bij één speciaal buurkind zou ik dat misschien ook wel doen, maar hier liepen er heel veel op straat. En dan kan je ook niet zeggen Pietje wel en het andere buurkind weer niet.
Mamat87 schreef op 19-02-2025 om 16:30:
[..]
Ok, dan denk ik dat mijn gevoel ook wel juist kan zijn. Mijn zoon is een aardige handvol 1 op 1.
We zijn er wel mee bezig, hem daar beter in te ondersteunen.
En ik begrijp ook als er mensen zijn die dat te ingewikkeld vinden.
Vooral als je eigen kind qua gedrag rustig is.
Als moeder is het soms wel moeilijk om te zien als je kind de boot soms lijkt te missen. Vooral om iets waar we zo hard mee aan het werk zijn, maar waar hij mogelijk tot op zekere hoogte weinig aan kan doen.
Natuurlijk steekt dat af en toe in je moederhart 
Maar je hebt er weleens met andere ouders over gesproken schreef je, maar dat zijn dan niet de ouders van de kinderen waar hij het meest mee speelt?
mijn zoon is een kind dat iedereen aardig vond, maar nooit uitgenodigd werd. Hij heeft ook adhd dus ik denk te druk en hij was niemands zijn beste vriendje dus veel steeds, ook door zijn gedrag, buiten de boot. Eind groep 6, kreeg hij zijn eerste uitnodiging. Hij stond te huilen van geluk.
ik heb daarom nooit, ook al koos hij of zijn zus soms ook kinderen die ik lastig vond ofzo, getwijfeld om bij te sturen.
Hier mogen ze 7 kinderen uitnodigen, en we vieren het op een locatie. Ze mogen zelf kiezen wie ze uitnodigen. Hier is het gebruikelijk dat zowel jongens als meisjes worden uitgenodigd, vaak klasgenootjes en/ of bso vrienden. Ik lees weleens topics waarbij benoemd wordt dat alle meisjes uitgenodigd worden omdat er bv 9 meisjes in de klas zitten maar dat speelt hier niet doordat het gemengde feestjes zijn, grote klassen en niet uitsluitend klasgenootjes uitgenodigd worden. Buurtvriendjes komen vaak op de verjaardag zelf. Verplicht iemand terug vragen hoeft van ons niet, ze worden best vaak uitgenodigd dan zouden wij altijd grote feestjes moeten geven.
Ik bespreek de kinderen die ze willen uitnodigen wel altijd even: Gingerboy heeft een vriendje wat in een 1 op 1 situatie prima gaat maar op feestjes standaard alleen maar ruzie zoekt en voor drama zorgt, wat voor niemand leuk is. Zelf geeft hij om die reden ook geen feestje. Mini- Ginger heeft een vriendinnetje waar ze bijna wekelijks mee speelt maar wat echt alles eng vindt en niks wil of durft waardoor het op een feestje alleen maar huilen is. Met haar gaan we gewoon een keer iets bijzonders doen als ze bij ons speelt, ook besproken met haar ouders.
Bij Gingerdochter ooit een keer een meisje op laten halen: we verzamelden bij ons thuis en na taart-drinken-cadeautje uitpakken zouden we ergens naar toe gaan. Dit dametje vond het stuk taart te klein, maakte uit nijd een net uitgepakt cadeautje stuk en toen ik haar aansprak vlogen de scheldwoorden met ziektes erin me om de oren. Gelukkig werd het ook geen innige vriendschap.
