openheid na zoveel jaar?

Een bom

AMLvb: 'Verder ben ik gewoon verrast door hoe mijn verhaal over komt op sommige. Ik ervaar het zelf heel anders, minder zwaar ofzo.' Dat kan je eigen gevoel wel zijn, maar ondertussen heb je wel een bom in handen, waarmee je heel wat mensen behoorlijk kunt ontregelen, namelijk daar waar je vindt, dat vader nu openheid zou moeten gaan geven aan zijn vriendin en familie over het bestaan van je kind. De motieven daarvoor zijn niet zuiver, gezien het tijdstip waarop je dat zou willen. Het heeft in feite niets te maken met het belang van je kind, want het kan zomaar zijn, dat je kind nergens iets positiefs of negatiefs ervan merkt als in die andere families de bom is ontploft. Juridisch gezien heb je je rechten op dat gebied niet verzilverd en is de tijd voorbij. Emotionele rechten zijn betwistbaar, hoe mooi ze ook geformuleerd kunnen worden. Je ervaring kan dus wel relatief licht zijn, maar wat je kunt aanrichten is behoorlijk zwaar.
Je enige rechtvaardiging zou kunnen zijn dat je het toen en nu niet eens bent met zijn opstelling, dat hij geen vader wilde worden van jullie kind. Maar dan zou je de gesprekken van toen in feite over moeten doen, waarbij één uitkomst al onmogelijk is, namelijk dat er dan geen kind komt. Met het geboren laten worden van je kind heb je in feite ook zijn opstelling geaccepteerd. Anders heb je een kind gekregen dat je theoretisch en nu praktisch als pressiemiddel wil gaan gebruiken, namelijk om vader alsnog tot een andere opstelling te dwingen.
Het is dus niet zo licht als je denkt.

Tsjor

tja Tjor

Dan wordt er wel heel licht over abortus gedacht.
Hij wil niet dus er komt niet en nu komt het er wel maar hoeft hij niet.
Dát had hij moeten bedenken voor hij de liefde bedreef.
En dat heeft hij zelfs NU bij een volgende relatie nog steeds niet onder de knie, maar verwerkt wel een kind.

Misschien kunnen mensen zich iets beter beschermen, dubbel beschermen bijvoorbeeld of sterilisatie als je echt nooit kinderen wilt, dan heb je al een hoop leed voorkomen.

Ik snap best dat TS zich druk maakt over de toekomst. Van het juridische deel heb ik geen kaas gegeten, maar hoop dat deze man, wanneer hij zich tot het nieuwe kind wendt, ook eens tot het eerste kind zal wenden.

Carla

Ik denk niet licht over een abortus, absoluut niet. Maar ik denk wel heel zwaar over een kind krijgen. Dat is een hele beslissing, zeker als de omstandigheden niet optimaal zijn. De afweging tussen een foutje in de liefde bedrijven en het leven van een kind valt voor mij iets anders uit dan voor jou. Een 'ongelukje' kun je herstellen, het leven van een kind kun je niet terugdraaien.

Tsjor

Problemen voor de toekomst

zijn veroorzaakt door problemen uit het verleden. Carla, je schrijft: 'Ik snap best dat TS zich druk maakt over de toekomst. Van het juridische deel heb ik geen kaas gegeten, maar hoop dat deze man, wanneer hij zich tot het nieuwe kind wendt, ook eens tot het eerste kind zal wenden.' Daarmee leg je de verantwoordelijkheid om eventuele problemen in de toekomst op te lossen bij de vader en doe je precies waar Mirjam zo tegen tekeer gaat: je haalt de verantwoordelijkheid voor die problemen weg bij de moeder. Terwijl zij alleszins deel is van het verleden en een zelfstandige verantwoordelijkheid heeft in deze. Geen afhankelijke verantwoordelijkheid, tenminste niet meer dan dat verantwoordelijkheid altijd afhankelijk is gegeven de situatie. Maar je kunt je niet gaan verschuilen door iemand anders verantwoordelijk te maken voor de situatie.

Tsjor

Rotmoeder

Laat ik er nog maar een confronterend schepje bovenop doen. Is dat een vrouwending, dat geverschuil? Is het sexy om afhankelijk te doen? Of gezellig?

Ik zie hier een verhaal van een kind met een moeder en een vader die de belangen van dat kind uitstellen (dat zoekt ie later zelf maar uit) terwijl ze ondertussen al een kastje en een muur plaatsen om dat kind tegen die tijd heen en weer te kunnen sturen.

Moeder heeft het kind gehouden, maar wil de verantwoordelijkheid die erbij hoort niet.

Dat is een rotmoeder.

Gedane zaken nemen geen keer

Je kunt je daarover druk blijven maken, Mirjam, maar het is nu te laat, het kind is 6. Misschien moet er iemand extra bijkomen op de burgerlijke stand van een gemeente die bij aangiftes goed kijkt hoe de juridische constructie van vaderschap en moederschap is geregeld en voorlichting geeft over de mogelijke gevolgen van die constructie voor de toekomst. Er komen nog heel ingewikkelde situaties aan, dus op dat gebied ligt nog een heel terrein open.

Tsjor

Emotionele betrokkenheid

Emotionele betrokkenheid kan je niet eisen. Je had wel de juridische betrokkenheid kunnen eisen in die periode. In veel opzichten was dat waarschijnlijk een betere keuze geweest. Dan had je het emotionele aspect kunnen laten liggen maar had je voor je zoon wel duidelijkheid verschaft. Dat kan nu waarschijnlijk niet meer. Je kan natuurlijk wel met de vader in overleg over erkenning. Misschien is hij daartoe wel bereid?
Wat hij vervolgens wel of niet tegen zijn vriendin vertelt is zijn zaak.
Je kan er natuurlijk voor kiezen om haar alles te vertellen. Ik zou dat zelf niet doen omdat ik denk dat je er niks mee opschiet. Je man gaat daarna niet opeens een liefhebbende vader zijn voor jouw zoon. Hij zal waarschijnlijk boos zijn en dan is de deur nog verder op slot.
Ik zou proberen die erkenning te regelen maar als dat niet lukt zou ik het laten rusten. Hoe moeilijk dat ook is In elk geval tot je zoon ouder is en zijn eigen wensen op dit gebied beter vorm kan geven.

Dat je niet voor abortus hebt gekozen snap ik heel goed. Dat zou voor mij ook geen optie zijn. Abortus is nu eenmaal niet voor iedereen een echte keuze. Het leven begint niet opeens halverwege een zwangerschap, het kind is er al, het leven is al begonnen en de keuze is al gemaakt door de zwangerschap.

hè?

ik krijg echt het idee dat je niet leest? "Dat ik niet naar de rechter ben gestapt is juist omdat ik zelf de verantwoording voor mijn keuze wilde dragen en niet mijn handje op wilde houden" >> daar gaat dit juridische gedeelte niet over, over geld (tenminste: voor jou hoeft het daar niet over te gaan). Het gaat over erkenning/vastleggen vaderschap. Die kans heb je laten schieten, kennelijk uit overwegingen die je niet gecontroleerd hebt toen.

"Dus het enige dat ik dan heb is dat er officieel op papier staat dat mijn zoon een vader heeft die hem niet wil.. " Maar zie je dan niet dat je hier twee dingen op 1 hoop gooit? Net zoals in het eerste stukje hierboven draai je rondjes met veronderstellingen die gewoon niet kloppen en je hebt nooit aanleiding gehad om nu eens echt uit te zoeken hoe het werkt en wat je op welke manier kan bereiken. Wees nou eens zakelijk en laat alle emoties achterwege.

gr Angela

ps tenzij het klopt wat her en der gesuggereerd wordt, dat je eigenlijk helemaal niet op zoek bent naar het goed regelen voor je zoon, maar je alleen afgewezen voelt en daar iets mee wil doen?

Snap je het?

#98 Niet te laat.
Zij kan hem vragen schriftelijk te verklaren dat hij vader is. In het belang van zijn zoon. Voor in het plakboek van zoon. Als hij dat niet wil kan zij haar zoon begeleiden in de procedure voor vaststelling vaderschap. Dat is dezelfde die zij had kunnen doorlopen, maar nu uit naarm van haar kind.
Alles wat je nu doet bespaar je het kind. (Mama, wie is mijn papa? Nou keesje, dat moet je maar eens aan Spoorloos gaan vragen. )

#103 Inderdaad, zorg dat het zakelijke deel op orde is. Zorg dat vast ligt wie de vader van je zoon is. Voor je zoon. Voor niemand anders. Een dood papier dat in de kast kan liggen en tevoorschijn kan komen als het nodig is of als je zoon het wil.

Tsjor

"maar hoop dat deze man, wanneer hij zich tot het nieuwe kind wendt, ook eens tot het eerste kind zal wenden.' Daarmee leg je de verantwoordelijkheid om eventuele problemen in de toekomst op te lossen bij de vader en doe je precies waar Mirjam zo tegen tekeer gaat: je haalt de verantwoordelijkheid voor die problemen weg bij de moeder."

Ik meen dat moeder al haar verantwoordelijkheid heeft genomen door een kind te krijgen dat niet gewenst was. Ze heeft het opgevoed en het geheim in opdracht van de verwekker nota bene op zijn verzoek bewaard. Ik denk dat de zaaddonor eens mag opgroeien en zelf verantwoordelijk worden voor hetgeen hij in zijn onverantwoordelijkheid heeft gedaan. En nog eens.
Een kind "maak" je met zn tweeen. Daarvoor ben je verantwoordelijk met z'n tweeen. Het kind is namelijk zijn probleem, foutje, verantwoording zodra het in de moeder groeide.
Als eentje daarvoor wegloopt en het vervolgens nog eens doet met een andere vrouw terwijl hij in feite nog steeds geen kinderen wil, dan ben je in mijn ogen een grote minkukel met impulsproblemen.

Persoonlijk zou ik met zo'n persoon niet zo veel te maken willen hebben, maar dat zet TS opzij. Zij houdt een neutrale half open relatie tbv haar zoon. Daar werkt meneer aan mee, hij belt haar zelfstandig om te vertellen dat zijn nieuwe vriendin zwanger is. Het contact komt dus van twee kanten; zij zit hem niet achterna.
Ik vind dat TS sieren.

Brief van vader

Waarom vraag je de vader geen brief te schrijven naar je zoon?

Niet gedeeld maar alleen

"Ze heeft het opgevoed en het geheim in opdracht van de verwekker nota bene op zijn verzoek bewaard"
Daarmee is de belangrijkste verantwoordelijkheid verloren gegaan, namelijk die naar het kind. Je kunt besluiten dat kind te krijgen, daarmee moet je besluiten dat dat niet in het geheim kan en dat dat kind recht heeft om te weten wie die vader is. Als je die verantwoordelijkheid niet wilt dragen, dan moet je dat kind niet krijgen.

Je bent alleen verantwoordelijk voor dat kind als de ander het laat af weten. Je kunt niet aankomen met "ik heb mijn partij gedaan, nu is die andere aan de beurt" Dat kind heeft geen boodschap aan dergelijk gesteggel.

Als het al waar is dat vader wegloopt voor verantwoordelijkheid, dan moet moeder ook vader zijn. Net alsof vader is overleden.

Deze moeder wist vooruit dat er geen sprake zou zijn van een gedeeld ouderschap. Dat ze alleen ouder zou zijn. Daar kun je allerlei mening bij formuleren over die vader, maar dat geeft moeder geen excuus.
Ze staat er alleen voor.
Helemaal alleen voor alles.
Zo is het en niet anders.

Dat wist ze wel

Dat wist ze wel en dat doet ze ook, ze handelt alleen (als ik het goed begrijp) in het vooruitzicht wanneer haar zoon vragen zal stellen en het een geheim moet blijven omdat vader dat wil.

En verder mag ze van mij gewoon zeggen dat het wrang is, dat het voor haar wrang voelt, want zo is het ook gewoon en niet anders. Het is jammer dat zulk soort zich voort kan planten en dat ook blijft doen terwijl ze geen nageslacht willen. Neem dan als volwassen man je maatregelen en verantwoording en laat jezelf helpen.

Gewenst

Kinderen hebben het nodig om gewenst te zijn. Hopelijk heeft dit kind in zijn leven, naast een moeder die hem van harte wenst, ook liefhebbende anderen om zich heen.
Ik snap de verwarring wel en ik hoop dat ALMvb iets aan deze discussie gehad heeft en er haar eigen argumenten voor een heldere opstelling uit kan halen. Hopelijk heeft het zaken niet verwarrender gemaakt.
Uiteindelijk gaat het erom dat je je kind het beste gunt dat jij kunt bieden. Een ander kan het niet voor je doen.

@Carla

Wat een geneuzel jouwerzijds. Er hoeft helemaal niks geheim te blijven als moeder dat niet wil. Moeder kan gewoon tegen haar zoon, wanneer die daar naar vraagt, vertellen dat ze zwanger is van die man. Ik ga er van uit dat TO daar zeker van is en dus hoeft ze geen slag om de arm te houden. Ze is helemaal nergens aan gebonden. Het is niet alsof ze de draagmoeder van Michael Jacksons kind is en een geheimhoudingsverklaring heeft getekend in ruil voor een hoop centen.

Verder, TO is destijds zwanger geworden en beweert dat die man de vader is. Hij heeft dat kind nooit willen erkennen. Wellicht had hij daar, voor hem, geode redenen voor. Wellicht is hij niet zo overtuigd van zijn vaderschap (dat hij niet ontkent wil niet zeggen dat hij erkent vader te zijn), wellicht heeft hij het gevoel er in geluist te zijn. Dat weten we niet.

TO komt op mij over alsof ze haar kind gebruikt heeft om continu een lijntje open te houden naar de "vader" continu hopend dat vader ooit nog een rol in het leven van haar kind wil spelen. Misschien meer vanwege haarzelf dan vanwege haar kind. Dat zou dan goed verklaren waarom TO als door een wesp gestoken reageert zodra ze vernam dat "vader" opnieuw vader wordt. Ze ziet haar dromen en haar hoop in duigen vallen. Het belang van haar kind wordt er maar een beetje bij de haren bijgesleept is het gevoel dat ik krijg.

Mark ot

Jij verwart botheid en directheid nog wel eens he? En wat een eigen invulling van hoe moeder zou zijn.

@Carla

Je hebt helemaal gelijk hoor meid!

Een slaapje is geen sloofje

#"Dat wist ze wel en dat doet ze ook, ze handelt alleen (als ik het goed begrijp) in het vooruitzicht wanneer haar zoon vragen zal stellen en het een geheim moet blijven omdat vader dat wil."
Moeder heeft het voor het zeggen in deze situatie en vader heeft niks te willen. Zij kan zichzelf en jij kan haar niet verstoppen achter een vermeende wens van vader. Moeder is 100% zelf verantwoordelijk voor het geheim.

"Het is jammer dat zulk soort zich voort kan planten en dat ook blijft doen terwijl ze geen nageslacht willen. Neem dan als volwassen man je maatregelen en laat jezelf helpen"
Dit is een gotspe.
Alle mannen zijn kwaad en alle vrouwen zijn zielig zeker. Sorry, maar je raaskalt.
Deze vrouw was er zelf bij. Als zij geen kind had gewild van deze man of een man die geen kinderen wil, had ze iet met hem moeten slapen, voorbehoedmiddelen moeten gebruiken, de morning after pil kunnen gebruiken of abortus kunnen plegen. Dat zijn nogal wat opties.

Hij was haar slaapje, misschien maar voor één nacht.
Zij is daarmee niet zijn ondergeschikte die naar zijn pijpen moet dansen.
Zij heeft geen spat verantwoordelijkheid voor die man en kan zich er ook op geen enkele manier achter verschuilen. Zij is 100% verantwoordelijk voor zichzelf én voor haar kind.

Als zoon vragen stelt moet er een onomstotelijk antwoord liggen. Geen misschien, geen 'volgend jaar', geen 'als hij het wil'. Gewoon een antwoord. Dat is ZIJ aan dat kind verschuldigd. Daaraan moet de vader van dit kind meewerken. Is het niet uit zichzelf dan met rechtelijke dwang.
Hij mag kiezen.

yeap

"Dat is ZIJ aan dat kind verschuldigd. Daaraan moet de vader van dit kind meewerken. Is het niet uit zichzelf dan met rechtelijke dwang.
Hij mag kiezen"

Nou, kan hij toch nog iets van verantwoording op zich nemen.

Raaskallen en geneuzel, wat een onnodig haantjesgedrag.

Je bent niet eerlijk

precies op het moment dat je met dit soort teksten komt lijkt het erop alsof je uit bent op wraak.

Ondertussen schuif je weer de verantwoordelijkheid af: Jij hebt een kind op de wereld gezet dat hij niet wilde. Jij had dat kunnen voorkomen. Hij niet.

In je eerste bericht schreef je "Hij wilde geen kind maar ik wilde er wel voor gaan. Deze keuze hebben we van elkaar gerespecteerd."
Daar begint de leugen al. Jij hebt zijn keuze helemaal niet gerespecteerd. Jij hebt dat kind laten komen. Jij hebt doelbewust onbeschermd seks gehad met een man die geen kinderen wilde.
Jij bent de dader van dit vaderloze bestaan.

Jakkes Mirjam

Wat argumenteer je toch weer weergaloos kort door de bocht. En, mind you, onaangenaam.

Wat een aannames ook, de enige aanname waarvan je weet dat die klopt mbt de komst van haar zoon is dat ts besloten heeft haar zwangerschap niet af te breken. Je weet weinig over de totstandkoming van haar zwangerschap.

Aagje

toch wel

"Jij hebt een kind op de wereld gezet dat hij niet wilde. Jij had dat kunnen voorkomen. Hij niet."

Jawel, dat had hij wel.
1. door zichzelf te laten steriliseren als hij geen kinderen op de wereld wil zetten. Dat had zijn eigen beslissing kunnen zijn. Als volwassen man weet je dat wanneer je sex hebt er kans op kinderen is.
2. door geen sex te hebben en/of jezelf extra te beschermen.

t Is een mens met een denkvermogen, geen sperma-automaat waar je een euro ingooit.

"Jij hebt doelbewust onbeschermd seks gehad met een man die geen kinderen wilde"

Zijn nieuwe vriendin krijgt zeker ook de schuld, want die wil er ook voor gaan.

Als deze meneer nu eens gaat nadenken voordat hij in actie komt, voordat hij er straks 8 heeft rondlopen..