geld meebetalen voor kat/emotionele chantage?
Wij (man en ik) zitten met een dilemma. Wij hebben een zoon van inmiddels 25 (ADHD en lichte beperking); hij woont samen met zijn vriend en heeft ambulante begeleiding.
Het contact tussen ons en zoon is al jaren slecht. Hij is ooit van huis weggelopen terwijl hij nog op school zat en is bij zijn oudere vriend in getrokken. Als reden van het weglopen heeft hij nooit iets anders benoemd dan hij ons 'te streng' vond. En dat klopt; we waren streng omdat we daar in begeleidt werden door opvoedingscoaching. We werkten met beloningssystemen en veel vaste structuur. Dat was iets waar we vanaf zijn derde al mee bezig waren omdat hij lastig te begeleiden was.
Het contact is enkele jaren heel slecht geweest en is nu al jaren eigenlijk zo dat wij elkaar enkele keren per jaar zien (2, 3x) en daarnaast app contact onderhouden. Telefoneren wil hij niet.
Regelmatig (in het begin paar x per jaar, momenteel hooguit 1x per jaar) gebeurt het dat wij ineens wel gebeld worden door de begeleider of door zijn vriend en dan is eigenlijk altijd de vraag of we geld kunnen geven want ze zijn op een of andere manier weer in problemen gekomen en dan kan de zorgverzekering niet betaald worden. En dan loopt het snel op. We hebben dit altijd gedaan, uiteraard wel met gesprekjes over hoe ze zaken dan beter moeten regelen om dit te voorkomen. Nu is het eigenlijk al een tijd geleden dat dit gebeurd is. Enkele maanden geleden vertelden ze ons dat ze uit elkaar gaan. Voor mijn zoon betekent dat, dat hij naar beschermd wonen zal moeten. De woonruimte (die op naam van mijn zoon is gehuurd) kan voor de vriend blijven en de poezen moeten dan bij hem blijven want kunnen waarschijnlijk niet met zoon mee. (hij kan er ook niet alleen de zorg voor dragen) Onlangs vernamen wij van de ambulant begeleider dat zij nu toch weer overwogen om toch niet uit elkaar te gaan.
Nu is de volgende situatie aan de hand: zij hebben een poes die geopereerd moet worden. Dit kost heel veel geld en dat hebben zij niet. Dus ineens is er weer contact want wij worden nu gevraagd te helpen met het geld. (Dit keer laat hij dat door zijn vriend aan ons vragen; hij heeft dat altijd door anderen laten doen. Zelf vindt hij dat moeilijk; naar mijn idee maakt hij op zo'n moment eigenlijk een beetje misbruik van zijn handicap; een ander moet de hete kolen uit het vuur halen. Hij vindt het dan moeilijk te verwoorden.)
Wij vinden dit door diverse zaken erg moeilijk:
1 Wij voelen ons nogal misbruikt: alleen als er geld nodig is kunnen ze ons vinden;
2 Als we het niet doen, zijn we bezorgd dat het contact nog slechter wordt;
3 Als zij toch uit elkaar gaan dan zijn de katten van de vriend dus zijn kosten/probleem;
Hoe zouden jullie er mee om gaan?
Ik zou misschien wel een bijdrage geven (zonder voorwaarden) maar ik zou wel die:
1) rechtstreeks overmaken aan de dierenarts
2) de offerte willen zien
3) de omstandigheden willen weten waarom die operatie precies noodzakelijk is
Ik zou dan verder er geen voorwaarden aan verbinden.
Het is lastig want ik snap het ook heel goed als je geen geld wil geven.
Je zoon staat onder invloed van zijn vriend. Ik weet niet hoe het uiteindelijk zal verder gaan met hem. Misschien word het contact wel beter als ze uit elkaar zijn. Misschien ook niet.
Het lijkt me een hele moeilijke situatie want ik weet ook niet of het echt een goed idee is om af en toe geld te geven.
Bloemenaandewaterkant schreef op 16-07-2023 om 20:49:
[..]
Ja, dat beïnvloedbaar en tegelijkertijd heel wantrouwend, naar de verkeerde mensen in dit geval. Dat is ontzettend lastig voor jullie, ouders.
Ook als je een deel betaalt, zou ik je aanraden om dat bedrag juist wel naar de dierenarts over te maken. Sterker nog, het zou een eis van me zijn dat ik dat geld direct overmaak naar de behandelaar. Ik kan mij niet voorstellen dat de dierenarts daar niet aan mee wil werken. Daarmee zorg je in elk geval dat het geld niet in de invloedssfeer van vriend van zoon komt en dat kan in elk geval niet in zijn nadeel zijn.
Ohja zo’n wisseltruc, wat naar en pijnlijk dat de vriend van je zoon dat bij jouw zoon doet. En dan vertrouwt hij je niet zodanig dat hij je gelooft? Heb je ook andere kinderen, broers, zussen die hij wel vertrouwt?
Wat bedoel je precies met je eerste zin? Wie is wantrouwend?
IMI-x2 schreef op 16-07-2023 om 20:43:
[..]
Een staart is wel vele malen simpeler dan ern poot, dat is niet te vergelijken.
Oke, maar dan klopt juist mijn conclusie dat 1500 voor de amputatie me sterk lijkt, toch?
Aviendha schreef op 16-07-2023 om 21:34:
[..]
Oke, maar dan klopt juist mijn conclusie dat 1500 voor de amputatie me sterk lijkt, toch?
Ja. Op internet is wel terug te vinden dan als er na zo'n ingreep nog een ongeluk is, er een orthopeed aan te pas moet komen en dat er dan wel op 1200 tot 1500 gerekend moet worden...
Aviendha schreef op 16-07-2023 om 21:34:
[..]
Oke, maar dan klopt juist mijn conclusie dat 1500 voor de amputatie me sterk lijkt, toch?
Ja je hebt gelijk.
De dierenbescherming heeft overigens ook een noodfonds voor mensen die de rekening van de dierenarts niet kunnen betalen.
Pippeltje schreef op 16-07-2023 om 21:18:
[..]
Wat bedoel je precies met je eerste zin? Wie is wantrouwend?
Nou het is bekend dat mensen met een licht verstandelijk beperking wantrouwend zijn naar de omgeving en tegelijkertijd beinvloedbaar zijn. Dat is dus ontzettend lastig, als ouders of goed bedoelende buren, vrienden, familie etc.
Marty1984 schreef op 16-07-2023 om 19:17:
[..]
Bwah ... Ik heb laatst ook een dierenarts-rekening betaalt die gigantisch was.
Omdat er nog bloed onderzocht moest worden, de kat nachten moest blijven, ...
Ik zou niet zozeer dadelijk spreken over "voor het lapje houden" maar eerder een specificatie van de kosten opvragen. Of het nummer van de dierenarts.
Nachtje dierenziekenhuis is al 300 euro minimaal.. En dan komen de overige medische kosten er nog bij. Een operatie loopt al snel in de papieren. En dan nog de medicatie na de operatie.
Wat gebeurt er als die operatie niet plaatsvind? Is het iets levensbedreigend?
Bijtje82 schreef op 17-07-2023 om 00:44:
[..]
Nachtje dierenziekenhuis is al 300 euro minimaal.. En dan komen de overige medische kosten er nog bij. Een operatie loopt al snel in de papieren. En dan nog de medicatie na de operatie.
Wat gebeurt er als die operatie niet plaatsvind? Is het iets levensbedreigend?
Dat heb ik gevraagd maar de kans op infecties is groot.
Ik hoop dat je me deze zijstap vergeeft, maar je schrijft je in je OP dat jullie van zijn ambulante begeleider hoorden dat ze misschien niet uit elkaar gaan. Ik heb geen ervaring met dit soort situaties en ik wil er geen heel ding van maken. Maar ik ben benieuwd of het normaal is dat begeleiders van volwassenen dit soort dingen terugkoppelen aan hun ouders? Hoeft geen discussie te worden, ik ben gewoon nieuwsgierig. 
en verder natuurlijk sterkte met de situatie. Denk niet dat ik nog iets toe kan voegen aan het al gegeven advies.
MamaE schreef op 16-07-2023 om 19:33:
Ik vind het niet verstandig om dieren te nemen als je er niet voor kunt zorgen. En kosten voor de dierenarts vallen daar ook onder. Dan moet je nagaan bij jezelf of je het leven van het beest (nog) 1500 euro waard vindt. Dat is een harde vraag, absoluut. Maar wel reëel. Hoe oud is het beestje, wat voor kosten komen er nog meer aan?
Want je kunt nu eenmaal niet van andere mensen verwachten dat die de kosten voor jouw dier gaan betalen. En de kat is ook deels van zijn vriend/ex. Dus de kosten voor de operatie dienen dan ook gedeeld te worden.
Als je het voor de kat wil doen, zou ik direct aan de dierenarts betalen en een specificatie van de factuur opvragen.
Ik zou hier sowieso wantrouwen bij hebben; het feit dat een ander het moet vragen en dat het niet face-to-face kan. Als ik een dergelijk bedrag nodig zou hebben van mijn ouders, dan zou ik dat persoonlijk vragen, niet via de app of telefoon.
Ik snap wel dat de situatie uiterst kwetsbaar is, maar onderdeel van de opvoeding (en die is gezien zijn beperking misschien nog niet helemaal af) is ook financieel zelfstandig en zelfredzaam worden. Je zoon moet, ook al is zijn inkomen niet hoog, wel leren om daarvan rond te kunnen komen. En zijn vriend kan heel veel banen wel stom vinden, maar uiteindelijk hebben keuzes wel consequenties, ook financieel.
Dat kan wel zo zijn maar een dierenarts gaat niet zomaar een kat inslapen omdat de eigenaar geen amputatie kan betalen. Zelfs mijn ratten gaf de dierenarts pas een spuitje toen hij had gecheckt of ze echt niet te redden zijn.
Index224 schreef op 17-07-2023 om 08:07:
[..]
Dat kan wel zo zijn maar een dierenarts gaat niet zomaar een kat inslapen omdat de eigenaar geen amputatie kan betalen. Zelfs mijn ratten gaf de dierenarts pas een spuitje toen hij had gecheckt of ze echt niet te redden zijn.
Ik heb daar hele andere ervaringen mee...
Doemijdieglazenbol schreef op 17-07-2023 om 07:42:
Ik hoop dat je me deze zijstap vergeeft, maar je schrijft je in je OP dat jullie van zijn ambulante begeleider hoorden dat ze misschien niet uit elkaar gaan. Ik heb geen ervaring met dit soort situaties en ik wil er geen heel ding van maken. Maar ik ben benieuwd of het normaal is dat begeleiders van volwassenen dit soort dingen terugkoppelen aan hun ouders? Hoeft geen discussie te worden, ik ben gewoon nieuwsgierig.
en verder natuurlijk sterkte met de situatie. Denk niet dat ik nog iets toe kan voegen aan het al gegeven advies.
Ik kan er wel iets over zeggen.
Mijn ene dochter heeft een ambulante begeleider (wel twee, zelfs) en die koppelt niets terug aan mij. Ook niet als ik daarnaar zou vragen. Uiteraard we dingen als “heb je het dossier ontvangen”. Ze stimuleert mijn dochter om met mij in gesprek te gaan. Omdat ze volwassen en wilsbekwaam is, gaat informatieuitwisseling alleen op vrijwillige basis. Als ik een gesprek wil hebben met begeleider, zit dochter erbij.
Mijn andere dochter heeft ook begeleiding, die woont in een gezinshuis, en heeft vanaf haar 18e besloten dat ze mij geen maandelijkse updates meer mogen geven. Zelf heeft mij ook een tijdje niet willen zien. We zien elkaar weer, maar zodra ik iets persoonlijks vraag, klapt ze dicht en zegt ze niks. Maar ze ziet er goed en schoon uit en ik weet dat ze goed op haar letten en voor haar zorgen.
ToetieToover schreef op 17-07-2023 om 08:19:
[..]
Ik kan er wel iets over zeggen.
dank je ToetieToover. Bij jullie gebeurt dit dus niet en daar heeft de jongvolwassene dus zelf een keuze in gemaakt. Ik vroeg het omdat het voor mij zo tegenstrijdig voelt met privacywetgeving en ik heb echt geen idee hoe dit soort dingen werken. Dank voor je reactie. ❤️
Vanaf 16 jaar mogen kinderen zelf beslissen wat er aan ouders verteld wordt.