geld meebetalen voor kat/emotionele chantage?
Wij (man en ik) zitten met een dilemma. Wij hebben een zoon van inmiddels 25 (ADHD en lichte beperking); hij woont samen met zijn vriend en heeft ambulante begeleiding.
Het contact tussen ons en zoon is al jaren slecht. Hij is ooit van huis weggelopen terwijl hij nog op school zat en is bij zijn oudere vriend in getrokken. Als reden van het weglopen heeft hij nooit iets anders benoemd dan hij ons 'te streng' vond. En dat klopt; we waren streng omdat we daar in begeleidt werden door opvoedingscoaching. We werkten met beloningssystemen en veel vaste structuur. Dat was iets waar we vanaf zijn derde al mee bezig waren omdat hij lastig te begeleiden was.
Het contact is enkele jaren heel slecht geweest en is nu al jaren eigenlijk zo dat wij elkaar enkele keren per jaar zien (2, 3x) en daarnaast app contact onderhouden. Telefoneren wil hij niet.
Regelmatig (in het begin paar x per jaar, momenteel hooguit 1x per jaar) gebeurt het dat wij ineens wel gebeld worden door de begeleider of door zijn vriend en dan is eigenlijk altijd de vraag of we geld kunnen geven want ze zijn op een of andere manier weer in problemen gekomen en dan kan de zorgverzekering niet betaald worden. En dan loopt het snel op. We hebben dit altijd gedaan, uiteraard wel met gesprekjes over hoe ze zaken dan beter moeten regelen om dit te voorkomen. Nu is het eigenlijk al een tijd geleden dat dit gebeurd is. Enkele maanden geleden vertelden ze ons dat ze uit elkaar gaan. Voor mijn zoon betekent dat, dat hij naar beschermd wonen zal moeten. De woonruimte (die op naam van mijn zoon is gehuurd) kan voor de vriend blijven en de poezen moeten dan bij hem blijven want kunnen waarschijnlijk niet met zoon mee. (hij kan er ook niet alleen de zorg voor dragen) Onlangs vernamen wij van de ambulant begeleider dat zij nu toch weer overwogen om toch niet uit elkaar te gaan.
Nu is de volgende situatie aan de hand: zij hebben een poes die geopereerd moet worden. Dit kost heel veel geld en dat hebben zij niet. Dus ineens is er weer contact want wij worden nu gevraagd te helpen met het geld. (Dit keer laat hij dat door zijn vriend aan ons vragen; hij heeft dat altijd door anderen laten doen. Zelf vindt hij dat moeilijk; naar mijn idee maakt hij op zo'n moment eigenlijk een beetje misbruik van zijn handicap; een ander moet de hete kolen uit het vuur halen. Hij vindt het dan moeilijk te verwoorden.)
Wij vinden dit door diverse zaken erg moeilijk:
1 Wij voelen ons nogal misbruikt: alleen als er geld nodig is kunnen ze ons vinden;
2 Als we het niet doen, zijn we bezorgd dat het contact nog slechter wordt;
3 Als zij toch uit elkaar gaan dan zijn de katten van de vriend dus zijn kosten/probleem;
Hoe zouden jullie er mee om gaan?
S.ndra schreef op 16-07-2023 om 16:43:
Wat mankeert het beestje dan, dat dat 1500 euro moet kosten? Ik weet het niet, ik heb mijn hele leven katten gehad, sommige zijn geopereerd, maar niet voor zo’n bedrag. Het komt op mij wat ongeloofwaardig over.
Ik zou als het mijn zoon was en hij zou in een nare situatie zitten, wat uit elkaar gaan wel is, hem wel willen helpen. Maar niet op deze manier met een verhaal van een ander over de kat. Kun je je zoon niet een keer uitnodigen of langs gaan om te kijken hoe het met hem is en wat met hem te praten?
Of ze uit elkaar gaan is nog maar de vraag. En als ze dat doen zijn de poezen van zijn vriend.
Nee, hij heeft niet graag dat we langskomen, hij vindt het contact heel moeilijk.
S.ndra schreef op 16-07-2023 om 16:43:
Wat mankeert het beestje dan, dat dat 1500 euro moet kosten? Ik weet het niet, ik heb mijn hele leven katten gehad, sommige zijn geopereerd, maar niet voor zo’n bedrag. Het komt op mij wat ongeloofwaardig over.
Ik zou als het mijn zoon was en hij zou in een nare situatie zitten, wat uit elkaar gaan wel is, hem wel willen helpen. Maar niet op deze manier met een verhaal van een ander over de kat. Kun je je zoon niet een keer uitnodigen of langs gaan om te kijken hoe het met hem is en wat met hem te praten?
Amputatie staart
Pippeltje schreef op 16-07-2023 om 18:59:
[..]
Of ze uit elkaar gaan is nog maar de vraag. En als ze dat doen zijn de poezen van zijn vriend.
Nee, hij heeft niet graag dat we langskomen, hij vindt het contact heel moeilijk.
Moeilijk of niet, als hij al een gedeelte geld wil zal er toch echt overlegd moeten worden. Dat zou voor mijn part desnoods ook via telefoon of app kunnen.
En wordt het geld ook rechtstreeks aan de dierenarts of aan zijn begeleiding gestort.
Kosten van een amputatie van de staart van een kat ligt tussen de 300-600 euro. Tja..
Bloemenaandewaterkant schreef op 16-07-2023 om 17:05:
[..]
Of voorschieten, door directe betaling aan dierenarts zoals Wil hier zegt en laten afbetalen door zoon en partner. Met vaste afspraken omtrent betaling, hoeveel en data. Je kan tzt altijd nog besluiten dat je een stukje kwijtscheldt als er aan (in te vullen) voorwaarden worden voldaan.
Als je betaalt en er staat niets tegenover, schept dat naar mijn idee onbedoelde verwachtingen bij zoon en vriend. Daarmee zou je zomaar mee kunnen werken aan de houding waar je op tegen bent.
Is er met je zoon te praten? Ik zou wel een gesprek willen, denk ik. Met name een gesprek, voorzichtig en langzaam, over hoe hij nu verwacht dat jullie er tegen aankijken.
Maar ja; wat zou er tegen over moeten staan? Ik kan toch niet van hem eisen dat hij dan voortaan maandelijks langs moet komen of zo? Dat is nou ook niet wat ik wil Ik heb niets aan afgedwongen contact.
ooit hebben mijn man en ik afgesproken in elk geval nooit een lening aan te gaan met hen. Als we dat zouden doen zou juist het feit dat ze zich niet aan de aflossing hebben gehouden juist een reden zijn om het contact te vermijden. We hebben nu min of meer contact; we hopen dat dat (met hulp van de begeleider) kan verbeteren, dus verslechteren is al helemaal niet wat wij willen.
wil40 schreef op 16-07-2023 om 17:36:
[..]
Gevoel voor zoon én poes. Veel of weinig contact staat er voor mij ook los van. Staat ook los van de verwijten over de té strenge opvoeding, wat ook is gebeurd volgens Pippeltje. Dat de vriend om het geld vraagt maakt ook geen verschil, ze vormen samen een huishouden.
Ik ken ook dit soort shit met mensen. Ik lig eerder wakker van niet helpen dan van wel helpen. En ja, zeker als het om je kind gaat.
Nee, ik heb zeker niet gezegd dat wij TE streng waren. Ik heb gezegd dat wij inderdaad streng waren. Maar streng zijn in de opvoeding is een stijl; geen fout.
En naast die strenge opvoeding weet ik heel zeker dat wij hem ook heel veel liefde en aandacht gegeven hebben en heel veel leuke dingen met hem gedaan hebben en heel goed gelet hebben op wat hij precies nodig had.
Hij is niet mishandeld en ook niet verwaarloosd. DAN had ik het kunnen begrijpen.
Pippeltje schreef op 16-07-2023 om 19:00:
[..]
Amputatie staart
Dat kost echt geen €1500 euro, verre van. Jullie worden voor het lapje gehouden.
Geen geld lenen aan je zoon. Dat zal de relatie alleen maar verslechteren, je gaat het geld niet terugkrijgen. De rekening van de dierenarts betalen of niet, wat wil je man?
Marty1984 schreef op 16-07-2023 om 17:50:
Je kan natuurlijk ook voorwaarden beginnen stellen aan betaling.
Bijvoorbeeld (gedeeltelijke) terugbetaling.
Al is het desnoods maar 1 (of 5) symbolische euro per maand.
Maar dat ze toch het gevoel hebben dat ze niet voor de 10de keer gratis geld krijgen.
Dat je ze écht wel wil helpen, maar dat daar dus wel iets tegenover staat.Het kan ook een stuk schaamte zijn dat hij weer in de financiële penarie zit en weer op de bedel moet bij zijn ouders dat zoon niet zelf belt.
Oh dat laatste dat zal best. Maar wij hebben in de loop der tijd onze uiterste best gedaan om hem aan een bewindvoerder te helpen en of dan aan een budgetcoach. Want de ambulante begeleiding doet dat stukje niet. Dus dat doet zijn vriend. Wat het gevaar oplevert dat hij dus in staat is om mijn zoon te benadelen mocht dat zo uitkomen. En momenteel is het zo dat mijn zoon voor een laag maar regelmatig inkomen zorgt en dat zijn vriend al maanden niets doet...
IMI-x2 schreef op 16-07-2023 om 19:14:
[..]
Dat kost echt geen €1500 euro, verre van. Jullie worden voor het lapje gehouden.
Bwah ... Ik heb laatst ook een dierenarts-rekening betaalt die gigantisch was.
Omdat er nog bloed onderzocht moest worden, de kat nachten moest blijven, ...
Ik zou niet zozeer dadelijk spreken over "voor het lapje houden" maar eerder een specificatie van de kosten opvragen. Of het nummer van de dierenarts.
S.ndra schreef op 16-07-2023 om 18:25:
Nee, emotioneel is het dan ook simpel: wel betalen. Maar ik zou toch even bij zoon checken waar het voor is. En dat verhaal over weglopen en te strenge ouders, hij is nu toch al 25, misschien wel eens tijd voor een wat volwassener benadering.
Wat stel je voor?
S.ndra schreef op 16-07-2023 om 18:25:
Nee, emotioneel is het dan ook simpel: wel betalen. Maar ik zou toch even bij zoon checken waar het voor is. En dat verhaal over weglopen en te strenge ouders, hij is nu toch al 25, misschien wel eens tijd voor een wat volwassener benadering.
Sommige mensen blijven altijd hun ouders (of hun omgeving, in elk geval niet hunzelf) overal de schuld van geven en weten ze wel te vinden als er wat nodig is. Dat verandert niet als ze 25 of 30 worden.
Marty1984 schreef op 16-07-2023 om 19:17:
[..]
Bwah ... Ik heb laatst ook een dierenarts-rekening betaalt die gigantisch was.
Omdat er nog bloed onderzocht moest worden, de kat nachten moest blijven, ...
Ik zou niet zozeer dadelijk spreken over "voor het lapje houden" maar eerder een specificatie van de kosten opvragen. Of het nummer van de dierenarts.
Vorig jaar had ik de keuze om poot te amputeren, of ingewikkelde orthopedische operatie. Amputatie was een paar honderd euro en de operatie 900. Uiteindelijk ben ik voor het hele geintje (operatie dus) 1300 kwijt geweest. Want op de operatie komen nog foto's, narcose, infuusje, medicijnen, consulten.
1500 voor alleen amputatie lijkt me dus sterk.
Ik vind het niet verstandig om dieren te nemen als je er niet voor kunt zorgen. En kosten voor de dierenarts vallen daar ook onder. Dan moet je nagaan bij jezelf of je het leven van het beest (nog) 1500 euro waard vindt. Dat is een harde vraag, absoluut. Maar wel reëel. Hoe oud is het beestje, wat voor kosten komen er nog meer aan?
Want je kunt nu eenmaal niet van andere mensen verwachten dat die de kosten voor jouw dier gaan betalen. En de kat is ook deels van zijn vriend/ex. Dus de kosten voor de operatie dienen dan ook gedeeld te worden.
Als je het voor de kat wil doen, zou ik direct aan de dierenarts betalen en een specificatie van de factuur opvragen.
Ik zou hier sowieso wantrouwen bij hebben; het feit dat een ander het moet vragen en dat het niet face-to-face kan. Als ik een dergelijk bedrag nodig zou hebben van mijn ouders, dan zou ik dat persoonlijk vragen, niet via de app of telefoon.
Ik snap wel dat de situatie uiterst kwetsbaar is, maar onderdeel van de opvoeding (en die is gezien zijn beperking misschien nog niet helemaal af) is ook financieel zelfstandig en zelfredzaam worden. Je zoon moet, ook al is zijn inkomen niet hoog, wel leren om daarvan rond te kunnen komen. En zijn vriend kan heel veel banen wel stom vinden, maar uiteindelijk hebben keuzes wel consequenties, ook financieel.
Pippeltje schreef op 16-07-2023 om 19:05:
[..]
Maar ja; wat zou er tegen over moeten staan? Ik kan toch niet van hem eisen dat hij dan voortaan maandelijks langs moet komen of zo? Dat is nou ook niet wat ik wil Ik heb niets aan afgedwongen contact.
ooit hebben mijn man en ik afgesproken in elk geval nooit een lening aan te gaan met hen. Als we dat zouden doen zou juist het feit dat ze zich niet aan de aflossing hebben gehouden juist een reden zijn om het contact te vermijden. We hebben nu min of meer contact; we hopen dat dat (met hulp van de begeleider) kan verbeteren, dus verslechteren is al helemaal niet wat wij willen.
Het is dus een gevoelige situatie waarin je je deels een groot verlangen (contact) hebt en deels vervelend gevoel aan overhoudt (voor geld te worden gebruikt). Een lening of iets terug betalen, wil je om begrijpelijke redenen niet. Maar de halve rekening oppakken en direct aan de dierenarts betalen, is dat iets dat mogelijk is?
Het ligt er aan wat je wilt: het hoeft niet het ene uiterste of het andere uiterste. Iemand dwingen gaat niet, maar dat bedoel ik ook niet. Er is nu een situatie waarin jou iets gevraagd wordt. Het ijzer is dus heet. Zijn oren staan open. Je kan het smeden, als je wilt. Wil je dat? Van alle dingen die je graag zou willen mbt zoon, welke heb je graag en welke kunnen haalbaar zijn?
Wil je weer meer voorzichtig contact of wil je graag, met begeleiding praten over dat jullie het gevoel hebben goed genoeg te zijn voor geld en wil je daar een gesprek over? Wil je beide? Je vraag kan ook zijn dat je toe wilt werken naar een normaal contact, met begeleiding, waarbij je vraagt of dat iets waar hij zijn best ook voor wil doen. je hebt een situatie die nog vormgegeven moet worden. Daarin hoef je geen (harde) eisen te stellen maar je kan wel een verlangen, een hoop, een vraag stellen niet om die door hem ala minuut te laten vervullen maar of hij, met jullie, je best voor elkaar wil doen om nader tot elkaar te komen.
Nu vind ik het wat lastig om alle mogelijkheden uit de doeken te doen omdat ik ze niet allemaal ken.