Schoolreis buitenland, vind het doodeng

Ik vind mezelf echt geen overbezorgde moeder, maar toen mijn oudste (destijds 15) huilend opbelde dat ze me miste en zich echt niet goed voelde, was ik bijna in de auto gesprongen. Ze was op schoolreis 1.200 km van ons huis. Gelukkig heb ik mezelf kunnen weerhouden en ging het met haar ook weer prima na een goede maaltijd en een goede nacht slaap. 
De jongste ging in de brugklas ook op buitenlandse reis, een echt moederskind, dus ik hield mijn hart vast, maar hij had zich prima geamuseerd. Dus ik kan het wel loslaten. En daarbij hebben ze ook nog een mobiele telefoon bij zich. Ik zwierf met mijn klasgenoten door Praag toen we daar op schoolreis waren. Geen telefoon uiteraard.

Het ellendige met die telefoons is dat a) je dus gaat checken wanneer je kind voor het laatst WhatsApp heeft bekeken b) je berichtjes gaat verwachten. In de tijd van voor de mobieltjes hoorde je niks, maar verwachtte je ook niks. 

Dochter gaat over een maand ook naar het buitenland met school. Ik ben wel van plan om mijn mobiele nummer op een papiertje aan haar mee te geven, zodat als haar telefoon kwijt/stuk/leeg is een klasgenoot zo nodig een berichtje kan sturen. En verder vertrouw ik maar op de leerkrachten, die ik overigens in gedachten veel sterkte en wijsheid toewens (niet eens vanwege mijn dochter, maar wel vanwege sommige klasgenoten)

Ik maak me geregeld zorgen om dochter, maar niet om dit soort dingen. Dochter zit nog lang niet op de middelbare school, maar tegen de tijd dat ze 15/16 jaar is vertrouw ik erop dat ze zichzelf wel kan redden een paar dagen, ook in een vreemde stad. En zeker als ze met school is en er ook docenten en medeleerlingen mee zijn. 
Ik begrijp ook niet dat er mensen continu locatie of whatsapp checken op online zijn. 
Vroeger waren er geen telefoons en dat hebben we allemaal overleefd, tijd dat ouders de navelstreng doorknippen. En vooral niet uitgaan van het ergste scenario. Ja, er kan altijd en overal wat gebeuren, dan zouden we niks meer kunnen doen. 
Vertrouwen hebben in je kind en je eigen opvoeding en de zelfredzaamheid die je hopelijk daarin hebt meegegeven lijkt me wel goed.

laat hem als schermafbeelding op zn telefoon een telnr van klasgenoten of docent  zetten met een berichtje. In t engels dan...

 Mocht ie z'n telefoon kwijtraken dan kan de vinder dat nummer bellen. Doe ik altijd voor mezelf op festivals