Stiefvader verandert enorm naar stiefdochter
6 Jaar geleden leerde ik een leuke man tegen! Mijn dochter, toentertijd 3,5 jaar was gelijk weg van hem! Zij kent haar eigen vader niet. Na ongeveer een jaar, vroeg ze aan hem of ze hem papa mocht noemen, want hij deed papa dingen met haar. Bracht haar naar school/opvang, ving vakantiedagen op, bracht haar naar bed. Hij deed alles wat hij met z’n eigen kids ook deed in de weekenden/vakanties. Echt hartverwarmend was het!
Helaas is zijn gedrag naar haar zodanig verandert, dat ik merk dat het mijn dochter echt wat doet, veel verdriet! Ze snapt het ook niet, wat logisch is!
Hij geeft aan, dat hij geen vader gevoel voor haar heeft en eigenlijk niet meer wilt dat ze hem papa noemt. Ze is dit al 5 jaar gewend. Al doet hij helemaaaaaal niks meer, qua papa dingetjes..
Soms denk ik echt, ik moet ermee stoppen, want dit kost teveel energie maar ook verdriet. Het is nu zelfs, dat hij haar geen knuffel meer wilt geven, maar een box geeft. Toen ik vroeg, waarom geen knuffel meer, zei hij dit is meer dan genoeg. Ik zag dat dit echt wat deed bij m’n meisje!!
Moet ik het gesprek met m’n dochter aan gaan ( bijna 10 jaar) dat ze hem maar weer bi z’n naam moet noemen?! Moet ik m’n relatie beëindigen?!
Dus al 7 jaar gedraagt hij zich als haar vader* en laat zich zelfs papa noemen. En ineens draait hij als een blad van een boom om zonder fatsoenlijke reden?
Ik zou denken aan een midlife-crisis. Of aan dat hij de relatie sowieso beu is en afscheid aan 't nemen is.
*Haar echte vader is geen vader maar enkel een verwekker.
Fiorah schreef op 06-09-2022 om 22:37:
Ik vind dit ook verontrustend. Dus hij doet anders tegen jouw dochter en tegen zijn eigen kinderen, min of meer vanuit het niets? Dat moet dan toch een oorzaak hebben. Iets wat is voorgevallen of iets wat in hem speelt? Is hij verder wel 'normaal' zoals altijd of doet hij ook andere dingen anders? Ging het geleidelijk of was het er opeens?
Nee geleidelijk.. Het begon met, ik kan haar niet meer ( 1 ochtend ) naar de BSO brengen. Daarna kwamen de vakanties erbij. Hij werkt niet in de schoolvakanties dus hij nam af en toe een keertje alle kids. En dat ging altijd gezellig. Toen was het, geen verhaaltje meer voor het slapen gaan. Hij heeft geleidelijk afstand van haar genomen. Hij zegt ook qua opvoeding dat je mee moet groeien naar de leeftijden. Kleinere kids minder streng bijv, grotere kids streng en duidelijkheid
Waarom breng je haar zelf dan niet naar de bso? Het blijft natuurlijk wel jouw kind. Krijgt ie niet een beetje te veel de vaderrol toegespeeld?
Het lijkt in jouw verhaal alsof hij naar allebei zijn eigen kinderen en naar een van jouw kinderen steeds afstandelijker is geworden. Maar met jouw andere kind heeft hij kennelijk een vertrouwelijke band. Wat is het verschil tussen die drie en die ene? Is dat jongen/meisje? Leeftijd? Karakter? Wat zie jij als mogelijke verklaring voor dat verschil in behandeling tussen jouw dochter/eigen kinderen enerzijds en je zoon anderzijds?
Ik vind het eigenlijk echt heel raar en kan het me slecht voorstellen, dat je kinderen zo zou afwijzen, door het eigenlijk min of meer uit te maken als vader. Als hij er niet open over wil zijn, er geen beweging in te krijgen is en dit is zijn besluit dan zou het voor mij afgelopen zijn. Ik zou het ook niet meer vertrouwen. Ik vind het te hard naar een kind, zo’n omslag van ‘papa’ naar ‘voornaam’, met alle afstandelijkheid die daar nog bij komt. Dat doet haar toch pijn. Dat kun je toch niet maken. Dan kan hij maar beter uit haar leven verdwijnen doordat jij het uitmaakt. Dan heeft het niks met haar te maken. Althans, dat ga je haar dan natuurlijk niet onder de neus wrijven, dat het wel met haar te maken heeft gehad.
Ik zou klaar met hem zijn. Hij doet je kind pijn. De reden waarom hij dat doet, is verder niet belangrijk.
yette schreef op 07-09-2022 om 05:03:
Ik zou klaar met hem zijn. Hij doet je kind pijn. De reden waarom hij dat doet, is verder niet belangrijk.
Maar het kan voor TO wel de moeite waard zijn om de reden te weten zodat zij ook weet of ze mogelijk het een en ander anders aan had kunnen pakken.
Battle-Royale schreef op 07-09-2022 om 05:06:
[..]
Maar het kan voor TO wel de moeite waard zijn om de reden te weten zodat zij ook weet of ze mogelijk het een en ander anders aan had kunnen pakken.
Natuurlijk is het interessant en misschien zelfs belangrijk om te weten waar dit vandaan komt. Misschien is er een onderliggend probleem. Maar je hoeft deze schadelijke situatie niet voort te laten bestaan om hem te kunnen evalueren. Zoiets kan ook achteraf. Dit gedrag naar een kind, is niet goed. Daar gaat het nu eerst om. Dat moet stoppen. De rest kan later, als je dat belangrijk vindt.
Battle-Royale schreef op 06-09-2022 om 23:45:
Waarom breng je haar zelf dan niet naar de bso? Het blijft natuurlijk wel jouw kind. Krijgt ie niet een beetje te veel de vaderrol toegespeeld?
Ik had een baan waar ik eerder kon beginnen, zodat ik eerder vrij was om haar op te halen van school. Toen deze optie vrij kwam, bespraken we dat gewoon en zijn reacties was, Ik breng haar 1 dag naar de BSO dan kan jij om 6 uur beginnen met werk. De rest van de dagen deed ik het gewoon hoor. Ik heb nu een andere baan
Mijn hart huilt van wat hij jouw dochter aandoet. Ik vind het onvergeeflijk. Toen hij de papa rol aannam, is hij vader geworden en is hij een levenslange commitment aangegaan met jouw dochter, net zozeer als dat hij haar zelf verwekt had. Wat hij doet is grove verwaarlozing en emotioneel geweld.
Mija schreef op 07-09-2022 om 00:05:
Het lijkt in jouw verhaal alsof hij naar allebei zijn eigen kinderen en naar een van jouw kinderen steeds afstandelijker is geworden. Maar met jouw andere kind heeft hij kennelijk een vertrouwelijke band. Wat is het verschil tussen die drie en die ene? Is dat jongen/meisje? Leeftijd? Karakter? Wat zie jij als mogelijke verklaring voor dat verschil in behandeling tussen jouw dochter/eigen kinderen enerzijds en je zoon anderzijds?
Ik vind het eigenlijk echt heel raar en kan het me slecht voorstellen, dat je kinderen zo zou afwijzen, door het eigenlijk min of meer uit te maken als vader. Als hij er niet open over wil zijn, er geen beweging in te krijgen is en dit is zijn besluit dan zou het voor mij afgelopen zijn. Ik zou het ook niet meer vertrouwen. Ik vind het te hard naar een kind, zo’n omslag van ‘papa’ naar ‘voornaam’, met alle afstandelijkheid die daar nog bij komt. Dat doet haar toch pijn. Dat kun je toch niet maken. Dan kan hij maar beter uit haar leven verdwijnen doordat jij het uitmaakt. Dan heeft het niks met haar te maken. Althans, dat ga je haar dan natuurlijk niet onder de neus wrijven, dat het wel met haar te maken heeft gehad.
Ik denk omdat m’n oudste geen ‘papa’ nodig heeft omdat hij deze al heeft. Dus daar kan je meer vrienden mee zijn.. Naar z’n eigen kinderen, is het soms hard en ook echt afstandelijk! Niet even knuffelen ofzo omdat hij ze heeft gemist. Maar wat je typt is helemaal waar! Hij beschadigd haar ook enorm hiermee. En dat moet stoppen. Ik kan er gewoon niet over uit. Van zo’n leuke ( bonus ) vader naar zo’n akelige man voor mijn dochter en zijn kinderen. Ik zal m’n dochter ook nooit het gevoel geven dat het aan haar ligt. Ik heb laatst wel gevraagd hoe ze zich voelt als hij er is en daar wilde ze niet over praten
dit is een enorme rode vlag. Deze man mishandelt je dochter emotioneel, en daar dien jij je dochter tegen te beschermen.
Verbreek de relatie, bespreek op je werk je werktijden, en bekijk hoe je het contact wil onderhouden met jouw stiefkinderen en tussen hen.
Het maakt niet uit welke grondslag zijn gedrag heeft. Je moet een grens trekken en je dochter beschermen tegen dit emotionele geweld. En ja, dat gaat ten kosten van je eigen liefdesgeluk.
Sar! schreef op 07-09-2022 om 06:46:
[..]
Ik denk omdat m’n oudste geen ‘papa’ nodig heeft omdat hij deze al heeft. Dus daar kan je meer vrienden mee zijn.. Naar z’n eigen kinderen, is het soms hard en ook echt afstandelijk! Niet even knuffelen ofzo omdat hij ze heeft gemist. Maar wat je typt is helemaal waar! Hij beschadigd haar ook enorm hiermee. En dat moet stoppen. Ik kan er gewoon niet over uit. Van zo’n leuke ( bonus ) vader naar zo’n akelige man voor mijn dochter en zijn kinderen. Ik zal m’n dochter ook nooit het gevoel geven dat het aan haar ligt. Ik heb laatst wel gevraagd hoe ze zich voelt als hij er is en daar wilde ze niet over praten
Dieptriest en je dochter zelf is overduidelijk. Kom alsjeblieft voor je kind op en zorg dat dit stopt.
De vraag waarom hij zo doet, is net zoiets als een reden zoeken voor pestgedrag. Misschien heeft de dader er wat aan om dat te weten, maar het slachtoffer schiet er niks mee op.
Dank jullie wel voor alle reacties! Ik trek het ook niet meer en m’n meisje verdient zoveel beter!!
Sar! schreef op 07-09-2022 om 07:14:
Dank jullie wel voor alle reacties! Ik trek het ook niet meer en m’n meisje verdient zoveel beter!!
sterkte!
Je doet hieraan mee wannee je zou blijven. Je verraadt haar met het voorzetten van deze relatie en je neemt haar gevoelens dan niet serieus. Het is Jullie zijn verwaarlozend op emotioneel gebied. Waarom zou je dit instand houden?
Ik zou tot je kinderen uit huis zijn de mannen buiten de deur houden.
