Legitmatieplicht
Zoon wordt 14 jaar en moet zich vanaf dan kunnen legitimeren. Een identiteitskaart stop je misschien nog in een portemonnee, maar wij hebben een paspoort. Hoe doen anderen dit: het loopt zo'n vaart niet (hij onderneemt weinig spannends waarbij ik me kan voorstellen dat hij zich zou moeten legitimeren) dus laat maar thuis, of paspoort mee in de schooltas? Ik kan me haast niet voorstellen dat andere pubers zomaar hun papieren tevoorschijn kunnen trekken. Hij reist niet met ov en hangt ook (nog) niet 's avonds rond.
Tijgeroog schreef op 13-05-2025 om 09:23:
[..]
Zo, lekker tolerant ben je altijd voor mensen die dingen anders doen dan jij.
Nou ja vanaf 14 ben je wettelijk verplicht om je te kunnen identificeren, al 20 jaar lang. Als je in Nederland woont en kinderen hebt weet je dus dat ze op die leeftijd verplicht zijn een ID bij zich te dragen.
Iemand kan ervoor kiezen om het niet te doen maar dan moet diegene ook de consequenties aanvaarden en dus boetes betalen bij aanhouding.
Klinkt misschien wat intolerant maar ik ben niet zo van het proberen de regels te omzeilen.
Ach, ik vind er wel wat van als mensen regels omzeilen waarbij dat overlast kan opleveren voor een ander (je hond niet aan de lijn houden, door het rood rijden... Dat soort dingen) maar over zoiets als niet altijd een legitimatiebewijs bij je hebben zie ik niet waarom je zo krampachtig zou moeten doen
Temet schreef op 13-05-2025 om 09:14:
[..]
We hebben in Nederland heel lang een best redelijk functionerende maatschappij gehad zonder algemene legitimatieplicht. We zouden prima zonder kunnen.
En wie bang is dat hij/zij niet geïdentificeerd kan worden als hem/haar een ongeluk overkomt, kan desgewenst een papiertje met naam en adres in de zak steken, daar is een officieel identiteitsbewijs helemaal niet voor nodig.
Als er iets gebeurd en iemand is niet aanspreekbaar zoeken hulpdiensten naar een legitimatie, niet naar handgeschreven briefjes waarvan je dan niet weet of het wel klopt want er staat geen foto op. Verder is het gewoon verplicht het bij je te hebben vanaf 14 jaar. Zoveel moeite is dat ook niet vind ik.
Mugs schreef op 13-05-2025 om 09:49:
Ach, ik vind er wel wat van als mensen regels omzeilen waarbij dat overlast kan opleveren voor een ander (je hond niet aan de lijn houden, door het rood rijden... Dat soort dingen) maar over zoiets als niet altijd een legitimatiebewijs bij je hebben zie ik niet waarom je zo krampachtig zou moeten doen
In de tijd dat er nog veel sociale controle was een reizen maken nog niet een algemeen goed wist iedereen wel wie er in de straat woonde en wie niet. Oom agent wist da at Kees een zoon was van de slager en dat ik de dochter was van de kapper. Dat is nu niet meer zo. Oom agent heeft ook geen tijd meer om bij iedereen thuis te gaan checken of de identiteit klopt.
Ik zie er geen kwaad in als je moet kunnen bewijzen wie je zegt te zijn door middel van een ID.
Gingergirl schreef op 13-05-2025 om 09:55:
[..]
Als er iets gebeurd en iemand is niet aanspreekbaar zoeken hulpdiensten naar een legitimatie, niet naar handgeschreven briefjes waarvan je dan niet weet of het wel klopt want er staat geen foto op. Verder is het gewoon verplicht het bij je te hebben vanaf 14 jaar. Zoveel moeite is dat ook niet vind ik.
Precies dat
Ik schrik echt van de reacties hier
Ik heb alleen als ik met de auto wegga of als ik weet dat ik mijn id nodig ga hebben een id bij me. Ik heb wel altijd mijn telefoon mee. Op mijn iphone is mijn medisch ID met mijn naam, foto en noodnummers gevuld. Dus hulpdiensten hebben dan de belangrijkste gegevens.
Ik schrik er meer van dat er blijkbaar mensen zijn die er dagelijks rekening mee houden met dat er best eens iets zou kunnen gebeuren waardoor je niet meer aanspreekbaar bent. Lijkt me naar om zo angstig in het leven te staan.
En bovendien: ook zonder legitimatie wordt je heus geholpen in geval van nood
ik heb mijn id kaart in mijn pasjes houder in mijn handtas. Handtas heb ik altijd bij me wanneer ik weg ga. Alleen niet wanneer ik de container aan de straat zet
Mugs schreef op 13-05-2025 om 10:27:
Ik schrik er meer van dat er blijkbaar mensen zijn die er dagelijks rekening mee houden met dat er best eens iets zou kunnen gebeuren waardoor je niet meer aanspreekbaar bent. Lijkt me naar om zo angstig in het leven te staan.
En bovendien: ook zonder legitimatie wordt je heus geholpen in geval van nood
Ik heb het gewoon standaard bij me omdat het gewoon verplicht is dat je je kunt legitimeren. Niet omdat er " iets zou kunnen gebeuren" dat is slechts een mogelijkheid waar ik me van bewust ben maar niet dagelijks mee bezig ben hoor. Dus angstig in het leven staan is hoe jij het vertaald. Ik vind het eerder naief als mensen daar nooit over nagedacht hebben. En natuurlijk wordt je geholpen ook als je het niet bij je hebt maar hulpdiensten kunnen beter handelen als ze vlot weten wie je bent.
Gingergirl schreef op 13-05-2025 om 10:52:
[..]
Ik heb het gewoon standaard bij me omdat het gewoon verplicht is dat je je kunt legitimeren. Niet omdat er " iets zou kunnen gebeuren" dat is slechts een mogelijkheid waar ik me van bewust ben maar niet dagelijks mee bezig ben hoor. Dus angstig in het leven staan is hoe jij het vertaald. Ik vind het eerder naief als mensen daar nooit over nagedacht hebben. En natuurlijk wordt je geholpen ook als je het niet bij je hebt maar hulpdiensten kunnen beter handelen als ze vlot weten wie je bent.
In welke opzicht kunnen hulpdiensten beter handelen? Op mijn ID staan geen noodnummers en ook geen medische gegevens van mij.
"Ik zie er geen kwaad in als je moet kunnen bewijzen wie je zegt te zijn door middel van een ID."
Ik wel. Het zadelt de burger met een extra verplichting en extra kosten op, en fungeert in de praktijk bij mijn weten vooral als winstverdubbelaar bij het uitschrijven van boetes. En als een manier om (met name Marokkaanse) jongeren het leven lastig te maken, terwijl voor zover ik weet nog nergens uit is gebleken dat de veiligheid daadwerkelijk verbeterd is.
Dit staat los van een specifieke legitimatieplicht voor bijvoorbeeld het kopen van alcohol.
Wat betreft het probleem van mensen die buiten kennis worden aangetroffen: nadat de nodige zorg is verleend wordt de kleding etc doorzocht en als daarin geen ID te vinden is maar wel het door mij voorgestelde papiertje dan gaan ze heus wel achter die info aan. Met andere woorden: een legitimatieplicht is heus niet per se nodig om mensen te identificeren die wat overkomen is.
Ik ben uit 1968. Ik was al ruimschoots volwassen toen die legitimatieplicht werd ingevoerd, en in de periode die daaraan vooraf ging werd er toch echt al door veel mensen overal heen gereisd en hadden we een samenleving die best redelijk draaide zonder die legitimatieplicht. En die niet beter is gaan draaien na invoering van die legitimatieplicht. Dat het allemaal wel makkelijk is voor de politie wil ik best geloven, maar dat is naar mijn smaak onvoldoende basis voor wat ik toch een best vergaande maatregel vind.
Vroeger (zo'n 30 jaar geleden) toen er nog grenscontroles waren ging ik gewoon zonder ID naar Duitsland. Ook nooit problemen mee gehad. Ik weet dat ik een keer met een vriendinnetje en haar moeder mee was in de auto naar Duitsland en we bij de grens staande werden gehouden. Er werd toen gevraagd naar onze paspoorten. De moeder van mijn vriendinnetje zegt "Die liggen in het dashboardkastje." Dat werd geloofd en we mochten doorrijden.
Anouk1234 schreef op 13-05-2025 om 10:25:
Ik heb alleen als ik met de auto wegga of als ik weet dat ik mijn id nodig ga hebben een id bij me. Ik heb wel altijd mijn telefoon mee. Op mijn iphone is mijn medisch ID met mijn naam, foto en noodnummers gevuld. Dus hulpdiensten hebben dan de belangrijkste gegevens.
moet die telefoon het nog wel doen, dat is wel een nadeel aan digitale devices.
Mugs schreef op 13-05-2025 om 10:27:
Ik schrik er meer van dat er blijkbaar mensen zijn die er dagelijks rekening mee houden met dat er best eens iets zou kunnen gebeuren waardoor je niet meer aanspreekbaar bent. Lijkt me naar om zo angstig in het leven te staan.
En bovendien: ook zonder legitimatie wordt je heus geholpen in geval van nood
Nou als je een paar keer een reanimatie hebt mogen uitvoeren gewoon op het station of daar in de buurt dan wordt je uitzicht op het leven toch iets anders.
Of familieleden met slecht instelbare diabetes die gewoon in elkaar zakken.
Het is maar net in wat voor bubbel je leeft.
Ysenda schreef op 13-05-2025 om 11:34:
[..]
Nou als je een paar keer een reanimatie hebt mogen uitvoeren gewoon op het station of daar in de buurt dan wordt je uitzicht op het leven toch iets anders.
Of familieleden met slecht instelbare diabetes die gewoon in elkaar zakken.
Het is maar net in wat voor bubbel je leeft.
Natuurlijk weet ieder mens dat het leven kwetsbaar is en dat er nare dingen kunnen gebeuren, zomaar, op elk moment. Ik heb op dat vlak ook het nodige meegemaakt. Eerlijk gezegd denk ik ook niet dat er mensen bestaan die daar nooit eens bij stilstaan.
Maar dat is nog weer heel wat anders dan er 'naar leven': Ik ben er gewoonweg niet mee bezig en ik wíl daar ook helemaal niet mee bezig zijn. Juist vanwege die kwetsbaarheid. Dat heeft dus niets met leven in een bepaalde bubbel te maken maar is simpelweg een keuze over hoe je in dat leven wilt staan
