De nadelen voor jongvolwassenen in deze dure en slecht-economische tijd.
Ik vrees dat een hoop jong-volwassenen er veel last van hebben dat ze niet meer zo gemakkelijk aan eigen woonruimte komen. En dat -als ze dat wel komen- het veel te duur is in deze steeds duurdere tijd. En daarom uit nood, bij hun ouders blijven wonen. Moeten blijven wonen.
Helaas is het volgens mij ook zo dat sommige ouders zich een houding aanmeten die eigenlijk niet meer past naar hun kinderen, die eigenlijk al oud genoeg zijn om hun eigen beslissingen te nemen. Ik lees hier soms verhalen en dingen terug van ouders waarover ik me verbaas. Dat kinderen bijv. bepaalde regels opgelegd worden zoals wel of niet ergens mogen slapen of partners wel of niet bij hun thuis te kunnen laten slapen of eisen stellen aan hun opleiding e.d. terwijl de kinderen oud genoeg zijn om dit zelf te kunnen regelen.
De opmerking; 'Als het je niet bevalt ga je maar op jezelf wonen', is eigenlijk niet meer van deze tijd omdat dat is veel gevallen gewoon echt niet mogelijk is.
Veel ouders zouden hun kinderen die nog thuis wonen meer ruimte moeten geven voor hun eigen beslissingen. Hun meer gunnen dat ze hun eigen woonruimte hebben; helaas dan nog wel bij hun ouders in huis. Voor de adolocenten houdt het eigenlijk hun ontwikkeling tegen: zij moeten het gevoel kunnen hebben echt onafhankelijk te kunnen worden; afstand te kunnen nemen van hun ouders (en die afstand vanuit onafhankelijk zelf weer te kunnen verkleinen op hun eigen moment)
Wat vinden jullie hiervan? Wie van jullie zit ook met kinderen thuis die eigenlijk allang uit huis willen en er last van hebben dat ze zich beperkt voelen? En wie van de ouders voelt zichzelf juist beperkt doordat hun jongvolwassen kind geen woonruimte kan vinden?
Hoe zouden we dit als maatschappij op moeten lossen?
Yumi schreef op 20-01-2023 om 14:03:
Wat voor veel jongeren mogelijk is dat ze fulltime of meer uren gaan werken. Daardoor hebben ze meer te besteden, waardoor meer keuze dan die sociale huurwoning en/of makkelijker rondkomen.
Daarmee los je het probleem niet op. Er zijn te weinig huizen voor de manieren waarop men nu wil wonen. Ook als je 20% meer gaat verdienen lost dat niet op. Zeker niet als mensen massaal 20% meer gaan werken, want dan verschuift de markt gewoon mee.
Je ziet dat er veel meer eengezinswoningen/appartementen nodig zijn, omdat meer mensen single zijn of weer worden. Door andere woonvormen te normaliseren én aan te bieden kan je de krapte het hoofd bieden (denk ik). Maar met duwen en trekken bínnen de huidige situatie en mogelijkheden verbetert het niet.
Yumi schreef op 20-01-2023 om 14:09:
[..]
Ook dat is een mogelijkheid, prima om op die manier wel een leuke woning te krijgen of financieel meer ruimte om te besteden
Ik geef ze groot gelijk, hier is het niet mogelijk om een woning te vinden en dus ook niet om een gezin te starten terwijl je wel je eigen geld verdiend en de leeftijd ervoor hebt.
Kersje schreef op 20-01-2023 om 13:37:
[..]
Poeh, even een gewaarwording van hoe blij en dankbaar ik ben met mijn ouders waar ik, of mijn broer/zus, in geval van nood altijd welkom zijn bij hen, zelfs op onze leeftijd. Daar is altijd wel een plekje te creëren voor hun kinderen als dat nodig zou zijn. Snap echt niet dat je het ‘handig’ kunt noemen om zelfs 1 van je kinderen het huis uit te bonjouren
Ik vond er ook wel wat van, maar je doet er weinig aan als mensen het wel OK vinden.
Empowered schreef op 20-01-2023 om 14:08:
[..]
Je hebt nog nooit gehoord van de krakersrellen uit de jaren '80? Geen woning geen kroning bij de kroning van koningin Beatrix? Alhoewel ik het onzin vind om tegen elkaar op te bieden over wie het het zwaarst heeft gehad denk ik toch dat dé oorzaak van het woningprobleem onder jongeren meer te maken heeft met het feit dat we vroeger gewoon accepteerden dat er niet genoeg huizen waren. Nu wil iedereen een huis voor zichzelf en wel nu meteen! Tsja, zo werkt het nou eenmaal niet.
Nogmaals dan maar, en deze statistieken zijn gewoon op te zoeken, in de jaren 80 was het procentueel gezien minder dan de helft van het tekort nu. En dan hebben we het nog maar even niet over de prijzen, die daarbij nog roet in het eten gooien.
Het is ook niet een wedstrijdje " wie had het het zwaarst". Dat is een classificatie van deze discussie. Jij doet een probleem die niet 1/2/3 op te lossen is af als een mentaliteitsprobleem. Een zelf veroorzaakt probleem, omdat jongeren kritischer zijn, lui zijn, niet accepteren. Noem het maar op. Dat is aantoonbare onzin, ik geef je net de cijfers, en toch volhard je in je mening.
En inderdaad, dat is nou precies de reden dat er geen reet verandert. Omdat er teveel mensen zijn zoals jij, die niet echt voorbij hun eigen situatie kijken en het " allemaal wel vinden meevallen" doordat ze zelf niet in die laag van de samenleving staan. Dat de dochter van bij wijze je buurvrouw gauw een woning vondt, is bij wijze van leidend voor je mening. En dat is niet alleen best stuitend, het is ook nog eens heel erg dom.
Het idee dat alles maakbaar is en dat het dus per se aan jezelf ligt als de dingen niet lopen zoals je wil, vind ik in deze discussie ook weer heel bijzonder.
Leene schreef op 20-01-2023 om 13:35:
ik ben het wel een beetje met Empowered eens. Maar de waarheid ligt meestal ergens in het midden . Tot mijn 30e ook geen eigen zelfstandige woonruimte gehad. Eerst een studentenkamer, toen een zolder kamer toen een kamer in een aftandse zusterflat in het buitenland. Sanitair niet om aan te zien, moesten we delen met 15 mensen per afdeling. Was het ideaal? Nee verre van maar ja wat moest ik ? Ik kende geen kip in het buitenland. Maar verder prima tijd gehad ( los van de kamer die echt niet ideaal was en ook nog eens gehorig) ben wel 1 x ontzettend boos geworden op een vriendin die zei. ' voor jou is het niet erg want je bent alleen' zij was toen net getrouwd nog zonder kinderen. Alsof je als alleenstaande maar alles moet pikken. Nou ja ze heeft wel haar excuses aangeboden. En is nog steeds mijn vriendin 😜.
Het is onwijs lastig nu absoluut maar of het nu echt zoveel slechter is.. er zijn in elk geval banen nu. En ook zijn er mogelijkheden voor anti kraak. Toch inwonen met anderen een huis kopen Dat is niet alles nee. Absoluut niet. Maar je moet soms kiezen. Of bij je ouders thuis of een verre van ideale oplossing wat betreft huizen. Of dan toch maar een baan aannemen in een ander deel van Nederland waar iets meer woonruimte te vinden is. Ook niet alles.. maar wisselen van provincie is ook wel weer een uitdaging.
Het is moeilijk maar ik ga niet mee in het verhaal dat de jongeren het nu zoveel moeilijker hebben. En als dat dan toch zo is dan moeten we daar toch mee dealen.
Die andere delen worstelen met precies dezelfde issues hoor. Dat is een utopie. Ik woon in een stukje Nederland waar de randstad bewoners, om het maar even heel cru te zeggen, dood nog niet gevonden willen worden. En zelfs hier kun je al niet meer normaal aan een woning komen.
Het is niet alleen het woningtekort he. Dat is te kort door de bocht. We hebben niet alleen te maken met een woning tekort, maar ook met een heleboel regelingen en wetten die het voor een bepaalde groep onmogelijk maken. Denk aan de jubelton, denk aan de verlaging van het te financieren bedrag, denk aan makelaars die onderling de woningen verdelen. Je wil niet weten wat voor smerige markt die woningmarkt was de afgelopen jaren. Zonder een hypotheekadviseur/aankoopmakelar die in de plek waar je wil wonen lid is van het leidende kartel daar, maak je in biedingsoorlogen geen enkele kans. Mag het? Nee. Het is hardtstikke illegaal. Maar het gebeurd aan de lopende band.
Lieveheersbeest schreef op 20-01-2023 om 14:11:
[..]
Daarmee los je het probleem niet op. Er zijn te weinig huizen voor de manieren waarop men nu wil wonen. Ook als je 20% meer gaat verdienen lost dat niet op. Zeker niet als mensen massaal 20% meer gaan werken, want dan verschuift de markt gewoon mee.
Je ziet dat er veel meer eengezinswoningen/appartementen nodig zijn, omdat meer mensen single zijn of weer worden. Door andere woonvormen te normaliseren én aan te bieden kan je de krapte het hoofd bieden (denk ik). Maar met duwen en trekken bínnen de huidige situatie en mogelijkheden verbetert het niet.
Ik ontken ook nergens dat er te weinig huizen zijn, maar deze situatie zal voorlopig niet veranderen. De manier waarop we willen wonen, kunnen we niet zomaar realiseren dus moeten we andere keuzes maken.
Zo lang mijn zoons thuis willen wonen zijn ze welkom. Tuurlijk is het goed voor hun ontwikkeling om op eigen benen te gaan staan als ze er groot genoeg voor zijn. Ik zal ze wel adviseren om niet allerlei dure kamers of gekke constructies aan te gaan, want het maakt je kwetsbaar en je bent een hoop geld kwijt. Dan zou ik ze liever langer thuis hebben zodat ze kunnen sparen en dan iets kopen. Een koophuis blijft een mooie investering om vermogen op te bouwen. Ook is een hypotheek vaak lager dan huur. Maar goed, ze mogen het zelf weten natuurlijk! Maar van mij hoeven ze niet op een bepaalde leeftijd weg.
Lieveheersbeest schreef op 20-01-2023 om 14:27:
Het idee dat alles maakbaar is en dat het dus per se aan jezelf ligt als de dingen niet lopen zoals je wil, vind ik in deze discussie ook weer heel bijzonder.
Keuzes
Mijn ene kind huurt particulier .
De ander een klein appartementje .
Beiden incasseren de consequenties.
wil40 schreef op 20-01-2023 om 12:25:
[..]
Brutale vraag misschien, maar werk jij fulltime?
Op het moment (nog) niet. Ik werk nu 32 uur per week.
Mijn kinderen: 5 stuks, tussen 19 en 23 wonen thuis. We wonen in Zwitserland in de buurt van de hoge scholen en universiteit, en het is gewoon onbetaalbaar om een kamer te vinden. Dus ja,het is gewoon zo.
Wat ik heel grappig vind aan NL is dat iedereen wil kopen. Hier huur je, tot je 25 % gespaard hebt.Want eerder wil de bank niet met je praten.
En de huizenprijzen zijn veel hoger, omdat het eigen grond is, en dus duur is.
In Nlzijn er altijd tijden geweest van woningsnood. Toen mijn ouders trouwden woonden ze het eerste jaar samen op een kamertje....
Ted68 schreef op 20-01-2023 om 15:24:
Mijn kinderen: 5 stuks, tussen 19 en 23 wonen thuis. We wonen in Zwitserland in de buurt van de hoge scholen en universiteit, en het is gewoon onbetaalbaar om een kamer te vinden. Dus ja,het is gewoon zo.
Wat ik heel grappig vind aan NL is dat iedereen wil kopen. Hier huur je, tot je 25 % gespaard hebt.Want eerder wil de bank niet met je praten.
En de huizenprijzen zijn veel hoger, omdat het eigen grond is, en dus duur is.
In Nlzijn er altijd tijden geweest van woningsnood. Toen mijn ouders trouwden woonden ze het eerste jaar samen op een kamertje....
Het is natuurlijk niet zo grappig dat de huren hier zo hoog zijn (van de woningen die nog wel beschikbaar zijn) dat er niets te sparen valt. De hypotheek van een koophuis is meestal veel lager qua maandlasten dan een huurhuis. Dat is de reden waarom in Nederland mensen liever een huis kopen dan huren.
Yumi schreef op 20-01-2023 om 14:34:
[..]
Ik ontken ook nergens dat er te weinig huizen zijn, maar deze situatie zal voorlopig niet veranderen. De manier waarop we willen wonen, kunnen we niet zomaar realiseren dus moeten we andere keuzes maken.
Daar zit wel een deel van de oplossing. Als de overheid meer ruimte biedt voor alternatieven, kunnen grote huizen efficiënter bewoond worden.
Mijn ouders hebben drie slaapkamer over. Maar kamertjes verhuren is zo simpel niet (zouden ze wel willen). Dus staan ze leeg.
Wij wilden graag een woning kopen met mijn schoonouders, in een mantelzorgwoning constructie. Maar, omdat zij nu nog geen mantelzorg nodig hebben mag dat niet. En wij wilden niet wachten met verhuizen tot ze ziek worden. Dus, nu bewonen we weer beide een huis in plaats van met z'n allen bij elkaar.
SombraOnline schreef op 20-01-2023 om 15:09:
[..]
Op het moment (nog) niet. Ik werk nu 32 uur per week.
Dat hoor ik veel om mij heen van jonge woningzoekenden. Ook mijn volwassen zoon werkt niet fulltime. Jij verdient sowieso 25% minder dan je eigenlijk nodig zou hebben. Vooral als single komt er gewoon te weinig geld binnen om alle vaste lasten te kunnen betalen. Mijn zoon vindt het fijn om ook veel vrije tijd te hebben, dat begrijp ik wel, hoor het ook van zijn leeftijdsgenoten, maar puur financieël gezien is het niet praktisch.
wil40 schreef op 20-01-2023 om 15:56:
[..]
Dat hoor ik veel om mij heen van jonge woningzoekenden. Ook mijn volwassen zoon werkt niet fulltime. Jij verdient sowieso 25% minder dan je eigenlijk nodig zou hebben. Vooral als single komt er gewoon te weinig geld binnen om alle vaste lasten te kunnen betalen. Mijn zoon vindt het fijn om ook veel vrije tijd te hebben, dat begrijp ik wel, hoor het ook van zijn leeftijdsgenoten, maar puur financieël gezien is het niet praktisch.
Ik begrijp de afweging om meer vrije tijd te hebben ook zeker, een goeie balans tussen werk en privé is ook heel wat waard. Alleen zie en hoor ik dat heel vaak van 20-ers/begin 30-ers, terwijl zij ook klagen geen woning te kunnen kopen (of huren). Tja, keuzes denk ik dan. Ik vind dat verwend gedrag, maar komt ook zeker door de generatiekloof, ook daar ben ik me van bewust 😇
Onlangs mooi voorbeeld na gesprek met mijn neefje van 19 (nog studerend en thuiswonend): hij is geboren in een 2-onder-1 kap woning, maar kan zich daar weinig van herinneren en woont vanaf zijn 6e in een vrijstaande woning. Hij vind hun huis wel leuk, maar niets bijzonders, gewoon een huis huis. Valt hem natuurlijk ook niet kwalijk te nemen, want hij is daar opgegroeid, maar zegt wel een hoop over de denkwijze van de huidige jeugd. Onlangs kreeg hij dan weer wel zijn 1e bekeuring (door rood gereden met auto van vader, terwijl hij dacht dat het nog net oranje was) en schrok hij zich kapot van het bedrag (€260) hahahahaha. Zijn vader stelde voor ieder de helft te betalen, maar dat wilde hij niet, dat vond ik dan weer erg ‘volwassen’ ❤️🥰