Hoe tonen dat ik goede ouder ben
ik ben een goede ouder voor mijn kids. Alleen soms heb ik het lastig. soms drink ik ook teveel.
vrijdag was een lastige dag en ik had wat gedronken, ben uit gegaan om nog meer te drinken. gewoon even alles vergeten. er was oppas voor de kids ik ben echt geen slechte moeder.
alleen toen is het wat uit de hand gelopen en werd ik plots door de politie aangehouden en in een cel gestopt. als een crimineel. wat ik niet ben voor de duidelijkheid alleen soms drink ik wat teveel. ik vroeg nog wat doe ik mis ze zeiden openbare dronkenschap en je moet hier blijven totdat je terug controle hebt over jezelf.
nauwelijks 4 uurtjes later hebben ze me ook laten gaan wat ze niet zouden doen als het echt zo erg was denk ik dan.
maar toen was de oppas al in paniek geraakt omdat ik niet bereikbaar was en niet thuis kwam. maar ja dat is ook niet mijn schuld ze hadden al mijn spullen af genomen.
toen ik thuis kwam was de oppas er maar ook haar moeder want die had ze gebeld omdat ze zich zorgen maakte of zoiets, snap het zelf ook niet helemaal vind het maar raar waarom maakt die moeder zich zorgen ze willen gewoon roddelen over mij.
die moeder zei dat ze zich zorgen maakt of ik wel voor de kinderen kan zorgen en dat veilig thuis kan helpen. ik ben erg boos geworden heb hen weg gestuurd.
nu heb ik veel stress. ik wil echt geen veilig thuis dat is niet nodig ik maak mijn fouten maar ben wel een goede moeder ik doe mijn best.
wat kan ik nu het beste doen denken jullie, ik word gek van de zorgen omdat ik niet weet wat die moeder gaat doen en wie ze gaat bellen
Anoniemvoornu schreef op 11-01-2025 om 20:01:
[..]
En de stress? Wat geeft TO zoveel stress? Weet jij dat ook?
Jouw tekst, niks specifiek aan to , maar naar moederkareltje...
Lees even terug naar het bericht waar ik op reageer en karel antwoord op gaf. Karel geeft antwoord op een vraag die ik haar niet stel.
Gebruikersnaaminvullen schreef op 11-01-2025 om 20:42:
[..]
Lees even terug naar het bericht waar ik op reageer en karel antwoord op gaf.
Waar komt het door dat je je dan te slecht voelt? Wat is het wat jou stress of dit gevoel geeft?
Waarop moederkarel antwoorde de drank geeft je sochtend een slecht gevoel .
Dit is een wetenschappelijk bewezen feit trouwens, ik lees dit hele topic mee en als je een beetje kaas gegeten hebt van een verslaving dan weet je dat stress het nummer 1 excuses is om te gebruiken, to had al aangegeven veel stress te ervaren over verschillende (zelfveroorzaakte) situaties die allemaal 1 ding gemeen hadden, ik drink teveel en ben bang dat anderen het opvalt/dat anderen er over praten, melding doen aan instanties enz.
karenm2 schreef op 10-01-2025 om 20:57:
[..]
Ik denk omdat ik niet gewoon ruzie kan maken. Ik word dan echt heel boos. En ik weet dat dat slecht is voor kinderen. Dus dat wil ik onderdrukken ofzo. En ook als ik ruzie heb dan word mijn hoofd erg druk en krijg ik zoveel spanning dat ik het niet aan kan. Jullie zeggen wel dat is niet goed en normaal als je daarvoor wijn gebruikt en ik snap jullie wel maar soms word ik echt gek in mijn hoofd en doe ik het ook om te zorgen dat er niks erger gebeurt. Maar ik weet wel dat dat niet goed is dat zijn problemen waar ik aan moet werken ik ga ook terug therapie.
Je gaf aan dat je de diagnose borderlije hebt en dat komt ook overeen met wat je hier schrijft.
Ben je in therapie? Misschien kan je veel hebben aan schematherapie of een vers training. Bij een vers training leer je met behulp van pannetjes om te herkennen wanneer je boos wordt en hoe je dat kan controleren. Ik ken iemand die daar echt een ander mens van is geworden.
Voor jezelf is het toch ook naar om geen controle over je emoties te hebben. Ik heb adhd en reageer soms ook stom en dan voel ik me achteraf altijd heel rot. (En ja als ik dan aan de alcohol zou gaan zou dat echt een gevaae op verslaving geven)
karenm2 schreef op 11-01-2025 om 00:41:
[..]
Dank je. Nee ik heb niet gedronken vandaag. En ook niet gisteren en woensdag ook niet. Dinsdag ook maar een paar glazen maandag iets meer. Dus ja je hebt het wel goed gezien denk ik.
Wow to. Ik wil niet betuttelend overkomen maar ik ben echt serieus super trots op je.
coolpack2 schreef op 11-01-2025 om 09:21:
[..]
Dat is wel iets om naar te kijken met de therapeut, denk ik, want het heeft te maken met je wantrouwen naar andere mensen. Je beeld van dreigen en uitdagen is vertroebeld. Het is niet normaal als je daarop rekent in contacten of als dat de basis vormt van je contacten. Maar als er veel gedronken werd vroeger, kan dreiging/uitdagen normaal lijken. Provoceren was het eerste wat mijn ouder met een alcoholprobleem ging doen en niet alleen een nare dronk is dreigend, maar ook het continu op je tenen moeten lopen en alert zijn op het gedrag; is het nog "gezellig" of slaat het al om? Etc.
To heeft eerder aangegeven de diagnose borderline te hebben. Wat zij beschrijft is de definitie van borderline (ook de dingen verkeerd of overdreven opvatten) Dat is echt ook voor jezelf super naar om te hebben en een heel ingewikkelde materie. Het kan wel veel beter worden met intensieve therapie of zelfs verdwijnen maar zelf kom je daar nooit uit. Het is helaas niet zo makkelijk.
Anoniemvoornu schreef op 11-01-2025 om 20:49:
[..]
Waar komt het door dat je je dan te slecht voelt? Wat is het wat jou stress of dit gevoel geeft?
Waarop moederkarel antwoorde de drank geeft je sochtend een slecht gevoel .
Dit is een wetenschappelijk bewezen feit trouwens, ik lees dit hele topic mee en als je een beetje kaas gegeten hebt van een verslaving dan weet je dat stress het nummer 1 excuses is om te gebruiken, to had al aangegeven veel stress te ervaren over verschillende (zelfveroorzaakte) situaties die allemaal 1 ding gemeen hadden, ik drink teveel en ben bang dat anderen het opvalt/dat anderen er over praten, melding doen aan instanties enz.
Ik ben op de hoogte vanaf het openen van het topic, kom er niet zomaar binnen zonder iets gelezen te hebben. Mag ik het raar vinden dat anderen antwoord geven op vragen die ik hen niet stel?
Gebruikersnaaminvullen schreef op 11-01-2025 om 21:02:
[..]
Ik ben op de hoogte vanaf het openen van het topic, kom er niet zomaar binnen zonder iets gelezen te hebben. Mag ik het raar vinden dat anderen antwoord geven op vragen die ik hen niet stel?
To heeft de stress vraag toch echt zelf ook al beantwoord..
Anoniemvoornu schreef op 11-01-2025 om 21:08:
[..]
To heeft de stress vraag toch echt zelf ook al beantwoord..
Zullen we het hier bij houden? Ik heb geen zin om het topic verder te vervuilen omdat ik ergens anders over denk dan jij.
Abracadabra schreef op 11-01-2025 om 21:02:
[..]
To heeft eerder aangegeven de diagnose borderline te hebben. Wat zij beschrijft is de definitie van borderline (ook de dingen verkeerd of overdreven opvatten) Dat is echt ook voor jezelf super naar om te hebben en een heel ingewikkelde materie. Het kan wel veel beter worden met intensieve therapie of zelfs verdwijnen maar zelf kom je daar nooit uit. Het is helaas niet zo makkelijk.
Juist daarom vind ik die harde reacties niet leuk ende kut. Mensen kunnen niks doen aan hun primaire reactie omdat ze zijn gevormd door hun kinder en jeugdjaren.
Nick90 schreef op 11-01-2025 om 21:25:
[..]
Juist daarom vind ik die harde reacties niet leuk ende kut. Mensen kunnen niks doen aan hun primaire reactie omdat ze zijn gevormd door hun kinder en jeugdjaren.
Gedeeltelijk mee eens. Ik vind ook dat als je weet dat je die diagnose hebt en je weet wat je r mogelijk gebeurd bij jou met bepaalde situaties dat je kunt leren anders te reageren. Niet in 1 dag maar wel door je in te zetten tijdens therapie. Zeker als je kinderen hebt. Dan is het je plicht om te zorgen dat je zaken op orde gaat krijgen. Hoe moeilijk dat ook is. En ik snap echt dat dit heel moeilijk is en een langdurig proces. Maar ik heb echt gezien dat het mensen lukt.
Nick90 schreef op 11-01-2025 om 21:25:
[..]
Juist daarom vind ik die harde reacties niet leuk ende kut. Mensen kunnen niks doen aan hun primaire reactie omdat ze zijn gevormd door hun kinder en jeugdjaren.
Toch heb je een verantwoordelijkheid als je kinderen krijgt vind ik om je niet achter je kutjeugd te verschuilen en je problemen aan te pakken , met hulp want nee alleen lukt je niet als je blik zo vertroebelt is , je hebt niet het recht de jeugd van je kinderen te laten beinvloeden door jouw onvermogen om om te gaan met je trauma
duizel schreef op 11-01-2025 om 00:11:
[..]
Och wat lees ik een eenzaamheid eigenlijk. Volgens mij (en ik kan het fout hebben) vind je het heel eng als mensen dichtbij komen. Je therapeut maar ook je huisarts die het zo te lezen wel heel goed doet. Je bent bij haar geweest met problemen en zo informeert nu hoe dat gaat. Dat wil niet zeggen dat ze zich zorgen maakt over jou als ouder maar dat ze graag wil dat het goed met je gaat, dat je de juiste hulp krijgt en ze wil vast weten of ze nog iets voor je kan doen.
Ik vind het ook spannend als mensen dichtbij komen en iets raken waardoor ik me kwetsbaar voel. Dat heeft te maken met mijn jeugd en ik vermoed dat dat bij jou ook meespeelt. Na de nodige therapie gaat het beter maar toch blijf ik soms lastig te lezen voor mensen. Ik wil niet zo zijn maar het blijft een valkuil.
Ik heb me altijd voorgenomen om het anders te doen als mijn ouders. Ik wil dat mijn kinderen zich veilig voelen thuis en altijd voelen dat ze bij ons terecht kunnen. Dat wij er voor hun zijn. Dat ze jij emoties mogen tonen, dat ze mogen zijn wie ze zijn en dat onze liefde echt onvoorwaardelijk is. En weet je, het anders doen als je ouders is lastig. Ook als ik weet wat ik anders wil doen, maar hoe pak je dat dan aan? Ik heb het voorbeeld gemist in mijn jeugd. Nu heb ik in mijn studie veel kennis opgedaan maar dat is theoretisch, de praktijk is anders. Toch denk ik dat wij goed bezig zijn. Af en toe reageer ik en merk ik dat ik zo eigenlijk niet wil reageren. Dan reageer ik op een manier die ik ken uit mijn jeugd. Het grote verschil is dat ik dit merk en ook de reactie zie bij mijn kinderen. Ik speel daarop in. Ik moet ook oppassen dat ik niet doorsla en juist alles met de mantel der liefde bedek. Wat me helpt is om erover te praten met mijn vriend en met vriendinnen.
Moraal van dit veel te lange verhaal. Het is verdomd moeilijk om het anders te doen als je ouders. Hoe jij opgegroeid bent was jouw 'normaal' in je jeugd. Bij jou was het normaal dat er (veel) alcohol gedronken werd en dat er op een nare manier werd omgegaan bij jullie. Jij hebt je ook voorgenomen dat anders te doen en drinkt al veel minder en doet leuke dingen met je kinderen. Dat is knap, dat is een goede stap. Maar je beeld van wat gemiddeld is, is wellicht ook vertroebeld. Het is goed om hier open over te praten met anderen. Om te kunnen spiegelen. Ik vraag me af of je iemand hebt bij wie je dit kunt doen. Ik gun je dat en ik gun je kinderen dat. Heel veel sterkte met alles. Knap dat je de drank nu laat staan
Dank je. Ja het klopt dat het voor mij heel eng voelt als iemand dicht bij komt. Als ik niet gedronken heb toch. En als ik echt mezelf moet laten zien ofzo, de binnenkant. Op het werk gaat het goed maar alleen professioneel nooit persoonlijk. Als moeder gaat het prima, tenzij als iemand kritiek heeft dan gaat het net heel slecht.
Ik praat soms over mijn jeugd en mijn problemen met mensen maar dat is altijd met drank op. En het helpt ook nooit ik kan mezelf dan moeilijk tegen houden blijf dan praten en soms ook drinken. De therapie was de eerste keer dat ik dat ging proberen zonder drinken en dat ging van in het begin heel lastig soms was ik helemaal dicht geklapt en kon ik niks zeggen en soms net heel snel boos en ruzie zoeken. En daarna veel spijt en bang dat hij me n iet meer wilde helpen. Zoveel stress dat ik dacht de beste oplossing is nu een pauze en dan zie ik wel weer. Ik dacht ook het helpt niet misschien ben ik niet te helpen. Dat is ook dubbel nu want aan de ene kant weet ik wel dat ik therapie nodig heb en dat het niet de goede beslissing was om die pauze te nemen omdat het daarna allemaal nog erger uit de hand gelopen is. Met stress en met drinken. Maar aan de andere kant pieker ik nu al veel over de afspraak woensdag want ik weet hoe spannend het was en wat als het gewoon allemaal niet helpt die therapie. Waarom doe ik het dan.
Ik herken dus wat je zegt over kwetsbaar zijn dat kan ik echt niet goed. Ook dat je het beter wil doen dan je ouders dat heb ik ook. En dat doe ik ook dat weet ik zeker. En wat jij zegt dat wil ik ook allemaal voor mijn jongens, dat ze zich veilig voelen en gewoon dat het goed met ze gaat ook emotioneel. Soms dan is dat inderdaad lastig omdat ik niet een basis heb met een goed voorbeeld. Als ze ruzie maken dan krijg ik zoveel stress en dan moet ik zoveel onderdrukken want ik heb alleen maar voorbeelden van hoe niet reageren, ik weet niet wat ik wel moet doen. Ik probeer ze veel af te leiden meestal lukt dat. Maar dan op een dag dat ze veel ruzie gehad hebben heb ik in de avond als ze slapen echt een heel druk hoofd en heb ik ontspanning nodig.
coolpack2 schreef op 11-01-2025 om 09:21:
[..]
Dat is wel iets om naar te kijken met de therapeut, denk ik, want het heeft te maken met je wantrouwen naar andere mensen. Je beeld van dreigen en uitdagen is vertroebeld. Het is niet normaal als je daarop rekent in contacten of als dat de basis vormt van je contacten. Maar als er veel gedronken werd vroeger, kan dreiging/uitdagen normaal lijken. Provoceren was het eerste wat mijn ouder met een alcoholprobleem ging doen en niet alleen een nare dronk is dreigend, maar ook het continu op je tenen moeten lopen en alert zijn op het gedrag; is het nog "gezellig" of slaat het al om? Etc.
Ja ik herken wat je zegt, dat was bij mijn ouders vroeger ook zo. Ik wil het zelf anders doen en ik doe het ook anders voor mijn jongens. Maar ik heb misschien wel teveel wantrouwen ja daar wil ik ook aan werken ga het weer proberen in de therapie.
coolpack2 schreef op 11-01-2025 om 09:25:
Veel plezier in de dierentuin! Wees voorzichtig dat je jezelf niet overvraagt: daar de hele dag blijven lijkt me nogal pittig voor je. Misschien hebben je kinderen het besef van tijd nog niet zo en zijn ze na een paar uur al wel klaar, maar ik zou je adviseren realistisch te zijn, ook naar jezelf.
Dank je. Ja het was ook leuk maar ook teveel. Aan het einde kregen ze ruzie en dat geeft mij ook weer stress. Maar ik heb het opgelost met mc donalds daar werden ze weer blij van dus het is een leuke dag geweest.
Evaluna schreef op 11-01-2025 om 09:39:
Veel plezier vandaag! En onthou dat je de lat laag legt. Als je er bent is het al heel wat. Als je wat dieren hebt gezien helemaal prima, maar als de kinderen zielsgelukkig in het speelgedeelte zijn, laat ze lekker.
En als ze vervelend/ vermoeiend zijn dan ga je op tijd weer naar huis.
Alleen je voornemen om te gaan is al geweldig!
Dank je. Het was een leuke dag voor de jongens maar ik denk dat je gelijk had dat ik beter vroeger naar huis was gegaan.
