Ouderschap in LAT-relatie
Hoi!
Ik ben opzoek naar advies van ouders die hopelijk in hetzelfde schuitje zitten. Mijn man en ik hebben namelijk een kinderwens, maar door mijn baan met een specifiek opleidingstraject woon ik (tijdelijk) een provincie verderop. De situatie is gelukkig tijdelijk maar wel naar verwachting 3-5 jaar… en ik ben begin 30 + heb fertiliteitsproblemen dus niet de eeuwige tijd om voor kinderen te gaan. Mijn man woont in het “grote huis” met onze beide ouders om de hoek dus naar alle verwachting, als er een kind komt, zal er veel van de zorg op zijn schouders komen op de dagen dat ik niet naar huis kan en zou ik mijn kind dus moeten missen… zijn er mensen die iets vergelijkbaars hebben/meegemaakt hebben of iemand kennen die dit heeft gedaan met tips?
Opleiding is helaas niet uit te stellen tot eventuele kinderen wat ouder zijn en mijn man heeft een volle carrière opgebouwd + woont in ons koophuis wat momenteel ook niet makkelijk is om aan te komen…. En de opleiding zit ook niet dichter bij
Annaniem2023 schreef op 17-02-2025 om 15:12:
Jazeker zal dat moeilijk zijn, maar bij gescheiden ouders gebeurt dit ook en afgaand op Ouders Online is bijna iedereen gescheiden, dus het komt veel voor.
Ga maar eens kijken hoeveel het aanraden.
En wat in het belang van het kind is. Want dat zie ik ook niet in elke reactie voorop staan.
Als de moeder overlijdt tijdens of na de geboorte voedt de man het kind ook alleen op en die kinderen worden ook groot.
ja, als dat je enige criterium is kan je er wel voor gaan.
Diezijnvanmij schreef op 17-02-2025 om 16:36:
[..]
Ga maar eens kijken hoeveel het aanraden.
En wat in het belang van het kind is. Want dat zie ik ook niet in elke reactie voorop staan.
Dat "belang van het kind" brengt meestal niet zo bar veel in dit soort discussies, de ideeën over wat het belang van het kind is, lopen nogal uiteen.
Diezijnvanmij schreef op 17-02-2025 om 17:36:
ja, als dat je enige criterium is kan je er wel voor gaan.
Dat was wel een criterium van mij. Kan ik het kind alleen grootbrengen, kan mijn partner het kind alleen grootbrengen?
Antwoord was ja.
Even tegenhanger tegen de: kleine kinderen en daar wil je héél graag bij zijn enzo:
Ik ken nogal wat ouders die het juist pas met wat oudere kinderen goed deden (m/v). Ikzelf vond de kleine kindertijd ook veel makkelijk te organiseren. Kinderdagverblijf en oma/opa en klaar. Basisschool moet je opeens basisschool met opvang organiseren (die is met studiedagen en vakanties niet standaard nl, dat moet je organiseren), net als lullige dingen als ‘morgen een jampotje mee’, aanloophulp met presentaties, speelafspraken die op opvangdagen lopen etc etc. En dan heb je een moment in het leven van je kind dat het niet meer naar de opvang gaat, maar elke dag alleen thuis is ook weer zo wat, laat staan de hele dag met wederom vakanties en studiedagen.
Echt: een kind tot 5 jaar is vele malen makkelijker te organiseren (en ja, ik had een niet slapend kind enzo).
Mevrouw75 schreef op 18-02-2025 om 10:00:
[..]
Dat was wel een criterium van mij. Kan ik het kind alleen grootbrengen, kan mijn partner het kind alleen grootbrengen?
Antwoord was ja.
Maar je denkt er hopelijk ook over na of je in staat bent om voldoende aandacht te geven, het tot een fijn volwassen mens groot te brengen, een (zover als dat mogelijk is) gelukkige jeugd te geven.
Als ik het in m'n eentje had moeten doen (of met een partner die 3-4 dagen per week van huis is), was ik nooit voor kinderen gegaan.
Diezijnvanmij schreef op 18-02-2025 om 11:41:
[..]
Maar je denkt er hopelijk ook over na of je in staat bent om voldoende aandacht te geven, het tot een fijn volwassen mens groot te brengen, een (zover als dat mogelijk is) gelukkige jeugd te geven.
Als ik het in m'n eentje had moeten doen (of met een partner die 3-4 dagen per week van huis is), was ik nooit voor kinderen gegaan.
jij niet, maar veel anderen wel.
Wij hebben het gesprek ook gehad vanwege de medische toestand van mijn inmiddels ex. En ja, als hij vroeg zou overlijden dan kon ik het ook aan om een kind op te voeden. Dus we zijn er voor gegaan.
Diezijnvanmij schreef op 18-02-2025 om 11:41:
[..]
Maar je denkt er hopelijk ook over na of je in staat bent om voldoende aandacht te geven, het tot een fijn volwassen mens groot te brengen, een (zover als dat mogelijk is) gelukkige jeugd te geven.
Als ik het in m'n eentje had moeten doen (of met een partner die 3-4 dagen per week van huis is), was ik nooit voor kinderen gegaan.
Ik wel. En mijn partner andersom ook.
In je eentje door omstandigheden kan altijd gebeuren.
Nomade schreef op 18-02-2025 om 12:59:
[..]
Ik wel. En mijn partner andersom ook.
In je eentje door omstandigheden kan altijd gebeuren.
Tuurlijk 
maar dat betekent niet dat je er bewust voor hoeft te kiezen. Ik wil maar zeggen dat niet iedereen die keuze zou maken. Natuurlijk zijn er mensen die het wel zouden doen. Maar ik ben heus de enige niet. Daar mag in deze situatie door man ook best over nagedacht worden.
Diezijnvanmij schreef op 18-02-2025 om 11:41:
[..]
Maar je denkt er hopelijk ook over na of je in staat bent om voldoende aandacht te geven, het tot een fijn volwassen mens groot te brengen, een (zover als dat mogelijk is) gelukkige jeugd te geven.
Als ik het in m'n eentje had moeten doen (of met een partner die 3-4 dagen per week van huis is), was ik nooit voor kinderen gegaan.
Als je dat van jezelf weet is dat een prima keuze. Anderen maken weer weloverwogen een andere keuze; ook prima!
Diezijnvanmij schreef op 18-02-2025 om 13:01:
[..]
Tuurlijk
O, ik zat in een traject om alleenstaande moeder te worden toen ik partner leerde kennen. Dus ik denk echt dat ik een open blik heb en (bijna) overal voor open sta.
Mijn man en de gemiddelde man om mij heen (van stukadoor tot accountant) zorgen voor hun kind en ik ken maar 1 man van mijn leeftijd die het niet doet.
Het is denk ik maar net met wie je omgaat en wie je familie is denk ik
Diezijnvanmij schreef op 18-02-2025 om 11:41:
[..]
Maar je denkt er hopelijk ook over na of je in staat bent om voldoende aandacht te geven, het tot een fijn volwassen mens groot te brengen, een (zover als dat mogelijk is) gelukkige jeugd te geven.
Als ik het in m'n eentje had moeten doen (of met een partner die 3-4 dagen per week van huis is), was ik nooit voor kinderen gegaan.
Dat hoort bij die afweging. Ik zie niet zozeer hoe je die twee uit elkaar kunt trekken eigenlijk.
Mevrouw75 schreef op 18-02-2025 om 17:44:
[..]
Dat hoort bij die afweging. Ik zie niet zozeer hoe je die twee uit elkaar kunt trekken eigenlijk.
Ach, ik denk dat je zo’n afweging ook niet 100% bewust van tevoren kunt maken, want niemand kan immers inschatten wat het is om een kind te hebben.
Niet voor niks dat er ook genoeg ouders zijn die, als ze het wél van tevoren hadden geweten, niet opnieuw voor ouderschap zouden kiezen. Alleen lijkt het nog steeds not-done te zijn dit hardop uit te spreken.
lichtelijk overweldigd door de grote hoeveelheid reacties 🙈 waarvoor veel dank!
maar antwoord op veel voorkomende vragen
- de opleiding kan niet “op pauze” maar uiteraard is regulier verlof wel mogelijk
- het is zo’n 2 uur rijden naar de locatie waar m’n opleiding zit, daarbij is het een opleidingstraject tijdens werk en gaat t om lange dagen en onregelmatige diensten dus vandaar dat ik niet elke dag op en neer kan
- het gaat dus om 3-4 dagen in de week maar door onregelmatig dienstrooster dus niet perse om 3-4 dagen aaneengesloten, vorige week zat ik bijvoorbeeld 4 dagen (en 3 nachten) aaneengesloten op locatie, deze week 4 dagen om en om dus slaap ik alle nachten thuis
- mijn man staat volledig achter mijn opleiding en heeft denk ik misschien nog wel een grotere kinderwens dan ik en ziet het ook zitten om er enkele nachten in de week alleen voor te staan ook al weet hij dat dat niet alleen maar over roosjes zal gaan
veel mensen die zeggen “dat zou ik nooit kunnen”, ik respecteer jullie reactie maar dit is ongeveer de reactie die ik al m’n hele leven krijg op mn werk en neven activiteiten. Vandaar dat ik ook zoals genoemd meer op zoek ben naar mensen die in een vergelijkbaar schuitje hebben gezeten voor advies.
