Verder na ontrouw - deel 8

Buitenspel2024 schreef op 10-02-2025 om 16:32:

[..]

Ja, soms/vaak denk ik dit natuurlijk ook. Maar hij kan bij wijze van iets zeggen wat mij tot het laatste stukje zou drijven. Als hij bij wijze van zou zeggen dat hij Truus een appje had gestuurd, dan zou de stap naar scheiding wel een flink stuk dichterbij komen. Waarom zou hij dan niet zoiets zeggen of doen om mij dat laatste zetje te geven?

Maar het passieve etc wat hij doet duwt mij wel gestaag die kant op natuurlijk.. Ik wil dit leven samen natuurlijk niet zoals het nu gaat.

Of zou hij dusdanig met zichzelf in de klem kunnen zitten dat hij op alles blokkeert? Zou in theorie kunnen, denk ik, hoewel ik ook denk hij kan er inmiddels al best een tijd over nadenken dus hoe geloofwaardig is dat. Is hij niet gewoon een veel 'slechtere' man dan ik altijd dacht en is dat niet gewoon wat hem hiertoe heeft aangezet? Naarmate ik hier langer over denk heeft hij echt zolang de tijd gehad om andere keuzes te maken, ook in hun vriendschappelijke aanloop na de affaire, er zijn wel 100 momenten geweest om andere keuzes te maken ten behoeve van 'ons' die hij niet heeft gemaakt (of niet tbv ons heeft gemaakt in elk geval). Misschien hadden we al heel lang niet meer wat ik dacht.

Of is hij daadwerkelijk heel erg geschrokken van zijn acties toen het echt volledig uit de hand liep? Maar waarom dan nu zo passief..

Omdat híj in dat geval de duidelijke aanleiding voor een scheiding is. Hij wil zijn handen in onschuld wassen. 

Kleineman83 schreef op 10-02-2025 om 12:32:

Hallo iedereen!
Na het lezen van vele verhalen hoop ik snel mijn verhaal hier neer te kunnen zetten ik probeer nog de juiste woorden te vinden. Wat we hebben meegemaakt.

Welkom Kleineman83.

Neem je tijd. De eerste stap is gezet.

Ik heb ook eerst weken zitten lezen hier,en toen bescheiden mn verhaal gedaan. Maar het hek was al snel van de dam haha. Het is helaas een verdrietig en pijnlijk onderwerp, maar hier is zoveel herkenning, steun, goedbedoeld advies. Ook tegengas, maar dat is ook goed En helpt je gedachten en gevoelens ontleden en betekenis geven.

Stresskipje schreef op 10-02-2025 om 17:28:

[..]

Welkom Kleineman83.

Neem je tijd. De eerste stap is gezet.

Ik heb ook eerst weken zitten lezen hier,en toen bescheiden mn verhaal gedaan. Maar het hek was al snel van de dam haha. Het is helaas een verdrietig en pijnlijk onderwerp, maar hier is zoveel herkenning, steun, goedbedoeld advies. Ook tegengas, maar dat is ook goed En helpt je gedachten en gevoelens ontleden en betekenis geven.

Hoe gaat het net jou? Al vaak aan je gedacht.

Buitenspel2024 schreef op 10-02-2025 om 17:29:

[..]

Ja dat is waar..

Ook al denk ik dan, dat slaat nergens op, want door de affaire en passieve houding kan hij natuurlijk zijn handen niet in onschuld wassen.. maar misschien werkt dat in zijn hoofd anders, dat zou best kunnen.

Maar voor de buitenwereld ben jij degene die het huwelijk dan opblaast en dat komt hem natuurlijk goed uit. Voor je kinderen zul je de vuile was niet buitenhangen dus het zal allemaal jouw schuld zijn en hij kan de heilige uithangen en als er wat tijd verstreken is verkering krijgen met Truus want een man alleen is ook maar niks

Buitenspel2024 schreef op 10-02-2025 om 16:32:

[..]

Ja, soms/vaak denk ik dit natuurlijk ook. Maar hij kan bij wijze van iets zeggen wat mij tot het laatste stukje zou drijven. Als hij bij wijze van zou zeggen dat hij Truus een appje had gestuurd, dan zou de stap naar scheiding wel een flink stuk dichterbij komen. Waarom zou hij dan niet zoiets zeggen of doen om mij dat laatste zetje te geven?

Maar het passieve etc wat hij doet duwt mij wel gestaag die kant op natuurlijk.. Ik wil dit leven samen natuurlijk niet zoals het nu gaat.

Of zou hij dusdanig met zichzelf in de klem kunnen zitten dat hij op alles blokkeert? Zou in theorie kunnen, denk ik, hoewel ik ook denk hij kan er inmiddels al best een tijd over nadenken dus hoe geloofwaardig is dat. Is hij niet gewoon een veel 'slechtere' man dan ik altijd dacht en is dat niet gewoon wat hem hiertoe heeft aangezet? Naarmate ik hier langer over denk heeft hij echt zolang de tijd gehad om andere keuzes te maken, ook in hun vriendschappelijke aanloop na de affaire, er zijn wel 100 momenten geweest om andere keuzes te maken ten behoeve van 'ons' die hij niet heeft gemaakt (of niet tbv ons heeft gemaakt in elk geval). Misschien hadden we al heel lang niet meer wat ik dacht.

Of is hij daadwerkelijk heel erg geschrokken van zijn acties toen het echt volledig uit de hand liep? Maar waarom dan nu zo passief..

Bold 1: wat Elledores schrijft.

Bold 2: ik geloof er niets van dat hij geen gevoelens (zowel fysiek/mentaal) voor Truus had of heeft(?). Of heeft hij haar enkel ‘gebruikt’ om uit zijn huwelijk te stappen? Helaas werkt zijn vrouw niet mee, want zij trekt de stekker er maar niet uit en is zelfs bereid hem nog een kans te geven! (Laatste is sarcastisch natuurlijk, maar zou best een kern van waarheid in kunnen zitten)

Bold 3: deze kan jij enkel beoordelen. Hoe was jullie relatie voorheen, incl intimiteit en vooral ook communicatie? Was er al langer enige verwijdering? Etc.

Bolmieke schreef op 10-02-2025 om 17:34:

[..]

Maar voor de buitenwereld ben jij degene die het huwelijk dan opblaast en dat komt hem natuurlijk goed uit. Voor je kinderen zul je de vuile was niet buitenhangen dus het zal allemaal jouw schuld zijn en hij kan de heilige uithangen en als er wat tijd verstreken is verkering krijgen met Truus want een man alleen is ook maar niks

Nou ben ik nu niet in de fase om het op te blazen, maar kan niet uitsluiten dat ik daar niet ga komen zoals het nu gaat.. Zijn er hier dan ervaringsdeskundigen die deze situatie hebben om weten te keren, dat je niet zelf als ultieme boosdoener weg wordt gezet? 

En blegh op dat laatste stuk dat man met Truus verder gaat. Dat gun ik ze natuurlijk niet maar dat voorkomen zal niet meevallen. 

Breiertje schreef op 10-02-2025 om 17:30:

[..]

Hoe gaat het net jou? Al vaak aan je gedacht.

Lief 🥰

Ik heb het erg moeilijk. Ik heb gelukkig therapie. Updates hier plaatsen lukt me even niet.

Buitenspel2024 schreef op 10-02-2025 om 17:38:

[..]

Nou ben ik nu niet in de fase om het op te blazen, maar kan niet uitsluiten dat ik daar niet ga komen zoals het nu gaat.. Zijn er hier dan ervaringsdeskundigen die deze situatie hebben om weten te keren, dat je niet zelf als ultieme boosdoener weg wordt gezet?

En blegh op dat laatste stuk dat man met Truus verder gaat. Dat gun ik ze natuurlijk niet maar dat voorkomen zal niet meevallen.

Door letterlijk het schijt te hebben aan alles en iedereen! Ben je ‘bang’ voor de reacties van de buitenwereld?

Buitenspel: je zei eerder dat hij best hoog scoorde op narcisme lijst. Zonder hem een narcist te willen noemen wil ik daar bij voegen dat mensen met veel narcistische trekken zichzelf altijd het slachtoffer vinden. Daar zou proberen jou het huwelijk op te laten breken wel bij horen. 

RoodVruchtje schreef op 10-02-2025 om 17:51:

[..]

Door letterlijk het schijt te hebben aan alles en iedereen! Ben je ‘bang’ voor de reacties van de buitenwereld?

Nee hoor, op zich niet. De vuile was hangt bij mijn familie en vriendinnen wel buiten hoor, dus die weten hoe het zit en de rest maakt niet zo uit. Hoogstens vervelend op het schoolplein als daar een verkeerd verhaal rond zou gaan. Maar zou het wel onterecht vinden als het verkeerde verhaal rondgaat en dát bij mijn kinderen terecht zou komen.. 

Buitenspel2024 schreef op 10-02-2025 om 18:22:

[..]

Nee hoor, op zich niet. De vuile was hangt bij mijn familie en vriendinnen wel buiten hoor, dus die weten hoe het zit en de rest maakt niet zo uit. Hoogstens vervelend op het schoolplein als daar een verkeerd verhaal rond zou gaan. Maar zou het wel onterecht vinden als het verkeerde verhaal rondgaat en dát bij mijn kinderen terecht zou komen..

Mensen lullen toch wel en al zou men het juiste verhaal kennen, verzint men vaak zelf smeuïge details erbij. Dit ga je dus helaas nooit in de hand houden.

Hoi allemaal hierbij mijn verhaal.

Halverwege September ben ik achter een affaire van mijn partner gekomen nadat ik haar geconfronteerd had met mijn vermoedens.

Ze heeft dit alles toen eerlijk opgebiecht en heeft mij toen om ruimte gevraagd zodat ze kon nadenken omdat ze heel erg met haar gevoelens in de knoop zat.

Ik schoot toen in paniek want ja mijn hele wereld was na 22 jaar in elkaar gezakt nooit heb ik zoveel woede, pijn en verdriet gevoeld als op dat moment.

Nu ging het al ruim 1,5 jaar niet zo best tussen ons achteraf zat ze in een zware burned out(door veel hooi op dr vork te nemen betreft school en werk) en speelde gigantische hormoon schommelingen mee waardoor we vaak ruzie hadden en ik mezelf steeds meer terugtrok.

In deze tijd kwam daar die oude collega weer in beeld en heeft haar op haar zwakste moment met zijn mooie verkooppraatjes kunnen verleiden en zo is de affaire begonnen.

Dit heeft alles buiten ons huis afgespeeld tot het moment kwam dat hij zich in ons huis heeft binnen geluld en dus aan mijn spullen heeft gezeten.
Het huis die we 3 jaar geleden hebben gekocht en ik met veel trots heb verbouwd tot ons gezinshuis.

Een week later is de affaire beëindigd.

Ik zat met zoveel woede in mij (niet dat de affaire was geëindigd, maar omdat we in zoveel ellende zijn gekomen )dat ik aan mijn partner zijn adres vroeg aangezien meneer ook nog getrouwd is wilde ik dolgraag zijn vrouw vertellen wat haar kerel uitspookt.

Ik ben toen laat op de avond richting zijn huis gereden en heb aangebeld. Helaas er werdt er niet open gedaan.

Ik heb geprobeerd contact met hem te krijgen en het enige wat ik kon doen op dat moment was een mail naar zijn werk emailadres te sturen en heb via insta een hele nette dm gestuurd naar zijn vrouw(nooit geen antwoord op gehad)

De dag erna nam hij contact met mijn partner op dat ik zeer agressief vloekend en tierend aan zijn deur stond (ze hebben een ring deurbel)en hem in problemen heb gebracht door een mail te sturen (achteraf bleek dus dat een collega ook deze mail had gelezen en dit naar de hoge baas is gegaan was niet mijn bedoeling)

Mijn partner heeft toen de beelden opgevraagd en de conclusie was dat een postbode met een slechte dag agressiever zou kijken.

Ondertussen gaat meneer ook weer fijn zijn eigen leven verder leiden alsof er niets gebeurd is.

Nu zijn we een tijdje verder en hebben besloten te knokken voor onze relatie wil haar echt niet kwijt en dat gaat heel langzaam beter alleen kampt mijn vriendin met enorme schuldgevoelens.

Waar ikzelf ook enorm mee worstel is dat meneer in mijn huis is geweest en mij het gevoel geeft dat er is ingebroken. Mocht het bekend voorkomen gaat dit nog over??

Blijf ook met wraakgevoelens zitten hij moet voelen wat ik voel of dat veel uitmaakt geen idee heeft iemand een keer wraak genomen op de andere partij en gaf dat uiteindelijk de voldoening? Via een ervaring lees ik namelijk dat een therapeut het advies gaf iemand die zoiets aanricht je het beste een fijn leven kan wensen nou dat gaat er bij mij niet in.

Ik zou zo graag zijn vrouw willen spreken omdat ik het vermoeden heb(ondanks meneer aan heeft gegeven alles op tafel bij zijn gezin te hebben gelegd) dat ze van niets weet. Ik wil ook echt niet zijn gezin kapot maken maar het Lijkt mij namelijk dat ze inmiddels wel een poging zou hebben gedaan om zelf verhaal bij mijn vriendin te halen.

Liefst wil ik weer naar hun huis rijden,maar aangezien ze een ring deurbel hebben en het lijkt of hij alle social media kanalen van het gezin beheerd is het bijna onmogelijk om contact met haar te krijgen.

Het komt nu over dat hij weer lekker zijn leven lijkt te leven terwijl wij hier de brokstukken aan het lijmen zijn.

Zo dit was het in een notendop en heb dit geschreven met medeweten van mijn vriendin.

Kleineman83 schreef op 10-02-2025 om 19:47:

Hoi allemaal hierbij mijn verhaal.

Halverwege September ben ik achter een affaire van mijn partner gekomen nadat ik haar geconfronteerd had met mijn vermoedens.

Ze heeft dit alles toen eerlijk opgebiecht en heeft mij toen om ruimte gevraagd zodat ze kon nadenken omdat ze heel erg met haar gevoelens in de knoop zat.

Ik schoot toen in paniek want ja mijn hele wereld was na 22 jaar in elkaar gezakt nooit heb ik zoveel woede, pijn en verdriet gevoeld als op dat moment.

Nu ging het al ruim 1,5 jaar niet zo best tussen ons achteraf zat ze in een zware burned out(door veel hooi op dr vork te nemen betreft school en werk) en speelde gigantische hormoon schommelingen mee waardoor we vaak ruzie hadden en ik mezelf steeds meer terugtrok.

In deze tijd kwam daar die oude collega weer in beeld en heeft haar op haar zwakste moment met zijn mooie verkooppraatjes kunnen verleiden en zo is de affaire begonnen.

Dit heeft alles buiten ons huis afgespeeld tot het moment kwam dat hij zich in ons huis heeft binnen geluld en dus aan mijn spullen heeft gezeten.
Het huis die we 3 jaar geleden hebben gekocht en ik met veel trots heb verbouwd tot ons gezinshuis.

Een week later is de affaire beëindigd.

Ik zat met zoveel woede in mij (niet dat de affaire was geëindigd, maar omdat we in zoveel ellende zijn gekomen )dat ik aan mijn partner zijn adres vroeg aangezien meneer ook nog getrouwd is wilde ik dolgraag zijn vrouw vertellen wat haar kerel uitspookt.

Ik ben toen laat op de avond richting zijn huis gereden en heb aangebeld. Helaas er werdt er niet open gedaan.

Ik heb geprobeerd contact met hem te krijgen en het enige wat ik kon doen op dat moment was een mail naar zijn werk emailadres te sturen en heb via insta een hele nette dm gestuurd naar zijn vrouw(nooit geen antwoord op gehad)

De dag erna nam hij contact met mijn partner op dat ik zeer agressief vloekend en tierend aan zijn deur stond (ze hebben een ring deurbel)en hem in problemen heb gebracht door een mail te sturen (achteraf bleek dus dat een collega ook deze mail had gelezen en dit naar de hoge baas is gegaan was niet mijn bedoeling)

Mijn partner heeft toen de beelden opgevraagd en de conclusie was dat een postbode met een slechte dag agressiever zou kijken.

Ondertussen gaat meneer ook weer fijn zijn eigen leven verder leiden alsof er niets gebeurd is.

Nu zijn we een tijdje verder en hebben besloten te knokken voor onze relatie wil haar echt niet kwijt en dat gaat heel langzaam beter alleen kampt mijn vriendin met enorme schuldgevoelens.

Waar ikzelf ook enorm mee worstel is dat meneer in mijn huis is geweest en mij het gevoel geeft dat er is ingebroken. Mocht het bekend voorkomen gaat dit nog over??

Blijf ook met wraakgevoelens zitten hij moet voelen wat ik voel of dat veel uitmaakt geen idee heeft iemand een keer wraak genomen op de andere partij en gaf dat uiteindelijk de voldoening? Via een ervaring lees ik namelijk dat een therapeut het advies gaf iemand die zoiets aanricht je het beste een fijn leven kan wensen nou dat gaat er bij mij niet in.

Ik zou zo graag zijn vrouw willen spreken omdat ik het vermoeden heb(ondanks meneer aan heeft gegeven alles op tafel bij zijn gezin te hebben gelegd) dat ze van niets weet. Ik wil ook echt niet zijn gezin kapot maken maar het Lijkt mij namelijk dat ze inmiddels wel een poging zou hebben gedaan om zelf verhaal bij mijn vriendin te halen.

Liefst wil ik weer naar hun huis rijden,maar aangezien ze een ring deurbel hebben en het lijkt of hij alle social media kanalen van het gezin beheerd is het bijna onmogelijk om contact met haar te krijgen.

Het komt nu over dat hij weer lekker zijn leven lijkt te leven terwijl wij hier de brokstukken aan het lijmen zijn.

Zo dit was het in een notendop en heb dit geschreven met medeweten van mijn vriendin.

Hoi, ik heb geen antwoorden voor je ben ik bang, maar welkom nogmaals op het forum. 

Wraakgevoelens.. Ja, ik begrijp ergens wel die wraakgevoelens hoor maar vraag me af of die weggaan wanneer je zijn vrouw zou spreken. Ze weet het wellicht al en zij willen er misschien ook aan werken. Zijn vrouw zit wellicht met hetzelfde dilemma richting jouw vrouw. Zou ze er voldoening uithalen wanneer ze jouw vrouw zou spreken? Het gevoel dat je zijn vrouw wilt informeren begrijp ik wel, daar worstel ik zelf ook mee of ik man van Truus moet contacten, mocht hij van niks weten nog. De kans bestaat natuurlijk dat als de ander niks weet, die relatie klapt en Truus 'vrij spel' heeft om achter jouw partner aan te gaan. Ook als je vrouw niet zou happen, heb je er dan wel extra gedoe bij. 

Het zou zomaar kunnen dat jouw Truus en vrouw samen leuk door leven, misschien hebben ze andere normen en waarden, open relatie of andere afspraken.. of andere redenen om toch bij elkaar te blijven. 

Heb je zelf (of samen) iets van therapie? Misschien is dat wraak-stuk iets om te bespreken, je energie anders benutten? 

Had je al lang vermoedens van de affaire? En was je vrouw al gestopt voordat je het wist? 

@buitenman truus is jaren in ons huis geweest, ze schepte zelfs de soep op op verjaardagen en regelde van alles zgn om mij te helpen. Maar nog erger, ze heeft 3 x in mijn bed gelegen met mijn man. 
Wat mij heeft geholpen is mijn man een jaar buiten mijn slaapkamer te hebben gezet (had er zelfs een slot op laten maken) 
Toen wij de weg van herstel ingegaan zijn heeft hij onze slaapkamer volledig verbouwd inclusief alle meubels. Het is onherkenbaar geworden. 
Dat gaf toch een soort van nieuwe start. 

Ik begrijp je gevoel dat zij vrolijk door lijken te gaan en jij op de rokende puinhopen zit.
Man van truus vond dat alles zijn schuld was (ze hadden al jaren een rothuwelijk en spraken zelfs al over scheiden als hun jongste 18 zou zijn) Hij begreep zijn schatje volkomen en trok het boetekleed aan en schepte er voldoening uit dat mijn man volgens truus minder goed was dan hij in bed. 

De kunst is dat stel los te laten. Maar makkelijk gezegd dan gedaan natuurlijk. Die truus steekt een dikke middelvinger naar mij op ahw en verkondigt overal dat ze nog nooit zo gelukkig is geweest. 
Tja......