Relatie en overlast zoon (25)
Ik heb al jaren relatieproblemen met mijn zoon en door hem ervaar ik ook overlast.
Het verhaal hieronder is wat lang, mijn excuses.
Korte samenvatting van tot mijn zoon uit huis ging: we woonden samen met mijn jongere dochter en mijn man. Op de kdv en basisschool waren er geen noemenswaardige problemen. Toen mijn zoon naar de middelbare school ging ging het mis en is hij meermaals van school gewisseld door problemen met leraren. In de brugklas viel de diagnose ADD, later is het veranderd naar autisme. Hij heeft, wat misschien belangrijk is om te vermelden, op de middelbare school meermaals dingen op internet geschreven over leraren waardoor hij van een school zelfs midden in het jaar daar is verwijderd.
Vervolgens is mijn zoon toch wel geslaagd en ging hij korte tijd naar het mbo, de zomer na zijn 19de verjaardag is hij daar vroegtijdig gestopt. In dat laatste jaar op het mbo moest hij ook ineens op kamers in de stad waar hij studeerde omdat hij het thuis niet uit te houden vond... Mijn dochter is een nog best met hem meegaand type maar mijn man en ik hebben vaak gezegd dat hij iets niet mag. Zoals met jongeren die hij via internet zou kennen ergens 50 kilometer verderop naar een feest gaan en daarna bij hen overnachten. Of hem aanspreken op zijn uitspraken, onder meer op wat hij op internet heeft geschreven over leraren (het is zeker niet dat hij alleen straf van de school kreeg, de hulpverlening waardoor de twee diagnoses vielen kwam ook uit ons eigen initiatief.)
Een aantal jaar geleden is mijn zoon "extreemlinks" geworden en zat hij zijn zus steeds telefonisch te benaderen over bomen beschermen, zwarte piet en dergelijke. Niet in de zin van activisme maar meer doordraven, het extreme. Mijn dochter is iemand die mensen hun verhaal toch wel aanhoort en daar maakte hij gebruik van. Zij ervoer op een gegeven moment stress en het ging niet lekker met school. Ik ben toen meermaals mijn zoon gaan benaderen, eerst telefonisch maar ook voor zijn deur, met dat hij mijn dochter/zijn zusje niet meer moet benaderen met deze informatie want ze lijdt daar verschrikkelijk onder. Waarna ik een grote smoel van hem kreeg en door hem werd uitgescholden voor ka...hoer. De laatste keren dat ik voor zijn deur stond deed hij niet eens meer open en stak hij achter het raam zijn middelvinger naar me op.
Sindsdien hebben mijn man en ik geen contact meer met hem. Zijn zus soms wel, maar die weet gelukkig de gesprekken over zijn obsessies van dat moment ook wel af te kappen (het scheelt ook wel dat ze studeert en in een andere stad op kamers is gaan wonen en dus nu andere dingen aan haar hoofd heeft dan thuis op de middelbare schooltijd)
Blijkbaar is er in de coronatijd iets gebeurt waardoor mijn zoon 180 graden is gedraaid. Hij zou toen eerst Forum/Baudetaanhanger zijn, nu hangt hij nog steeds dezelfde ideeen over Corona aan maar heeft hij ook een probleem met Forum en Baudet.
Hij uit veel op Twitter, Facebook en Instagram, veelal met bedreigingen en schelden met ka...
Veel mensen hebben kennis genomen van de uitspraken van mijn zoon, wat ook te zien is in dat veel mensen over hem twitteren - bijvoorbeeld over dat ze hem tegenkomen in de supermarkt waar hij monologen zou houden over politieke partijen of grappen maken over wat hij op internet schrijft.
Via Facebook en LinkedIN zijn ook de werkplekken van mij, mijn dochter en mijn zus achterhaald waardoor wij nu daar per post (en mijn zus en ik ook op onze zakelijke e-mail) bestookt worden met screenshots van wat mijn zoon op internet schrijft.
Dit is veel meer dan 1 x gebeurd en het is ontzettend confronterend dat dit steeds gebeurt.
Bij mijn dochter is het ook nog eens dat de post op haar werk aan haar is geopend door haar collega's die zijn geschrokken van de teksten door mijn zoon.
Mijn dochter en mijn zus/zijn tante hebben mijn zoon meermaals gevraagd waarom mensen dit naar hen sturen, waarop hij antwoord dat degenen die dat doen geesteziek zijn. Hij lijkt niet te willen inzien dat wij leiden onder dat wij worden geconfronteerd met wat hijzelf doet.
Ik kan helemaal geen contact leggen met mijn zoon. Hij heeft mij geblokkeerd. Anonieme telefoontjes neemt hij niet op. Naar zijn kamer gaan heb ik dus meermaals gedaan en leverde niks op - hij twitterde trouwens ook dat hij misschien nu in aanmerking komt voor sociale huur dus ik weet ook niet zeker of hij nog wel op de kamer woont.
Mijn dochter kan nog wel zijn Whatsappfoto zien maar heeft niet, nauwelijks nog contact. Als mijn man en ik over onze zoon praten en zij zit hier thuis naast ons, loopt ze zelfs naar boven toe.
Ik ben echt radeloos. Mijn zoon wil dus geen contact met mij en mijn man en wil niet inzien dat wat hij doet als consequentie heeft dat mensen zich erover opwinden en mij, zijn zus en zijn tante erover gaan benaderen.
Ik heb inmiddels zelfs op mijn werkgever contact met de vertrouwenspersoon over deze problemen in de privesfeer, die ook niet goed weet hoe zij mij verder kan helpen. Zij adviseert mij om aangifte te doen van de ontvangen post en ook tegen mijn zoon als dit maar door blijft gaan. Met mijn leidinggevende heb ik ook gesprekken gehad over wat er op mijn werkmail binnenkomt. Het probleem is alleen dat het elke keer andere adressen zijn anders was 1x blokkeren genoeg. Op werk ga ik binnenkort ook in gesprek met de arboverpleegkundige omdat ik merk wat het tijdens werktijd met mij doet.
Mijn man en ik hebben over de problemen met onze zoon veel gesprekken gehad maar weten niet wat we nu het beste kunnen doen zodat dit ophoudt. Mijn man heeft wel geprobeerd om Twitterberichten te reporten zodat dat account geblokkeerd wordt, maar Twitter staat alles toe. Daarnaast staan er ook - iets minder grove en ook heel veel minder - berichten op Facebook en Instagram waar zoon misschien verder gaat als Twitter geblokkeerd wordt.
Iemand die advies heeft in deze situatie?
Jammer dat je zoon nooit goed is behandeld. Ik ben het eens met Tsjor over de twijfels aan zijn psychisch welbevinden. Voor zijn welbevinden lijkt het me goed om contact op te nemen met bemoei-instanties.
Begrijp ik goed dat hij wel weet dat jullie worden lastiggevallen met wat hij schrijft? Omdat hij heeft gezegd dat mensen die dat doen geesteziek zijn?
Mijn werkgever heeft intussen aangegeven dat hij er klaar mee is dat mijn collega's en ik bestookt worden met foto's van de tweets en dat hij zelf het Twitteraccount gaat laten blokkeren. Hij heeft ons medegedeeld dat hij via een advocaat contact gaat leggen met Twitter. Verleden week kwamen er nog berichten binnen waarin met kanker wordt gescholden en mensen de dood wordt gewenst waarvan mijn werkgever zegt dat Twitter dit toch zeker niet tollereert. Ik hoop dat het account binnenkort geblokkeerd is en de post van mensen die wrs. willen dat ik zoon erop ga aanspreken (?) stopt.
Daarnaast stond zoon enkele dagen geleden voor de deur. Hij zegt dat hij binnenkort naar het hbo gaat en dat ik zijn collegegeld moet betalen van hem. Ik heb hem allereerst verteld dat ik bewijzen wil zien en daarnaast dat als hij wil dat ik iets voor hem betaal daar vanaf zijn kant een verplichting naar mij toe bestaat. Hij ging daarna steeds zichzelf herhalen en ik gooide de deur maar dicht.
Volgens mijn dochter is het onmogelijk dat hij nu "ineens" naar het hbo gaat en zal hij wel bedoelen dat hij over 1 of 2 jaar na voorbereiding erheen wil... Ik heb het gevoel dat hij mij een oor probeert aan te naaien.
Ehm, waarom zou jij überhaupt nog iets betalen voor een volwassen zoon die het huis uit is? De onderhoudsplicht loopt toch maar tot 21?
Ik zou helemaal niks meer voor hem betalen. Daar mag wel basisfatsoen en respect en dankbaarheid tegenover staan. Daarnaast heb je problemen op werk door hem dus een goede reden om te zeggen dat je niks voor hem gaat betalen.
Ik zou onder normale omstandigheden wel een studie voor kind betalen. Ook na 21. Maar dan wil ik wel normale omgang, geen gestalk, kind zet zich in voor studie etc. En dat verwacht ik in deze situatie niet.
MamaE schreef op 29-05-2022 om 11:41:
Ik zou helemaal niks meer voor hem betalen. Daar mag wel basisfatsoen en respect en dankbaarheid tegenover staan. Daarnaast heb je problemen op werk door hem dus een goede reden om te zeggen dat je niks voor hem gaat betalen.
Precies. Hij woont ook al jaren op zichzelf en volgens mijn dochter heeft hij ook gewoon een baan en dus genoeg tijd gehad om zelf te sparen. Anders gaat hij maar lenen zoals andere studenten. Als hij dan toch iets van mij wil moet hij eerst maar eens beginnen met zorgen dat ik geen last meer heb van wat hij in zijn "vrije tijd" doet, zo denk ik erover.
IMI-x2 schreef op 29-05-2022 om 11:31:
Ehm, waarom zou jij überhaupt nog iets betalen voor een volwassen zoon die het huis uit is? De onderhoudsplicht loopt toch maar tot 21?
Ik vermoed dat hij erachter is gekomen dat DUO ook voor oudere studenten een ouderbijdrage verwacht... Maar gezien zijn verleden is het heel onwaarschijnlijk dat hij vanaf september gaat studeren (aan het hbo) en hij wilde dat ik het geld nu contant geef, koekoek!
Ik heb een broer die schizofreen is. Het gaat nu overigens bijzonder goed met hem. Maar vanuit de ervaringen die wij met hem meegemaakt hebben gaan bij mij de alarmbellen rinkelen: zit hij niet midden in een psychose? Helaas zou dat geen goed nieuws zijn, want de weg naar hulp is bijzonder moeilijk en lang. Maar het bestaat wel, er is wel hulp mogelijk.
Tsjor
YvonneSon schreef op 29-05-2022 om 11:53:
[..]
Ik vermoed dat hij erachter is gekomen dat DUO ook voor oudere studenten een ouderbijdrage verwacht... Maar gezien zijn verleden is het heel onwaarschijnlijk dat hij vanaf september gaat studeren (aan het hbo) en hij wilde dat ik het geld nu contant geef, koekoek!
Stel dat je tegen die tijd denkt dat hij echt gaat studeren, dan zou ik het collegegeld overmaken naar het HBO en niet het contant aan hem geven. Maar gezien de rest van het verhaal verwacht ik niet dat dit een reële optie is.
Schemerlampje schreef op 29-05-2022 om 11:59:
[..]
Stel dat je tegen die tijd denkt dat hij echt gaat studeren, dan zou ik het collegegeld overmaken naar het HBO en niet het contant aan hem geven. Maar gezien de rest van het verhaal verwacht ik niet dat dit een reële optie is.
Klopt, voor mijn dochter moet ik jaarlijks via een machtiging gelijk geld overmaken naar de onderwijsinstelling. Dus ik trap er zeker niet in 
YvonneSon schreef op 29-05-2022 om 12:01:
[..]
Klopt, voor mijn dochter moet ik jaarlijks via een machtiging gelijk geld overmaken naar de onderwijsinstelling. Dus ik trap er zeker niet in
Sowieso ben je niet verplicht die bijdrage te geven in vorm van geld.
Duo berekent de hoogte van de aanvullende beurs adhv de inkomens van de ouders en dan kunnen ouders de rest aanvullen maar dit is niet verplicht.
SuzyQFive schreef op 29-05-2022 om 12:12:
[..]
Sowieso ben je niet verplicht die bijdrage te geven in vorm van geld.
Duo berekent de hoogte van de aanvullende beurs adhv de inkomens van de ouders en dan kunnen ouders de rest aanvullen maar dit is niet verplicht.
Klopt, ik ben daar gelukkig goed van op de hoogte 
Daarnaast kan je niet zomaar met een vmbo-diploma en een onafgemaakte mbo-opleiding naar het hbo dus ik neem aan dat hij aan de deur kwam vertellen wat zijn wens is en niet wat hij echt gaat doen
YvonneSon schreef op 29-05-2022 om 12:22:
[..]
Klopt, ik ben daar gelukkig goed van op de hoogte
Je kunt als je 21 jaar of ouder bent en niet de benodigde diploma's hebt voor je gewenste vervolgopleiding een toelatingsexamen doen voor hbo of universiteit. Dat heet een colloquium doctum.
Maar zelfs als hij dat zou doen, zou ik het hem lekker uit laten zoeken. Hij eist veel, is respectloos en geeft overlast. Bovendien als hij geen tegenspraak duldt is de kans groot dat een opleiding weinig succes zal hebben. Ik vermoed gezien wat jij schrijft dat het zo iemand is die als hij het niet eens is met een docent niet meer naar de colleges gaat van die persoon en niet leerbaar is als het gaat om feedback of opdrachten.
Oh wat jammer, mensen verdienen toch alle kansen, zeker je eigen kind? Autisme betekent vaak ook een langzamere ontwikkeling.
Maar hoe dan ook lekker laten uitzoeken? Waarom in godsnaam?
Je kunt het toch zien als een mogelijke ingang, er was nu geen contact. En haalbaar of niet, blijkbaar is er iig een wens tot verbetering van zijn leven. Daar kun je hem toch bij helpen?
Kijk dan samen naar wat wel haalbaar is en wat daarvoor nodig is en misschien biedt het een ingang tot contact.
Mensen verdienen niet altijd alle kansen, ook je kind niet. Als ze anderen het leven zo ontzettend zuur maken houdt het een keer op met het geven van kansen. En hoe zit het met de kansen van TO en haar gezin ? Verdienen zij geen fijn leven zonder gestalkt te worden ?
Het lijkt me ook zeer onwaarschijnlijk dat er een wens is tot verbetering vanuit zoon. Het klinkt meer als geld lospeuteren van de ouders voor een ander doel.
Hoe de zoon dat aanpakt komt me bekend voor. Drugsverslaafden kunnen ook, nadat ze hun familie tot op het bot hebben geschoffeerd, opeens weer aardig doen, spijt betuigen en opeens grote plannen hebben met hun leven. Totdat de familie weigert even het geld over te maken … dan blijkt de ware reden van de plotselinge omslag: geld los proberen te krijgen om drugs te kopen.
Ik heb ook de indruk dat er meer aan de hand is met de zoon. Mensen met autisme hebben inderdaad een behoorlijk verhoogd risico op psychoses. Het zou ook nog kunnen dat hij drugs gebruikt als zelfmedicatie. Als dat zo is dan wordt het risico op psychoses nog eens extra verhoogd.
Sterkte TO, ik hoop dat het je lukt om onder de radar te duiken en dat jullie rust krijgen.