Speelafspraakjes en andere regels / opvoeding
Mijn dochter zit in groep 1 en heeft haar eerste speelafspraakjes achter de rug. Helaas was het een nare ervaring voor haar. Mijn dochter is een verlegen en gevoelig meisje, en wij zijn nogal gemakkelijk thuis. Ze is bijvoorbeeld gewend om zelf de (koel)kast open te doen als ze honger / dorst heeft en iets te pakken. Dat deed ze dus ook in haar totale onschuld bij een vriendje thuis, waarna ze terechtgewezen werd door de ouder van het vriendje. Ze was helemaal overstuur achteraf (mijn dochter is iemand die het heel graag "goed" doet) en ze durft nu niet meer bij andere kindjes thuis te spelen.
En ik zit ermee, want ik weet dat er meer dingen zijn die voor haar de normaalste zaak van de wereld zijn, maar bij andere huishoudens zouden opvallen, en ik weet ook dat ik zelf niet heel goed zicht heb op wat normaal is (ik heb zelf ook geen typische opvoeding gehad, ben niet van origine Nederlands en ook mijn man is buitenlander, dus er zijn ook cultuurverschillen). Ik heb weinig zin om mijn hele opvoedingsstijl aan te passen aan de meerderheid, maar ik vind het ook heel naar hoe dit gelopen is. Ik ben ook een beetje boos op de ouder in kwestie, omdat zij het hele voorval afdeed als brutaliteit van mijn dochter, terwijl ze gewoon niet anders gewend is, en het niet bij haar op zou komen om brutaal te zijn: ze is juist een enorme pleaser.
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil. Een lijst van regels die ik mijn dochter kan leren zodat ze bij andere mensen thuis niet op haar kop krijgt? Van tevoren met de ouders spreken? Ik wil ook geen aannames doen over hun opvoeding. Zijn er hier nog andere ouders die afwijken van de meerderheid wb regels en opvoeding, en hoe hebben jullie dit aangepakt?
Ik trek het me misschien teveel aan, maar dochter was erg van streek, en we zijn hier nieuw in het dorp, en ik wil zo graag dat het past.
Alfa schreef op 25-04-2023 om 19:35:
[..]
Herkenbaar! Maar dan van de andere kant. Toen ik in een Grieks dorp kwam wonen vroeg ik aan buren die langs kwamen in het begin altijd of ze koffie of zo wilden. En als ze dan stellig nee zeiden gaf ik niks....🙈 Inmiddels begrijp ik dat dat uit beleefdheid is en dat ik dan aan moet dringen.... Andersom, als ik vriendelijk bedankte bij iemand anders werd dat genegeerd en kreeg ik gewoon toch van alles voorgezet, vond ik in het begin helemaal niet leuk en ongemakkelijk. Nu weet ik t, en weet ook dat ik niks op hoef te maken als ik geen zin heb...best ingewikkeld soms, al die verschillen...
Nu je het zo zegt: ik vind het in die gevallen nog steeds ongemakkelijk en het voelt ont-zet-tend onbeleefd om dan iemand toch iets op te dringen. Zo voelt dat dan: de ander verplichten (die dan vervolgens uit beleefdheid tegen heug en meug mijn voer zit op te eten).
Renmuis schreef op 25-04-2023 om 19:46:
[..]
Leg me dan eens uit hoe het anders is. Of mijn voorbeeld met de hapjes voor de schoonmakers en de managers op de bedrijfsborrel want "in onze ervaring kunnen schoonmakers het niet waarderen". Ik wil het echt graag horen.
Ik snap dat het niet kwaad bedoeld is. Maar dat betekent niet dat het geen onterechte discriminatie is. Discriminatie zou nooit zo hardnekkig zijn als er altijd een mannetje gniffelend in zijn handen bij stond te wrijven.
Kinderen zitten in een leerproces en weten ook niet altijd (vaak zelfs) dat toastjes licht besmeerd worden, je neemt er 1tje en dan misschien nog een en dat is het. Kinderen gedragen zich ook nog eens anders dan volwassenen, afhankelijk van de leeftijd.
Bij ons mag alles hoor, maar dan hebben we dus wel taferelen gehad dat een twee/drie jarige zó alle camembert achter elkaar in haar mond stopte, want lékker. Moeder zelf corrigeerde haar kind wel, maar die kwam ook toevallig net de ruimte ingelopen. Wij hebben qua eten een totaal ander kind, dus ik was hier ook niet helemaal op voorbereid en reageerde niet heel adequaat. Baby’s of 1-jarigen kunnen er ook wat van trouwens (zijn ook kinderen) en daar hebben ouders ook allerlei regels voor, om hun precious baby niet te schaden. Die geef je dus niet zomaar een gebakje die volwassenen ook krijgen.
Mevrouw75 schreef op 25-04-2023 om 23:37:
[..]
Kinderen zitten in een leerproces en weten ook niet altijd (vaak zelfs) dat toastjes licht besmeerd worden, je neemt er 1tje en dan misschien nog een en dat is het. Kinderen gedragen zich ook nog eens anders dan volwassenen, afhankelijk van de leeftijd.
Bij ons mag alles hoor, maar dan hebben we dus wel taferelen gehad dat een twee/drie jarige zó alle camembert achter elkaar in haar mond stopte, want lékker. Moeder zelf corrigeerde haar kind wel, maar die kwam ook toevallig net de ruimte ingelopen. Wij hebben qua eten een totaal ander kind, dus ik was hier ook niet helemaal op voorbereid en reageerde niet heel adequaat. Baby’s of 1-jarigen kunnen er ook wat van trouwens (zijn ook kinderen) en daar hebben ouders ook allerlei regels voor, om hun precious baby niet te schaden. Die geef je dus niet zomaar een gebakje die volwassenen ook krijgen.
Ah hier mag dat ook gewoon, ook dik besmeerd trouwens en zoveel je wilt, het staat ervoor. Iedereen krijgt een gebakje en de groep is niet zó groot, dus ik haal voor iedereen het gebakje wat ze echt lekker vinden, ook voor de 3-jarige. Mijn kind mocht ooit na vragen en mijn: tuurlijk! het droge toastje terugleggen van de "gastheer". Ben er nooit meer geweest.
Ik nam me altijd voor nooit zo krenterig te zijn met dit soort, in mijn ogen starre, regels.
Max88 schreef op 26-04-2023 om 00:41:
[..]
Ah hier mag dat ook gewoon, ook dik besmeerd trouwens en zoveel je wilt, het staat ervoor. Iedereen krijgt een gebakje en de groep is niet zó groot, dus ik haal voor iedereen het gebakje wat ze echt lekker vinden, ook voor de 3-jarige. Mijn kind mocht ooit na vragen en mijn: tuurlijk! het droge toastje terugleggen van de "gastheer". Ben er nooit meer geweest.
Ik nam me altijd voor nooit zo krenterig te zijn met dit soort, in mijn ogen starre, regels.
Mag die drie jarige wel zó hup, de hele camembert naar binnenwerken (want dat was dus het geval, niet ‘een dik besmeerd toastje, of dat droge toastje)? Of de baby? Krijgt die ook een vol gebakje?
Ál je dure bonbonnetjes, waarvan iedereen weet dat je er een, hooguit 2 bij koffie neemt, en een kind propt ze zó achterelkaar in de mond, weg bonbonnetjes voor je gasten. Dat zijn conventies die kleine kinderen gewoon nog moeten leren.
Intussen hebben wij wél de kindertafel en grote mensentafel als er gegeten wordt.
Mevrouw75 schreef op 25-04-2023 om 23:37:
[..]
Baby’s of 1-jarigen kunnen er ook wat van trouwens (zijn ook kinderen) en daar hebben ouders ook allerlei regels voor, om hun precious baby niet te schaden. Die geef je dus niet zomaar een gebakje die volwassenen ook krijgen.
De crux zit in "niet te schaden" dat is een legitieme reden om onderscheid te maken. Alleen leeftijd is dat niet.
Mevrouw75 schreef op 25-04-2023 om 23:26:
[..]
Nu je het zo zegt: ik vind het in die gevallen nog steeds ongemakkelijk en het voelt ont-zet-tend onbeleefd om dan iemand toch iets op te dringen. Zo voelt dat dan: de ander verplichten (die dan vervolgens uit beleefdheid tegen heug en meug mijn voer zit op te eten).
Ja, dat heb ik ook hoor. Ik weet 'hoe het moet' zeg maar, maar het voelt nooit echt prettig en natuurlijk..
Maar hoe maak je dan aan een Aziaat echt duidelijk dat je écht niets wilt?
Vrijevlinder schreef op 26-04-2023 om 08:13:
Maar hoe maak je dan aan een Aziaat echt duidelijk dat je écht niets wilt?
En hoe weet je zeker dat diegene wel of niet iets wil?
Ysenda schreef op 26-04-2023 om 07:39:
[..]
De crux zit in "niet te schaden" dat is een legitieme reden om onderscheid te maken. Alleen leeftijd is dat niet.
Waarom zou iemand in zijn eigen huis die keuze niet mogen maken? Is het leeftijdsdiscriminatie? Heel zwart / wit gezien wel. Maar waarom wil iemand het zo; puur om te discrimineren of omdat zij er een goede reden voor heeft( bv verspilling), daar zit ook verschil in vind ik.
Heel ongebruikelijk is het niet om aparte producten voor volwassenen en kinderen te hebben. Zeker als het, zoals bij dit feestje, om jonge kinderen ging. Er is bv ook vaak ander drinken voor de kinderen dan voor de volwassenen en dan bedoel ik niet alleen alcohol maar bv aanmaaklimo voor kinderen of pakjes drinken en voor de volwassenen bv tonic, of ginger ale.
Voor mij ligt hier de crux in een stukje communicatie.
Mevrouw75 schreef op 26-04-2023 om 08:16:
[..]
En hoe weet je zeker dat diegene wel of niet iets wil?
Het verschil zit hem erin dat je überhaupt al niets vraagt. Je zet alles neer en iemand pakt zelf wanneer hij/zij daar behoefte aan heeft. Je zegt een aantal keer 'pak maar hoor' 'neem maar', etc... Ook een verschil: wil je koffie, thee of fris? Is een hele andere vraag dan 'Wil je iets drinken?' Maar je gaat natuurlijk niet doordwingen tot je bezoek iets in de mond heeft.
Waar het gaat schuren is dat het in de Nederlandse samenleving gebruikelijk is om te vragen of je iets wilt. Daar ontstaat het ongemak, want het is voor mijn cultuur dus heel ongebruikelijk om te 'vragen' om eten. En dan gaan mensen 'nee' zeggen, terwijl ze niet perse nee bedoelen. Maar soms ook wel, en dat is moeilijk aflezen als je mensen niet goed kent. Dus bij Aziatisch bezoek: beter gewoon wat neerzetten en vooral niet vragen of mensen iets willen 
Bij familie of naasten is het natuurlijk veel losser. Dan wordt er heus wel gevraagd om eten of drinken. Als ik bij mijn oma kom vraag ik ook gerust 'heb je dit of dat'. Het is vooral bij mensen die je niet zo goed kent.
Lena55 schreef op 26-04-2023 om 09:14:
[..]
Het verschil zit hem erin dat je überhaupt al niets vraagt. Je zet alles neer en iemand pakt zelf wanneer hij/zij daar behoefte aan heeft. Je zegt een aantal keer 'pak maar hoor' 'neem maar', etc... Ook een verschil: wil je koffie, thee of fris? Is een hele andere vraag dan 'Wil je iets drinken?' Maar je gaat natuurlijk niet doordwingen tot je bezoek iets in de mond heeft.
Waar het gaat schuren is dat het in de Nederlandse samenleving gebruikelijk is om te vragen of je iets wilt. Daar ontstaat het ongemak, want het is voor mijn cultuur dus heel ongebruikelijk om te 'vragen' om eten. En dan gaan mensen 'nee' zeggen, terwijl ze niet perse nee bedoelen. Maar soms ook wel, en dat is moeilijk aflezen als je mensen niet goed kent. Dus bij Aziatisch bezoek: beter gewoon wat neerzetten en vooral niet vragen of mensen iets willen
Bij familie of naasten is het natuurlijk veel losser. Dan wordt er heus wel gevraagd om eten of drinken. Als ik bij mijn oma kom vraag ik ook gerust 'heb je dit of dat'. Het is vooral bij mensen die je niet zo goed kent.
Of de mensen die hier zijn komen wonen stellen zich op de hoogte van de Nederlandse gewoontes. Dat is misschien het meest voor de hand liggend.
Lena55 schreef op 26-04-2023 om 09:14:
[..]
Het verschil zit hem erin dat je überhaupt al niets vraagt. Je zet alles neer en iemand pakt zelf wanneer hij/zij daar behoefte aan heeft. Je zegt een aantal keer 'pak maar hoor' 'neem maar', etc... Ook een verschil: wil je koffie, thee of fris? Is een hele andere vraag dan 'Wil je iets drinken?' Maar je gaat natuurlijk niet doordwingen tot je bezoek iets in de mond heeft.
Waar het gaat schuren is dat het in de Nederlandse samenleving gebruikelijk is om te vragen of je iets wilt. Daar ontstaat het ongemak, want het is voor mijn cultuur dus heel ongebruikelijk om te 'vragen' om eten. En dan gaan mensen 'nee' zeggen, terwijl ze niet perse nee bedoelen. Maar soms ook wel, en dat is moeilijk aflezen als je mensen niet goed kent. Dus bij Aziatisch bezoek: beter gewoon wat neerzetten en vooral niet vragen of mensen iets willen
Bij familie of naasten is het natuurlijk veel losser. Dan wordt er heus wel gevraagd om eten of drinken. Als ik bij mijn oma kom vraag ik ook gerust 'heb je dit of dat'. Het is vooral bij mensen die je niet zo goed kent.
Nou ja, in mijn geval was het iemand die soort van bij ons inwoonde, in het begin geen kookmogelijkheid had en standaard ‘nee’ zei als ik vroeg. Mijn man is toen gaan opdringen en dat werd wel gewaardeerd, ik vond dat best ingewikkeld, en af en toe kwam er dan toch een ja op een vraag, maar heel vaak nee en gewoon brengen was dan ook wel weer ok. (Het ging in dit geval niet om Aziatisch trouwens, maar Oekrains).
Herfstappeltaart schreef op 26-04-2023 om 09:17:
[..]
Of de mensen die hier zijn komen wonen stellen zich op de hoogte van de Nederlandse gewoontes. Dat is misschien het meest voor de hand liggend.
Maar dan voelt het als Aziaat nog steeds ongemakkelijk.
Herfstappeltaart schreef op 26-04-2023 om 09:17:
[..]
Of de mensen die hier zijn komen wonen stellen zich op de hoogte van de Nederlandse gewoontes. Dat is misschien het meest voor de hand liggend.
Natuurlijk is dat zo. Maar daar gaat het toch niet om. Er wordt gevraagd naar het cultuurverschil, dus dat leg ik uit. Dat mensen zich proberen aan te passen lijkt me logisch. Maar een beetje begrip voor andere culturen over en weer lijkt me wel gepast toch?
