Tafel etiquette
Wat hebben jullie liever?
- een kind dat alles eet, maar vaak met de handen. of
- een kind dat keurig met bestek eet en overal over zit te miepen/zeuren?
Ik heb nl. een kind dat met grote regelmaat zijn eten met zijn handen naar binnen werkt. Echter vinden mijn zus en zwager dit zeer vervelend. Zij geven ook aan dat het nooit meer goed komt met de tafeletiquette omdat hij al 7 jaar is. Hij is een tijd terug ook daar wezen eten en dan krijg je een appje: Hij eet keurig zijn brood met bestek. Echter hebben we met kerst met zijn allen gegeten (bij mijn ouders, dus geen chique restaurant).
Daar waar ik al bang voor was gebeurde. Hij at met zijn handen. Ik heb verschillende keren op zijn bestek gewezen (omdat ik weet dat ze er een hekel aan hebben). Waarop hij dan zijn bestek pakt en deze dan 3 happen gebruikt en vervolgens weer in oude gewoonte vervalt. Ik denk dat ik de gehele avond zo'n 10 keer op zijn bestek heb gewezen. Echter wil ik het op dat moment niet op de spits drijven. Het moet voor iedereen gezellig zijn. Alhoewel de gezelligheid wel ver te zoeken was. Want ja, je ziet de blikken over en weer schieten. En ik weet hoe ze erover denken. Ze roepen al een tijdje dat hun kind (3 maanden) dat nooit gaat doen.
Als ik dan aangeef dat ik liever een kind heb dat met zijn handen eet, dan een zeurend kind aan tafel met bestek (die hebben we ook in de gezamenlijke kring) of dat ik blij ben dat hij zoveel lust en dat het altijd gezellig is aan tafel.
Maar volgens mijn zus en zwager ben ik niet consequent. Zij geven aan dat ik nl niet 1x heb gezegd dat hij zijn bestek moet gebruiken. (wat ook wel klopt want ik heb gewezen, maar hun zagen dat niet) Mijn moeder zat bij het gesprek wat wij voerden en gaf aan dat ik hem wel degelijk meerdere malen heb gewezen op zijn bestek, maar dan krijgt zij te horen dat ze partij kiest voor mij en zich er niet mee bemoeien moet.
Ik heb ook gevraagd aan mijn moeder of ze het als vervelend ervaren heeft dat mijn kind met zijn handen eet. Zij geeft aan van niet. Aan de ene kant denk ik zolang zij het niet als vervelend ervaren heeft, dan is het goed. het was immers bij haar thuis. Maar leuk voelt het niet. Ik zie nu al op tegen het eerstvolgende etentje. Want volgens hun zal hij de tafeletiquette nooit meer leren.
Hoe zouden jullie dit oplossen? En zal hij het inderdaad nooit meer leren?
Natuurlijk wel
Ik zou zorgen dat hij weet hoe het moet, en dan gaat het hem op een gegeven moment wel opvallen dat hij anders eet dan anderen. Zeurende familieleden zou ik zeggen dat het hun zaak niet is.
Hij leert dat prima.
Hier ook kinderen die liever met de handen aten.
En dus heb ik de regel ingesteld: 1e bord netjes, (het is belangrijk dat je het leert), alles daarna mochten ze eten zoals ze wilden.
Ook heb ik duidelijk aangegeven dat ik het belangrijk vond dat ze netjes met mes en vork konden eten, want je kan in situaties komen waarin dat van je verwacht wordt, en dan is het voor jezelf fijn dat je makkelijk en lekker kunt eten met je bestek.
En ja hoor, de kinderen kunnen nu prima netjes eten als dat van hun verwacht wordt
pfff
") Mijn moeder zat bij het gesprek wat wij voerden en gaf aan dat ik hem wel degelijk meerdere malen heb gewezen op zijn bestek, maar dan krijgt zij te horen dat ze partij kiest voor mij en zich er niet mee bemoeien moet."
Ze moeten zich er zelf niet mee bemoeien.
Is dit het enige of hebben ze nog meer dingen ze bij hun eigen kind straks beter gaan doen?
Vreemde keuze
Wat een vreemde artificiële keuze: een kind wat zeurt over eten of een kind wat alles eet maar met de handen.
Ik zie niet in waarom een gewone gezonde jongen van 7 (!) jaar nog met zijn handen zou moeten eten. Hij is geen peuter van 2 jaar meer die dat nog moet leren.
Natuurlijk moet hij gewoon met bestek eten. Dat zou hier in huis geen keuze zijn. Er wordt hier gewoon netjes gegeten. Op de leeftijd van 7 jaar zou het al lang een dusdanige gewoonte moeten zijn om met bestek te eten dat het een automatisme zou zijn.
Ik snap werkelijk waar niet dat jullie hier niet allang mee aan de slag zijn gegaan.
Zo te lezen kan hij het wel
Als hij geen beperkingen heeft waardoor het eten met bestek niet lukt, dan vind ik dat hij met bestek moet eten. Als het thuis ook moet, dan wordt het de gewoonte. Over een paar weken denkt hij er niet meer over na.
Of dat precies met mes en vork is, zou me niet zoveel uitmaken. Met een lepel en vork kom je ook een heel eind.
Met de handen eten zou hier niet mogen. Dan heb ik het wel over warm eten. Een boterham mag hier wel met de hand.
Sindbads vrouw
"want je kan in situaties komen waarin dat van je verwacht wordt, en dan is het voor jezelf fijn dat je makkelijk en lekker kunt eten met je bestek."
Kerstdiner lijkt me zo'n situatie. Als een kind bij het kerstdiners het niet op kan brengen om met bestek te eten, waarom is je conclusie dan dat hij het prima zal leren?
heerlijk
Met de handen eten is gewoon prettig. Een kind van 7 leert heus voor zijn 18e wel met bestek eten. Ik stel zelf ook prijs op enige tafelmanieren, maar ben niet meer verbaasd over een 7-jarige die zo eet. Bij het partijtje van mijn zoon was ik met stomheid geslagen, toen dacht ik nog dat mijn kind slordig was. Viel die van mij nog mee eigenlijk.
Herkenbaar
Wat een gedoe altijd die etentjes met kerst. Ik ben blij dat het weer voorbij is. Hoewel hier dit jaar niet al teveel gezeur gelukkig. Hier een zoon van 11 die bij voorkeur nog met een lepel eet. Kan gelukkig ook prima met een vork eten en met het kerstdiner was het geen probleem want toen hebben we gegourmet bij mijn ouders. Ik kreeg alleen commentaar dat ik zijn pannenkoek voor hem sneed. Snijden is dan weer zo'n ding waar mijn vader een punt van maakt. Zoon kan wel snijden maar doet dit dan weer niet op de manier dat opa dit wil zien. Vind ik ook zo'n gezeur. Hij snijdt toch!
Als jouw moeder het geen probleem vond hoe je zoon at, zou ik me verder weinig van het geklaag aantrekken. Eerst maar eens zien hoe zij het met hun kind gaan doen. Overigens vind ik het wel normaal dat een kind van 7 in ieder geval met bestek eet. Dan maar een lepel, ook prima. Ik zou hem dus thuis alleen met bestek laten eten, dan leert hij het zo.
allemaal
Ik zie dat de meningen nogal verdeeld zijn. Gelukkig is niet iedereen hetzelfde.
Begrijp me echter niet verkeerd, ik zie mijn zoon ook liever met bestek eten. Dit doe ik nl. zelf ook 
vandaar ook dat ik hem hier op gewezen heb en dit thuis ook doe.
Ben echter ook van mening dat aan tafel eten ook gepaard moet gaan met gezellig eten. Dit omdat dit als gezin een belangrijk moment van de dag is. In ieder geval bij ons.
Wachten
Ik heb jarenlang de discussie gehad of een 2/3/4-jarige in huiselijke kring aan tafel moet blijven (kerstdiner) tot iedereen klaar is, ook zwager die liefst 3 uur tafelt. Het tweede jaar heb ik besloten dat die van mij dat niet hoefde. Inmiddels is ook mijn zus overtuigd en mogen de inmiddels 11-jarigen gewoon tussen de hoofdgang en het toetje van tafel 
katniss
Dat was ook nog een opmerking die ik kreeg. Wij tafelen met kerst gemiddeld een uur of 4 a 5. Mijn moeder heeft 6 of 7 gangen en tussendoor word er gekletst. Mijn zoon is ook van tafel gegaan. Heeft dit wel aan oma gevraagd.
Ik als ouder zijnde had dit niet mogen toestaan. En had volgens hun mijn kind weer aan tafel terug moeten roepen.
Ik ben dan echter weer van mening, dat zijn mijn moeder haar regels....
gezelligheid gaat voor
en daarnaast moeten kinderen leren 'hoe het hoort'.
Dat wil niet zeggen dat je alles altijd zo moet doen als de etiguette van je eigen cultuur aangeeft! Iedereen weet dat je een warme maaltijd niet hoort te prakken ( 'stamppot maken ze in de keuken') maar als ze dat lekkerder vinden (heb ik zelf ook jaren gevonden, haha) dan mogen ze dat bij mij aan tafel gerust doen, ook nu ze geen kinderen meer zijn. Laatst was er zelfs een die de pan uitlikte met z'n vinger - nou ik vind het best. Weet dat hij thuis héél anders heeft geleerd, maar als hij zo geniet van de laatste restjes - be my guest.
Je bemoeien met kinderen van een ander: nooit doen! Alleen als het echt gevaarlijk wordt, met kaarsen op tafel, of scherpe messen. Je familielid met een kindje van 3 maanden zal nog bijzonder verrast raken door wat er zoal op hun pad gaat komen.
Brood eten met mes en vork?
Brood eten doe je met de handen. Boterham snijden met mes en dan met de handen pakken en opeten. Broodjes met de handen en afhappen. Dat is de etiquette.
Bloedirritant dat anderen zich bemoeien met tafelmanieren, trouwens.
Denk wel dat het nu belangrijk is om je kind te leren met mes en vork het warme eten te eten. Zodat t een gewoonte wordt, waar hij niet echt over nadenkt.
Ik zou zeggen: volgend jaar een kerstlunch met brood, zit je zoon iig goed
Misschien
Misschien zag het er smerig uit dat hij met zijn handen zat te eten? Ik weet niet wat er gegeten werd aan de kerstmaaltijd maar ik kan me voorstellen dat het misschien niet zo'n fijn gezicht was voor de andere mensen aan tafel? En dat ze hierdoor dus zich gedwongen voelden om er op te letten?
ik let zelden op tafelmanieren van andere kinderen maar als er 'vies' wordt gegeten dan valt het me wel op en daar kan ik ook absoluut niet tegen. Niet dat ik er wat van zou zeggen maar ik zou waarschijnlijk wel ergernis uitstralen.
Ik snap overigens nog steeds niet dat een gezonde jongen van 7 niet allang dusdanig gewend is aan het eten met mes en vork dat hij dit automatisch doet.
blijven zitten
"Dat was ook nog een opmerking die ik kreeg. Wij tafelen met kerst gemiddeld een uur of 4 a 5. Mijn moeder heeft 6 of 7 gangen en tussendoor word er gekletst. Mijn zoon is ook van tafel gegaan. Heeft dit wel aan oma gevraagd.
Ik als ouder zijnde had dit niet mogen toestaan. En had volgens hun mijn kind weer aan tafel terug moeten roepen.
Ik ben dan echter weer van mening, dat zijn mijn moeder haar regels...."
Volgend jaar blijft hun kind van 15 maanden ook 4-5 uur aan tafel zonder zeuren?
Ik zou me niet verschuilen achter de gastvrouw. Van mijzelf zou het ook mogen. Als ze maar bij iedere gang terugkomen en blijven zitten, dan mogen mijn kinderen tussen de gangen gewoon weg, want zo te lezen zijn er tussen de gangen gewoon enorme ruimtes met niks te doen.
Ze klinken vreselijk, je zus en je zwager. Lach ze toch gewoon eens lekker uit om hun onbenul.
Waar het om gaat
Het gaat er volgens mij om dat het gezellig is. Niet of er 100% volgens de etiquette wordt gegeten. Genoeg mensen eten met vork en mes en zitten te kwijlen en te smakken of in de pan te prikken met een gebruikte vork. Dat is pas smerig. Kun je beter je frietjes met je schone handen eten.
Etiquette is een hulpmiddel, maar zeker geen doel op zich.
Ben eigenlijk benieuwd of die klagers zelf zo perfect aten en een boeiende tafelconversatie op gang hielden?
Hier mogen de kinderen trouwens van tafel als alle kinderen hun bord leeg hebben (bij kerst dus meerdere keren). Dat is voor iedereen gezelliger, de ouderen kunnen lekker doorkletsen en de kinderen kunnen even iets anders doen. Uren aan tafel zitten is niet voor iedereen leuk.
eens met pug
Ik gruwel van dat soort mensen. Met hoe het heurt..
Nee natuurlijk, het moet niet onsmakelijk zijn, het moet ook niet storend en onaangenaam zijn (schreeuwen, zeuren, blèren enz). Maar zolang kind enigszins gezellig en rustig aan tafel zit, zie ik geen punt.
Overigens stoor ik me vreselijk aan de opmerking 'een gezonde (...) van 7 hoort allang met mes en vork te eten.....'
Theekopje
Quote: "want je kan in situaties komen waarin dat van je verwacht wordt, en dan is het voor jezelf fijn dat je makkelijk en lekker kunt eten met je bestek."
Kerstdiner lijkt me zo'n situatie. Als een kind bij het kerstdiners het niet op kan brengen om met bestek te eten, waarom is je conclusie dan dat hij het prima zal leren?
Eind quote.
De eerste zin was de zin die ik tegen mijn kinderen zei, en ik heb dit geschreven om aan te geven dat het niet of/of moet zijn, kinderen met bestek of zonder bestek, maar dat het tijdens een maaltijd ook prima en/of kan.
Ik denk ook niet dat het erom ging dat het betreffende kind het niet op kon brengen (net alsof het een opoffering is) maar dat hij het gezellig vond, en automatisch verder ging eten met zijn handen.
Om dat automatisme erin te brengen kun je "mijn" manier instellen. Of niet natuurlijk, en dan moet je wat anders verzinnen 
Versche ouders
Mensen hebben het meestal over zichzelf en dat zit jij je dan allemaal aan te trekken? Gewoon een stel nieuwe ouders die zich voornemen het allemaal heel goed te doen. Beter dan die falende ouders wat ze in de media en om zich heen voorgeschoteld krijgen. En wat ze voor proberen te zijn door maar gauw een ander aan te vallen. Ik zou er maar even over glimlachen.
En je zoon uitleggen dat het wel de bedoeling is dat je bij speciale gelegenheden 'netjes' eet als de rest dat ook doet. Even voordat je gaat. Maar verder zou ik het commentaar toch afkappen. Laat die kinderen maar met rust. Inderdaad. Voor ze 18 zijn zijn ze in staat om bij de koningin te eten aan het staatsbanket. Dat is nu nog helemaal niet nodig.
En geef ze voor het kind maar snel Pippi Langkous om voor te lezen.
Wat en hoe werd er gegeten
Voor de duidelijkheid hierbij een beschrijving hoe/wat mijn kind heeft gegeten met het kerstdiner.
Vooraf:
een pasteitje: hij eet het kapje met de vingers, vervolgens de ragout met een lepel en de "ringen" met bestek en hulp van vingers.
tussengerecht:
Soep; De soep met de lepel, maar dat wat niet direct op de lepel lukt een zetje met de vingers of helemaal met vingers.
tussengerecht:
spoom: dit is een drankje dus gewoon gedronken
Hoofdgerecht
Hij heeft gekozen voor
er was nog veel meer keuze)
aardappelkroketjes: opgegeten met de vingers
spruitjes: geprobeerd te prikken met de vork, maar werd uiteindelijk de vingers.
sperziebonen: werden als patat naar binnen geschoven
vlees gesneden als vleeswaren: rosbief en rollade, werd met de vingers naar binnen geschoven
Nagerecht:
koekbakje gevuld met ijs: ijs met behulp van lepel en vingers. koek uiteraard met de vingers.
Voor de ouders nog koffie na.
AnneJ
Bedankt voor je reactie. Heb hartelijk moeten lachen om je reactie. Mijn zus en zwager houden niet van lezen. Hihi
Zal gauw kijken of ik ergens de film kan bemachtigen.
Tja
Dat is wel veel met de handen Maar voor het kerstdiner zou ik er geen drama van maken. Hij merkt het vanzelf wel een keer dat het ongepast is. Misschien pas als hij 17 is en met een vriendinnetje uit eten gaat
Vreemde keuze?
Voor mij is het geen keuze: beiden kan toch? Het is toch niet het een (netjes eten en miepen) of het ander (met handen eten zonder miepen)? Netjes, zonder miepen dus. Miepen doe je maar thuis en miepen is ook niet netjes, trouwens, met name niet voor volwassenen. Miepen is als je het te moeilijk is of als je het niet weet. Met de leeftijd mag je minder miepen.
Ik zou het hem wel gaan leren. De leeftijd heeft hij mee: zodra kinderen leren schrijven, kunnen ze leren eten met bestek. En als ze wat ouder zijn, de etiquette (niet van tafel af, ellebogen onder het eten bij je houden etc). Ze hebben het niet in een jaar onder de knie, het duurt namelijk wel even. Hoef je volgende kerst nergens op te wijzen, doet hij het helemaal vanzelf.
Handen
Dat zijn nou eenmaal niet echt gerechten die normaliter met de handen worden gegeten. Ik kan me dus de verwondering van zus en zwager voorstellen. Het is overigens ook niet erg netjes van hun om hier over door te zeuren. Dat zou ik weer niet hebben gedaan. Ik zou echter wel redelijk verwonderd zijn als ik tijdens een kerstdiner een 7 jarige nog op die manier zou zien eten.
Het lijkt mij dat hij dan thuis ook op deze manier eet want anders zou het inmiddels wel een automatisme zijn.
Dus ja, ik zou er in jullie geval op staan dat hij thuis gewoon met mes en vork eet. In het begin voelt zoiets onwennig aan en wil je weer met je handen eten omdat je het niet gewend bent. Dan voelt met bestek eten raar. Maar op een gegeven moment dan went het en dan doe je het vanzelf automatisch en voelt het niet meer vreemd.
keuze
Die keuze snap ik ook niet maar ik erger me wel vele malen meer aan een miepend en zeurend kind naarmate het ouder wordt. Over jouw kind had ik mij soms een beetje verbaasd maar niet altijd. Dus wel over de sperziebonen, niet over de spruitjes en de soep en wel over het vlees.
Ik denk dat je gewoon eens per week 'restaurantje' moet gaan spelen en je kind uitleggen dat hij de rest van de week met handen mag eten als hij wil EN dat jij niet zeurt maar alleen als hij die ene dag laat zien dat hij het wel kan. Dan moet hij ook zoveel mogelijk proberen met mes en vork of lepel te eten en beloof jij weer dat het om eten gaat waarbij dat ook zou moeten kunnen.
Zeggen dat ze het eens wel een keer zullen leren vind ik wat vreemd, met zeven moeten ze wel meer kunnen dan wat jouw kind laat zien.
jongensmoeder
'- een kind dat alles eet, maar vaak met de handen. of
- een kind dat keurig met bestek eet en overal over zit te miepen/zeuren?'
Net of er maar twee keuzes zijn. Net of elk kind dat keurig met bestek eet automatisch miept en zeurt. Dat vind ik erg kort door de bocht. Wat is er mis met een kind dat alles eet en dat gewoon met bestek doet?
Ik ben denk ik ouderwets
Ik word niet goed als iemand vies eet. Echt lichamelijk niet lekker. En als iemand praat met volle mond, het eten er half uit laat hangen, aan zijn mes likt voordat het weer in een pot gaat, met zijn vingers dingen op een lepel duwt, sperziebonen als patat eet enzovoort dan heb ik daar zo'n last van dat ik niet lekker kan eten. Ik probeer niet te kijken, ik probeer mijn oren af te sluiten. Maar ik zeg er niets van.
Ook ouderwets
Een 7 jarige moet dus avondeten met bestek eten, brood is nog een andere discussie...
Maar ik vind het ook vies om te zien, heb er ook moeite mee als 9 jarige vriendinnen komen eten en niet met bestek eten.
Groot verschil
Ik vind het nog wel een groot verschil tussen onsmakelijk eten en met de handen eten. Met volle mond praten, met open mond eten, dat vind ik niet fijn om te zien. Met je vinger een spruit op de lepel duwen, ach, met de vingers een boon pakken en eten, daar heb ik veel minder last van.
"hij leert het vanzelf"
Ik citeer Moni even:
"Als hij geen beperkingen heeft waardoor het eten met bestek niet lukt, dan vind ik dat hij met bestek moet eten. Als het thuis ook moet, dan wordt het de gewoonte. Over een paar weken denkt hij er niet meer over na."
Dat zou mooi zijn. Ik twijfel. Mijn zoon (10)eet met zijn mond open. Om de haverklap. Dat is nu net iets waar ik bijzonder slecht tegen kan, dus ik zeg er iedere maaltijd wat van, meer dan eens ook nog.
Het Helpt Geen Barst.
Dit is nu al jaren een doorn in mijn oog (ik overdrijf niet, er moet nog ergens een oud draadje van mij zijn), ik wijs zoon er voortdurend en met kracht op, zoon is slim, niet bijzonder recalcitrant, en fysiek in staat zijn mond dicht te doen (ja, ik heb dit gecontroleerd) en nog altijd is het alsof ik tegen een herkauwende koe zit aan te kijken. Dus die verzekeringen dat iedereen keurig kan eten tegen de tijd dat-ie 18 is - ik geloof het niet meer zo erg.
Zijn vaardigheden met bestek zijn ook niet om over naar huis te schrijven trouwens ...
Zusje, 6, een enorme rauwdouwer, eet keurig met haar mond dicht. Altijd gedaan, nooit iets van hoeven zeggen. Tja.
Groeten,
Temet
