Het treitergedrag van "vrienden"
mijn dochter is 19 jaar en heeft al heel lang een vriendengroep. 1 van de jongens is al maanden vervelend aan het doen als ze bij elkaar zijn, altijd dat dochter dom is. "Je hebt weinig hersencellen, we laten jou dat niet doen, want ben je te dom voor". Af en toe zijn er zelfs vrienden die mee doen, zelfs haar vriendin heeft weleens meegelachen (ik denk allemaal om maar niet zelf aan de beurt te zijn) maar meestal is het die ene jongen. Ze wilt graag bij de vriendengroep blijven, maar is er ontzettend onzeker van geworden. Ik heb al vanalles met haar besproken wat ze zou kunnen zeggen, maar het houdt niet op. Ik weet niet meer wat ik aan moet raden, het enige is om maar bij de vriendengroep weg te gaan wat ik ook onzin vind om je door zo iemand weg te laten jagen. Ik snap het ook niet, dat je je als 19 jarige zo gedraagd.Maar hij trekt zch nergens wat van aan, dus je kunt zeggen wat je wilt, negeren is ook geen optie. Dochter is juist net altijd heel aardig tegen iedereen.
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 13:58:
ja, ik had extra gevraagd wat zal ik zeggen ze zit beneden, ik moest niks zeggen werd er net gezegd!
Dat is toch wat anders dan poezie zegt
Die reageert toch op wat anders .
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 13:50:
[..]
Ik wil wel 'nee' zeggen, dat ga ik volgende keer ook doen als ze met dochter iets afspreekt en niet nakomt.
Als ze het niet nakomt, is het al gebeurd. En dan stel je een consequentie weer uit tot de volgende keer.
nee, poezie zegt toch waarom zeg je nu niet van dat slapen. Meesje had gezegd ik zou nu niks zeggen, maar volgende keer.
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 13:58:
ja, ik had extra gevraagd wat zal ik zeggen ze zit beneden, ik moest niks zeggen werd er net gezegd!
Jij hebt jullie in deze situatie gebracht, jij lost het op.
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 14:05:
nee, poezie zegt toch waarom zeg je nu niet van dat slapen. Meesje had gezegd ik zou nu niks zeggen, maar volgende keer.
Nee, dat zeg ik niet. De volgende keer dat ze vraagt om te mogen blijven slapen zeg je "nee".
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 13:50:
[..]
Ik wil wel 'nee' zeggen, dat ga ik volgende keer ook doen als ze met dochter iets afspreekt en niet nakomt.
Vgm moet je vooral nee zeggen als vriendin aan jou vraagt of ze kan blijven slapen? Of eigenlijk: dat vriendin dat niet met jou, maar met je dochter moet overleggen. En dan kan/moet je dochter nee zeggen als ze denkt alleen als slaapadres te gelden en niet als iemand om mee uit te gaan.
DeOnbekende schreef op 14-09-2025 om 14:13:
[..]
Jij hebt jullie in deze situatie gebracht, jij lost het op.
Dìt!
Blijkbaar heb jij als ouder een soort 'gastouder-relatie' met de vriendin van je dochter. Je schrijft eerder dat haar moeilijke jeugd reden voor jou was om haar bij jullie te laten logeren. Dat is heel mooi van je.
Maar is dat je enige motivatie? Besef je dat de gastvrijheid en de veiligheid die jij deze vriendin biedt, iets tussen jou en haar is? Zij blijkbaar wel. Daarom vraagt ze het aan jou. Dat jij haar een plek biedt, staat los van de vriendschap tussen die meiden. Je moet niet verwachten dat je dochter en zij automatisch beste vriendinnen blijven door jouw gastvrijheid of dat dit meisje iets aan jouw dochter is verplicht omdat jij haar opvangt. Dat logeren, is een afspraak tussen jou en haar. Dus als je dat niet meer wil of er consequenties aan wil verbinden, zal je dat zelf moeten bespreken.
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 11:33:
je zegt niet meer laten slapen, maar dan moet ik haar toch zeggen waarom ze hier niet meer zou mogen slapen, de reden is toch dat ze niet doet wat ze afspreekt met dochter.
Jij hoeft niet te zeggen dat ze niet meer mag blijven slapen maar dat ze dit voortaan met jouw dochter moet afstemmen. En jouw dochter moet vervolgens haar eigen grenzen gaan aangeven mbt blijven slapen, afspraken niet nakomen etc.
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 11:33:
je zegt niet meer laten slapen, maar dan moet ik haar toch zeggen waarom ze hier niet meer zou mogen slapen, de reden is toch dat ze niet doet wat ze afspreekt met dochter.
Je verbindt dingen met elkaar als één gebeurtenis die niet één gebeurtenis zijn.
1. Jij hebt met vriendin afgesproken dat ze bij jou mag slapen
2. Dochter heeft met vriendin afgesproken om samen iets te doen.
In jouw hoofd is 2 de voorwaarde voor 1. Maar je dochter is niet jij. Jullie zijn niet één persoon. Dochter kan met vriendin afspreken om iets leuks te gaan doen én afspreken dat vriendin bij haar blijft slapen. Of jij kunt met vriendin afspreken dat ze bij jou blijft slapen en daar voorwaarden aan stellen tov jóu (stil zijn, badkamer netjes achterlaten, tijdstip ed). Maar jij kunt niet met vriendin afspreken dat ze bij jou blijft slapen en dat ze daarom afspraken met jouw dochter moet maken/nakomen. Die 2 dingen hangen niet samen.
Sowieso is grenzen aangeven niet voorwaarden stellen aan wat een ander al dan niet doet. Je kunt niet een grens voor een ander bepalen en het gedrag van de ander bepalen en beinvloeden. Je kunt alleen jóuw grens bepalen en jóuw gedrag al naar gelang aanpassen. Dus je kunt niet zeggen dat vriendin iets wel of niet moet tov jouw dochter. Je kunt ook niet zeggen dat je dochter iets wel of niet moet tov haar vrienden. Je kunt wel bepalen wat jíj wil tov dochter en vrienden. En gezien het drama dat je beschrijft in deze groep kan ik me voorstellen dat je zegt: ik wil hier niks meer mee te maken hebben. Ik stel hier een grens. Ik laat geen van die vrienden hier nog logeren. Maar dan hanteer jij dus de consequenties; niemand meer laten logeren. Je kunt niet zeggen: ik wil hier niks meer mee te maken hebben. Ik stel hier een grens. Ze moeten nu aardig gaan doen tegen dochter. Want dan leg je de consequentie daar waar je geen invloed hebt. En ik krijg de indruk dat dat is waar het nogal eens misgaat. Jij zegt wat je vindt van mensen. Je dochter vindt iets van de vrienden. Je dochter heeft wel eens gezegd wat ze vindt. En jullie denken dat die vrienden dan binnen jullie grenzen en jullie normen em waarden gaan bewegen. Maar zo werkt het nu eenmaal niet.
Als je vrienden wil met de zelfde normen en waarden dan moet je vrienden zoeken waarmee je die normen en waarden deelt. Niet proberen om mensen waarmee je ze niet deelt zo ver te krijgen dat ze die van jou overnemen.
maar ik neem aan dat iedereen deze norm en waarde heeft: morgen ga ik met je naar de disco marietje. Dan is het maandag en laat ik niks meer aan marietje weten en ben ik met annie naar de disco. Iedereen weet toch dat dit niet normaal is.
Poezie schreef op 14-09-2025 om 10:26:
[..]
Sorry hoor, maar jullie laten je wel als een voetveeg gebruiken! Waarom laat jij deze 'vriendin' bij jou slapen als ze niet eens met jouw dochter heeft afgesproken? Ik zou hier een dikke streep onder trekken: deze 'vriendin' mag niet meer komen logeren.
Hier wordt toch ook het slapen en de vriendschap bij elkaar gezien.
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 22:01:
maar ik neem aan dat iedereen deze norm en waarde heeft: morgen ga ik met je naar de disco marietje. Dan is het maandag en laat ik niks meer aan marietje weten en ben ik met annie naar de disco. Iedereen weet toch dat dit niet normaal is.
Blijkbaar niet, dat zie je bij de vrienden van JE DOCHTER.
Zij moet daar wat mee, jij kunt er iets van vinden maar het is niet jouw taak om er wat aan te doen.
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 22:01:
maar ik neem aan dat iedereen deze norm en waarde heeft: morgen ga ik met je naar de disco marietje. Dan is het maandag en laat ik niks meer aan marietje weten en ben ik met annie naar de disco. Iedereen weet toch dat dit niet normaal is.
Klopt
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 22:01:
maar ik neem aan dat iedereen deze norm en waarde heeft: morgen ga ik met je naar de disco marietje. Dan is het maandag en laat ik niks meer aan marietje weten en ben ik met annie naar de disco. Iedereen weet toch dat dit niet normaal is.
Klopt het is niet normaal maar ii zie het in de vriendengroepen van mijn kinderen ook gebeuren. Hoe ouder ze worden hoe minder maar het gebeurt nog steeds wel eens. De hersenen van pubers en jongvolwassenen zijn nog niet volgroeid, ze weten nog niet altijd goed hoe ze met bepaalde situaties om moeten gaan, ze zijn impulsief, communicatief niet altijd handig, hebben soms ook niet het goede voorbeeld van thuis uit mee gekregen en leren door de ervaringen die ze opdoen. Het gebeurt soms dat ze iets hebben afgesproken en er vervolgens een beter aanbod komt. Impulsief zeggen ze daar ook ja tegen en dan vergeten ze dat ze eigenlijk al iets anders hadden afgesproken. En dan hebben ze een probleem. Dan kunnen ze het laatste aanbod afslaan of eerlijk zijn tegen degene waarmee ze eerst hadden afgesproken of ze verzinnen een smoesje of vertonen ontwijk gedrag. Ze moeten dus leren dat dat niet netjes is. Mijn kinderen bespreken zo'n dilemma nog wel eens en dan stuur ik er op dat ze het juiste doen maar zo gaat dat niet bij iedereen thuis. Zij moeten op een andere manier leren dat je zo niet met vrienden om gaat. En dat leren ze als ze op hun gedrag worden aangesproken of er consequenties aan worden verbonden. De meeste kinderen leren dat al in het begin van de pubertijd maar sommigen pas later (of misschien wel nooit). Pas als zij gaan ervaren dat vrienden dit niet accepteren trekken ze (hopelijk) uiteindelijk de conclusie dat het zo dus niet werkt. Dit leerproces hoort allemaal bij volwassen worden.