Speelafspraakjes en andere regels / opvoeding
Mijn dochter zit in groep 1 en heeft haar eerste speelafspraakjes achter de rug. Helaas was het een nare ervaring voor haar. Mijn dochter is een verlegen en gevoelig meisje, en wij zijn nogal gemakkelijk thuis. Ze is bijvoorbeeld gewend om zelf de (koel)kast open te doen als ze honger / dorst heeft en iets te pakken. Dat deed ze dus ook in haar totale onschuld bij een vriendje thuis, waarna ze terechtgewezen werd door de ouder van het vriendje. Ze was helemaal overstuur achteraf (mijn dochter is iemand die het heel graag "goed" doet) en ze durft nu niet meer bij andere kindjes thuis te spelen.
En ik zit ermee, want ik weet dat er meer dingen zijn die voor haar de normaalste zaak van de wereld zijn, maar bij andere huishoudens zouden opvallen, en ik weet ook dat ik zelf niet heel goed zicht heb op wat normaal is (ik heb zelf ook geen typische opvoeding gehad, ben niet van origine Nederlands en ook mijn man is buitenlander, dus er zijn ook cultuurverschillen). Ik heb weinig zin om mijn hele opvoedingsstijl aan te passen aan de meerderheid, maar ik vind het ook heel naar hoe dit gelopen is. Ik ben ook een beetje boos op de ouder in kwestie, omdat zij het hele voorval afdeed als brutaliteit van mijn dochter, terwijl ze gewoon niet anders gewend is, en het niet bij haar op zou komen om brutaal te zijn: ze is juist een enorme pleaser.
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil. Een lijst van regels die ik mijn dochter kan leren zodat ze bij andere mensen thuis niet op haar kop krijgt? Van tevoren met de ouders spreken? Ik wil ook geen aannames doen over hun opvoeding. Zijn er hier nog andere ouders die afwijken van de meerderheid wb regels en opvoeding, en hoe hebben jullie dit aangepakt?
Ik trek het me misschien teveel aan, maar dochter was erg van streek, en we zijn hier nieuw in het dorp, en ik wil zo graag dat het past.
Renmuis in de Op staat dat je weinig zin hebt om je hele opvoedingsstijl aan te passen aan de meerderheid.
Moet de meerderheid zich wel aan jou opvoeding aanpassen?
Kinderen van de buren doken zo vanuit de zandbak mijn bed in, maar dat mocht thuis... moet ik me dan aanpassen omdat het thuis wel mag?
Mijn huis mijn regels, bevalt dat niet? 👋
Valeria schreef op 11-04-2023 om 15:43:
Ik vraag me dan af, je bent toch al wel eerder ergens op bezoek geweest met een kind dat al 4 is? Dan weet het toch dat het ergens anders niet zomaar iets mag pakken? Nou gingen wij echt niet vaak ergens op bezoek, maar tegen de tijd dat de oudste 4 was, waren die paar keer per jaar echt wel voldoende geweest om niet eens zomaar iets van de tafel te pakken.
Ja dit vroeg ik mij dus ook af. Natuurlijk hoef je niet je hele opvoeding aan te passen aan 'de meerderheid', maar bepaalde maatschappelijke normen meegeven lijkt me wel wenselijk. Mijn kind loopt thuis graag in haar onderbroek of pyjamashort rond en dat vind ik helemaal prima, maar als we visite krijgen of als ze naar buiten gaat, dan moet ze toch even wat aantrekken.
Andersom...zou je het ook oké vinden als een andere vierjarige zich bij jou thuis zelf gaat bedienen?
Yumi schreef op 11-04-2023 om 15:52:Mijn huis mijn regels, bevalt dat niet? 👋
Zou je dat zo communiceren naar een kindje van vier jaar oud?
Wij gaan inderdaad eigenlijk bijna niet op visite met dochter, dus ze krijgt wat dat betreft geen voorbeeld mee, en we kunnen haar alleen maar expliciet instrueren. We komen als gezin alleen thuis bij familie en hele goede vrienden, waar dus inderdaad gestimuleerd wordt gewoon zelf te pakken. Hun kinderen ook bij mij. Ze had dit echt met geen mogelijkheid kunnen weten, en ik heb er zelf niet bij stilgestaan. Dit van de koelkast is natuurlijk een heel concreet punt, wat ik wel had kunnen beseffen, maar zo zijn er veel meer dingen die ikzelf ook niet zo door heb. Afwachtend opstellen is in principe goed advies, maar dan zie ik dochter weer in haar broek plassen omdat ze niet durft te vragen of ze naar de wc mag.
Niemand hoeft mijn opvoeding over te nemen. Ik zou wel willen dat hele jonge kinderen die zich vanuit onwetendheid niet aan de huisregels houden niet automatisch worden afgeschilderd als "brutaal". Veel normen zijn zo cultureel bepaald. Natuurlijk gelden in jouw huis jouw regels, maar volgens dochter was de ouder boos en praatte ze hard.
Ik heb jarenlang kleuters lesgegeven. Als er nieuwe kindjes in de klas kwamen, wisten ze vaak de regels niet. Er zijn heel veel manieren om dat bij te sturen zonder een kind daar direct op aan te spreken. Je leert vanzelf wel of ze echt een harde nee nodig hebben - niet op de eerste dag, in ieder geval.
Bijzonder wel om hier te lezen dat mensen allerlei gedrag van gasten verwachten en dat desnoods met stevig commentaar afdwingen.
Dat is vreselijk onbeleefd en niet gastvrij, je gasten op hun nummer zetten en ze een ongemakkelijk gevoel geven.
Anderen de les lezen is inderdaad heel Nederlands maar zeker niet iets wat gezien wordt als beleefd.
En dat meerderen het “brutaal” vinden als een kleuter zelf drinken pakt, dat vind ik ook apart. Hoe kan zo’n kind nou weten dat jij het graag anders ziet? Jouw regels zijn geen natuurwetten.
Zijn er culturen waar het normaal is dat een vierjarige zelf dingen uit de koelkast pakt? Ik vraag het me af.
Hier zijn wel eens kinderen van een jaar of 7, 8 en die pakken zelf hun drinken. Ik vind dat niet gewoon. Maar meestal worden ze aangemoedigd door de ouders, omdat ik dan niet hoef te lopen, wat ik helemaal niet erg vind.
Ik houd er ook niet van als kinderen van die leeftijd dat doen, ik vind het vrijpostig, plus dat ze gaan lopen met glazen drinken, waardoor ze kunnen morsen. Maar die mensen zijn thuis erg vrij.
Renmuis schreef op 11-04-2023 om 16:29:
[..]
Zou je dat zo communiceren naar een kindje van vier jaar oud?
Wij gaan inderdaad eigenlijk bijna niet op visite met dochter, dus ze krijgt wat dat betreft geen voorbeeld mee, en we kunnen haar alleen maar expliciet instrueren. We komen als gezin alleen thuis bij familie en hele goede vrienden, waar dus inderdaad gestimuleerd wordt gewoon zelf te pakken. Hun kinderen ook bij mij. Ze had dit echt met geen mogelijkheid kunnen weten, en ik heb er zelf niet bij stilgestaan. Dit van de koelkast is natuurlijk een heel concreet punt, wat ik wel had kunnen beseffen, maar zo zijn er veel meer dingen die ikzelf ook niet zo door heb. Afwachtend opstellen is in principe goed advies, maar dan zie ik dochter weer in haar broek plassen omdat ze niet durft te vragen of ze naar de wc mag.
Niemand hoeft mijn opvoeding over te nemen. Ik zou wel willen dat hele jonge kinderen die zich vanuit onwetendheid niet aan de huisregels houden niet automatisch worden afgeschilderd als "brutaal". Veel normen zijn zo cultureel bepaald. Natuurlijk gelden in jouw huis jouw regels, maar volgens dochter was de ouder boos en praatte ze hard.
Ik heb jarenlang kleuters lesgegeven. Als er nieuwe kindjes in de klas kwamen, wisten ze vaak de regels niet. Er zijn heel veel manieren om dat bij te sturen zonder een kind daar direct op aan te spreken. Je leert vanzelf wel of ze echt een harde nee nodig hebben - niet op de eerste dag, in ieder geval.
Het is je kind ook niet aan te rekenen maar jou wel. Natuurlijk had de ouder waar ze op bezoek was niet boos hoeven doen, dat vind ik ook. Je kunt haar leren dingen te vragen. Dan geeft het geen problemen. Mag ik een glaasje water want ik heb dorst. Mag ik naar de w.c. want ik moet plassen. Zo moeilijk is het toch niet?
En meestal zal het antwoord zijn (i.v.m. het plassen): "tuurlijk kind, dat hoef je niet te vragen hoor". Nou prima, dan weet ze dat voortaan.
Op school heeft ze toch ook regels?
ik snap dat je baalt en verbolgen ben van die ouder maar wat doe je er nu aan? Mogelijk heeft ze wat te streng gereageerd. Tja nu niet terug te draaien
Het is een leermoment voor je kind geweest. En dat is niet verkeerd. En als je kind er ontzettend van ondersteboven is dan is het ook een leermoment. De juf gaat nl ook een keertje boos worden. En daar moet je mee leren omgaan (en ik herken het hoor. Mijn jongste kon echt in tranen zijn als de juf niet eens boos is maar streng leek te praten Ik hoefde ook zelf nooit straf te geven bij haar want boos kijken was voor haar al meer straf dan naar de kamer gestuurd worden voor een ander)
en aanvullend. Wat moet je meegeven aan regels (als je graag wil dat je kind graag gezien wordt)
- niet op banken springen, schoenen uit bij de voordeur als anderen dat doen
- niet zelf om snoep vragen
- niet zelf in kastjes de of laatjes of de koelkast gaan zitten
aan het eind zeg je ‘bedankt voor het spelen’. Ook een heel Nederlands ding😂
Herfstappeltaart schreef op 11-04-2023 om 16:38:
En meestal zal het antwoord zijn (i.v.m. het plassen): "tuurlijk kind, dat hoef je niet te vragen hoor". Nou prima, dan weet ze dat voortaan.
Op school heeft ze toch ook regels?
Dat vind ik wel een goeie, voor als je het niet weet, de vergelijking met school.
absor schreef op 11-04-2023 om 16:44:
en aanvullend. Wat moet je meegeven aan regels (als je graag wil dat je kind graag gezien wordt)
- niet op banken springen, schoenen uit bij de voordeur als anderen dat doen
- niet zelf om snoep vragen
- niet zelf in kastjes de of laatjes of de koelkast gaan zitten
aan het eind zeg je ‘bedankt voor het spelen’. Ook een heel Nederlands ding😂
Nee nee; bedankt voor alles 
Want stel je voor dat je voor iets vergeet te bedanken...
Het feit dat je uit alle posts enkel dat enige korte zinnetje kiest om op te antwoorden zegt mij persoonlijk dat je nogal verontwaardigd en een tikkeltje kortzichtig bent.
je gelooft dus enkel jouw 4-jarige als het gaat om de zgn stemverheffing, terwijl dit best reuze meegevallen kan zijn!
Bij mij mogen (graag zelfs) alle vrienden hun eigen drinken uit mijn koelkast pakken, maar mijn zus heeft dit bijv liever niet (van vrienden) en ook daar heb ik begrip en respect voor. Toch zou ook ik het niet prettig vinden als een kind van 4 dit bij mij zou doen, want grote kans dat hij/zij er niet goed bij kan en per ongeluk ook iets anders mee uit de koelkast trekt bijvoorbeeld. Hoe moeilijk is het een kind te leren bij anderen iets te vragen en dat je natuurlijk altijd naar de wc mag als je moet plassen. Dit leren ze op school ook zelf aan te geven neem ik aan, waarom zou dat elders anders zijn? Ik vind dat je het nu zelf ook wel heel erg groot maakt hoor Renmuis.
Je kunt mij echt niet wijsmaken dat dit soort dingen je nu opeens zo overvallen en het enkel op cultuurverschillen afschuift en zo ja, dan zullen er wel meerdere voorvallen gaan plaatsvinden in de toekomst.
Herfstappeltaart schreef op 11-04-2023 om 16:36:
[..]
Het is je kind ook niet aan te rekenen maar jou wel. Natuurlijk had de ouder waar ze op bezoek was niet boos hoeven doen, dat vind ik ook. Je kunt haar leren dingen te vragen. Dan geeft het geen problemen. Mag ik een glaasje water want ik heb dorst. Mag ik naar de w.c. want ik moet plassen. Zo moeilijk is het toch niet?
Als je een zeer verlegen vier jarige bent, is vragen best wel een opgave, natuurlijk, maar ik ga het haar wel aanleren.
Mijn kind is trouwens motorisch erg vaardig, ook omdat ik haar al van jongs af aan stimuleer veel zelf te doen. Wij hebben zelf altijd een fles / pitcher kraanwater in de koelkast staan, omdat we graag koud drinken. Daar was ze naar op zoek.
Als ik hier kinderen wees op onze "huisregels" liet ik altijd wel meewegen of kindje hier voor het eerst was of al vaker was geweest. Welke culturele achtergrond ik mee te maken had en als ik het wist wat de regels bij betreffende kind thuis waren.
Het buurkind kreeg van haar moeder regelmatig op luide toon te horen dat springen op de bank niet mocht. Zo kus dat ik dat door de muur kon horen. Daar zei ik weleens tegen: Marietje niet springen op de bank dat mag je thuis ook niet.
Ik had er wel altijd uitleg bij waarom ik bepaalde regels had.
Van die verhalen die je weleens hoort dat kinderen zelf chips pakken en een hele zaak leegeten op maandag dat wilde ik gewoon niet hebben, niet van eigen kinderen maar zeker niet van vriendjes.
Zelf pakken bij 'vreemde' mensen vind ik ook wat vrijpostig. Ik zou het niet erg vinden, maar wel even opkijken. Ik zou met je dochter bespreken dat ze het voortaan even moet vragen. Dat het normaal uitgelegd kan worden ben ik helemaal mee eens. Nu is het wel zo dat mensen die onbekend zijn voor kinderen al vrij snel 'strenge over kunnen komen. Kind schrikt omdat het wordt aangesproken terwijl ze dat niet verwachtte. Dat maakt indruk. Of de toon ook heel streng was is niet altijd te achterhalen vind ik.
Toch vind ik wel dat sommige mensen in mijn ogen heel raar doen over vragen om eten/drinken. Mijn kinderen zijn ook weleens verdrietig thuisgekomen. Dan hadden ze honger of dorst en vroegen ze ergens om eten of drinken. Kregen ze te horen 'dat ze al gehad hadden en vragen is brutaal'. Ik leer mijn kinderen dat je altijd mag vragen om water en als je honger hebt mag je ook vragen om fruit/brood/een cracker. Zou niet weten wat hier brutaal aan is. Als ik bij een vriendin ben en me niet lekker voel van de honger vraag ik ook om een appel oid. Ik kan daar dan best pissig om worden als ik hoor dat ze niks te drinken hebben gehad of alleen 1 klein snoepje. Mijn kinderen hebben honger na school en willen dan ook iets wat vult om half 4. Maar ja...wat doe je eraan. Ik spreek de ouders niet aan. Mijn kinderen moeten zelf kiezen of ze daar nog willen spelen.
