Op zoek naar objectieve kijk
Hallo,
Ik zit met wat onzekerheden mbt mijn oudste kind. Voordat ik naar de huisarts ga, zou ik graag eens de meningen van andere ouders lezen.
Het zit zo; mijn dochter van 7 lijkt niet lekker in haar velletje ge zitten.
Ik kan de vinger er niet op leggen wat het is.
Het lijkt soms alsof ze geen aansluiting vind op school. Ze verteld ook af en toe dingen dat ik denk hm dat vind ik pest gedrag. Maar als ik haar vraag hoe ze het heeft op school dan zegt ze altijd 'leuk'. Ze speelt af en toe ook wel met een kindje thuis, maar niet zoveel als anderen en soms zegt ze ook dat ze er geen zin in heeft.
Een voorbeeld van wat ik pest gedrag vind, is dat iemand een rijmwoord had bedacht op haar naam en dat de gehele klas dat overnam. Toen de juf even de klas uit was, riep iedereen dus dat rijmwoord. Een niet zo leuk woord.
Haar lijkt het niet heel veel te doen. Ja ze vi vind het niet leuk, maar echt veel emotie zie ik er niet bij zeg maar.
Ik zal verder gaan met haar karakter omschrijven; het is een lief meisje. Behulpzaam, knuffelig. Ze heeft van die buien, al van kleins af aan dat ze nogal uhm ik noem dat tiepelzinnig is. Dan is niks goed en huilt ze overal om. Ze lijkt dan overprikkeld. Dit is meestal na school.
Maar af en toe ook in het weekend.
Voorbeeld: oma paste op en die had afgesproken dat ze buiten chipjes met haar ging eten. Oma paste dat aan want dochter was film aan het kijken dus ze kreeg de chipjes bij de film. Dat was een reden om te ontploffen. Normaal zou ze zich daaraan niet storen. Tijdens die buien is er dus niks goed. Ze lijkt dan erg moe en in haar koppie 'vol'.
Een voorbeeld van wat mij verder opvalt: ze kan zich prima zelf aankleden, maar ze vertikt dit gewoon. Ze blijft drammen en zeuren en huilen totdat ze geholpen wordt. Hier heb ik nu maar een beloning systeem voor bedacht met stickers. En dat lijkt redelijk te gaan. Dat is met meer dingen zo, ze is slecht te motiveren en heeft geen drive om zelf dingen te willen kunnen.
Ze is motorisch vanaf kleins af aan onhandig. Lopen deed ze later, klimmen in een klimrek kan ze sinds een half jaar, fietsen zonder zijwielen begint nu te komen etc
Ze heeft zusje. Die stapelgek op haar is. Dit zusje wil haar vaak knuffelen, ook als ze verdrietig is.
Met ons knuffelt ze als het aan haar ligt de hele dag, maar haar zusje zal ze zelden knuffelen. Ze zegt vaak 'ik wil alleen spelen, ik wil alleen zijn'.
Tegenwoordig spelen ze wel heel veel samen, maar ik merk dat de oudste vaak toch alleentijd op zoekt. Ze vraagt ook dingen zoals ' ik wil graag een keer zwemmen, alleen zonder zusje'.
We doen zeker dingen zonder zusje. Maar schijnbaar is het voor haar niet voldoende.
Ik zal nu afronden want het wordt anders wel erg lang.
Vragen beantwoord ik graag.
Misschien zie ik dingen die er niet zijn, maar ik wil niet iets over het hoofd zien, als zin eigenlijk niet lekker in haar vel zit.
Alvast bedankt.
Na het lezen van jullie berichten, raakt het mij enorm moet ik zeggen. Ik ga een gesprek aan met de juf en ook een wat harder gesprek dan vorige keer.
En daarnaast richting huisarts. Ik heb geen idee wat het is. Wel heb ik al een paar jaar een bepaald gevoel bij mijn dochter, zonder dat ik haar meteen in een hokje wil stoppen. Ze kan goed leren, is erg slim. Maar op sociaal vlak mist ze signalen lijkt het wel. En het trager schakelen herken ik ook. Ik heb dat zelf ook namelijk.
het heeft alleen geen zin voor de huisarts om met school te bellen. Zij ontkende de vorige keer al dat zij zien wat ik zie
Kipspies schreef op 12-09-2022 om 12:37:
het heeft alleen geen zin voor de huisarts om met school te bellen. Zij ontkende de vorige keer al dat zij zien wat ik zie
Toch school (laten) vragen naar wat zij zien. En als zij het (weer) niet zien: Als je kind thuis steeds dingen vertelt over school waar ze onder lijdt en zegt "Ik wil niet meer naar (deze) school" en school zegt voor de tweede keer "We zien niks", dan is dat heel onthullend! Dat kun jij dan heel kalmpjes bij de huisarts neerleggen. Je kind wordt dus aan haar lot overgelaten. Het kan zijn dat ze het in eerste instantie niet zien. Maar als je als ouder een signaal hebt afgegeven dat je kind thuis haar nood klaagt over dingen die op school gebeuren en inmiddels al zover is dat ze er niet meer heen wil, kun je daar niet nog een keer mee aankomen. Dan moet je in actie komen. Doen ze dat niet dan verzaken ze gewoon.
Je moet altijd 'het normale doen', ook als je verwacht dat dat niks oplevert. Want het moet voor andere betrokkenen vaak eerst duidelijk worden, dat het meest voor de hand liggende niks oplevert. Pas dan kan je verder.
kan ik ook op eigen houtje op zoek gaan naar bijvoorbeeld speltherapie of iq test? Zelf betalen vind ik niet erg.
Och, wat sneu voor je dochter.. Ik heb geen ervaring met testen/evt diagnoses dus daar kan ik geen uitspraak over doen.
Wat betreft het pesten/er buiten lijken te vallen; dit heb ik met dochter ook meegemaakt. 'Kleine' dingetjes zoals afspreken om te spelen en dan op de dag zelf zeggen; oh nee, ik kan toch niet! Dit was echt meerdere keren per week/maand en echt opvallend. Regelmatig een huilende dochter gehad.. Nog veel meer van dat soort dingen en het ging ook op haar sport verder met diezelfde kinderen.
Zo erg dat uiteindelijk de trainster mij appte dat het haar opviel en dat het uit de hand begon te lopen..
Uiteindelijk heb ik de ouders van die meiden geappt en gebeld (zij hadden ook al bericht van trainster gehad) en ook een gesprek op school gehad. Dit heeft echt enorm geholpen en nu is alles al een paar jaar prima en zijn het echt vriendinnen geworden zelfs. Soms moet een pestkop ook echt te horen krijgen dat hij/zij verkeerd bezig is. Ik zeg niet dat het de oplossing is maar ken je toevallig de ouders van die kinderen? Misschien heeft dochter enorm veel geluk gehad hier en kan het ook de verkeerde kant op vallen.. Bij hun in de klas is sindsdien wel echt (extra) aandacht gegeven aan groepsgevoel etc!
Kipspies schreef op 12-09-2022 om 20:01:
kan ik ook op eigen houtje op zoek gaan naar bijvoorbeeld speltherapie of iq test? Zelf betalen vind ik niet erg.
Ja, dat kan. Als je het zelf kan betalen, kun je de hulp inschakelen die je zelf goed acht. Dan zou ik zeker naar de huisarts gaan om te overleggen. Ik weet niet of iedere instelling met particuliere klanten werkt maar er zullen zeker praktijken zijn die dat doen. Dat geeft veel vrijheid.
Als zij zelf heel duidelijk aangeeft dat ze naar een andere school wil zou ik daar gehoor aan geven. Wie weet heeft ze het op een andere school prima naar haar zin en wordt het ineens een stuk beter met alle klachten.
Stel je gaat eerst hulpverlening zoeken, met je dochter een traject in om getest te worden en na een half jaar heb je een uitslag c.q. diagnose. En dan? Gaat ze het ineens leuker vinden op school omdat ze een etiketje heeft? Lijkt me niet. Gaat de school het ineens allemaal zien wat jij een tijdje hoort van je dochter? Misschien wel, maar dan wijten ze het misschien aan haar diagnose. Ik weet niet of dat in praktijk veel verschil gaat maken.
Stel ze neigt inderdaad naar ASS, ADD of HSP. Dat zijn allemaal eigenschappen waarbij de bijkomende nadelige verschijnselen verergeren als je in een stressvolle omgeving bent.
HAHA!wait..what schreef op 12-09-2022 om 21:17:
Och, wat sneu voor je dochter.. Ik heb geen ervaring met testen/evt diagnoses dus daar kan ik geen uitspraak over doen.
Wat betreft het pesten/er buiten lijken te vallen; dit heb ik met dochter ook meegemaakt. 'Kleine' dingetjes zoals afspreken om te spelen en dan op de dag zelf zeggen; oh nee, ik kan toch niet! Dit was echt meerdere keren per week/maand en echt opvallend. Regelmatig een huilende dochter gehad.. Nog veel meer van dat soort dingen en het ging ook op haar sport verder met diezelfde kinderen.
Zo erg dat uiteindelijk de trainster mij appte dat het haar opviel en dat het uit de hand begon te lopen..
Uiteindelijk heb ik de ouders van die meiden geappt en gebeld (zij hadden ook al bericht van trainster gehad) en ook een gesprek op school gehad. Dit heeft echt enorm geholpen en nu is alles al een paar jaar prima en zijn het echt vriendinnen geworden zelfs. Soms moet een pestkop ook echt te horen krijgen dat hij/zij verkeerd bezig is. Ik zeg niet dat het de oplossing is maar ken je toevallig de ouders van die kinderen? Misschien heeft dochter enorm veel geluk gehad hier en kan het ook de verkeerde kant op vallen.. Bij hun in de klas is sindsdien wel echt (extra) aandacht gegeven aan groepsgevoel etc!
Wat goed van die trainster! en wat fijn voor je dochter dat dit zo is afgelopen.
Helaas helpt het bij lange na niet altijd om de ouders aan te spreken. Wordt vaak ook afgeraden.. maar ik begrijp dat de trainster die ouders al had geïnformeerd, waren er maar meer van dit soort mensen.
Maar het aandacht geven in de klas aan het groepsgevoel is ook heel belangrijk.
Ik hoop voor kipspies dat het voor haar dochter ook zo gunstig afloopt.
HAHA!wait..what schreef op 12-09-2022 om 21:17:
Och, wat sneu voor je dochter.. Ik heb geen ervaring met testen/evt diagnoses dus daar kan ik geen uitspraak over doen.
Wat betreft het pesten/er buiten lijken te vallen; dit heb ik met dochter ook meegemaakt. 'Kleine' dingetjes zoals afspreken om te spelen en dan op de dag zelf zeggen; oh nee, ik kan toch niet! Dit was echt meerdere keren per week/maand en echt opvallend. Regelmatig een huilende dochter gehad.. Nog veel meer van dat soort dingen en het ging ook op haar sport verder met diezelfde kinderen.
Zo erg dat uiteindelijk de trainster mij appte dat het haar opviel en dat het uit de hand begon te lopen..
Uiteindelijk heb ik de ouders van die meiden geappt en gebeld (zij hadden ook al bericht van trainster gehad) en ook een gesprek op school gehad. Dit heeft echt enorm geholpen en nu is alles al een paar jaar prima en zijn het echt vriendinnen geworden zelfs. Soms moet een pestkop ook echt te horen krijgen dat hij/zij verkeerd bezig is. Ik zeg niet dat het de oplossing is maar ken je toevallig de ouders van die kinderen? Misschien heeft dochter enorm veel geluk gehad hier en kan het ook de verkeerde kant op vallen.. Bij hun in de klas is sindsdien wel echt (extra) aandacht gegeven aan groepsgevoel etc!
Hoi,
Ja, ik weet wel wie de ouders zijn. Dat met speel afspraakjes herken ik ook. Gister nog had dochter de stoute schoenen aangetrokken en 2 kindjes gevraagd te spelen. Ik had haar namelijk aangemoedigd om dat te doen. Op het laatste moment zeiden ze nee we kunnen niet want wij gaan samen spelen. Ik was er zelf niet bij, maar ik heb vandaag met de juf een gesprek gepland staan.
troelahoep schreef op 12-09-2022 om 22:57:
Als zij zelf heel duidelijk aangeeft dat ze naar een andere school wil zou ik daar gehoor aan geven. Wie weet heeft ze het op een andere school prima naar haar zin en wordt het ineens een stuk beter met alle klachten.
Stel je gaat eerst hulpverlening zoeken, met je dochter een traject in om getest te worden en na een half jaar heb je een uitslag c.q. diagnose. En dan? Gaat ze het ineens leuker vinden op school omdat ze een etiketje heeft? Lijkt me niet. Gaat de school het ineens allemaal zien wat jij een tijdje hoort van je dochter? Misschien wel, maar dan wijten ze het misschien aan haar diagnose. Ik weet niet of dat in praktijk veel verschil gaat maken.
Stel ze neigt inderdaad naar ASS, ADD of HSP. Dat zijn allemaal eigenschappen waarbij de bijkomende nadelige verschijnselen verergeren als je in een stressvolle omgeving bent.
Ze heeft inderdaad zelf aangegeven naar een andere school te willen. Omdat ze geen vriendinnen heeft. En omdat er 1 heel vervelend meisje in haar klas zit. Als ik erover doorplaatsen zegt ze dat ze toch nog af wil wachten. Deze school gaat namelijk samen met een andere school, waardoor de dynamiek veranderd.
Verder zijn hier weinig scholen in de directe omgeving dus dan zal het buiten de woonplaats worden. Dat geeft niet, maar zusje moet dan ook mee ivm werk. Dat zijn praktische zaken dus dat komt wel goed. Alleen hebben we niet de garantie dat het perse beter wordt elders.
Verder maakt een diagnose niet uit. Ik heb thuis geen problemen met haar. Ja, ze heeft wat aparte dingetjes, maar het is een schat van een kind. Alleen op school loopt ze vast en ze klaagt daardoor vaak over moe zijn, buikpijn en hoofdpijn. Ik denk dat dit samenhangt met overprikkeling. Thuis heeft ze dat ook weleens en dan weet ik precies wat ze nodig heeft.
maargoed, al zal ik haar laten testen dan nog bepaal ik zelf wat ik aan school vertel toch?
Kipspies schreef op 13-09-2022 om 07:11:
maargoed, al zal ik haar laten testen dan nog bepaal ik zelf wat ik aan school vertel toch?
Ja, als je het zelf regelt, bepaal je zelf wat je met wie wel en niet deelt.
Ik hoop vooral dat ze op school jou en je dochter serieus gaan nemen. Want school hoort een veilige plek te zijn en zich daarvoor in te zetten. Ook zonder diagnose.
Kipspies schreef op 13-09-2022 om 07:05:
[..]
Ze heeft inderdaad zelf aangegeven naar een andere school te willen. Omdat ze geen vriendinnen heeft. En omdat er 1 heel vervelend meisje in haar klas zit. Als ik erover doorplaatsen zegt ze dat ze toch nog af wil wachten. Deze school gaat namelijk samen met een andere school, waardoor de dynamiek veranderd.
Verder zijn hier weinig scholen in de directe omgeving dus dan zal het buiten de woonplaats worden. Dat geeft niet, maar zusje moet dan ook mee ivm werk. Dat zijn praktische zaken dus dat komt wel goed. Alleen hebben we niet de garantie dat het perse beter wordt elders.
Verder maakt een diagnose niet uit. Ik heb thuis geen problemen met haar. Ja, ze heeft wat aparte dingetjes, maar het is een schat van een kind. Alleen op school loopt ze vast en ze klaagt daardoor vaak over moe zijn, buikpijn en hoofdpijn. Ik denk dat dit samenhangt met overprikkeling. Thuis heeft ze dat ook weleens en dan weet ik precies wat ze nodig heeft.
Ah ja, dat kan veel uitmaken als er andere kinderen in de klas komen wanneer de scholen fuseren. Zelfs 1 nieuw kind in de klas kan uitmaken. Garantie dat het ergens anders beter is heb je inderdaad niet, maar dan zou je moeten afwegen hoeveel slechter het kan dan nu. Het klinkt best wel verdrietig wat je nu allemaal schrijft.
troelahoep schreef op 13-09-2022 om 08:54:
[..]
Ah ja, dat kan veel uitmaken als er andere kinderen in de klas komen wanneer de scholen fuseren. Zelfs 1 nieuw kind in de klas kan uitmaken. Garantie dat het ergens anders beter is heb je inderdaad niet, maar dan zou je moeten afwegen hoeveel slechter het kan dan nu. Het klinkt best wel verdrietig wat je nu allemaal schrijft.
Ik vind het een heel lastige afweging. De fusie duurt nog een schooljaar. Ik weet uit ervaring dat als het ergens niet Fijn is, een jaar lang kan duren. Eerst vanmiddag maar het gesprek met de juf, kijken of ze nu wel begrijpt wat ik bedoel.
Kipspies schreef op 13-09-2022 om 07:11:
maargoed, al zal ik haar laten testen dan nog bepaal ik zelf wat ik aan school vertel toch?
Zeker. Maar wat levert het je op als je je kind laat testen, als je thuis geen problemen met haar hebt? Voor wie doe je het?
