Hoe vaak komen jullie uitwonende kinderen nog thuis?
Onze oudste is al reeds jaren het huis uit maar woonde altijd in dezelfde stad en was zodoende nog relatief veel thuis (even eten, even lunchen, weekend hier slapen etc)
Maar de volgende in rij is nu naar de andere kant van NL verhuist voor haar studie en heeft er ook een weekend baan gevonden waardoor we haar nu al een paar weken niet hebben gezien en ze heeft ook werkelijk geen idee wanneer ze wel zou kunnen. Ik mis haar enorm.
Net op kamers en haar dan weken niet zien. Hoe is dat bij jullie? Hoe vaak zien jullie je uitwonende jongvolwassen kinderen nog?
Mijn kinderen zijn nog klein dus geen ervaring, maar kun je niet bij haar op bezoek gaan? Dat deed mijn moeder vroeger. Gingen we koffie drinken of lunchen en dan de stad in ofzo. Dat is voor je dochter veel makkelijker dan helemaal afreizen.
Een keer per jaar. De bedoeling was ongeveer vier keer per jaar, maar Corona en quarantaineverplichting gooide roet in het eten.
Toen ik de deur uit ging ben ik 2 maanden niet thuis geweest. Dat vond mijn vader ook helemaal niet leuk en dat snap ik nu helemaal. Toen was ik gewoon aan het ontdekken en genieten. Inderdaad zelf lekker die kant op.
Pytha123 schreef op 07-09-2021 om 17:32:
Toen ik de deur uit ging ben ik 2 maanden niet thuis geweest. Dat vond mijn vader ook helemaal niet leuk en dat snap ik nu helemaal. Toen was ik gewoon aan het ontdekken en genieten. Inderdaad zelf lekker die kant op.
Mijn kind is nog net niet de deur uit, maar ikzelf had precies dezelfde ervaring als Pytha123. Ik kwam ook pas na twee maanden thuis. Dit bleef zo ongeveer het bezoekinterval tijdens mijn studiejaren.
Hier is dochter ook net op kamers op 1,5 uur reizen hiervandaan. Nu alles weer begonnen is zie ik haar ook niet meer. Als het me te gek wordt ga ik een keer die kant op 
dochter is vorig jaar op kamers gegaan, maar door corona is ze weer vlot thuis komen wonen. ze kende er nog niemand en zat maar in haar eentje in haar kamer te leren.
Dit jaar poging 2, in de stad hier 1,5 uur reizen vandaan. Ze komt komende tijd elk weekend nog thuis. Ik verwacht dat dat anders gaat worden als ze daar een eigen vriendenkring gaat krijgen. Als bijbaan geeft ze bijles, dat plant ze door de week in dus dat is geen belemmering.
waarom ga je zelf niet zo nu en dan die kant op om een kop thee met haar te drinken? haar even te spreken en zien is wel zo fijn.
Duiveninhetnieuws schreef op 07-09-2021 om 17:25:
Mijn kinderen zijn nog klein dus geen ervaring, maar kun je niet bij haar op bezoek gaan? Dat deed mijn moeder vroeger. Gingen we koffie drinken of lunchen en dan de stad in ofzo. Dat is voor je dochter veel makkelijker dan helemaal afreizen.
Ik vind dit wel een heel goede tip. Toen ik op mezelf ging wonen kwamen mijn ouders nooit langs, alleen voor mijn verjaardag. Ik had het leuk gevonden als ze wat meer interesse hadden getoond in mijn nieuwe stekkie en woonplaats i.p.v. altijd maar te verwachten dat ik naar hun zou komen. Dit patroon is trouwens sindsdien ook nauwelijks veranderd, en dat was 15 jaar geleden...
Ik ben ongeveer 1 keer per maand weer thuis bij m'n ouders.
eens met dutchgirly. Broer en ik zijn allebei met 18 op kamers gegaan, de een wat verder weg dan de ander. Maar om elkaar te zien moesten we altijd naar ouders toe, zij kwamen nooit onze kant op. Ik zou dat dus ook voorstellen aan je dochter, of ze een moment kan vinden voor visite 
In het begin elk weekend en later om de paar weken. Wij gingen ook die kant op (weer eens een fiets kapot, lamp repareren enz.) Ze kookte dan voor ons of we gingen de stad in.
Dutchgirly schreef op 07-09-2021 om 18:30:
[..]
Ik vind dit wel een heel goede tip. Toen ik op mezelf ging wonen kwamen mijn ouders nooit langs, alleen voor mijn verjaardag. Ik had het leuk gevonden als ze wat meer interesse hadden getoond in mijn nieuwe stekkie en woonplaats i.p.v. altijd maar te verwachten dat ik naar hun zou komen. Dit patroon is trouwens sindsdien ook nauwelijks veranderd, en dat was 15 jaar geleden...
Vind ik ook! Ik was de enige van een groot gezin die op kamers ging en niemand kwam ooit mijn kant op terwijl ik altijd hun kant op moest. Dat vond ik echt jammer. Nadat ik tegen mijn moeder zei dat ze wel naar mijn broers en zussen met kinderen ging en nooit naar mij, is dat wel veranderd. Maar ik zou dit dus echt voorstellen aan je dochter en kijken of ze hier behoefte aan heeft. Niet te vaak hoor, ik vond 1x in de twee maanden wel prima 
Was veel te druk met de studentenvereniging.
Wij komen wel eens hun kant op hoor. Maar inmiddels wonen beide kinderen volkomen aan de andere kant van Nederland (denk Rotterdam-Groningen-Maastricht in die contreien) en voor een kopje koffie met de een en een kopje koffie met de ander ben je al gauw een hele dag kwijt en ik heb nog meer kinderen en onregelmatig werk. Dus voorheen was het zo dat ze hier een weekend kwamen slapen. Dan heb je ook weer echt tijd voor elkaar. Nu met kind nummer 2 is dat volkomen anders. Die hielpen we verhuizen, zwaaide ons uit en dat was dat. Overigens gaan we dit weekend wel naar haar toe. Dit omdat we nog wat spullen moeten verhuizen wat destijds niet meekon. Maar het maakt me zo verdrietig dat ik haar daarna misschien maanden niet meer zie....
(Oh ja ik werk ook vaak in het weekend maar als ze dan hier zijn zie je ze iig nog smorgens en savonds en bij het avondeten etc. Ik kan alleen heel lastig na 5 uur nog eens 300 km rijden voor 1 kopje koffie...het is gewoon allemaal zo anders ineens. Je krijgt kinderen en je vormt zo'n 18 jaar een gezin en ineens is dat niet meer....ik heb daar echt enorm veel verdriet van. Ik mis ze zo...)
kopjechino schreef op 07-09-2021 om 18:51:
Ik ben ongeveer 1 keer per maand weer thuis bij m'n ouders.
Mis je ze niet dan?
Salomewinterqueen schreef op 07-09-2021 om 19:26:
[..]
Mis je ze niet dan?
Op die leeftijd niet hoor. Ze slaan hun vleugels uit en gaan op eigen benen staan en dat is een goede zaak.
Salomewinterqueen schreef op 07-09-2021 om 19:23:
Maar het maakt me zo verdrietig dat ik haar daarna misschien maanden niet meer zie....
(Oh ja ik werk ook vaak in het weekend...)
Het mooie van studeren is dat je maar weinig les hebt en dus veel zelf moet/kunt plannen. Ook een bezoekje van je moeder doordeweeks.
Jullie beiden (moeder en kind) zou ik daarnaast aanraden bijv. 2 of 4x per jaar tegelijkertijd een weekend vrij te regelen om elkaar op te zoeken.
Waar een wil is, is een weg.