Bijdrage vakantie
Over een paar weken gaan we op vakantie, nu had zoon voorgesteld of hij z'n beste maatje mee mocht nemen en dat voor het gemak ook al met het maatje besproken.
Dus hij heeft het aan z'n moeder gevraagd maar die zei dat het financieel er niet in zat, we hebben al aangeboden dat het haar niks kost, wij nemen alle kosten op ons maar daar voelt ze zich niet prettig bij.
Iemand nog een tip om haar toch zover te krijgen?
Theekopje schreef op 11-06-2025 om 20:57:
[..]
Ik snap niet waarom zoon per se iemand mee moet nemen? Hij heeft ook een zusje. Waarom iemand erbij betrekken van buiten het gezin voor prive dingen zoals een vakantie. Waar zit de nood in dat er iemand mee moet? Dat probeer ik te begrijpen. Ik zou het beter snappen als je zoon het enige kind is binnen het gezin, maar dit kan ik slecht rijmen.
mijn kind zou sowieso niet meegaan. En niet om de kosten. Maar er kunnen andere redenen meespelen dan dat.
Volgens mij is zusje echt flink jonger want zit nog op kdv.
Mijn kind mee laten gaan met een ander gezin voor een weekendje zou ik wel oke vinden maar basisschool leeftijd en dan echt naar het buitenland voor langere tijd zou voor mij ook een no-go zijn. Snap niet zo goed waarom dat perse van jullie moet. Hier ook aardig wat leefrijdsverschil tussen de 2 jongsten en de oudste maar we moeten het met elkaar doen op vakantie vind ik. Wij gaan altijd naar een camping en daar maken ze ook wel weer snel contact met leeftijdsgenootjes.
Ik vermoed ook dat het bezwaar niet slechts in de kosten ligt, maar zeker weet je dat nooit. Je kunt nog eens aangeven dat je met alle liefde betaalt en anders houdt het op.
Nick90 schreef op 11-06-2025 om 17:48:
[..]
We willen hem graag mee voor zoon, we moedigen hem altijd aan om een vriend mee op dagjes uit, weekendjes weg enzo mee te vragen, we doen niet echt aan ruilhandel en met dit jongetje gaat zoon heel goed, het zijn vanaf dat ze elkaar in groep 4 vonden beste maatjes. En ik snap die moeder ook, we gaan naar Italië (Toscane) met de auto. Ze gaat er nog eens over nadenken, vrouw heeft nog een keer benadrukt dat ze echt niet bij hoeft te lappen.
Te ver weg, daar zou ik ook nee tegen zeggen
basisschool kind meegeven naar het buitenland zou ik ook zeker niet doen. Alleen aan familie
Nee, ik denk dat ik het ook niet zou doen, nu ik inmiddels weet dat het om een vakantie in het buitenland gaat en zo lang. Ik zou gewoon mijn kind niet zo ver willen hebben; als het ziek wordt of iets dergelijks.
Ik begrijp die ouders heel goed. Je geeft toch geen jong kind mee op een buitenlandse zomervakantie van een ander gezin? Voor de meeste mensen is dat een tijd om samen met het eigen gezin te zijn. Andere kinderen zijn daar geen onderdeel van. Een keer logeren of langskomen op de camping is prima. Maar Italië en dan een langere tijd is echt wat anders. Mijn kinderen hebben echt hele hechte vriendschappen maar dit zou ik niet toestaan. Staat volledig los van de kosten.
En er hebben behoorlijk wat problemen gespeeld in jullie gezin. De kans bestaat dat die ouders daarvan op de hoogte zijn. En daarom geen vertrouwen hebben in zo'n lange en intensieve periode. Dat zullen ze natuurlijk nooit uitspreken maar kan wel een rol spelen.
Ik zou zelf overigens ook niet de verantwoordelijkheid willen over het kind van een ander. Er kan van alles gebeuren en je bent ver weg. Ik vind jullie daarin erg makkelijk om zomaar een kind mee te nemen. Zoon kan leren om zelf vriendjes te maken op de camping, zich alleen te vermaken en jullie zijn daar als gezin. Het is niet de verantwoordelijkheid van een ander kind om te dienen als vermaak. Die periode is ook gewoon te lang. Niet vergelijkbaar met een weekendje logeren in Nederland.
Ze zeggen niet voor niets vrienden en vis blijven drie dagen fris.
Stop met aandringen. Ook niet nog een keer vragen! Mijn zoon was/is een geliefde sociale jongen die als kind ook wel bijna werd geclaimd door andere ouders, want het 'was zo leuk als hij mee ging'.... als ik op alle uitnodigingen in zou gaan was hij zowat de helft van de weekenden niet thuis. Sorry hoor, maar ik wil mijn kind gewoon voor mezelf houden. Een keer mee naar het pretpark of een logeerpartijtje, prima.
Maar een hele vakantie naar een tamelijk ver buitenland nota bene zodat mijn kind het probleem op kan lossen dat de ouders zelf niet hun eigen kind(eren) kunnen/willen vermaken, no way. Klinkt een beetje kort door de bocht, maar het komt op mij over als dat je entertainment voor je kind inkoopt door de vakantie voor het vriendje te betalen (of een andere vriendje als deze echt niet mag van zijn moeder).
Als je het ongezellig vindt voor je eigen kind om zonder vriendje op vakantie te zijn, of wil dat hij in de vakantieperiode ook omgaat met leeftijdsgenootjes, zorg dat hij ergens een week op kamp kan gaan. Dat is meestal een superleuke ervaring (en je bent zelf ook weekje vrij van je kind 
Of ga op vakantie naar een camping met voldoende Nederlandse gasten, daar komt je kind vast speelkameraadjes tegen.
Kan ook nog zijn dat het vriendje zelf eigenlijk niet wil hè. Dat zegt hij misschien niet tegen jou of jouw zoon. Ook niet verstandig om dit soort dingen eerst met de kinderen te bespreken voordat je het aan de ouders vraagt.
en de vakantie is ook gezinstijd, dus buiten de kosten om, zou ik het ; te ver weg vinden, een te grote verantwoordelijkheid vinden, niet leuk vinden om mijn kind twee weken niet te zien en eerlijk gezegd ook niet fijn om deze vraag te krijgen en dan ook nog eens het financiële stukje wat ongemakkelijk kan voelen. En ook wat claimerig.
Als je naar een echte familiecamping gaat, dan leert jou kind vast een ander speelkameraadje kennen.
Een dagje op de camping niet te ver weg, oké, maar dit, nee.
Niet meer om vragen. Stel voor om in de vakantie een dagje iets leuks te gaan doen, dat is al leuk zat toch
Ik heb zelf ook nog nooit overwogen om een vriendinnetje van dochter mee te vragen op vakantie. Wel een dagje speeltuin of zwembad (sinds een paar jaar) of zo. Eigenlijk ook geen pretpark of dierentuin. Wel met twee gezinnen samen. Of mijn ouders nemen de kleinkinderen allemaal mee, vinden ze leuk.
Ik vind de vriendinnetjes van dochter heel lieve meiden hoor, leuk ook als ze komen spelen, maar een hele week 24/7 zou ik heel invasief vinden in mijn gezin.
Een kampweek is ook heel leuk voor kinderen om vriendjes te maken. Dochter heeft dit nu al twee keer gedaan en gaat deze zomer weer. Daar geniet ze echt wel van.
Omdat er meer leiding en meer kinderen zijn, ben je niet 24/7 afhankelijk van één persoon en er wordt een programma georganiseerd.
Misschien heeft dat vriendje wel hele erge heimwee of plast die in zijn bed en schaamt hij zich daarvoor. Dan zal zijn moeder wel even snel zeggen dat ze het niet kan betalen. Daarnaast vind ik 10/11 jaar erg jong om zo lang met vreemden mee te gaan. Het kan ook zijn dat die moeder jou gewoon niet vertrouwd.
Voor hetzelfde geld heeft dat vriendje last van heimwee en dan kan je niet even snel op en neer
Izza schreef op 12-06-2025 om 09:25:
Ik begrijp die ouders heel goed. Je geeft toch geen jong kind mee op een buitenlandse zomervakantie van een ander gezin? Voor de meeste mensen is dat een tijd om samen met het eigen gezin te zijn. Andere kinderen zijn daar geen onderdeel van. Een keer logeren of langskomen op de camping is prima. Maar Italië en dan een langere tijd is echt wat anders. Mijn kinderen hebben echt hele hechte vriendschappen maar dit zou ik niet toestaan. Staat volledig los van de kosten.
En er hebben behoorlijk wat problemen gespeeld in jullie gezin. De kans bestaat dat die ouders daarvan op de hoogte zijn. En daarom geen vertrouwen hebben in zo'n lange en intensieve periode. Dat zullen ze natuurlijk nooit uitspreken maar kan wel een rol spelen.
Jawel, hoor. Hier gaat het vriendje van mijn stiefzoon al jaren mee, en andersom. We kennen de ouders goed en die jongens zijn beste vrienden, hartstikke leuk voor hen. Veel leuker dan twee weken alleen met zijn (stierf)ouder en kleine broertje op vakantie.
