Ex draagt minder bij

MevrouwKrul schreef op 29-04-2022 om 15:24:

Pfff, ik ben zo moe van al dit gedoe. Zijn pesterijen kosten me echt zo veel energie. Mijn hoofd is nooit eens leeg. Ik ben serieus in staat om maar gewoon bij alle leveranciers het rekeningnummer vanwaar ze afschrijven om te zetten in zijn rekeningnummer, en dan gewoon de helft aan hem over te maken. Dan ben ik van het gedoe af en betalen we ieder de helft.

Dat zou ik maar niet doen. Voor hetzelfde geld laat hij het erop aankomen of zegt hij op. En als dat diensten zijn die je kan opzeggen, kun je dat ook zelf doen. Ik zou liever zelf controle houden over basale zaken als huur, energie, autoverzekering of -wegenbelasting. Als het in de soep loopt, ben je zelf de sjaak. En met een beetje pech vertrekt hij met de noorderzon.

Kun je voor nu een plan B op de achtergrond klaarzetten: meer werken of toch je ouders om hulp vragen? Het is een eindige situatie. Dat is het voordeel ervan. Je kan vrij goed uitrekenen hoeveel je tekort komt in het worst case scenario, toch? Probeer het dan ‘voor te financieren’. En het dan alsnog via de rechter regelen. Maar dan wel het liefst nadat hij vertrokken is! Nogmaals: overleg met je advocaat.

Ik snap dat het grote druk op jou legt! Hou vol en zorg goed voor jezelf. Het wordt echt gemakkelijker als hij weg is. Dit is gewoon een hele taaie tijd. 

"Maar ik moet straks ook spullen aanschaffen en ik heb door dit gedoe letterlijk 0 euro aan buffer, en hij inmiddels honderden euro's."

Eigenlijk hebben jullie op dit ogenblik dus beide geen reserves. Als je partner 31 Augustus het huis verlaat hoeveel zou je dan van hem moeten ontvangen? Wat Tsjor ook zegt, is het al deze ruzie en zorgen waard? 
Ik begrijp dat je geen geldboom hebt en dat het erg oneerlijk voelt. Maar is het niet beter om met iemand in je omgeving te praten? Je zorgen uitspreken en misschien hulp krijgen? Budgethulp van de gemeente, familie, vrienden? 
Je tijd uitzitten tot Augustus en je eigen financiën op orde krijgen?

MevrouwKrul schreef op 29-04-2022 om 19:38:

[..]

Maar inmiddels weet ik hoe ik uit de strijd blijf maar me toch geen zorgen hoef te maken om zijn deel. Los van het geld dat ik hem nog zou moeten terugbetalen, krijgen we ook nog de inkomensafhankelijke combinatiekorting van de Belastingdienst terug. Die verdelen we maar komt op mijn rekeningnummer binnen. Dus als hij zich zo op blijft stellen, en ik word daar financieel door gedupeerd, dan kan ik daar compensatie vandaan halen.

Mooi! Dat is een hele geruststelling! Dan hoef je het ook wat minder hard te spelen. Het lost zich toch op. Het lijkt me heel reeel om die gezamenlijke kosten daarmee te verrekenen. Dat is dus een probleem minder. Scheiden levert toch al meer dan genoeg problemen op. 

MevrouwKrul schreef op 29-04-2022 om 13:04:

Nou, ik heb een plan. Ik wacht even af wat mijn advocaat zegt. En als het klopt dat ik tot een jaar na dato mag terugvorderen, maak ik een berekening van wat ik de afgelopen twaalf maanden teveel heb betaald. Vervolgens geef ik hem de keuze: of hij betaald alsnog het tekort van de afgelopen drie maanden en vanaf nu de helft van de vaste lasten. Óf ik eis via de rechter al het teveel betaalde van de laatste 12 maanden terug plus de helft van de vaste lasten tot eind augustus. Dan is het geheel aan hem of hij er echt slecht vanaf wil komen, of beperkt.

Maar dan moet je nog die laatste maanden overbruggen. Wat kun je nu doen om de financiële problemen aan te pakken? Straks zit je in hetzelfde schuitje, tenzij je je eigen gaten wil oplossen met zijn alimentatie.

Tsjor

Mevrouw Krul, ik adviseer je wel om de deadline van 1 jaar in de gaten te houden en dus toch voor die datum wel hetgeen te vorderen waar je recht op hebt. Zou ik even aan je advocaat vragen met de zinsneden uit je huwelijkse voorwaarden.
Omdat je anders het recht verliest op dat geld. En dat is misschien niet wat je wilt.
Hangt er ook vanaf wanneer je dat dan moet gaan 'vorderen' en om hoeveel geld het (per maand) gaat.
Ik neem aan dat een mail richting hem dat je nog recht hebt op X euro, eventueel met een berekening erbij, voldoende is.
Je hoeft er behalve dat mailtje dan verder nu niet achterheen te gaan, omdat je het dan later kunt verrekenen met de combinatiekorting. Dat is fijn.
En zouden je ouders je eventueel iets kunnen voorschieten? Dat is wel een schuld maar als dat net even adem geeft? Rente is nul, dus je krijgt er sowieso geen rentekosten van bij je ouders, toch?
Een klein voorschotje van je ouders kan je dan straks met alle toeslagen toch wel in relatief korte tijd weer in etappes terugbetalen? Oh, ik lees al dat je je daar gelukkig wat minder zorgen om maakt.

ik zou het makkelijker doen. Zodra ex terug komt even weekje laten bekomen en dan de berekening laten zien. Dit zijn gezamelijke kosten, dit is de verdeelsleutel en dit is bij elkaar geteld wat jij hebt betaald en wat ik heb betaald en dan dat je de lening bij wat hij heeft betaald en dan stel je voor om tussendoor te vereffenen en bereken je zijn maandelijkse en jouw maandelijkse bijdrage opnieuw tot en met augustus en je stelt voor dat samen op de gezamelijke rekening te storten. 

Vervolgens maak je dus afspraken over hoe jjullie de verhuizing gaan betalen. Loopt hij alle materialen en nieuwe spullen voor zijn huis zelf en levert hij de bonnen in zodat jij met jouw verdeelsleutel jouw aandeel aan hem gaat betalen of neemt hij de helft van de spullen mee en declareert hij (volgens verdeelsleutel) alleen de kosten van behang/verf/vloerbedekking en dergelijken. Het is wel fijn dat de combinatiekorting en vakantiegeld in de komende maand uitgekeerd worden. 

Ik zou eerst even met de advocaat overleggen wat naar haar ervaring een handige manier is om dit aan te pakken. 

nou ja hij heeft ook meebetaald aan het tapijt en behang en verf wat achterblijft dus lijkt me redelijk als je aan hem daar een bijdrage voor betaald. En een wasmachine, bank en bed sleep je niet zomaar mee dus lijkt me handig dat dat blijft staan toch? Anders kost het ook weer de huur van een verhuisbus.

Ik kom je enkel even een hart onder de riem steken MevrouwKrul, ik word al moe als ik jouw strijd lees, laat staan hoe vermoeiend dit voor jou is!