Het treitergedrag van "vrienden"
mijn dochter is 19 jaar en heeft al heel lang een vriendengroep. 1 van de jongens is al maanden vervelend aan het doen als ze bij elkaar zijn, altijd dat dochter dom is. "Je hebt weinig hersencellen, we laten jou dat niet doen, want ben je te dom voor". Af en toe zijn er zelfs vrienden die mee doen, zelfs haar vriendin heeft weleens meegelachen (ik denk allemaal om maar niet zelf aan de beurt te zijn) maar meestal is het die ene jongen. Ze wilt graag bij de vriendengroep blijven, maar is er ontzettend onzeker van geworden. Ik heb al vanalles met haar besproken wat ze zou kunnen zeggen, maar het houdt niet op. Ik weet niet meer wat ik aan moet raden, het enige is om maar bij de vriendengroep weg te gaan wat ik ook onzin vind om je door zo iemand weg te laten jagen. Ik snap het ook niet, dat je je als 19 jarige zo gedraagd.Maar hij trekt zch nergens wat van aan, dus je kunt zeggen wat je wilt, negeren is ook geen optie. Dochter is juist net altijd heel aardig tegen iedereen.
BritgetJones007 schreef op 18-06-2025 om 19:35:
[..]
Maar dat ze aan haar beste vriendin vraagt om toegevoegd te worden is toch logisch, dat zij dat als eerste aan haar beste vriendin vraagt
Ja, dat misschien wel. Alhoewel ik zelf een vergelijkbare situatie heb gehad en toen gewoon in de oude groep heb gevraagd om toegevoegd te worden. Maar mijn vriendinnen zouden ook als ik ze privé zou vragen om mij toe te voegen dat gewoon doen/ vragen idd. Eén vriendin niet, die zou me de naam van de beheerder geven en zeggen dat ik het me maar moet uitzoeken, haha. Alleen weet ik niet hoe de dynamiek in deze groep is. De 'vriendengroepen' klinken niet als echt vrienden en al helemaal niet als veilige groepen. Dan kan het voor vriendin ook onveilig voelen om haar nek uit te steken. Let wel, zij is wrs even oud als dochter TO, dus ga er vanuit dat je van haar niet meer kunt verwachten dan van dochter. Die vriendin kan ook gewoon 'niet durven'. Ze hoeft niet perse kwade bedoelingen te hebben.
Meesje schreef op 18-06-2025 om 19:40:
[..]
Ja, dat misschien wel. Alhoewel ik zelf een vergelijkbare situatie heb gehad en toen gewoon in de oude groep heb gevraagd om toegevoegd te worden. Maar mijn vriendinnen zouden ook als ik ze privé zou vragen om mij toe te voegen dat gewoon doen/ vragen idd. Eén vriendin niet, die zou me de naam van de beheerder geven en zeggen dat ik het me maar moet uitzoeken, haha. Alleen weet ik niet hoe de dynamiek in deze groep is. De 'vriendengroepen' klinken niet als echt vrienden en al helemaal niet als veilige groepen. Dan kan het voor vriendin ook onveilig voelen om haar nek uit te steken. Let wel, zij is wrs even oud als dochter TO, dus ga er vanuit dat je van haar niet meer kunt verwachten dan van dochter. Die vriendin kan ook gewoon 'niet durven'. Ze hoeft niet perse kwade bedoelingen te hebben.
Klopt, als die beste vriendin kenbaar zou maken dat ze dat niet zo goed durft te doen in verband met die twee jongens, dan komt dat anders over, dan niet te reageren op het eerste verzoek om toegevoegd te worden en het tweede verzoek komt juist erg gemeen over, want dan mis ik in haar verhaal wel een stukje loyaliteit en empathie naar dochter toe....vandaar dat ik mij dan ook zou afvragen wat daar achter zit en wat het werkelijke verhaal is.
Kleinduimpje schreef op 18-06-2025 om 14:31:
[..]
Ik vond dat dus wel vriendelijk, hij denkt ook aan een ander, ook al kan ze voor zichzelf.
Wat me wel opvalt is dat als ik iets op mijn werk of vrienden vertel ik hele andere reacties krijg als op een forum. Kan aan mij liggen hoor.
Ik snap dat je dat vriendelijk vindt, dat is het probleem niet. Het probleem is dat je vindt dat iedereen zo zou moeten reageren voor jouw dochter. Bijvoorbeeld: waar is de vriendelijkheid van jouw dochter, als ze weet dat in elk geval twee mensen haar niet graag bij de groep willen en zij toch bij de groep wil? Let wel, dit is een theoretische vraag om je te laten zien dat 'vriendelijkheid' in dit geval betekent 'doet wat dochter wil'.
Ik hoop toch echt zo dat je haar op een dag met rust gaat laten. Niet weten of ze de vakantie nog gaat bespreken met de groep (haar wensen dan met betrekking tot de vakantie), mocht dochter erover vertellen dan geen adviezen gaat geven, niet er zelf over na gaat denken, niet over praten met mensen op je werk. Ik hoop dat je genoeg eigen leven hebt om daarmee je hoofd te vullen en dat je je dochter de kans geeft om zelf haar eigen ervaringen op te doen en daarvan zelf te leren door haar eigen conclusies te trekken.
tsjor schreef op 19-06-2025 om 09:52:
[..]
Ik snap dat je dat vriendelijk vindt, dat is het probleem niet. Het probleem is dat je vindt dat iedereen zo zou moeten reageren voor jouw dochter. Bijvoorbeeld: waar is de vriendelijkheid van jouw dochter, als ze weet dat in elk geval twee mensen haar niet graag bij de groep willen en zij toch bij de groep wil? Let wel, dit is een theoretische vraag om je te laten zien dat 'vriendelijkheid' in dit geval betekent 'doet wat dochter wil'.
Ik hoop toch echt zo dat je haar op een dag met rust gaat laten. Niet weten of ze de vakantie nog gaat bespreken met de groep (haar wensen dan met betrekking tot de vakantie), mocht dochter erover vertellen dan geen adviezen gaat geven, niet er zelf over na gaat denken, niet over praten met mensen op je werk. Ik hoop dat je genoeg eigen leven hebt om daarmee je hoofd te vullen en dat je je dochter de kans geeft om zelf haar eigen ervaringen op te doen en daarvan zelf te leren door haar eigen conclusies te trekken.
Klopt, kan zomaar dat die twee jongens het iets minder vriendelijk vinden dat nu iemand die zij irritant vinden is toegevoegd.
Helemaal eens met de 2e alinea. Ik heb zelf een moeder die het nog steeds (ik ga richting de 40 jaar) niet kan loslaten. Als ze iets weet van mijn (sociale) leven dan heeft ze ook gelijk een mening. En ook non-verbaal kan ik die lezen. Het heeft bij mij heel lang geduurd om te leren dat de mening van mijn moeder niet gelijk staat aan 'de waarheid'. Het heeft mij ook best belemmerd bij sociale contacten. Als zij uitgesproken negatief was over wat een vriendin had gedaan, had nagelaten, zou moeten enz dan nam ik dat gevoel toch wat over. En ook adviezen waren niet altijd helpend, maakten juist dat er miscommunicatie ontstond en dat het lang heeft geduurd voordat ik een vriendengroep vond die wél bij me paste. En nog; ik weet dat zij gaat piekeren en gaat proberen te sturen als ik iets vertel, dus vertel ik minder. Maar nu denkt ze dat ik nooit meer vrienden zie, want: ik hoor er niks over. Dus nu krijg ik daar advies over: misschien moet je toch Anne nog eens bellen. Ik ben vorige week nog bij Anne geweest mam. Oh, jij weer naar Anne, ze weet toch dat jij een baby hebt, ik snap niet dat ze niet naar jou komt dan.