Sociaal emotionele ontwikkeling (4 jaar)
Ik ben benieuwd hoe andere ouders of leerkrachten het zien, is het ontwikkeling wat hij nog mag/moet maken of vooral karakter (of beide)? Ik ben vooral nieuwsgierig!
Onze zoon van 4 jaar is een onwijs lief, zachtaardig en sensitief mannetje. Gevoelig voor geluid, verandering, licht. Hij kan bij ons gevoelens goed onder woorden brengen, heeft een grote interesse in taal, muziek, sommetjes en heeft hele leuke en scherpe grapjes.
Het is een denker, hij schat eerst iets in voordat hij het gaat doen, is voorzichtig. Hij legt gemakkelijk contact, is niet verlegen, al heb ik het idee dat contact met volwassenen gemakkelijker voor hem is dan met kinderen (zijn rustiger).
Kenmerken van hoogsensitief, wie weet ook wel wat kenmerken van ASS (maar ik zie geen reden dit te onderzoeken zolang hij lekker in z'n vel zit). Hij is van juni en gaat sinds september naar school. Het valt me meer op dat bovenstaand "afwijkend" is van wat ik zie bij andere jongetjes. Die zijn echt veel wilder en ruiger. Hij vindt andere jongens ook niet zo leuk, die zijn hem te druk. Hij vindt meer aansluiting bij meisjes en heeft 2 vriendinnetjes. Wat natuurlijk super is!
Juf geeft aan dat ze hem jong in gedrag vindt. Hij brengt thuis emoties super knap onder woorden (bijv dat hij boos wordt als hij moet delen), op school gaat hij stuk maken, duwen als hij frustraties heeft. Juf noemde het niet letterlijk, maar hoe hij intellectueel wat voor lijkt te lopen, zo lijkt hij sociaal-emotioneel wat "achter" te lopen. Hij is van juni dus ook altijd wel de jongste van de groep.
Juf is gewoon een kundige en nuchtere vrouw met je prima zulke dingen kunt bespreken, zonder dat ze uitvergroot worden.
Zijn er ervaringsverhalen van mensen die dit herkennen? Hoe heeft het zich ontwikkeld? Zie je met 7-8 jaar hetzelfde? Waar leg je de accenten op? (Ik probeer hem vooral zelfvertrouwen mee te geven).
Disclaimer is uiteraard dat ik hem fantastisch vind zoals hij is!! (Soms denk ik; ik gun iedereen zon fantastisch kind haha)
Waterfles schreef op 04-04-2025 om 23:40:
[..]
En dan lijkt me het als tegenhanger gewoon goed om af en toe wat mannelijke invloed er tussen te mengen. Gewoon, op een natuurlijke manier. Bijvoorbeeld, opa gaat samen met zoontje de vissen voeren in het aquarium bij hem thuis, als jullie bij opa en oma zijn. Ik noem maar een voorbeeld. Af en toe iets samen doen, hun twee.
Juist ook dat, zou naar mijn mening prettig zijn voor zoontje.
Mooi woord wat je gebruikte, inderdaad. Uiteindelijk voor een stukje weerbaarheid.Nogmaals, ik vind je zoontje geweldig. Hij lijkt me een ontzettend leuke jongen en zoontje.
Je blijft maar doorgaan over die mannelijke energie, wat dat ook mag wezen. Wat is er anders als oma de vissen voert met het kind of als opa dat doet?
Annaniem2023 schreef op 05-04-2025 om 11:28:
[..]
Je blijft maar doorgaan over die mannelijke energie, wat dat ook mag wezen. Wat is er anders als oma de vissen voert met het kind of als opa dat doet?
Het gaat niet zozeer om vissen, maar om stoeien. Zie:
Er is dus wel enig verband tussen het hebben van een mannelijke opvoeder en het gedrag van een kind in het algemeen. Als een vader met een kind stoeit, heeft dat meer effect dan wanneer een moeder dat doet.
Het verband is dus wel echt, maar gezien TO aangeeft dat er wel degelijk een mannelijke opvoeder aanwezig is, ligt het hiet vermoedelijk meer aan het karakter van het kind zelf. Hij is gewoon geen alfamannetje.
