Zo veel moeite met ex van m’n partner
Ik ben nieuw hier en wil graag iets van me afschrijven en wellicht wat tips van ervaringsdeskundigen krijgen.
Het is een cliché, maar ik heb ontzettend veel moeite met (of eigenlijk een hekel aan) de ex van m’n partner en moeder van m’n stiefkind.
Ik ben nu 4 jaar samen met mijn man en naast onze (stief)zoon van 7, hebben we samen een dochtertje van 1. De ex van m’n man is ook hertrouwd en heeft een zoontje van 6 maanden.
De Ex heeft nooit veel tijd aan haar zoon besteed. Mijn man is altijd de primary caretaker geweest, zijn zoon staat ook bij ons ingeschreven, en nog steeds is hij degene die de oudergesprekken voert, zij komt gewoon niet opdagen? de tand- en huisartsbezoeken aflegt, haalt en brengt naar sport etc (ook in haar week omdat zij het gewoon niet doet), en cadeaus en kinderfeestjes etc regelt.
In haar week wordt mijn man regelmatig gebeld om z’n zoontje op te halen uit school of van de opvang omdat de Ex de tijd is vergeten of nog op haar werk is. Hij doet dit altijd, zonder morren en zonder een onvertogen woord over z’n ex.
In haar weekenden gaat de 7-jarige vaak uit logeren bij vriendjes of hij zit halve dagen te gamen / tv te kijken omdat zij uitslaapt tot na het middaguur. Hij vindt dat natuurlijk prachtig - dat hij geen schermtijd heeft ziet hij als liefde / verwennerij. Overigens zit haar baby er dan in een wippertje naast…
En bijvoorbeeld afgelopen zomer was hij regelmatig verbrand, omdat z’n moeder geen zin had / vergeten was hem in te smeren.
Nou ja, so far, so good. Maar nu komt het. Ze heeft onlangs, zonder te overleggen, een huis gekocht op 45 min afstand van ons en de school van m’n stiefzoon. Mijn man wil er geen zaak van maken, dus hebben we na veel gesprekken besloten hen in die richting te volgen. Voor mijn stiefzoon is dit best heftig - zeker na afgelopen jaar, waarin hij aan twee kanten ineens een broertje en zusje kreeg, na al die jaren alleen. Hij wil heel graag het schooljaar afmaken op z’n oude school, dus wij blijven iig tot in de zomer in ons huis wonen.
De Ex heeft verder ook nog bedacht dat ze haar huidige woning per december wil gaan verhuren en heeft, weer zonder te overleggen, besloten bij haar schoonouders op 1,5 uur rijden te gaan wonen, want gratis en gratis opvang voor hun baby - in afwachting van de oplevering van hun nieuwe woning in mei. Dit levert namelijk veel extra geld op. Met het idee dat haar man haar zoontje dan elke dag naar school brengt en dat hij stopt met z’n sporten in haar weekenden.
Ik vind het totaal onverantwoord dat een jongetje van 7 jaar elke dag minimaal 3 uur in een auto moet zitten, met als enige reden extra geld en dat maandenlang. Mijn man vindt het ook ridicuul, maar hij zegt dat hij geen invloed op Ex kan uitoefenen (en juridische stappen wil hij niet zetten). Haar eigen man zei dat ze gek is, maar gaat er ook in mee. Iedereen (school, ouders van vriendjes) vindt het belachelijk, maar niemand zegt er iets van en zo kan zij doorgaan met haar egoïstische keuzes.
En wie treedt dan op voor het belang van dat lieve jongetje dat zo loyaal is aan z’n ouders en alles goedpraat (‘mama kon me niet halen, ze is heel druk met werk’, ‘mama is vaak moe’)
Maar tegelijkertijd vraag ik me af wat zijn belang is? Is hij gebaat bij geen reistijd of is
tijd met beide ouders belangrijker (voor wat het waard is)?
En is een stabiele thuissituatie bij z’n vader het beste (ik vind dat hij tijdelijk bij ons moet blijven) of is het erger dat er sprake is ruziënde ouders?
En waarom vind ik haar zo vreselijk? omdat ze haar kind al jaren verwaarloost, omdat ze de Ex is, omdat ze haar oude én nieuwe partner laat opdraven voor de gevolgen van haar keuzes?
En vooral; hoe zorg ik dat ik hier minder fucks om geef? Aangezien ik hier niets aan kan doen… En is het mijn eigen oude zeer als ongezien kind van gescheiden ouders wat ik hier projecteer?
Tips en of suggesties voor wraakacties zijn welkom 
Suikerbroodje schreef op 16-11-2023 om 12:06:
[..]
En nu denk ik: misschien speelt ze het daarom zo, dat mijn man zegt ‘Prima, dan blijft Pietje hier’ en dan heeft zij weer een probleem minder 🙈
Hoe zou dat voor jullie zijn, als Pietje (vooral) bij jullie zou komen wonen? Als dat voor jullie een goede oplossing zou zijn en je denkt dat de ex het wel best zou vinden, ga er dan voor. Tegen Pietje zeg je natuurlijk niet: ‘je moeder wil van je af’ maar ‘het is praktischer als je bij ons woont’. Je gaat dat kind niet opzetten tegen zijn moeder. Maar het zou voor iedereen uiteindelijk beter kunnen uitpakken. Als moeder het nou eenmaal niet opbrengt om kind voorop te zetten en jullie wel, dan kan er veel rust ontstaan als jullie de zorg op je nemen. Ook en juist voor het kind. Ik zou dus heel serieus overwegen om het daarop aan te sturen.
Marianne76 schreef op 16-11-2023 om 13:57:
Het is omgekeerd: wanneer niemand grenzen stelt (dat kun je heel liefdevol en verbindend doen), dan is uiteindelijk iedereen ongelukkig!
Dat verbindend en liefdevol doen, moet ik dan nog onder de knie krijgen. Het was de afgelopen dagen eerder hormonaal en hoekig…
Suikerbroodje schreef op 16-11-2023 om 14:46:
[..]
Dat verbindend en liefdevol doen, moet ik dan nog onder de knie krijgen. Het was de afgelopen dagen eerder hormonaal en hoekig…
Ja, dat krijg je wanneer je het (te) laat doet. Dan ga je je man al dingen kwalijk nemen. Dat zou je voor moeten zijn. Maar doe het nu dan wel. Als jullie eigenlijk tegen jouw zin naar die andere plek verhuizen, dan ga je het hem pas écht kwalijk nemen, en komen er scheuren in jullie huwelijk.
Mija schreef op 16-11-2023 om 14:25:
[..]
Hoe zou dat voor jullie zijn, als Pietje (vooral) bij jullie zou komen wonen? Als dat voor jullie een goede oplossing zou zijn en je denkt dat de ex het wel best zou vinden, ga er dan voor. Tegen Pietje zeg je natuurlijk niet: ‘je moeder wil van je af’ maar ‘het is praktischer als je bij ons woont’. Je gaat dat kind niet opzetten tegen zijn moeder. Maar het zou voor iedereen uiteindelijk beter kunnen uitpakken. Als moeder het nou eenmaal niet opbrengt om kind voorop te zetten en jullie wel, dan kan er veel rust ontstaan als jullie de zorg op je nemen. Ook en juist voor het kind. Ik zou dus heel serieus overwegen om het daarop aan te sturen.
Het zou voor ons natuurlijk meer geregel zijn en de weken met hem zijn drukker dan de weken zonder hem. Maar het is ook heel gezellig met z’n viertjes en we vinden daarin vast een (tijdelijke) weg. En hier in huis wordt nooit kwaadgesproken over de ex (waar hij bij is).
Alleen weet ik dus niet hoe sturend mijn man daarin wil / kan zijn. Wat ik er nu over lees moet hij sowieso toestemming verlenen voor de verhuizing(en) van Pietje en dat gaat hij niet doen. Dus ik ben benieuwd wat er dan gebeurt en wat zij gaat doen. Wat iemand eerder schreef: zij heeft nog nooit enig blijk gegeven van welwillendheid ten aanzien van hun onderlinge relatie. En ik kan me niet voorstellen dat een hogere huuropbrengst voor een rechter voldoende noodzaak voor een verhuizing is 🤪.
Ik zou geloof ik ook aansturen op dat zijn zoontje doordeweeks bij jullie komt wonen en dan in het weekend naar zijn moeder gaat. Je kunt niet op haar rekenen en zo weten jullie waar je aan toe bent. (tenminste, het grootste deel van de tijd) want ook in de weekenden kan ze moeilijk doen natuurlijk.
To wat zijn ex doet heeft niemand (zelfs haar man niet) invloed op. Maar jullie hebben je eigen leven en gezin! Het draait niet meer om zijn kind. Jij bent er nu ook en jullie hebben een baby! Ik begrijp werkelijk niet waarom jullie moeten gaan verhuizen. Jullie hebben nu toch een leven in je eigen woonplaats met werk, vrienden en school? Tenzij al die zaken in de nieuwe woonplaats zijn. Ik zou hier blijven wonen, voorstellen dat zoon door de week bij vader is (want school, sport, vriendjes) met een weekendregeling bij moeder (die lijkt toch niet zo op hem te zitten wachten).
Echt kom eens voor jezelf en je baby op. Heel hard gezegd je stiefzoon heb jij geen zeggenschap over. Maar je man laat dit gebeuren en jij laat dat toe.
En ik denk dat het niet zoveel uit maakt welke strategie je toepast (volgend, niet volgend etc) als je daar maar achter kunt staan.
Waar ik iig mee moet zou (proberen te) stoppen is hopen/ verwachten dat zij gaat veranderen. Dat gaat ze niet en daar is ze waarschijnlijk ook niet toe in staat. Ze is instabiel, impulsief en niet coöperatief. Daar ga je niks aan veranderen, ook niet met een andere strategie.
Je blijven verbazen over haar, daar kun je makkelijk een heel leven mee vullen. Wil je dat?
Sommige mensen zijn nu eenmaal zo.
' En nu denk ik: misschien speelt ze het daarom zo, dat mijn man zegt
‘Prima, dan blijft Pietje hier’ en dan heeft zij weer een probleem
minder'
Ik hoop het dat ze het zo speelt en dat jouw man dit gaat zeggen.
Misschien wordt het tijd om het eenvoudig te houden en tegen je man te zeggen: ik ga nu niet verhuizen. Je hebt net een baby gekregen, verhuizen is altijd hectiek, jullie zijn nog niet aan het kijken waar je dan wel wil gaan wonen, dus het is nog veel te vroeg.
Overigens is de afspraak over overleg etc., in vakantie etc., eigenlijk een niet vol te houden afspraak. Ik snap dat zo'n afspraak gemaakt wordt rond de scheiding, maar je overziet dan nog niet de rest van je leven en dat zijn heel veel jaren.
Tsjor
tsjor schreef op 16-11-2023 om 18:30:
' En nu denk ik: misschien speelt ze het daarom zo, dat mijn man zegt
‘Prima, dan blijft Pietje hier’ en dan heeft zij weer een probleem
minder'
Ik hoop het dat ze het zo speelt en dat jouw man dit gaat zeggen.
Misschien wordt het tijd om het eenvoudig te houden en tegen je man te zeggen: ik ga nu niet verhuizen. Je hebt net een baby gekregen, verhuizen is altijd hectiek, jullie zijn nog niet aan het kijken waar je dan wel wil gaan wonen, dus het is nog veel te vroeg.
Overigens is de afspraak over overleg etc., in vakantie etc., eigenlijk een niet vol te houden afspraak. Ik snap dat zo'n afspraak gemaakt wordt rond de scheiding, maar je overziet dan nog niet de rest van je leven en dat zijn heel veel jaren.
Tsjor
Fijn dat jullie meedenken! Ik ga ook niet verhuizen nu. Wij blijven sowieso dit schooljaar hier. Het punt is ook niet dat ik me gedwongen voel om te verhuizen. Ik wil heel graag met baby naar een groter huis met tuin. Over een jaar. Maar de afspraak die we ongeveer een maand (!) geleden maakten was: beide gezinnen willen groter wonen, laten we dat in overleg en gecoördineerd doen en niet tijdens het schooljaar, want dat is onrustig voor Pietje. En 2 weken laten hebben ze een huis gekocht en nog een week later gaan ze op stel en sprong verhuizen naar schoonouders in Verweggistan en hebben ze hun huis verhuurd. Zo gaat dit. En de communicatie hierover loopt via Pietje die bij ons komt met verhalen over biedingen en makelaars die foto’s komen maken.
Dat het al die jaren in redelijke harmonie is verlopen komt door mijn man die zich altijd heeft geschikt omwille van z’n zoon. En ik vroeg hem vanavond waarom hij niet op z’n strepen gaat staan voor hem en ons. Hij acht het waarschijnlijk dat ze op het loyaliteitsgevoel van Pietje gaat spelen en hem op 30-11 gewoon in de auto naar Verweggistan stopt, ongeacht of er toestemming is, met alle narigheid vandien. Omdat het haar oprecht niet uitmaakt welke impact dat heeft op haar kind. Dus zo simpel als aansturen op of voorstellen om is het helaas niet. Er valt gewoon niet met haar te praten.
Het scenario hierboven is het beste scenario, dus dat hoop ik ook. Maar dat doet wel een begrip op haar redelijkheid en nou ja, wat hierboven staat. Sommige mensen zijn gewoon zo.
Dan ga ik nu m’n stiefzoontje helpen met z’n surprise voor Sinterklaas, dat doet z’n moeder niet, want ‘knutselen is voor kleuters’ 👍
En niemand die er over denkt om veilig thuis even in te lichten ivm een 6 maanden oude baby die blijkbaar alleen thuis gelaten wordt?
Ik denk ook dat het probleem eerder bij je man, en gedeeltelijk ook bij jou zit hier.
Suikerbroodje schreef op 16-11-2023 om 19:35:
[..]
Fijn dat jullie meedenken! Ik ga ook niet verhuizen nu. Wij blijven sowieso dit schooljaar hier. Het punt is ook niet dat ik me gedwongen voel om te verhuizen. Ik wil heel graag met baby naar een groter huis met tuin. Over een jaar. Maar de afspraak die we ongeveer een maand (!) geleden maakten was: beide gezinnen willen groter wonen, laten we dat in overleg en gecoördineerd doen en niet tijdens het schooljaar, want dat is onrustig voor Pietje. En 2 weken laten hebben ze een huis gekocht en nog een week later gaan ze op stel en sprong verhuizen naar schoonouders in Verweggistan en hebben ze hun huis verhuurd. Zo gaat dit. En de communicatie hierover loopt via Pietje die bij ons komt met verhalen over biedingen en makelaars die foto’s komen maken.
Dat het al die jaren in redelijke harmonie is verlopen komt door mijn man die zich altijd heeft geschikt omwille van z’n zoon. En ik vroeg hem vanavond waarom hij niet op z’n strepen gaat staan voor hem en ons. Hij acht het waarschijnlijk dat ze op het loyaliteitsgevoel van Pietje gaat spelen en hem op 30-11 gewoon in de auto naar Verweggistan stopt, ongeacht of er toestemming is, met alle narigheid vandien. Omdat het haar oprecht niet uitmaakt welke impact dat heeft op haar kind. Dus zo simpel als aansturen op of voorstellen om is het helaas niet. Er valt gewoon niet met haar te praten.
Het scenario hierboven is het beste scenario, dus dat hoop ik ook. Maar dat doet wel een begrip op haar redelijkheid en nou ja, wat hierboven staat. Sommige mensen zijn gewoon zo.
Dan ga ik nu m’n stiefzoontje helpen met z’n surprise voor Sinterklaas, dat doet z’n moeder niet, want ‘knutselen is voor kleuters’ 👍
Ok, dat verhuizen is dus wel gewoon in overleg, alleen laat de uitvoering te wensen over en stoor jij je aan haar oplossingen. (Waar jij verder geen last van hoeft te hebben) En stoor je je aan haar invulling van ouderschap.
'Hij acht het waarschijnlijk dat ze op het loyaliteitsgevoel van Pietje
gaat spelen en hem op 30-11 gewoon in de auto naar Verweggistan stopt,
ongeacht of er toestemming is, met alle narigheid vandien.'
Dat is een risico. Omgekeerd kan hetzelfde: zoontje blijft bij jullie totdat het schooljaar afgelopen is en jullie een ander huis hebben. Ook dat kan gedonder geven, maar alle gedonder vermijden geeft zeker een probleem voor het kind, in elk geval de komende maanden tot het nieuwe huis klaar is.
Tsjor
Ik zou er ook moeite mee hebben als iemand zo ontzettend leeft voor zichzelf ten koste van zijn/haar kind(eren). Deze keuzes zijn gewoon niet in het belang van het kind en ook niet haalbaar. Je man zou hier flink op de rem moeten trappen. Ik lees heel veel rode vlaggen.
- Verhuizing wordt via kind gecommuniceerd.
- Kind moet straks drie uur per dag in de auto, maar moeder (en baby?) nog veel meer. Hoe gaat zij dat met haar werk doen? Ze vergeet nu al zeer regelmatig om haar kind op te halen. Dat wordt dan toch alleen nog maar meer? En als ze gaan bellen, dan bellen ze jullie, want die moeder moet nog 1,5 uur rijden.
- Kind kan dan niet meer met vriendjes afspreken en naar sport als hij bij moeder is. Dat is niet in zijn belang.
- Ze laat haar baby van zes maanden alleen thuis om kind van school te halen en parkeert het voor de tv. Hoe gaat ze dat doen als ze straks drie uur weg is om kind op te halen? Is het in het belang van een baby om zes uur per dag in een auto te zitten?
Je kunt wel steeds schikken naar haar wensen en overal achteraan verhuizen, maar feit is wel dat jullie ook samen een kindje hebben. Dat kindje is nu nog klein, maar wordt ook groter. Ga je dan steeds blijven schikken voor Pietje, ook al is dat niet in het belang van het andere kind? Dit lijkt me een goed moment om daarin een streep te trekken.
En over Veilig Thuis...het zou mij niet verbazen als de school daar eens een telefoontje aan gaat wagen als een kind zo vaak vergeten wordt door zijn moeder en diezelfde moeder plotsklaps gaat verhuizen naar 1,5 uur rijden verderop en denkt dat dat voor een kind prima is want het levert geld op.
De ex heeft bedacht dat de man van ex het kind gaat halen en brengen. En de verhuizing levert geld op, omdat schoonouders op het kind kunnen passen, daarmee bespaar je de kosten van kinderopvang. Dat lijkt mij een legitieme reden, waar school zich helemaal niet mee hoeft te bemoeien. Idem met verhuizen als je daarna goedkoper kunt gaan wonen. Schol belt vader als het kind niet wordt opgehaald, ook geen probleem verder voor school.
Nee, als iemand veilig thuis zou willen inschakelen, dan zou vader dat kunnen zijn, maar daar zitten risico's aan vast. Misschien toch eerder een keer een advocaat raadplegen: wat gebeurt er als ik eenzijdig de omgangsregeling stop zet, totdat de woonsituatie van zowel ex als jullie weer stabiel is; kind verblijft dan ondertussen bij jullie, met een weekendregeling. Hoe zou je dat het beste kunnen regelen?
Tsjor
MamaE schreef op 17-11-2023 om 10:30:
Ik zou er ook moeite mee hebben als iemand zo ontzettend leeft voor zichzelf ten koste van zijn/haar kind(eren). Deze keuzes zijn gewoon niet in het belang van het kind en ook niet haalbaar. Je man zou hier flink op de rem moeten trappen. Ik lees heel veel rode vlaggen.
- Verhuizing wordt via kind gecommuniceerd.
- Kind moet straks drie uur per dag in de auto, maar moeder (en baby?) nog veel meer. Hoe gaat zij dat met haar werk doen? Ze vergeet nu al zeer regelmatig om haar kind op te halen. Dat wordt dan toch alleen nog maar meer? En als ze gaan bellen, dan bellen ze jullie, want die moeder moet nog 1,5 uur rijden.
- Kind kan dan niet meer met vriendjes afspreken en naar sport als hij bij moeder is. Dat is niet in zijn belang.
- Ze laat haar baby van zes maanden alleen thuis om kind van school te halen en parkeert het voor de tv. Hoe gaat ze dat doen als ze straks drie uur weg is om kind op te halen? Is het in het belang van een baby om zes uur per dag in een auto te zitten?
Je kunt wel steeds schikken naar haar wensen en overal achteraan verhuizen, maar feit is wel dat jullie ook samen een kindje hebben. Dat kindje is nu nog klein, maar wordt ook groter. Ga je dan steeds blijven schikken voor Pietje, ook al is dat niet in het belang van het andere kind? Dit lijkt me een goed moment om daarin een streep te trekken.
En over Veilig Thuis...het zou mij niet verbazen als de school daar eens een telefoontje aan gaat wagen als een kind zo vaak vergeten wordt door zijn moeder en diezelfde moeder plotsklaps gaat verhuizen naar 1,5 uur rijden verderop en denkt dat dat voor een kind prima is want het levert geld op.
Ja maar je kent de situatie verder niet en buiten dat is het niet TO haar kind maar dat van haar man. Ik lees meer een boel stemmingmakerij vanuit TO om die moeder in zo’n kwaad mogelijk daglicht te stellen. En blijkbaar werkt het want het wordt voor zoete koek geslikt hier. De moeder wordt hier neergezet als een egoïstisch rotwijf die eigenlijk niks om haar kinderen geeft en sterker nog, iedereen is het met TO eens, zelfs de man van de moeder. Vind jij dat niet heel vreemd.
En totaal off topic maar een 7 jarige die een surprise moet maken??