Beschuldiging
Getwijfeld om t er hier over te hebben, maar wil toch mijn hart even luchten. Het is een pijnlijk onderwerp wat al 4 jaar geleden is gebeurt, maar waar ik met periodes echt last van heb. En ik wil mijn zoon er niet meer mee belasten.
even kort de situatie die is gebeurt:
4 jaar geleden is mijn zoon toen 19 jaar door vrienden van ons beschuldigd van betasten van hun dochter. Mijn zoon was 14 jaar toen t plaats gevonden zou hebben en hun dochter toen 8.
‘Vrienden’ vormen een gezin met een erg dominante moeder en kinderen die op vreemde manieren aandacht vragen om positieve aandacht te krijgen van haar. Kinderen werd ook vaak iets aangepraat over ziektes ed.
Wij hebben hele gesprekken met zoon gehad hierover en hij vertelde dat zij altijd met hem wilde knuffelen, want ze was verliefd op hem. (Wij zagen dat vaak gebeuren en vonden t niet oke, maar haar ouders lachten erom)
4 jaar na t incident van betasten had haar moeder gevraagd of ze dat ook al eens had meegemaakt en toen zei ze, ja. En benoemde onze zoons naam. Zonder met ons contact op te nemen is ze naar zoon toegereden die toen buiten met vrienden was en heeft in openbaar hem beschuldigt. Jongen was er helemaal kapot van.
Nu zeg ik niet dat er niets is gebeurt, want dat weet ik ook niet. Ik weet alleen dat t op 14 jarige leeftijd een andere lading gehad zal hebben dan als je 19 bent en het gegeven dat zij constant aan hem ‘hing’, maakt t ook niet makkelijker. Voor haar leeftijd was t toen een flinke dame al.
Maar hoe dan ook, dit heeft veel verdriet met zich mee gebracht.
Onze zoon durfde hierna niet meer op stap, omdat hun kinderen dan naar hem wezen en zeiden dat hij hun zusje had verkracht. Terwijl het haar woord tegen dat van hem was. En ze alle twee kinderen waren. Er is nooit aangifte gedaan gelukkig.
Op dit moment heeft onze zoon er geen last meer van, maar ik merk wel dat hij nog steeds de stad vermijd. Hij was al geen stapper, maar nu helemaal niet meer.
Gisteren was ik bij een vriendin en zei vraagt er wel eens na. Dat rakelt alles weer op en maakt me verdrietig. Ze zegt dat er in gezin van het meisje nog steeds over gesproken wordt en alles uit perspectief wordt getrokken.
(Zij gaat wel nog sporadisch met hen om, wij niet meer)
Dat maakt me bang. Ik wil het niet tegen mijn zoon vertellen en mijn man wordt ws zo woest dat ie verhaal gaat halen en niet voor zichzelf instaat.
Weet niet of ik van jullie raadt verwacht, maar wilde het verhaal graag kwijt en t van me af schrijven.
AnnaPollewop schreef op 10-11-2023 om 17:04:
[..]
Ja, ik vraag me wel af wat er dan zo leuk was aan die mensen?
Het waren vrienden van vrienden en samen was t altijd gezellig. Als groepje. Maar we hadden snel in de gaten dat zij jaloers waren omdat we met andere gezin goed bevriend waren. En dat zinde ze niet.
Hebben er toen ook een punt achter gezet.
Tja, maanden later volgde dit
letterkoekje schreef op 10-11-2023 om 15:45:
Ik vind dat bij veel kinderen er ooit wel 'iets' gebeurt als ze 'onder mekaar' zijn. Dat hoort bij ontdekken. Alhoewel ik me ook niet kan uitspreken of het echt verkeerd was van je zoon (en dan nog, daar moet hij toch niet levenslang voor krijgen!), er zijn elementen in je verhaal die ik niet vind kunnen. Bijvb dat ze jouw zoon openbaar heeft aangepakt zonder daar met jou eerst over te spreken. Niet alleen dat dat eerst onder ouders eerst moet besproken worden, maar ook iemand openbaar aan het kruis gaan nagelen, getuigt van weinig inzicht.
Ook dat je spreekt dat ze het nu al over 'verkrachting' hebben, maakt dat ik geen positief beeld van deze mensen heb.
Mocht het zijn dat die gebeurtenis opnieuw onder de publieke aandacht komt, dan zou ik hen gaan vertellen dat ik klacht ga neerleggen als ze er niet mee ophouden.
Ik wens je sterkte, mevrouw en laat het aub niet je hele leven bepalen.
Dankjewel voor je lieve woorden. Fijn dat ik niet gelijk een hele zak ‘str*nt’ over me heen krijg. Want dat gebeurt helaas wel als iemand zoiets roept, de gevolgen emotioneel zijn gra dioos
Roos55 schreef op 10-11-2023 om 16:14:
heeft je zoon alleen met jullie gepraat?
Of is er hulpverlening of huisarts bij betrokken geweest?
Hij heeft vorig jaar, 3 jaar na dato hulp geaccepteerd. Hij is daar sterker door geworden en doordat hij nu stuk ouder is plaatst hij het in een ander perspectief alle beschuldigingen. Maar hij is nog steeds benauwd on ze tegen t lijf te lopen
AnnaPollewop schreef op 10-11-2023 om 17:02:
[..]
Ik leg helemaal niet de verantwoordelijkheid bij de 8-jarige, dat wil jij er perse in lezen. Ik zeg alleen dat het toch niet zo schattig en onschuldig is uitgepakt. Opdringerig is ook niet onschuldig, of het nou een kleuter, een 8-jarige of een huisdier is. Een hond die steeds overal zijn neus in steekt vinden mensen gek genoeg ook niet altijd schattig terwijl het beest er niks mee bedoelt.
En je hebt het nu steeds over seksueel, maar als je een kleuter bij zijn of haar billen pakt hoeft dat helemaal niet seksueel te zijn maar dat kun je er achteraf wel ineens van maken. Zo ook bij deze 8-jarige.
Aanrakingen die jongens van 14 onderling doen (en die kunnen er wat van qua stoeien, pesten, kietelen en knijpen) kun je ook op meer manieren opvatten afhankelijk van wie het ondergaat en wat die ervan vindt. Ik vind het nogal volwassen bekeken allemaal, terwijl die jongen dat misschien helemaal niet zo bedoeld heeft. Een klein kind dat op je schoot zit te kronkelen kan best een hand om of onder billen krijgen zonder dat je daar gelijk je seksuele behoefte door bevredigt.
Het zal mijn leeftijd wel zijn maar ik vind het nogal devalueren wat tegenwoordig al als misbruik opgevat wordt. Het doet echte slachtoffers geen recht en de beschuldigden ook niet. Alleen de zelfgenoegzame veroordelende omstanders kunnen hier hun bevrediging uit halen.
Een hand onder de billen is toch wat anders dan een verkrachting.
Maar als de jongen het niet fijn vindt dat het meisje aan hem hangt, dan had hij dat toch kunnen aangeven? Ik lees nergens dat hij dat niet wilde.
En TO zegt nu pas dat zoon alleen de billen heeft aangeraakt. Dat had ze nog niet gezegd voor mijn vorige post. Als alleen dat het is geweest inderdaad, dan lijkt het me goed dat zoon met de ouders en meisje om tafel gaat en dit ook zo uitlegt.
Chantalle74 schreef op 10-11-2023 om 17:02:
[..]
Als jongen wordt je gelijk veroordeeld dat is t lastige. Waarom klopt t wel wat zij zegt? In dat gezin heerste een sfeer waarin de kinderen een vreemde manier van aandacht vroegen. Moeder idd heel dominant en bepalend. Kinderen logen vaker ook over ziek zijn, want dan was mama lief voor je.
Ik weet dat t een gevoelig onderwerp is, maar denk dat er veel meer mensen zijn die beschuldigd worden en er niets is gebeurt. En ook dir kant mag eens belicht worden.
Achteraf hadden we nooit zo lang bevriend moeten zijn. Maarja, das achteraf
Ik vind het nogal wat dat je een 8-jarige verdenkt van aandacht vragen op deze manier. Het is veel vaker zo dat slachtoffers niet worden geloofd terwijl het wél zo is, dan andersom. Ik zou zoiets altijd serieus nemen en de details willen onderzoeken, helemaal bij zon jong kind.
En je zegt in je andere reactie dat er geen bewijs is, maar je snapt toch dat er met seksueel overschrijdend gedrag vrijwel nooit bewijs is en dat daardoor slachtoffers heel vaak aan het kortste eind trekken?
Chantalle74 schreef op 10-11-2023 om 17:11:
[..]
Hij heeft vorig jaar, 3 jaar na dato hulp geaccepteerd. Hij is daar sterker door geworden en doordat hij nu stuk ouder is plaatst hij het in een ander perspectief alle beschuldigingen. Maar hij is nog steeds benauwd on ze tegen t lijf te lopen
Sterker ?
maar is er ook gesproken over wat er gebeurt is
Jij gaat van de onschuld van je zoon uit
Even een heel ander soort reactie:
Ik zou die vriendin van je vragen om het er niet meer over te hebben. Je zoon heeft er volgens jou geen last meer van en jij schiet er ook helemaal niks mee op om 4 jaar na dato nog steeds op de hoogte gehouden te worden. Integendeel! Je wordt er onzeker en onrustig van.
Als er ooit sprake is van een aanklacht van hun kant, of van smaad waar je op moet reageren, dan merk je dat vanzelf wel. Maar niet via haar. Nu is het niet meer dan valse roddelpraat waarvan ik me afvraag of je vriendin hoopt op nòg meer drama ...
Index224 schreef op 10-11-2023 om 17:18:
[..]
Ik vind het nogal wat dat je een 8-jarige verdenkt van aandacht vragen op deze manier. Het is veel vaker zo dat slachtoffers niet worden geloofd terwijl het wél zo is, dan andersom. Ik zou zoiets altijd serieus nemen en de details willen onderzoeken, helemaal bij zon jong kind.
Eens er zijn veel vrouwen slachtoffer van seksueel misbruik.
Ook 14 jarigen die het bij jonge meiden doen.
yette schreef op 10-11-2023 om 17:23:
Even een heel ander soort reactie:
Ik zou die vriendin van je vragen om het er niet meer over te hebben. Je zoon heeft er volgens jou geen last meer van en jij schiet er ook helemaal niks mee op om 4 jaar na dato nog steeds op de hoogte gehouden te worden. Integendeel! Je wordt er onzeker en onrustig van.
Als er ooit sprake is van een aanklacht van hun kant, of van smaad waar je op moet reageren, dan merk je dat vanzelf wel. Maar niet via haar. Nu is het niet meer dan valse roddelpraat waarvan ik me afvraag of je vriendin hoopt op nòg meer drama ...
Dit is wel echt afhankelijk hoe het meisje er nu in staat vind ik. Als het meisje er nu nog over heeft (en het wellicht traumatisch was voor haar) is het lijkt me wél goed om het er over te hebben samen.
Roos55 schreef op 10-11-2023 om 17:24:
Ook 14 jarigen die het bij jonge meiden doen.
Alles kan. Maar wat is de waarheid?
Anna Cara schreef op 10-11-2023 om 17:27:
[..]
En het kan ook niets zijn.
Ja maar wat als het wel zo is?
En: het kan ook dat dingen speelden met anderen dan zoon van ts, maar dat dit een soort signaal afgifte was van het meisje. Dat hoor je wel vaker bij jonge kinderen en seksueel overschrijdend gedrag
Index224 schreef op 10-11-2023 om 17:18:
[..]
Ik vind het nogal wat dat je een 8-jarige verdenkt van aandacht vragen op deze manier. Het is veel vaker zo dat slachtoffers niet worden geloofd terwijl het wél zo is, dan andersom. Ik zou zoiets altijd serieus nemen en de details willen onderzoeken, helemaal bij zon jong kind.
En je zegt in je andere reactie dat er geen bewijs is, maar je snapt toch dat er met seksueel overschrijdend gedrag vrijwel nooit bewijs is en dat daardoor slachtoffers heel vaak aan het kortste eind trekken?
Wat stel je dan voor, elke jongen die beschuldigd wordt is bij voorbaat schuldig?
Niks mis met details onderzoeken, maar dat lijkt hier niet gebeurd.
Index224 schreef op 10-11-2023 om 17:18:
[..]
Ik vind het nogal wat dat je een 8-jarige verdenkt van aandacht vragen op deze manier. Het is veel vaker zo dat slachtoffers niet worden geloofd terwijl het wél zo is, dan andersom. Ik zou zoiets altijd serieus nemen en de details willen onderzoeken, helemaal bij zon jong kind.
En je zegt in je andere reactie dat er geen bewijs is, maar je snapt toch dat er met seksueel overschrijdend gedrag vrijwel nooit bewijs is en dat daardoor slachtoffers heel vaak aan het kortste eind trekken?
En toch heb ik het voor mijn ogen zien gebeuren, een jong meisje tegenover puberzoon, terwijl er genoeg mensen in de kamer waren. Ik was me bewust van de risico's en heb in overleg met de moeder het kontakt meteen stopgezet. Enkele jaren later bleek dat het meisje betrokken was bij een ander incident met een ander kind. Dat heeft toen wel gevolgen gehad, o.a. in de vorm van therapie voor het meisje. Bij het meisje was wel sprake van een vermoeden van seksueel misbruik. Zoiets kan ook nog.
Veel aangiftes zijn vals, zei iemand van de jeugd- en zedenpolitie in een andere situatie (valse aangifte). Het verhaal dat slachtoffers niet geloofd worden maakt het bijna onmogelijk om t bedenken dat een verhaal ook wel eens niet waar zou kunnen zijn. Het verist degelijk onderzoek.
Ik heb veel vertrouwen in de jeugd- en zedenpolitie. Eigenlijk is het jammer dat er indertijd geen aangifte is gedaan. Dat klinkt wel goed, maar mijn ervaring is dat ervaren en goedopgeleide politie-agenten bijzonder zorgvuldig met dit soort situaties omgaan.
Ik snap dat je er nog last van hebt, terwijl het eigenlijk al lang achter je zou moeten liggen. Maar het is nooit afgesloten, er is een open eind en er zijn verhalen. Misschien toch eens informeren bij jeugd- en zedenpolitie of het zin heeft dat er alsnog onderzoek wordt gedaan. Mocht er nog zo'n gespecialiseerd team zijn bij de politie.
Tsjor