Frozen Shoulder
Volgens fysio en huisarts zit ik in fase 1 van een Frozen Shoulder. Ben nu ongeveer 2 maanden onderweg.
Ik heb wat oefeningen meegekregen en mag pijnstilling gebruiken.
Het wordt met een beetje pech een lange rit.
Ik vergeleek het met een bevalling, volgens mij kan ik me er nu het beste maar aan overgeven ipv er tegen te strijden, dan is het mogelijk het snelst voorbij.
Tot zover de samenvatting van wat ik weet.
Zijn er ervaringsdeskundigen die tips hebben wat ik kan proberen, of wat ik beter niet kan doen.
Ik heb nu net mijn tweede frozen shoulder. Balen!! Met de eerste was ik 2 jaar zoet, met in het begin 3x per week fysio, op het einde 1x per week. Het is vooral een kwestie van geduld, veel geduld.
Ai Ysenda! Dat is akelig. Ik heb twee frozen shoulders tegelijkertijd. Ik wil je niet ontmoedigen, maar ik ben nu 2,5 jaar onderweg en kan nog steeds mijn armen niet omhoog doen.
Wel is de eerste fase verreweg het naarste. Ik weet niet hoe het met jou gaat, maar ik had ook s nachts heel veel pijn en kon bijna geen houding vinden om te liggen. Nu, jaren verder, slaap ik nog steeds met kussens om mijn armen in de goede positie te houden, maar ik heb geen pijn meer. Vanaf fase twee wordt dat echt een stuk beter.
Er is helaas niet zoveel wat je kan doen. Ik raad wel warm de fysio aan, vooral omdat ik op een gegeven moment ook veel
uitstralingspijn kreeg. Daar heeft ze voor mij echt een wereld van verschil kunnen maken. Sterkte ermee!
Goh, het is alweer een jaren geleden dat ik er een had maar ik ben in die periode naar een erkende shiatsutherapeute gegaan. ik weet alleen niet meer precies wanneer, in welke fase. Het heeft zo goed geholpen tegen de pijn. Ik werd elke nacht huilend wakker, als ik al kon slapen. Mijn arm voelde niet meer alsof hij bij mij(n lijf) hoorde. Heel vreemd.
De eerste keer nadat ik gegaan ben, kon ik eindelijk slapen. Dat heb ik ook 24 uur gedaan: zoveel afvalstoffen kwamen vrij na de behandeling. En gelijk veel minder pijn (daarom sliep ik niet)..
Dat was een uitkomst want shiatsu is niet heel invasief in de spieren enzo maar heeft een enorm effect gehad. Ik voelde me flink stijf als ik ging en de dagen erna elastischer. Na anderhalf jaar was ik er van af. Dat is in overleg met mijn fysiotherapeut gegaan en dat ging heel goed samen. Het enige dat mijn shiatsutherepeute vroeg was of de fysiotherapeut geen kou wilde toevoegen aan mijn systeem. En dat ook niet nodig dus dat ging vanzelf.
Oog schreef op 30-05-2023 om 17:06:
Ai Ysenda! Dat is akelig. Ik heb twee frozen shoulders tegelijkertijd. Ik wil je niet ontmoedigen, maar ik ben nu 2,5 jaar onderweg en kan nog steeds mijn armen niet omhoog doen.
Wel is de eerste fase verreweg het naarste. Ik weet niet hoe het met jou gaat, maar ik had ook s nachts heel veel pijn en kon bijna geen houding vinden om te liggen. Nu, jaren verder, slaap ik nog steeds met kussens om mijn armen in de goede positie te houden, maar ik heb geen pijn meer. Vanaf fase twee wordt dat echt een stuk beter.
Er is helaas niet zoveel wat je kan doen. Ik raad wel warm de fysio aan, vooral omdat ik op een gegeven moment ook veel
uitstralingspijn kreeg. Daar heeft ze voor mij echt een wereld van verschil kunnen maken. Sterkte ermee!
Dat het lang gaat duren was het eerste wat de fysio zei idd. Ga maar uit van jaren, kan het alleen maar meevallen. Lekkere binnenkomer om half 8 's morgens haha. Maak je vrienden mee. Verder beter op mezelf letten want gewicht en stress schijnen ook van invloed te zijn.
Pijn idd, maar (nog) niet extreem. Vooral 's nachts bij het slapen idd. Daar moet ik mijn weg wat in vinden.
Net wel overlegd met de huisarts en ik mag binnen grenzen spelen met pijnstillers. Dus niet helemaal volgens de bijsluiters maar wat mij goed voelt. Dus stap ik nu over van ibuprofen naar diclofenac oraal en cutaan, dus slikken en smeren omdat ik afgelopen dagen merkte dat smeren met Voltaren wel iets met de pijn deed.
Verder heb ik ontspanningsoefeningen voor het schouderkapsel die verdere verstijven moeten beperken en die zien er niet uit als je ze op je werk doet maar voelen wel heel lekker. (Voorover buigen, je arm ontspannen laten hangen en dan met je kont wiebelen waardoor je arm gaat bewegen. Bungelen) Wij hebben behalve in de toiletten en douches overal glazen deuren. 😎
En juist niet te veel fysio, ik mag over 3 weken terug komen. In de volgende fase zal het meer worden zei de fysio.
Met werk heb ik er maar weinig last van. Ik zit achter de computer en door mijn takenpakket ben ik heel veel aan het bellen. En dat doe ik via ern headset. Maar ik ben door de pijn sneller moe. En dat geef ik ook aan. Dan maar een uurtje eerder stoppen en later nog wat doen. Heb gelukkig een fijne manager die regelmatig even bij zijn brus aanklopt voor achtergrond info, die is huisarts.
Ik ga me er gewoon maar aan overgeven ipv er tegen strijden. Scheelt energie denk ik.
Philou schreef op 30-05-2023 om 17:34:
Goh, het is alweer een jaren geleden dat ik er een had maar ik ben in die periode naar een erkende shiatsutherapeute gegaan. ik weet alleen niet meer precies wanneer, in welke fase. Het heeft zo goed geholpen tegen de pijn. Ik werd elke nacht huilend wakker, als ik al kon slapen. Mijn arm voelde niet meer alsof hij bij mij(n lijf) hoorde. Heel vreemd.
De eerste keer nadat ik gegaan ben, kon ik eindelijk slapen. Dat heb ik ook 24 uur gedaan: zoveel afvalstoffen kwamen vrij na de behandeling. En gelijk veel minder pijn (daarom sliep ik niet)..Dat was een uitkomst want shiatsu is niet heel invasief in de spieren enzo maar heeft een enorm effect gehad. Ik voelde me flink stijf als ik ging en de dagen erna elastischer. Na anderhalf jaar was ik er van af. Dat is in overleg met mijn fysiotherapeut gegaan en dat ging heel goed samen. Het enige dat mijn shiatsutherepeute vroeg was of de fysiotherapeut geen kou wilde toevoegen aan mijn systeem. En dat ook niet nodig dus dat ging vanzelf.
Ik ga er eens naar kijken en overleggen met mijn fysio, bedankt voor de tip
Ysenda schreef op 30-05-2023 om 17:57:
[..]
Ik ga er eens naar kijken en overleggen met mijn fysio, bedankt voor de tip
Ik heb het dus naast de fysiotherapie gedaan, dus én én. Succes.
Philou schreef op 30-05-2023 om 18:28:
[..]
Ik heb het dus naast de fysiotherapie gedaan, dus én én. Succes.
Dat was me duidelijk, en ik denk dat mijn fysio er ook voor open staat maar wat ik er net over las gaf me het gevoel dat dat ongeveer was wat ze vanmorgen bij mij deed.
Dus als dat vergelijkbaar is hoef ik niet nog een 'behandelaar' toe te voegen. Vind mijn introverte ik heel fijn.
Ik ben inmiddels 2,5 jaar bezig met mijn frozen shoulder. Dank je wel pubermeisje dat zonder kijken de portier tegen me aangooide. Als ik haar nog eens tegen zou komen.
Ik heb ook een frozen shoulder gehad. Diagnose bij een arts van een Bergman Kliniek. Zijn verhaal:
Frozen shoulder heeft 3 stadia
1: bij bepaalde bewegingen kunnen er heftige pijnscheuten zijn. Tussendoor valt de pijn mee. Die pijnscheuten komen door ontsteking in het gewrichtskapsel. Elke keer dat je die ontsteking triggert krijg je een gigantische pijnscheut, waarbij ik het gevoel had dat ik bijna flauw viel van de pijn, het werd me soms gewoon zwart voor ogen. In die fase moet je vooral niets doen wat pijn geeft. Dus probeer bewegingen die pijn doen, bv. arm omhoog doen, zoveel mogelijk te vermijden. PIjnstilling had in dat stadium bij mij geen effect. Tussendoor weinig pijn = geen medicatie nodig. En die heftige pijnscheuten waren zo heftig, daar helpt niets tegen. In die fase dus geen fysio of oefeningen, alleen pendelen = voorzichtig je arm wat heen en weer bewegen vanuit de schouder, bv. doordat je wat voorover staat en dan heel losjes je arm laten bungelen. OP die manier voorkom je dat je schouder helemaal vast komt te zitten
fase 2: continu minder heftige tot heftiger pijn. Ook in die fase de pijnscheuten voorkomen. Ik heb toen continu paracetamol geslikt in een hogere dosering dan de verpakking aangeeft, dit in overleg met mijn huisarts.
fase 3: weinig pijn meer, alleen een vrijwel stijve schouder. Die ontsteking is uitgewoed en er is littekenweefsel ontstaan. De schouder moet dan weer los komen, het littekenweefsel moet weer soepel worden - daarvoor zijn oefeningen geschikt zoals bv. met je hand voorzicht bij de muur 'op wandelen'. Bij je gezonde schouder kun je met je lijf tegen de muur staan met je arm omhoog, bij je zieke schouder natuurlijk helemaal niet - je kunt je arm waarschijnlijk nog niet eens horizontaal tegen de muur zetten. Maar dat kun je dus een paar keer per dag oefenen en dan kom je langzaam steeds iets hoger. Het zelfde geldt voor meer reikwijdte opzij of naar achteren. Die oefeningen kunnen dan wel weer pijnlijk zijn, maar dat is heilig vergeleken met de pijn in fase 1 en 2.
Al met al was ik na een maand of 6 (voor fase 1 en 2) al zover dat ik in fase 3 kon gaan oefenen. Ik vond het heel fijn dat ik fase 1 en 2 zo afwachtend heb doorgebracht. Ik moest vooral weinig/niets doen van de arts, vooral pijn voorkomen - nou, DAT wilde ik heel graag - met heel simpel en pijnloos 'pendelen' om de schouder los te houden.
Ik heb het oefenen in fase 3, dus voor het opnieuw verkrijgen van ruimte in de schouder, zelfstandig gedaan, met slechts enkele keren fysio. Na een half jaar fase 3 kon ik vrijwel alles weer en bleken slechts enkele bewegingen beperkt te zijn. Nu, weer een jaar later, heb ik vrijwel geen beperkingen meer.
Overigens merkte ik tijdens mijn frozen shoulder tijd dat:
- het liedje 'klap eens in je handjes' heel lastig zingen wordt (op je boze bolletje allebei, handjes in de hoogte, handjes in de zij.... NO WAY!)
- politieseries ware horror werden: handsup! En als je dat niet kunt, word je in de boeien geslagen met de handen op de rug.... ARGH!
Sterkte! Ik heb trouwens veel gehad aan een Engelstalige patientengroep op Facebook, om lief en leed te delen, welke oefeningen handig zijn in welk stadium, hoe het slapen met een kussen je kan helpen etc.
Bah, wat vervelend! Ik ben zelf al 2 jaar bezig met een frozen shoulder. In het begin ongeveer een half jaar fysiotherapie gehad totdat de therapeut er zeker van was dat het een frozen shoulder was. Volgens hem werkte fysio juist averechts. Sinds die tijd geen behandeling meer gehad. Bij mij verliep de frozen shoulder a-typisch (daarom zo laat een diagnose): Ik had namelijk niet echt heel veel pijn, alleen bij onverwachtse noodzakelijke bewegingen ging ik wel enorm door de grond en daar wordt je erg moe van inderdaad. Ik kreeg ook wel slaapgebrek doordat ik niet meer lekker kon liggen in bed, maar dat werd beter nadat ik pijnstillers ging gebruiken. De huisarts had diclofenac voorgeschreven maar dat lijken me bepaald geen snoepjes dus die heb ik niet gebruikt. Ik ervaarde 's nachts niet echt pijn, alleen ongemak. Paracetamol werkte niet lang genoeg dus daarmee werd ik s nachts alsnog wakker na een uurtje of 4, maar toen ik zo nu en dan naproxen ging gebruiken van de drogist (wat in veel lang werkende ontstekingsremmende pijnstillers zit) ging het best wel ok weer.
Inmiddels heb ik al een tijdje geen pijn meer, ik kan mijn arm alleen nog niet zover omhoog, naar achter etc. doen als eerder, maar het gaat de goede kant op. Ik kan nog steeds niet op alle vroegere manieren in bed liggen, gebruik daarvoor extra kussentjes, maar dan slaap ik ook uitstekend.
troelahoep schreef op 30-05-2023 om 23:02:
Bah, wat vervelend! Ik ben zelf al 2 jaar bezig met een frozen shoulder. In het begin ongeveer een half jaar fysiotherapie gehad totdat de therapeut er zeker van was dat het een frozen shoulder was. Volgens hem werkte fysio juist averechts. Sinds die tijd geen behandeling meer gehad. Bij mij verliep de frozen shoulder a-typisch (daarom zo laat een diagnose): Ik had namelijk niet echt heel veel pijn, alleen bij onverwachtse noodzakelijke bewegingen ging ik wel enorm door de grond en daar wordt je erg moe van inderdaad. Ik kreeg ook wel slaapgebrek doordat ik niet meer lekker kon liggen in bed, maar dat werd beter nadat ik pijnstillers ging gebruiken. De huisarts had diclofenac voorgeschreven maar dat lijken me bepaald geen snoepjes dus die heb ik niet gebruikt. Ik ervaarde 's nachts niet echt pijn, alleen ongemak. Paracetamol werkte niet lang genoeg dus daarmee werd ik s nachts alsnog wakker na een uurtje of 4, maar toen ik zo nu en dan naproxen ging gebruiken van de drogist (wat in veel lang werkende ontstekingsremmende pijnstillers zit) ging het best wel ok weer.
Inmiddels heb ik al een tijdje geen pijn meer, ik kan mijn arm alleen nog niet zover omhoog, naar achter etc. doen als eerder, maar het gaat de goede kant op. Ik kan nog steeds niet op alle vroegere manieren in bed liggen, gebruik daarvoor extra kussentjes, maar dan slaap ik ook uitstekend.
Die onverwachtse bewegingen inderdaad - zulke felle pijnscheuten. Bij mij hield paracetamol de pijn ca. 5 uur weg. Niet genoeg voor 1 nacht. Maar dan slikte ik rond half 4 een (1) paracetamol en die werkte dan weer na een half uur - dan sliep ik daarna weer verder... Wat een gedoe, denk ik nu, achteraf...
Bij mij was het ontbreken van de pijnscheuten het eerste signaal dat het echt beter ging. In de slechte tijd brandde ik mijn hand aan een koekenpan (omdat ik iets wat naast de pan gevallen was snel even wilde pakken). Twee seconden na de pijn in mijn hand schoot de pijn in mijn schouder, aiaiai. 3 maanden later brandde ik weer mijn hand aan een pan, zelfde situatie. Dus ik hield mijn adem in voor... en toen kwam er geen pijnscheut meer?! Ik juichend in de keuken dat ik mijn hand gebrand had en dat ik verder geen pijn had 
Maar al met al, altijd een kwestie van lange adem, een frozen shoulder.
Ik heb erg veel baat gehad bij het drinken van gember-geelwortel-thee. Die is zowel pijnstillend als ontstekingsremmend. De thee combineren met bloedverdunners is alleen geen goed idee, aangezien de thee eveneens het bloed verdunt.
Ysenda schreef op 30-05-2023 om 17:56:
[..]
Dat het lang gaat duren was het eerste wat de fysio zei idd. Ga maar uit van jaren, kan het alleen maar meevallen. Lekkere binnenkomer om half 8 's morgens haha. Maak je vrienden mee. Verder beter op mezelf letten want gewicht en stress schijnen ook van invloed te zijn.
Pijn idd, maar (nog) niet extreem. Vooral 's nachts bij het slapen idd. Daar moet ik mijn weg wat in vinden.
Net wel overlegd met de huisarts en ik mag binnen grenzen spelen met pijnstillers. Dus niet helemaal volgens de bijsluiters maar wat mij goed voelt. Dus stap ik nu over van ibuprofen naar diclofenac oraal en cutaan, dus slikken en smeren omdat ik afgelopen dagen merkte dat smeren met Voltaren wel iets met de pijn deed.
Verder heb ik ontspanningsoefeningen voor het schouderkapsel die verdere verstijven moeten beperken en die zien er niet uit als je ze op je werk doet maar voelen wel heel lekker. (Voorover buigen, je arm ontspannen laten hangen en dan met je kont wiebelen waardoor je arm gaat bewegen. Bungelen) Wij hebben behalve in de toiletten en douches overal glazen deuren. 😎
En juist niet te veel fysio, ik mag over 3 weken terug komen. In de volgende fase zal het meer worden zei de fysio.
Met werk heb ik er maar weinig last van. Ik zit achter de computer en door mijn takenpakket ben ik heel veel aan het bellen. En dat doe ik via ern headset. Maar ik ben door de pijn sneller moe. En dat geef ik ook aan. Dan maar een uurtje eerder stoppen en later nog wat doen. Heb gelukkig een fijne manager die regelmatig even bij zijn brus aanklopt voor achtergrond info, die is huisarts.
Ik ga me er gewoon maar aan overgeven ipv er tegen strijden. Scheelt energie denk ik.
Ik heb nog een geweldige tip, nu geen tijd.
Kom er later op terug.
Lisette_R schreef op 01-06-2023 om 09:12:
[..]
Ik heb nog een geweldige tip, nu geen tijd.
Kom er later op terug.
Dit schept verwachtingen, dat snap je hopelijk wel.
Alias1 schreef op 31-05-2023 om 15:05:
[..]
Die onverwachtse bewegingen inderdaad - zulke felle pijnscheuten. Bij mij hield paracetamol de pijn ca. 5 uur weg. Niet genoeg voor 1 nacht. Maar dan slikte ik rond half 4 een (1) paracetamol en die werkte dan weer na een half uur - dan sliep ik daarna weer verder... Wat een gedoe, denk ik nu, achteraf...
Bij mij was het ontbreken van de pijnscheuten het eerste signaal dat het echt beter ging. In de slechte tijd brandde ik mijn hand aan een koekenpan (omdat ik iets wat naast de pan gevallen was snel even wilde pakken). Twee seconden na de pijn in mijn hand schoot de pijn in mijn schouder, aiaiai. 3 maanden later brandde ik weer mijn hand aan een pan, zelfde situatie. Dus ik hield mijn adem in voor... en toen kwam er geen pijnscheut meer?! Ik juichend in de keuken dat ik mijn hand gebrand had en dat ik verder geen pijn had
Maar al met al, altijd een kwestie van lange adem, een frozen shoulder.
Ja precies, zo was ik ook aan het aanmodderen en toen ben ik dus overgeschakeld naar een lang werkende pijnstiller (Aleve, Voltaren, dat soort spul. Dat is er ook merkloos). Heb ik uiteindelijk niet zo lang gebruikt, viel wel mee.
Oh, dat soort dingen heb ik ook gehad, met fietsen. Ik moest een beetje met beleid opstappen omdat ik mijn arm dus niet zo ver kon bewegen, en toen moest ik een keer een onverwachtse beweging maken in het verkeer en snel afstappen.... en ook een keer uitgegleden in de winter op een glibberige helling. In een reflex vang je jezelf toch af maar dat was misschien wel erger dan gewoon omvallen.
