Kind niet op kinderfeestje uitnodigen terwijl jouw kind dit wel wil

Heb wel een keer een beetje een drama-feestje gehad. Dochter was van schoollocatie geswitched wegen pesten, had nieuwe vriendinnen gemaakt en (omdat ze in de zomervakantie jarig was) wilde alsnog graag haar verjaardagsfeestje vieren. Dus na een maand in die nieuwe klas nodigde ze vijf meiden uit voor een slaapfeestje. 
Ze wilde zo graag aardig gevonden worden dat ze alles deed om die meiden naar zich toe te trekken. Dus ook meiden die misschien toch niet zo geschikt voor haar waren. 
Begon al met het taart eten. Voor ik het wist zat de taart aan mijn muur, deden drie van die meiden gemeen tegen elkaar. Twee van die meiden waren echt van die straatkinderen met dito ‘stoer’ gedrag. Nadat ik ze met mijn docentenstem had aangesproken was het een tijdje gezellig. Totdat ik midden in de nacht een hoorde overgeven, dus ik naar beneden. Dochter in tranen want twee meiden zaten steeds ruzie te maken, wat resulteerde in het keihard naar elkaar gooien van snoep door de hele woonkamer. Een meisje zat huilend op de wc. 
Ik heb het meisje dat ziek was geworden en een van de onruststokers midden in de nacht naar huis gebracht. 
Daarna hebben ze het met z’n vieren nog heel gezellig gehad. De naar huis gebrachte onruststoker zit momenteel zelfs in de jeugdgevangenis (dat tegenwoordig semi-gesloten is). 

Mamat87 schreef op 20-02-2025 om 08:52:

[..]

Nee, ik weet niet zo goed hoe ik dat aan moet pakken zonder dat ze denken dat ik hen daartoe probeer te verplichten.

Ik ben al blij dat mijn zoon daar wel altijd gewoon welkom is om te spelen en deze ouders daar sympathiek mee omgaan.

Dat wil ik ook niet voor hem verpesten.

Ik zou dat ook niet bespreken. Je geeft zelf aan dat je zoon druk kan zijn. Dat zou heel goed de reden kunnen zijn. Als je zelf rustige kinderen hebt, ben je mogelijk niet (goed) opgewassen tegen een drukker kind, wat ook nog eens de sfeer kan bepalen. 

Ik zou mijn zegeningen tellen: fijn dat je zoon speelkameraadjes heeft en welkom is om te spelen. 

Zodra die ouders ook maar enige druk voelen om dan, dus, ook voor een feestje uit te moeten nodigen, zou dat kunnen veranderen. 

Soms loopt het zo, zonder dat er een duidelijke reden is. Oudste zoon heeft door omstandigheden 3 basisscholen versleten. En bij de derde, in groep 6 , kwam hij er gewoon niet meer tussen. Hij heeft 1 x een uitnodiging gehad, en dat was een kind dat de hele klas uit mocht nodigen. Na twee keer zelf een feestje te hebben gegeven, bedankte hij ervoor in groep 8. Ik heb het nog een keer bij een leerkracht aangekaart, maar die  zag ook geen duidelijke aanleiding waarom hij buiten de boot viel.  Een keer hoorde ik hem er 's avonds in bed om huilen. Zo zielig. Dat brak wel mijn moederhart (snif) Gelukkig is het op de middelbare en in zijn studietijd wel goedgekomen.

 Je hebt in bijna elke klas wel populaire kinderen die haast een soort van  statusverhogend werken op een feestje. Ik heb er altijd wel voor gewaakt als mijn kinderen die wilden uitnodigen ten koste van mindere goden die wel bij ons over de vloer kwamen.

kenfan schreef op 20-02-2025 om 11:44:

Soms loopt het zo, zonder dat er een duidelijke reden is. Oudste zoon heeft door omstandigheden 3 basisscholen versleten. En bij de derde, in groep 6 , kwam hij er gewoon niet meer tussen. Hij heeft 1 x een uitnodiging gehad, en dat was een kind dat de hele klas uit mocht nodigen. Na twee keer zelf een feestje te hebben gegeven, bedankte hij ervoor in groep 8. Ik heb het nog een keer bij een leerkracht aangekaart, maar die zag ook geen duidelijke aanleiding waarom hij buiten de boot viel. Een keer hoorde ik hem er 's avonds in bed om huilen. Zo zielig. Dat brak wel mijn moederhart (snif) Gelukkig is het op de middelbare en in zijn studietijd wel goedgekomen.

Je hebt in bijna elke klas wel populaire kinderen die haast een soort van statusverhogend werken op een feestje. Ik heb er altijd wel voor gewaakt als mijn kinderen die wilden uitnodigen ten koste van mindere goden die wel bij ons over de vloer kwamen.

Zo staan wij er ook in. Vriendschap is bovendien niet te koop. Onze ervaring is helaas ook dat ouders van deze kinderen niet zo zorgvuldig omgaan met uitnodigingen (lees : kinderen komt niet opdagen zonder aankondiging)

Ik heb ook wel eens voorwaarden gesteld aan een kind, namelijk dat zijn ouder mee kwam. Kind was lief, maar echt een ongeleid projectiel. Zijn moeder reageerde met "haha nee hoor, ik zie juist uit naar mijn middag rust als hij op jouw feestje is!". 
Ja helaas, ik heb maar twee handen ben geen drukke-kindjes-opvang. Dus toen is hij niet uitgenodigd. 

Nee, we hebben nooit kinderen geweigerd die onze kinderen wilden uitgenodigd voor een kinderfeestje, wel altijd een limiet aan het aantal kinderen (stuk of 8, meer passen er hier niet aan tafel met onze eigen kinderen erbij . Daarbij wel wat geadviseerd: iets in de trant van: "Weet je zeker dat je Pietje wil uitnodigen, want daar speel je anders nooit mee en je zegt ook vaak dat je hem niet zo aardig vindt." en we stelden juist voor aan onze kinderen om af en toe juist wel de adhd'ertjes uit te nodigen. Wat ook een keer zoals iemand anders ook schreef resulteerde in een ontroerde moeder want haar zoontje mocht op geen enkel feestje komen.

Ons ene kind had op school 3 vriendjes waarmee hij veel afsprak (toch wel wekelijks met alledrie, soms met alledrie tegelijk): een jongetje dat een klas hoger zat, een jongetje dat een klas lager zat en een meisje. Voor de rest had hij geen aansluiting op die school. Hij werd door zijn 3 schoolvrienden ook niet uitgenodigd, je kunt misschien wel raden waarom: de ouders van het ene jongetje vonden hem te klein, de ouders van het andere jongetje vonden onze zoon te oud en de ouders van het meisje argumenteerden dat hij anders het enige jongetje op het feestje zou zijn. Uiteindelijk zijn we van die school af gegaan, wegens gebrek aan aansluiting. 

Het andere kind werd op de nieuwe school juist zowat op ieder kinderfeestje uitgenodigd (is ook een makkelijk, aardig kind met veel charisma), maar had maar weinig speelafspraakjes. Daarvan heb ik wel eens gedacht dat hij werd uitgenodigd als 'opvulling', om de aantallen compleet te maken ofzo. 

Mamat87 schreef op 20-02-2025 om 08:52:

[..]

Nee, ik weet niet zo goed hoe ik dat aan moet pakken zonder dat ze denken dat ik hen daartoe probeer te verplichten.

Ik ben al blij dat mijn zoon daar wel altijd gewoon welkom is om te spelen en deze ouders daar sympathiek mee omgaan.

Dat wil ik ook niet voor hem verpesten.

Je kunt toch gewoon een bal opgooien zovan mijn Kareltje is over 4 maanden jarig. Ik ben vast aan het brainstormen. Ik vroeg mij af hoe andere moeders bepalen wie en hoeveel er komen op zo een feestje. Doe je dat aan de hand van teruguitnodigen of kijk je met wie hij de meeste speelafspraakjes heeft of laat je jouw Tim gewoon zo 5 kindjes noemen? Zo zou ik het aanpakken. En dan wat doe jij dit haar voor Tims feestje? Ik hoorde dat trampolineparken in zijn. Ben jij daar wel eens geweest? Blablablabla.

Dubbel

Wat ik van de basisschool van mijn kinderen wel heel goed vond was dat er geen uitnodigingen uitgedeeld mochten worden op school/ het schoolplein. Je moest de uitnodigingen thuis bezorgen bij je vriendjes. Zo was het minder zichtbaar dat Pietje weer werd uitgenodigd en Jan WEER NIET.

alhambra schreef op 20-02-2025 om 12:07:

[..]

Zo staan wij er ook in. Vriendschap is bovendien niet te koop. Onze ervaring is helaas ook dat ouders van deze kinderen niet zo zorgvuldig omgaan met uitnodigingen (lees : kinderen komt niet opdagen zonder aankondiging)

Of de kinderen zelf gaan er niet zorgvuldig mee om.

Paar keer bij mijn dochter voorgekomen dat ze een uitnodiging op school had gekregen, er eigenlijk geen zin in had, en het daarom niet tegen ons had gezegd. Was ze nog jong hoor.

Één ouder heeft hier wat van tegen ons gezegd, daardoor kwamen we erachter.

Er zijn dus meer ouders die wel wat van ons hebben gedacht😀

Mijn dochter had op de basisschool een vriendje waarmee ze zeker 3x in de week speelde, al vanaf de crèche. In de klas zat een knap, populair meisje dat helaas niet zo'n fijn karakter had. Vriendje was wel gevoelig voor haar gestook. Meisje had gezegd dat zij wel op zijn feestje wilde komen, maar alleen als hij dochter niet uitnodigde. Moeder van vriendje vond dat hij dat zelf mocht weten. Dus werd dochter niet uitgenodigd, tot haar onbegrip en verdriet.

De dag na het feestje wilde vriendje weer met dochter spelen, maar dochter wilde niet meer, die voelde zich echt verraden. Ze hebben nooit meer gespeeld. Ik vind dat je als moeder in zo'n geval best een beetje kan sturen. Je laat toch niet je allerbeste vriendinnetje stikken als een kind waar je nooit mee speelt dat wil? Want dat gebeurde natuurlijk ook: toen het feestje voorbij was, liet het populaire meisje hem vallen als een baksteen.

Bakblik schreef op 20-02-2025 om 13:54:

Wat ik van de basisschool van mijn kinderen wel heel goed vond was dat er geen uitnodigingen uitgedeeld mochten worden op school/ het schoolplein. Je moest de uitnodigingen thuis bezorgen bij je vriendjes. Zo was het minder zichtbaar dat Pietje weer werd uitgenodigd en Jan WEER NIET.

Hier worden ze ook meestal niet op school uitgedeeld, maar het gaat er op school natuurlijk toch wel over als kinderfeestje eraan komt