Geen tijd om te eten

mother2 schreef op 14-03-2022 om 17:54:

Kenfan
Ik hou geen rekening meer met hem bij het eten. Als het zo uitkomt dat hij toch een keer mee eet dan kan er een bord bij. Dat wat hij eet is toch minimaal.
Meestal gaat hij om 7.00 de deur uit en komt niet voor 21.30 thuis. Hooguit om de sporttas te pakken en een paar broodjes te smeren. Meestal smeert hij deze 's ochtends al.

Als hij zoveel energie heeft om zo'n overvolle dag aan te kunnend, dan zal hij voorlopig niet aan vitaminegebrek ten onder gaan. Mijn oudste zoon was ook zo'n kieskeurige eter, zat altijd te miepen aan tafel, en compenseerde dat met frikandelbroodjes en snoep.Zonder ook maar een ons daarvan aan te komen overigensd. Toen hij net op kamers  kreeg ik een appje waar hij triomfantelijk voor een pizzadozenmuur stond. De laatste keer dat we bij hem langsgingen kregen we een gezonde vega maaltijd voorgeschoteld.

Gewoon laten gaan, komt vanzelf wel goed.

Je zoon is 20. Daar valt weinig meer te sturen anders dan de adviezen die je al geeft.
Het lijkt me niet gezond...

Multivitamine erin gooien? Dat zou ik minimaal doen. (En doe ik nu al, hoewel mijn kinderen best gezond eten) 
En visolie  oid.
Verder kun je in supermarkt bijv groente en fruit shots krijgen. Kleine flesjes met soms rond de 100 gr groente, dus best heel wat. Dat kost weinig moeite, om het mee te nemen voor bij de boterham. Beter dan niets!
Wel prijzig. Maar een slechte gezondheid gaat op termijn ook veel geld kosten.  

Kleine tomaatjes, komkommer, wortel, radijs. Allemaal makkelijk om mee te nemen en onderweg of tussendoor op te eten. Maar dat moet hij dan wel zelf willen.
Smoothie bij het ontbijt is ook makkelijk.

Ik kan me trouwens niet voorstellen dat er geen fruit is wat hij lust, zo veel keus! Als hij een appel of peer niet lekker vindt misschien wel een bakje kersen of druiven. Dat is puur een gewoonte.
Ik bemoei me al lang niet met eten van kinderen hier maar die eten gezond. (Ik zorg wel voor het aanbod in huis en stimuleer tot nemen van vitamines) maar als mijn kind geen groente en fruit zou eten zou ik dat wel doen zolang ze thuis wonen. 

Wie weet komen sportdoelen hier van pas? Vaak willen jonge mannen spiermassa kweken en dat gaat nu eenmaal niet op alleen brood. Misschien kun je daar een ingang vinden? Zijn prestaties zullen blijven steken, gegarandeerd, en als hij vooruitgang op sportgebied belangrijk vindt, zal hij zijn voeding willen aanpassen.

Ik vind nooit fruit en groente eten en leven op alleen maar brood bijzonder eenzijdig en het lijkt me wel dat hij daar op termijn tekorten van gaat krijgen.
Ik at als kind/puber nooit fruit en zo min mogelijk groenten, maar sinds ik ging studeren wel dagelijks fruit, wat meer groenten en toen ik ging werken dagelijks minimaal twee stuks fruit, nog meer groenten en dat doe ik nog steeds. Er is wel kans op verbetering.
Toch vind ik, ook al is hij 20, dat je er best wat van kan zeggen dat hij voedingsstoffen mist. Hij is lange dagen weg, dat kost veel energie. Ergens is het logisch dat hij dan veel koolhydraten eet (brandstof), maar je lichaam heeft ook bouwstoffen nodig. Eiwitten zijn zowel brandstof als bouwstof. En vitamines en mineralen zijn ook nodig. Hij sport blijkbaar veel en dan is gezonde voeding ook belangrijk. Het komt misschien nu niet aan, maar uiteindelijk misschien wel. Het venijnige van gebreksziekten is dat ze pas merkbaar worden als het leed al geschied is en de schade niet altijd meer te herstellen.
Verder vraag ik me af of dit leefschema op lange termijn haalbaar is. Elke dag van 7.00 tot 21.30/22.00 uur van huis, dat houdt toch geen mens vol? Zeker niet als er een eigen huishouden is, er boodschappen moeten worden gedaan, gekookt, gewassen, gestreken, gestofzuigd, afgewassen etc. 

Jonge mensen zijn van een heel apart bijzonder sterk spul gemaakt. Laat hem ervan genieten zolang het nog kan. Het gaat vanzelf voorbij en vieze diëten volgen kan hij nog lang genoeg.

Hij is veel weg, maar woont nog wel thuis dus. Wat draagt hij daar bij? 
Hier is bijvoorbeeld de afspraak dat de 17 plussers (de ene studeert, de andere werkt) elk 1 dag in de week boodschappen doen en koken. Goed voor ze om te merken dat dat ook tijd en planning vraagt (en fijn voor ons want wij combineren natuurlijk ook onze banen met het huishouden). 
Als je dan bovendien afspreekt dat het geen broodmaaltijd mag zijn, maar dat er wel iets enigszins gezonds klaargemaakt moet worden, dan heb je in ieder geval al 1 dag te pakken
 

 

Je zoon gaat naar school, loopt stage, sport en geeft les, is nooit/amper ziek en heeft een prima lijf. Hij klinkt als een gezonde bezige bij. 
Ik zou hem lekker laten gaan zonder taken en verplichtte eetmomenten thuis. Het opvoeden is in grote lijnen wel geweest. Het zorgen voor en zorgen maken blijft, maar lijkt me in dit geval onnodig. 

Ik vind het best wel bizar om een volwassen huisgenoot geen taken te geven, eerlijk gezegd.

Ik vermoed dat iemand die hele dagen van 7 uur in de ochtend tot laat in de avond weg is geen tijd meer heeft om boodschappen te doen, te koken of iets in het huishouden bij te dragen. De winkels zijn dan al dicht, mensen hebben al gegeten en van stofzuigen om 23 uur in de avond of 5 uur in de ochtend wordt ook niemand blij denk ik.
Als ik op mijn bijbaan in de vakanties veel avonddiensten werkte, kookte mijn moeder wel eens tussen de middag warm en als er iets van macaroni of bami/nasi of boerenkool ofzo over was, dan nam ik dat mee naar werk. 
Ik snap best dat hij wat wil verdienen, maar zo'n druk schema is vragen om een burnout.
Dit is ook alleen maar vol te houden omdat thuis alles geregeld is. 
Wanneer maakt hij huiswerk/opdrachten, leert hij voor tentamens en heeft hij tijd voor zichzelf om te ontspannen?