Ex heeft nieuwe partner

Ondertussen 2,5 jaar uit elkaar en via een bemiddelaar ook gescheiden sinds voor de zomer. 
Mijn ex en ik hebben twee meisjes van 6 & bijna 9 jaar oud. Omdat ons huis, die we samen gebouwd hebben, in zijn geboortedorp ligt en quasi zijn hele familie daar woont, ben ik akkoord gegaan dat hij me mocht uitkopen. Ik heb een huurappartementje gezocht, 10 min van hen vandaag zodat de kinderen naar dezelfde school kunnen blijven gaan. 

Onze regeling is week om week en ookal waren we als partners zeer onstabiel, onze co ouderschap ging zeer vlot. Zelfs toen ik een nieuwe vriend kreeg, bleven we respectvol als ouders met elkaar werken. Ik heb mijn vriend voorgesteld aan de kinderen meer dan een jaar nadat ik hem leerde kennen en hij ziet ze om de week in het weekend. (Hij woont zelf 1,5 uur van ons vandaan en heeft een andere regeling met zijn twee kinderen die ik tot op heden ook nog niet ontmoet heb).

3 maanden geleden vertelde mijn ex dat hij iemand van vroeger opnieuw heeft leren kennen en dat het een relatie is. Ik heb hem gevraagd om rustig aan te doen voordat hij de kinderen er bij betrekt. Na twee weken heeft hij ze aan hen voorgesteld, en woonde ze praktisch samen. Zij is een paar jaar jonger en heeft geen kinderen en zag me vanaf het begin als een bedreiging. 
Dit weet ik omdat ze de eerste week dat ze de kinderen had, ze 'I love you' briefjes in hun brooddozen stopte. Ik probeerde me vooral te focussen op het feit dat mijn kinderen nu een extra persoon in hun leven heeft die om hun geeft.

Tot op heden heb ik ze nog niet gezien, hij heeft mijn vriend ook nooit ontmoet omdat onze levens redelijk los staan van elkaar. En dat is prima. Maar sinds zij met hem is, verandert er steeds meer ten nadele van onze samenwerking. Ik had echt gehoopt dat ze een positieve invloed zou hebben en hij zich niet meer alleen zou voelen, maar ze heeft zich vooral gefocust op het elimineren van mij in hun leven in plaats van een leven met hen op te bouwen.

Helaas gaat het van kwaad na erger. Al onze afspraken die mijn ex en ik ter goeder trouw mondeling geregeld hadden, heeft ze van de baan geveegd. Hij mag me niet meer contacteren tenzij op vrijdag voor dringende zaken. Ik ben de katten moeten gaan ophalen want ze is allergisch en anders bracht ze ze naar het asiel. Onze hond, die ik in samenspraak met mijn ex, mee nam naar weekendjes ardennen 2 x per jaar, mag niet meer mee. In tegendeel, als ik de kinderen kom afzetten, wilt ze dat de hond binnen blijft zodat ik geen gedag kan zeggen.

Het breekt mijn hart dat al onze afspraken op het laatste moment veranderen. Als ik mijn ex alleen spreek, gaat het prima tussen ons maar dan een paar dagen later stuurt hij een bericht (op vrijdag uiteraard) dat hij nagedacht heeft en dat het toch niet ok is dat we de verjaardagen van de kinderen samen organiseren. Ookal hebben we dit zo vastgelegd bij de bemiddelaar een paar maanden geleden. 

Ik ben me erg bewust van haar positie en kan me helemaal inbeelden dat als je geen kinderen hebt, je niet altijd begrijpt dat deze communicatie en samenwerking niets te maken heeft met liefde voor elkaar maar met de liefde voor onze kinderen.

Maar vandaag toen ik onze dochter naar hem bracht door een onverwachte oogarts afspraak, had hij ze aan de telefoon en ze stond op luidspreker. Ze hoorde dat de hond me kwam begroeten en ik was zo blij, dus ze beval mijn ex de hond binnen te halen. Vervolgens hoort ze me zeggen tegen mijn dochter dat ik van haar hou en ze zegt 'Nen echte Hollander' (ze is een Vlaamse aangezien we naar Belgie zijn verhuisd). Ik keek mijn ex vol afschuw aan en zijn ogen zeiden sorry maar hij zei niets. Achteraf toen ie ophing zei hij dat ze me haat maar dat ze dat normaal nooit uitspreekt waar de kinderen bij zijn en dat ze niet wist dat ze op luidspreeker stond. 

Het breekt mijn hart te weten dat dit de invloed is waar mijn ex mijn kinderen aan bloot stelt. En ik weet niet hoe ik dit moet aanpakken. Ik ben van mening dat zwart spreken enkel averechts werkt dus ik heb me nooit uitgesproken over wat er bij hen gebeurt. In tegendeel, als de kinderen me ongerust melden dat zijn vriendin huilt bij hen en hen (emotioneel manipuleert) meedeelt dat zij haar niet leuk zouden vinden, geef ik ze enkel mee dat mensen moeten leren houden van zichzelf en dat zij daar niet veel aan kunnen doen buiten een dikke knuffel geven.

Ik heb haar nog nooit gezien, nooit iets tegen gezegd en dit is hetgeen ik van haar weet nu.
Hoe moet ik nu hopen en geloven dat mijn kinderen in een goede omgeving opgroeien waarin we elkaar ondersteunen en supporten.