Wonen in een camper
Hallo allemaal, even in een notendop. Onze dochter heeft vorig jaar juli een vaste relatie gekregen. Ze kennen elkaar nu dus 7 maand. Ze kende elkaar al van school en hebben op jonge leeftijd al eens “verkering” gehad. Onze dochter is nu 20 toen waren ze net 14. Was ook heel kort maar was haar eerste “liefdesverdriet”. Nu zijn zijn ouders het type preppers. Ze besloten daarom hun huis te verkopen met het idee in een chalet te gaan wonen en in een (oude) camper dit af te wisselen door na Spanje te gaan in de koudere maanden. Ze hebben nog een dochter van nu net 12 jaar, dus vreemde situatie. Niet ons probleem zou je zeggen maar de vriend van onze dochter ook 20 jaar werd toen verteld we vinden voor jouw ook wel een plekje (chaletje). Dus eigenlijk noodgedwongen ging hij dan uit huis. Dit speelde toen ze nog maar twee maanden met elkaar liepen. Onze dochter zei meteen dan ga ik met je mee. Ze gaat nog na school. Wij dachten zo’n vaart loopt dit niet maar het is een hele rare situatie natuurlijk. Zijn ouders zijn best een beetje laat ik zeggen anders. Zijn vader moet nog een zware operatie ondergaan, en hij heeft nog een zusje van net 12 jaar. En dan off gride willen leven is best wat. Maar ondertussen is hun huis verkocht wonen ze in een camper. En onze dochter heeft even in een chalet gewoond die niet bewoonbaar was. Daar zijn ze nu uit en gaan zolang wonen in een oude camper van zijn ouders. Op een camping. Wij zijn een warm gezin wonen eigenlijk best ruim en hebben goed contact. Ze leven op een roze wolk. Hij is heel makkelijk leeft op de dag maakt zich nergens druk om. Werkt als hij zin heeft. Onze dochter moet nog anderhalf jaar na school en loopt nu stage. Maar zijn bang dat ze ermee gaat stoppen. Al met al kids worden volwassen en gaan hun eigen weg. Hebben veel contact maar het voelt allemaal zo onwerkelijk!! Had haar zoveel meer gegund. Ben best een beetje teleurgesteld en het voelt soms een beetje al gefaald hebben terwijl dit niet zo is. Maar de situatie hoe ze nu wonen… wij hebben er best moeite mee. Maar steunen jaar uiteraard. Ik blijf vragen stellen. Onder tussen voelt het natuurlijk best leeg in huis juist omdat het in zo’n korte tijd is. Ze kennen elkaar ook nog niet echt. Ze zijn gelukkig. Daar gaat het om, en ik weet je moet het leven leren als je net begint. Maar het voelt allemaal niet goed. Hoe denken jullie hier over?
groetjes van een ongeruste moeder
Flanagan schreef op 04-03-2023 om 16:27:
[..]
Een beetje chalet is al snel 30k. Plus staangeld e.d. Ik hoop dat je dochter haar financiën goed in het oog houdt en haar studie afrondt, voor ze zich op de kosten jagen. Eigenlijk is hun keuze een echte relatie-test voor jonge mensen.
Brengt ze het wasgoed bij jou of hangt ze die te drogen in de kamper?
Worden door zijn ouders betaald alleen is er op dit moment nergens plek. Vandaar zolang de camper😄
Ik heb preppers in de familie. Hun camper staat inderdaad klaar "voor het geval dat". Verder krijg ik er goede tips van qua inrichten van een survivalpakket.
Ik heb bijvoorbeeld waterfilters in huis en elke keer als ik de oven aan zet, bak ik meteen een portie eeuwig houdbare koek mee. Na een jaar smaakt het nog prima.
Prillewits schreef op 04-03-2023 om 16:30:
Ze zijn allebei volwassen, je dochter en haar vriend, dus vrij om eigen keuzes te maken. Ik zou ook mijn hart vasthouden over die opleiding en er op aandringen dat ze die wel afmaakt . Er is tenslotte al veel geld en werk in gestoken, ook door jullie waarschijnlijk.
De lol gaat vanzelf wel af van het in zo’n wrakkig hutje wonen, maar voor nu is het vast wel avontuurlijk.
Probeer vooral het contact met je dochter vast te houden, ga af en toe samen ergens heen, praat met haar over wat jullie bindt (familie, grootouders, leuke herinneringen) en blijf weg van alles over die familie. Als ze erover wil praten moet de deur wijd open staan, zonder oordeel.
We hebben een heel goed contact. Appen elke dag. Dus er is geen probleem.
Poezenmeisje schreef op 04-03-2023 om 16:49:
Ik heb preppers in de familie. Hun camper staat inderdaad klaar "voor het geval dat". Verder krijg ik er goede tips van qua inrichten van een survivalpakket.
Ik heb bijvoorbeeld waterfilters in huis en elke keer als ik de oven aan zet, bak ik meteen een portie eeuwig houdbare koek mee. Na een jaar smaakt het nog prima.
Recept? En hoe is het om na de apocalyps jaren op die koeken voort te moeten?
Ik vraag me altijd af of ik wel in zo’n post-apocalyptische wereld zou willen leven, het is dan toch alleen maar overleven zonder een samenleving of toekomst. En uiteindelijk sterven we toch allemaal.
Nee, ik ben geen kolonistenmateriaal. Maar naar die koek ben ik wel benieuwd.
Mija schreef op 04-03-2023 om 16:10:
[..]
Jij gaat er gewoon niet over. Ik snap wel dat je er iets van vindt maar het is grensoverschrijdend te denken dat wat jij vindt van de leefstijl van andere mensen van zo groot belang is dat het die mensen moet worden medegedeeld en hier besproken moet worden. En datzelfde geldt ook voor het leven van je dochter. Als zij de keuze maakt voor een bepaalde leefstijl met haar partner, kom je daarbij als ouders op afstand te staan. En dat hoort ook zo. Het is niet jouw positie te bepalen wat jouw kind met haar leven doet. Je kunt er iets van vinden maar dat betekent niet dat je er invloed op moet (kunnen) uitoefenen. Zij is een autonome persoon en maakt haar eigen levenskeuzes, zelfs als dat onverstandige keuzes zouden zijn.
Je labelt dit nu heel snel als een ‘negatieve reactie’ maar het is een spiegel. Jouw oordelen en het uiten daarvan alsof jij weet hoe het eigenlijk zou moeten zijn, hebben consequenties voor de (veiligheid binnen de) relaties die je met mensen hebt. Als je de grenzen van hun autonomie overschrijdt, is de kans groot dat ze meer afstand nemen. Natuurlijk vertellen mensen elkaar de hele tijd wat ze van elkaars keuzes vinden en dat is ook normaal. Maar in jouw verhaal vind ik het zo overheersend dat het me opviel.
Je kunt het natuurlijk gewoon naast je neerleggen. Je hoeft helemaal niet te aanvaarden wat ik zeg. Het is maar een snelle analyse.
Snap er weinig van waar je nu precies heen wilt want wat jij allemaal omschrijft gaat het helemaal niet om. Ik heb zeer goed contact met vrienden familie en zeker in ons gezin. Ik heb geen enkele problemen met mijn dochter, natuurlijk gaat alles anders maar ik houd haar in niets tegen. Support haar in alles. Dat ik met zijn ouders moeite heb is een hele andere topic je kent hun geschiedenis niet. Het is geen oordeel maar gebaseerd op wat er allemaal is gebeurd.
Prillewits schreef op 04-03-2023 om 16:52:
[..]
Recept? En hoe is het om na de apocalyps jaren op die koeken voort te moeten?
Ik vraag me altijd af of ik wel in zo’n post-apocalyptische wereld zou willen leven, het is dan toch alleen maar overleven zonder een samenleving of toekomst. En uiteindelijk sterven we toch allemaal.
Nee, ik ben geen kolonistenmateriaal. Maar naar die koek ben ik wel benieuwd.
Hier ook graag het recept. Misschien zou ik eerst willen kijken hoe het post apocalyps is en iets nieuws willen opbouwen. Volgens mij moeten er zigeuners of rondreizende marskramers in mijn voorgeslacht zitten. 
gewoon weer verder trekken
Rocahul schreef op 04-03-2023 om 16:56:
[..]
Snap er weinig van waar je nu precies heen wilt want wat jij allemaal omschrijft gaat het helemaal niet om. Ik heb zeer goed contact met vrienden familie en zeker in ons gezin. Ik heb geen enkele problemen met mijn dochter, natuurlijk gaat alles anders maar ik houd haar in niets tegen. Support haar in alles. Dat ik met zijn ouders moeite heb is een hele andere topic
Waar gaat het wel om?
Je hebt geen invloed op de keuzes van die ouders, hoe oneens je het er ook mee bent, hoe boos je ook op ze bent en hoe fout je ze ook vindt.
Je dochter heeft wel zelf gekozen om samen te gaan wonen. Dat was geen noodzaak.
Jouw verantwoordelijkheid ligt bij vertrouwen op het gezonde verstand van je dochter en inzetten op haar zelfstandigheid en zelfredzaamheid (studie afmaken en werk zoeken). Het is haar leven, haar keuzes en zij is zelf verantwoordelijk voor de consequenties van die keuzes.
Rocahul schreef op 04-03-2023 om 16:56:
[..]
Snap er weinig van waar je nu precies heen wilt want wat jij allemaal omschrijft gaat het helemaal niet om. Ik heb zeer goed contact met vrienden familie en zeker in ons gezin. Ik heb geen enkele problemen met mijn dochter, natuurlijk gaat alles anders maar ik houd haar in niets tegen. Support haar in alles. Dat ik met zijn ouders moeite heb is een hele andere topic
Waar ik naartoe wil, is dat jij het laat voorkomen alsof het door de beslissingen van die andere ouders komt dat jouw 20-jarige niet leeft zoals jij denkt dat zou moeten. Dat is natuurlijk niet zo. Jouw dochter heeft haar eigen beslissing genomen. Ze had bij jullie kunnen blijven zitten maar heeft haar koffers gepakt en is op hun kosten in een schimmelig chalet gaan zitten. En toen ze daar uit ging, is ze niet naar huis gekomen maar zijn ze in een camper getrokken. Hebben die ouders haar daar op de een of ander manier toe gedwongen? Lijkt me niet. Misschien vind je het makkelijker om die ouders de schuld te geven want dan treft haar geen blaam en dan ben jij nog gewoon helemaal goed met je dochter. Maar het simpele feit is dat zij haar eigen keuzes heeft gemaakt. Het is fijn dat je een goede relatie hebt met je dochter. Ik zou zeggen: houden zo! Kennelijk is er gewoon niet echt een probleem dan, behalve dat jij wat van je af wil praten over het ongewone van de gang van zaken.
Mevrouw75 schreef op 04-03-2023 om 17:01:
[..]
Waar gaat het wel om?
Hoe ouders er mee omgaan als hun kind in een camper gaat wonen
Mija schreef op 04-03-2023 om 17:20:
[..]
Waar ik naartoe wil, is dat jij het laat voorkomen alsof het door de beslissingen van die andere ouders komt dat jouw 20-jarige niet leeft zoals jij denkt dat zou moeten. Dat is natuurlijk niet zo. Jouw dochter heeft haar eigen beslissing genomen. Ze had bij jullie kunnen blijven zitten maar heeft haar koffers gepakt en is op hun kosten in een schimmelig chalet gaan zitten. En toen ze daar uit ging, is ze niet naar huis gekomen maar zijn ze in een camper getrokken. Hebben die ouders haar daar op de een of ander manier toe gedwongen? Lijkt me niet. Misschien vind je het makkelijker om die ouders de schuld te geven want dan treft haar geen blaam en dan ben jij nog gewoon helemaal goed met je dochter. Maar het simpele feit is dat zij haar eigen keuzes heeft gemaakt. Het is fijn dat je een goede relatie hebt met je dochter. Ik zou zeggen: houden zo! Kennelijk is er gewoon niet echt een probleem dan, behalve dat jij wat van je af wil praten over het ongewone van de gang van zaken.
Er is geen probleem behalve dat je als ouders je altijd ongerust maakt. En ik hoop dat ze snel een chalet vinden. Of een plek daarvoor. Een goede veilig plek voor een camper is altijd afwachten. En ze is echt iemand die doet wat ze wil hoor, dus als ze na huis wil doet ze dat echt wel. Het is haar vrije keus. Niet direct een camper maar voor nu oké. Heb gewoon met hem te doen dat je eigenlijk voor het blok gezet word. Zijn zusje van 12 heeft zich gewoon aan te passen. Niet ons probleem maar trek het me wel aan. Die is nog zo jong!
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik verwachtte (of hoopte) dat het topic zou gaan over het idyllische leven in een camper, die nu ergens in Zuid-Spanje geparkeerd stond met een vraag over waar je daar Hollandse rookworst kunt kopen wegens heimwee-eten. 
Ik zou mijn dochter vrij laten in haar keuze maar ik zou er wel over doorzeuren dat ze een diploma haalt. Voor het geval ze weer uitgecamperd is. Na je diploma een beetje reizen, is juist een mooie tijd om dat te doen. Dus ik begrijp je zorgen over mogelijk stoppen met haar opleiding. Maar een camper of chalet of tiny house of studentenwoning of antikraak zou mij niet zo storen.
Ik snap je zorgen best wel. Mijn zus is ooit met haar vriend in een bus getrokken, die omgebouwd zou worden om de hele wereld door te reizen. Geen vrolijk verhaal. Rond haar 50ste was ze weer aanspreekbaar, maar ik kan me voorstellen dat je zo lang niet wil wachten.
Je appt met je dochter. Heb je ook contact met haar vriend, komen ze wel eens bij je eten, bijvoorbeeld?
Tsjor
Rocahul schreef op 04-03-2023 om 17:20:
[..]
Hoe ouders er mee omgaan als hun kind in een camper gaat wonen
Wat is het verschil met een tochtige studentenkamer?
Dat ze in een camper zit met een vriendje dat ze maar half kent is één zaak.
Dat ze met haar studie wil stoppen is een andere zaak.
En daar zou ik toch écht serieus op gas geven dat ze dat papiertje toch haalt.
Als ze niet aan de andere kant van 't land gekampeerd staat zou ik haar ook wekelijks voor een etentje én een gratis douche* uitnodigen. Met haar vriendje. Hou je tenminste de vinger een beetje aan de pols.
*Altijd handiger dan zo'n muntjes-douche op een camping.