Ots dreiging
Ik ben al 9 jaar weg bij mijn ex, nooit getrouwd geweest, wel 3 kinderen gekregen (Ik ben 3 jaar met hem geweest). In de zwangerschap van mijn 3de ben ik bij mijn ex weggegaan. Ik heb nu 8 jaar een vast relatie met mijn huidige partner (en mijn ex accepteert hem nog steeds niet) met wie ik samen woon en de kinderen wonen bij ons. Het contact met mijn ex is altijd waardeloos geweest. Hij heeft de kinderen 1 x in de 2 weken in het weekend en betaald 13 euro per kind allimentatie per maand (door de rechter bepaald omdat hij geen draagkracht heeft door schulden). Dit loopt redelijk, dus daar maak ik verder maar geen punt van. Mijn probleem is meer dat hij zich nooit bemoeid met de opvoeding van de kinderen buiten zijn eigen weekenden om (kan niks bespreken met hem, handeld niet in belang van de kinderen, komt niet opdagen op afspraken, geeft geen toestemming voor hulpverlening voor school e.d. en heeft zelfs nog nooit een schoolrapport van de kinderen bekeken en me oudste zit nu in de brugklas, en zo kan ik nog een heel lijstje afgaan) en nu zelfs alles tegenwerkt. Hij heeft me een tijdje geleden aangegeven bij de politie en bij veilig thuis, omdat ik de kinderen zou mishandelen en verwaarlozen, ik vermoed uit wraak omdat ik commentaar had op de vele vrouwen met wie hij relaties aangaat, omdat hij de kinderen meteen in zijn relaties betrekt en de kinderen belast worden met alle vrouwen die komen en gaan. Deze hele zaak is doorgezet naar de RvK (Raad van Kinderbescherming) en het afgelopen jaar hebben wij (in vrijwillig kader) een gezincoach gehad. Ik heb me met mijn gezin ruim anderhalf jaar opengesteld om te bewijzen dat ze een goede en veilige thuissituatie hebben bij mij. Mijn partner en ik hebben overal aan meegewerkt, hebben diverse trajecten ingezet voor het welzijn van de kinderen, zijn overal geweest om onze inzet te tonen en onze coach zag dat het goed ging, op het contact met mijn ex na. Maar aangezien mijn ex niet meewerkt, geen toestemming verleent, niet meer wilt communiceren met mij (zelfs niet digitaal in een groep) en door blijft hameren op leugens over dat ik niet goed ben voor de kinderen en er toezicht moet komen, zag de coach geen andere optie dan ons op te schalen bij de RvK. Vandaag heb ik het conceptverslag binnen gekregen die naar de rechtbank verstuurd gaat worden voor aanvraag van OTS. Ik ben compleet radeloos nu, ik vecht al zolang voor het welzijn van mijn kinderen en nu worden ze straks weer belast met zorgen die niet voor hun zouden moeten zijn. Ik voel me zo machteloos, vedrietig en boos, het is zo oneerlijk. Weet iemand of er nog een andere weg/kans is waarop dit tot een goed einde kan komen, zonder dat de kinderen hier in belast worden en zonder OTS?
Ps sorry voor het lange verhaal
Dit bedoel ik nou met macht, zeggen dat het aan jou ligt. En als je dan hen nodig hebt dan zeggen dat school dan maar aan hun moet vragen, terwijl ze gewoon op de hoogte zijn. Ik zie het gewoon aan de tekst van ze. Als die ene eerst is genoemd onderaan dan weet ik genoeg. Is degene die 'invliegt waar nodig', maar geen benul heeft. Die ander staat er wel bij maar is vast vakantie aan het vieren.
Even laten voelen wie ze zijn en weer door met niks helpen.
Oh Omnik,zoHERKENBAAR!!!
Gaslighting, heb ik al zo vaak gezegd. En zelfs nu afgelopen maanden dat niet mij overkomt maar deze jeugdbescherming en de professionals... blijft het zinnetje,ja maar het is niet in kinds belang dat we dan vader/de andere ouder dwingen zich aan de afspraak te houden. In dossier lees je wat er door je ex wordt gemaild, bijv dan kom ik kind niet meer terug brengen.
Zelfs als de partij van overdracht vraagt, en als ouder niet daar is voor overdracht? dan kun je dat nummer bellen. Maar ik heb het ze (die partij) dus ook gevraagd voordat ik dit onder ogen kwam en toen was het dus ja is niet goed voor kind stappen te ondernemen.
Bij het hof heeft advocaat gezegd, it takes two to tango
Maar zoals ik ook uit jouw stuk lees, ik als 'gewone' ouder moet alle manco's van de ander ondervangen. Iets wat ik niet kan en niet wil en mij zwaar wordt verweten. Want zoals ik niet geheel wil uitleggen, ligt hier uiteraard een verleden. Dat bedriegen overkomt mij niet meer door te zeggen: daarmee geen direct contact. Maar ik zie hoe leuk vader nu beweert tegen de helpende partij, nee hoor wist je dat niet? het is veranderd hier is de afspraak. Terwijl partij hem weer zegt dat het niet zo is. Het overkomt hen nu en er zijn geen consequenties. Er moet omgang zijn. En om iets superdoms zetten ze, jeugdbescherming, in eens de gehele omgang stop. Wie volgt dat?
Het is een dwaze toestand. Mijn exman, die zelfs openstond voor hulp, dat er niet was, was het er maar geweest, was de psychisch ontspoorde ouder, dwingend en hardhandig in angst en paniek, met onleefbare drama's thuis.
Die situatie in goede banen leiden was al een onmogelijke opgave, komen er een stel nitwits bij die je laatste restje veerkracht nog lopen te ondermijnen.
En domme dingen zeggen als: de kinderen kunnen wel bij vader, want ja, daar was het netter dan bij mij waar echt geleefd werd. Die man deed ik de grootste moeite om de kinderen niet te lang alleen met hem te hoeven laten omdat hij dat niet trok en dan de kinderen ging intimideren om precies te doen wat hem de angst bezweerde: leven volgens stricte regeltjes.
Gelukkig zag de rechter dat ik wel kon wat deze 'deskundigen' niet zagen en niet konden. Maar dat moet je maar treffen.
Bij de scheiding had ik al een keer bakzeil gehaald. De eerste keer zag men dat vader teveel onder druk stond en ging akkoord met mijn frequente maar korte contacten tussen vader en kinderen vooral op praktische doe-momenten en samen met kerk en familie.
De tweede keer, vader ging in beroep, niemand leest zo'n dossier, was ik natuurlijk de ex die dwars lag en vader geen weekendje gunde, dus daar gingen we. Geen kruid tegen gewassen. Echt niet, ik weet het, want je wil ook geen diagnosegedoe en dan de verkeerde die het etiket krijgt want zo gaat het ook nog wel eens.
https://www.youtube.com/watch?v=1RjRICuJQL4&t=3s&ab_channel=7NEWSSpotlight
Deze moeder werd psychisch ziek verklaard door een gestoorde vader en wist naar het buitenland te ontkomen en een ander leven op te bouwen tot ze verklapt werd door buren in Australië. Veel bewondering voor hoewel dat natuurlijk ook fout gaat als de verkeerde ouder de kinderen ontvoert. Echt geen eenvoudig probleem!
kleinejongen schreef op 05-05-2021 om 14:45:
Oh Omnik,zoHERKENBAAR!!!
Gaslighting, heb ik al zo vaak gezegd. En zelfs nu afgelopen maanden dat niet mij overkomt maar deze jeugdbescherming en de professionals... blijft het zinnetje,ja maar het is niet in kinds belang dat we dan vader/de andere ouder dwingen zich aan de afspraak te houden. In dossier lees je wat er door je ex wordt gemaild, bijv dan kom ik kind niet meer terug brengen.
Zelfs als de partij van overdracht vraagt, en als ouder niet daar is voor overdracht? dan kun je dat nummer bellen. Maar ik heb het ze (die partij) dus ook gevraagd voordat ik dit onder ogen kwam en toen was het dus ja is niet goed voor kind stappen te ondernemen.
Bij het hof heeft advocaat gezegd, it takes two to tango
Maar zoals ik ook uit jouw stuk lees, ik als 'gewone' ouder moet alle manco's van de ander ondervangen. Iets wat ik niet kan en niet wil en mij zwaar wordt verweten. Want zoals ik niet geheel wil uitleggen, ligt hier uiteraard een verleden. Dat bedriegen overkomt mij niet meer door te zeggen: daarmee geen direct contact. Maar ik zie hoe leuk vader nu beweert tegen de helpende partij, nee hoor wist je dat niet? het is veranderd hier is de afspraak. Terwijl partij hem weer zegt dat het niet zo is. Het overkomt hen nu en er zijn geen consequenties. Er moet omgang zijn. En om iets superdoms zetten ze, jeugdbescherming, in eens de gehele omgang stop. Wie volgt dat?
Eerlijk gezegd vind het moeilijk om jouw stukjes te begrijpen. Alsof ik steeds middenin een verhaal val waarvan jij lijkt te denken dat ik al een heleboel weet, maar ik weet niks. Ik kan me eerlijk gezegd voorstellen dat dit ook een verwar(ren)de indruk maakt op mensen met wie jij praat dus ik hoop dat dit jouw uitlaatklep is.
Want AnneJ, jij legt natuurlijk een vinger op een zere plek. Als beide ouders elkaar ervan beschuldigen gestoord te zijn: wie is het dan?
Hoe logisch het ook is dat je als 'gezondste ouder' ook overstuur en in de war raakt, je moet in je beeldvorming de rationaliteit en de zelfbeheersing zien vast te houden, de indruk wekken boven het verhaal te staan. Want als je als gezondste ouder (ook) een verwarde, ongecontroleerde indruk gaat maken, is dat een bevestiging dat men het van je moet overnemen. Het is helemaal logisch dat je (heel sterke) emoties hebt als er zoiets aan de hand is in je gezin. Maar het is niet wijs om ze 'puur' te laten zien aan mensen van wie je sterk afhankelijk bent. Ze worden dan al gauw tegen je gebruikt. Zoek mensen in je privé-omgeving bij wie je je verhaal en je gevoelens kwijt kan en ga kalm, zakelijk en vriendelijk-strategisch om met de hulpverleners. Het is niet gezegd dat dat het gewenste resultaat oplevert. Maar sterke emoties en verwarring bij de ander over wat je nou precies bedoelt, zullen je zéker niet helpen.
Dat KJ zich hier even ongelimiteerd uit zegt niets over haar vermogen, zeker met advocaat, om 'composed' over te komen bij instanties en rechter.
@Kleine Jongen, je schreef vandaag om 14:45; ‘Maar zoals ik ook uit jouw stuk lees, ik als 'gewone' ouder moet alle manco's van de ander ondervangen. Iets wat ik niet kan en niet wil en mij zwaar wordt verweten’.
Je bent een echte tijgermoeder, volop scherpte en er bovenop. Maar misschien is dat ook je valkuil. Ik herken het bij mijzelf en de advocaat zei dat ik een paar stappen terug moest doen zodat de ander geen bodem had tot klagen. De advocaat werd mijn spreekbuis en kon zo voor kind meer bereiken dan de ouder zelf. Als je te scherp uit de hoek komt, kan dat de ander gaan irriteren. Probeer er meer diplomatiek in te staan, met als doel einde OTS.
Zelf was ik altijd blij als ik op vrijdagavond met vriendinnen lekker kon lachen en door elkaar heen praten bij een schetterende televisie, The Voice Kids of zoiets, na weer een week in 'het harnas' van de beheerstheid en de redelijkheid en je goed houden tegenover de kinderen en de omgeving en iedereen in check houden. De rust bewaren en de stilte vanwege het autisme van kinderen en exman. Bleeeeh.
Even gewoon zonder nadenken eruit flappen! Heerlijk.
AnneJ schreef op 05-05-2021 om 15:13:
Dat KJ zich hier even ongelimiteerd uit zegt niets over haar vermogen, zeker met advocaat, om 'composed' over te komen bij instanties en rechter.
Natuurlijk, dat klopt als een bus. Ik weet dat niet. En ik heb ook aangegeven dat ik hoop dat dit haar uitlaatklep is. Ik geef alleen een signaal af. Wie de schoen past trekke hem aan. KJ kan zelf beoordelen of ze die schoen moet aantrekken.
O zeker Omnik, en het lijkt me ook juist voor de TS een belangrijk bericht. Wat er ook omgaat in jezelf, denk eraan hoe je overkomt, denk aan je 'image'. Als je dat kunt.
Een oud collega, nu vriendin, vroeg me onlangs hoe dat kon, ze had helemaal niets gemerkt van spanning of gedoe, ik leek een kalme ontspannen regelaar, net als op mijn werk. Nou ja, ik heb in mijn jonge jaren op toneel en theater gezeten, blijkbaar helpt dat ook om te beseffen dat je met een rol te maken hebt die je moet aannemen. En waar je je in moet verdiepen. En controleren hoe dat aankomt.
Dat kan omnik, ik wil niet eindigen met namen en rugnummers zo ben ik niet.
Het verhaal van Lisa was hier ook onbegrijpelijk en toch ondanks de barrière begreep ik er genoeg van. En Anne s reacties en reacties daarop zeiden me ook genoeg. Ik heb me discussie afzijdig gehouden maar zelfs op afstand had ik er gevoelens bij.
Het is logisch dat je emoties van krijgt omdat het om je kind gaat. En zeker als je natuurlijkerwijs je ook wilt verdedigen, vind de juiste reactie maar te vinden. Heb ervaring in beide, rustig blijven en niets bereiken en wel jezelf laten zien en ook niets bereiken. Weet zeker dat ze soms vertwijfeld zijn, ik ook over hun en zeer verbaasd (mooie term ook)
Flanagan zeker ben ik een keer tijger en ik houdt me nog in 😉 sterker nog waar je goed in bent dat ís je valkuil eveneens. Ik heb al veel geleerd en ja heb een uitlaadklep meerdere. Kinderen van mij zijn niet voor niets zo creatief, niet van een vreemde. Maar ik lees graag mee hier, ook vooral met de ongenuanceerde meningen die juist heel belangrijk zijn.
Als je iets niet snapt mag je ook altijd vragen hoor
Mijn omgeving zegt dat ik zo als jurist aan de slag kan. Maar als ik eraan denk waarom doet dat eigenlijk best pijn hoe het zo komt. Zeker wel goed bedoeld van ze
Grappig ik heb laatste jaren ook zoiets gedaan, figureren, doodsangst en stress maar om te zien dat zaken die spannend zijn me lukken en o wat ben ik er trots op!
@Kleine Jongen,
‘Als je iets niet snap mag je het ook altijd vragen.’
Mijn situatie gedurende ernstig oplopend schoolconflict speelde jaren geleden. Ik kan mij heel goed te frustratie herkennen; alsof je je zeggenschap over je kind verliest aan mensen die niet in belang van kind handelen maar in eigen belang. Het is gelukkig klein gebleven, mede omdat ik verkoos mij rustiger te houden, in belang van kind.
Maar ik wens je wel heel veel sterkte in deze zware fase vol leugens en spelletjes, waarin gevoel van kind ondergeschikt is.
PS @Kleine Jongen, leest post van 15:15 niet als kritiek over jou werkwijze. Ik wilde alleen aangeven dat er ook een andere werkwijze bestaat; die van glibberen door de slijk, zonder dat men jou of je kind in de handen krijgt.
Dat over vragen staat vrij was meer voor omnik omdat het warrig was wat ik schreef, en voor een ieder die het niet begrijpt. Dat is denk ik wel waar dat het warrig klinkt maar dat is vanwege herkenbaarheid.
Klinkt ook niet fijn, elk gevoel dat een ander in zijn eigen belang handelt ipv jouw kind. Dat rustiger houden is inderdaad iets wat meerderen hier zeggen. En ik ook inderdaad doe door inderdaad advocaat nu even te laten overnemen. Ik weet dat ze daar ook niet van gediend zijn dus eigenlijk ook een kwaad middel.
De x dat advocaat mee was en ze uitleg gaf dat vertrouwen van haar cliënte (ik dus) in hun gezinsvoogden was gedaald door hun handelen was de enige reactie eigenlijk; en wanneer kun jij er dan weer tussen weg? Zo doorzichtig
En daarna hebben ze vertrouwen wederom geschaad. Je wil juist samenwerken en zij maken het zo onmenselijk steeds.
Zie juist niet als kritiek maar als compliment en bevestiging. Ik ben dus exact weer in die houding beland. Heb ze zelfs geblokkeerd en nu vraagt advocaat om via haar te communiceren en niet te eisen direct met mij omdat het verspilde energie is etc. Glibberen is het wel. Maar dat ze nu school negeren is echt waanzin, het getuigt van weer totaal niet idee hebben wat ze horen te doen. Een bedreiging afwenden voor kind
En dank je wel