Verder na ontrouw - deel 8

Breiertje schreef op 20-02-2025 om 18:09:

[..]

Ik had dat ook. 24/24. Gek werd ik ervan. Nu na 8 maand merk ik dat ik soms eens aan iets anders denk, die er niets mee te maken heeft. Kort. En dan verzink je weer in gedachten.

En die momentjes worden eens langer, en frequenter. En dan opeens heb ik weer van die dagen dat ik er 24/24 aan denk. Ik zie de beelden voor me, kan dan aan niets anders denken, en een week later weer wat beter...

Ik kan die momenten ook afblokken. Maar soms wil ik dat ook niet.

Na een maand of 7 merkte ik een evolutie daarin.

Ik vraag me af of dat afblokken goed is. Volgens de therapeut wel. En moet ik dit doen. Maar dat voelt niet altijd goed. Dit voelt als negeren, verdringen. Vandaar dat ik het me vaak laat overspoelen. Maar daar word ik niet beter van. Met het afblokken loop ik gelukkiger dan bij het laten overspoelen.

Het is dus wel zo dat je zult merken dat je er eens niet aan zal denken. En ook dat je eens zal optimaal genieten van momenten dat je iets leuks doet met een vriendin bv. Zonder dat je pijn voelt in dat grote zwarte gat in je borst...

Ik lees dat vaker dat je therapeut afblokken adviseert. Dat is idd goed mits alles is gezegd en gevraagd. Ik vraag mijzelf af bij gedachten "is het iets wat ik nog niet weet" zo nee dan probeer ik de gedachten weg te sturen, ik ben christen dus ik vraag God die gedachten weg te nemen. Lukt dat niet dan vertel ik dat aan mijn man. Dan bidden we samen en praten en/of huilen erover. 

Wat betreft je gevoel is er niet meer....Dat herken ik zeker van de eerste maanden. Het was ahw doodgeslagen/vernietigd Toch zei de psycholoog dat het gevoel begraven lag onder boosheid en als ik echt geen gevoel zou hebben dan zou ik niet met zijn gedragingen in mijn hoofd zitten en er mee bezig zijn. Haat is nl ook gevoel

Breiertje schreef op 20-02-2025 om 15:08:

[..]

De eerste keer kwam ik een jaar niet graag thuis. Ik had een kutjob, en thuis wilde ik ook kiet zijn (ook toen sorry, ga het niet meer doen, ga je nooit meer kwetsen...🤮🤮🤮🤮)

.

Ik denk dat vetgedrukte hét grote verschil maakt t.o.v. de situatie van  bijv Buitenspel, Stresskipje en Birdy.

Niet dat jouw gevoelens, emoties en twijfels daardoor onderdoen, helemaal niet zelfs, maar in de verwerking/herstel lijkt mij het wel een hele grote rol te spelen.

Daarnaast ook jouw ‘lichamelijke’ ongemakken, zoals ik al eerder schreef, met de daarbij behorende financiële consequenties……..pffff denk dat niemand zich kan voorstellen hoe ‘klem’ jij zit.

Ik moet je bekennen dat ik zelfs dagen internet heb afgestruind of ik je tips kon geven van wat er eventueel aan ondersteuning in België beschikbaar was, maar kon je helaas geen aanvullingen geven. 😞

RoodVruchtje schreef op 20-02-2025 om 18:49:

[..]

Ik moet je bekennen dat ik zelfs dagen internet heb afgestruind of ik je tips kon geven van wat er eventueel aan ondersteuning in België beschikbaar was, maar kon je helaas geen aanvullingen geven. 😞

Wat ontzettend lief van jou!

RoodVruchtje schreef op 20-02-2025 om 18:49:

[..]

Ik denk dat vetgedrukte hét grote verschil maakt t.o.v. de situatie van bijv Buitenspel, Stresskipje en Birdy.

Niet dat jouw gevoelens, emoties en twijfels daardoor onderdoen, helemaal niet zelfs, maar in de verwerking/herstel lijkt mij het wel een hele grote rol te spelen.

Daarnaast ook jouw ‘lichamelijke’ ongemakken, zoals ik al eerder schreef, met de daarbij behorende financiële consequenties……..pffff denk dat niemand zich kan voorstellen hoe ‘klem’ jij zit.

Ik moet je bekennen dat ik zelfs dagen internet heb afgestruind of ik je tips kon geven van wat er eventueel aan ondersteuning in België beschikbaar was, maar kon je helaas geen aanvullingen geven. 😞

Bedoel je het verschil omdat hij hetstel wil, of omdat hij mij dit jaren geleden ook eens lapte?

Ja de hulp waarover jullie vaak schrijven die vind ik hier niet echt. Denk dat jullie al veel verder staan qua hulpverlening.

Superlief dat je voor mij opzocht!

Breiertje schreef op 20-02-2025 om 18:51:

[..]

Ik voel geen haat. Ik voel nu geen woede meer. Haat heb ik niet gevoeld. Wel boosheid in het begin.

Ik voel gewoon niets.

Ik denk aan een zelfbeschermingmechanisme

Kan het zijn dat er een stuk schaamte bij komt? Ik had dat wel en nu ook nog wel als ik mij realiseer wat hij mij heeft aangedaan dat het heel gek is als je blijft. Komt ook door mensen om mij heen, die mij verlaten hebben om die reden of opmerkingen hoor maken.als "knap hoor ik zou het niet gekund hebben" of "kijk naar mij, ik heb het ook gered toen pietje vreemd is gegaan, achteraf zo blij dat ik met die man niks meer te maken heb" en vergeet de sociale media niet. Er wordt van alles van mij en bv Linda de Mol, Leontine Ruiters, Bibi, de vrouw van Nielson, gevonden. Ik hoorde daar ook een podcast over dat het therapeuten ook opvalt . Vroeger was het heel raar als je ging scheiden, nu is het raar als je blijft (want dat is niet echt financieel meer nodig, je hebt dan geen zelfliefde, kan niet zonder een partner etc) 

Blijf dicht bij jezelf en vraag je af wat je nodig hebt. Neem het per dag. Incasseer ups en downs en sta jezelf toe van de ups te genieten (dat doe je al lees ik en dat is een heel goed teken) en zie de down die als een golf over je heen spoelt. 

Plannen maken over de toekomst benauwde mij ook. Hij vond het moeilijk maar nam dan gas terug. Stap voor stap

Iets wat in jaren kapot is gemaakt kan niet binnen een jaar worden geheeld. 

Breiertje schreef op 20-02-2025 om 20:59:

[..]

Bedoel je het verschil omdat hij hetstel wil, of omdat hij mij dit jaren geleden ook eens lapte?

Ja de hulp waarover jullie vaak schrijven die vind ik hier niet echt. Denk dat jullie al veel verder staan qua hulpverlening.

Superlief dat je voor mij opzocht!

Geen idee of dit bestaat voor de hulpverlening die je zou willen hoor, weet niet wat je exact zoekt, maar sommige coaches ed in Nederland doen ook wel gesprekken via Teams/Zoom enz in Nederland. Dan zou je misschien digitaal wat kunnen met hulpverlening in NL? 

LifeEvent! schreef op 21-02-2025 om 08:58:

[..]

Ik denk aan een zelfbeschermingmechanisme

Kan het zijn dat er een stuk schaamte bij komt? Ik had dat wel en nu ook nog wel als ik mij realiseer wat hij mij heeft aangedaan dat het heel gek is als je blijft. Komt ook door mensen om mij heen, die mij verlaten hebben om die reden of opmerkingen hoor maken.als "knap hoor ik zou het niet gekund hebben" of "kijk naar mij, ik heb het ook gered toen pietje vreemd is gegaan, achteraf zo blij dat ik met die man niks meer te maken heb" en vergeet de sociale media niet. Er wordt van alles van mij en bv Linda de Mol, Leontine Ruiters, Bibi, de vrouw van Nielson, gevonden. Ik hoorde daar ook een podcast over dat het therapeuten ook opvalt . Vroeger was het heel raar als je ging scheiden, nu is het raar als je blijft (want dat is niet echt financieel meer nodig, je hebt dan geen zelfliefde, kan niet zonder een partner etc)

Blijf dicht bij jezelf en vraag je af wat je nodig hebt. Neem het per dag. Incasseer ups en downs en sta jezelf toe van de ups te genieten (dat doe je al lees ik en dat is een heel goed teken) en zie de down die als een golf over je heen spoelt.

Plannen maken over de toekomst benauwde mij ook. Hij vond het moeilijk maar nam dan gas terug. Stap voor stap

Iets wat in jaren kapot is gemaakt kan niet binnen een jaar worden geheeld.

Nou het ligt natuurlijk wat genuanceerder: Linda de Mol en Leontine Ruiters hadden/ hebben mannen die verdacht werden van grensoverschrijdend gedrag. Dat is natuurlijk anders dan dat een man een minnares heeft die ook iets met hem heeft voor haar plezier, dan is zij geen slachtoffer. Ik vind het ook lastig hoor als vrouwen mannen steunen die zich horkering tegenover vrouwen hebben gedragen. Terwijl ik ook zag dat, vooral bij Linda de Mol het nog meer over haar ging dan over de dader zelf en ik dat ook weer belachelijk vind. 

Maar goed, welke podcast is dat waar je dat hoorde?

Buitenspel2024 schreef op 19-02-2025 om 14:56:

[..]

Dankjewel voor je lieve reactie.

Omdat de relatietherapie bijna gaat starten, ga ik nu maar even niet zo'n document op tafel leggen. Het is anders wel een goed document natuurlijk. Maar nu wacht ik het laatste stukje nog wel even totdat we wel in gesprek móéten.

Of je kunt zeggen dat er nu 2 vrouwen om hem vechten, weet ik niet. Als iedereen eerlijk is tegen me dan willen man en Truus niet samen verder. Maar of ze eerlijk zijn, tsjah..

Man en ik leven weliswaar in hetzelfde huis, maar ik ga niet meer above and beyond voor hem zeg maar. Dus als Truus niet met hem verder wil, en ik doe in de liefdesrelatie nu ook niks, zijn er voor man zijn gevoel vast geen 2 vrouwen voor hem aan het strijden.

Hij houdt mij wel aan het lijntje, hij hakt zelf geen knopen door op dit moment. Kan zijn dat hij dat met Truus ook doet, dat kan ik niet nagaan, helaas. Zou het voor mij wel makkelijker maken om zelf een knoop door te hakken.

Ik ken(de) mijn man best goed, en ook al heel lang. Ook als vrienden voor onze relatie, maar ik heb werkelijk geen idee wat er in zijn hoofd omgaat. Snap er echt niks van. Ik zou nergens geld op in durven zetten (of hij door wilt, wilt scheiden) ik heb echt geen idee.

Ik heb duidelijk soms niet alle details mee van alle verhalen, en ik haal ook soms verhalen door elkaar, merk ik. Mijn oprechte excuses daarvoor. 

Zou het kunnen dat je man gewoon zijn liefdesverdriet aan het verwerken is? Als het waar is dat Truus niet met hem verder wil (misschien was dat voornamelijk haar keuze)? Dat hij gewoon heel diep in de put zit? En dat hij voorlopig geen energie noch zin heeft om ook zijn problemen thuis erbij te nemen? Dat dat zelfs niet bij hem opkomt? Dat hij nog steeds in die allesverzengende tunnel zit? Volledig in beslag genomen door de eigen allesoverheersende emoties? In dat geval daalt hij ooit wel weer af naar het land van de levenden, de echte wereld.

Wat lastig voor jou. Je moet wel een heel sterke vrouw zijn ❤️

MRI schreef op 21-02-2025 om 10:06:

[..]

Nou het ligt natuurlijk wat genuanceerder: Linda de Mol en Leontine Ruiters hadden/ hebben mannen die verdacht werden van grensoverschrijdend gedrag. Dat is natuurlijk anders dan dat een man een minnares heeft die ook iets met hem heeft voor haar plezier, dan is zij geen slachtoffer. Ik vind het ook lastig hoor als vrouwen mannen steunen die zich horkering tegenover vrouwen hebben gedragen. Terwijl ik ook zag dat, vooral bij Linda de Mol het nog meer over haar ging dan over de dader zelf en ik dat ook weer belachelijk vind.

Maar goed, welke podcast is dat waar je dat hoorde?

Het gaat om hetzelfde principe voor mij. Iemand een kans op herstel geven. Nl het kan dat er oprecht spijt is van de dader doordat oogkleppen zijn afgerukt en het duister in het licht is gekomen en dat de partners van diegenen die dat gedaan hebben zielsveel houden.

Het is een proces is wat hen aangaat om samen verder te kunnen en de roeptoeters vanaf de zijlijn zijn er niet bij (geweest) 

Ik luister heel veel podcast. Ik weet niet meer welke het precies is. Ik denk van de ontrouw expert Annette Burgers

LifeEvent! schreef op 21-02-2025 om 11:22:

[..]

Het gaat om hetzelfde principe voor mij. Iemand een kans op herstel geven. Nl het kan dat er oprecht spijt is van de dader doordat oogkleppen zijn afgerukt en het duister in het licht is gekomen en dat de partners van diegenen die dat gedaan hebben zielsveel houden.

Het is een proces is wat hen aangaat om samen verder te kunnen en de roeptoeters vanaf de zijlijn zijn er niet bij (geweest)

Ik luister heel veel podcast. Ik weet niet meer welke het precies is. Ik denk van de ontrouw expert Annette Burgers

Ja voor mij geldt dat niet voor verkrachters. En het argument van vrouwen dat dat allemaal uit liefde gebeurt maakt op mij ook niet veel indruk. Het kan net zo goed uit angst om alleen te zijn gebeuren onder het mom dat het liefde is. Of nog ingewikkelder  dynamieken van codependency. En waar ligt de grens? Blijf je een man steunen die vrouwen alleen maar heeft lastiggevallen (zoals Gisele Pelicot toen haar man onder de rokken van vrouwen had gefilmd), of ook als hij volwassen vrouwen grensoverschrijdend heeft benaderd, of leg je de grens bij beneden de achttien jaar, of bij nog jonger (zoals vermeend bij Marco Borsato), of bij gebruik maken van een machtspositie zoals bij Rietbergen? Voor mij is het persoonlijke politiek want zolang vrouwen dit soort mannen blijven steunen zal misbruik in stand gehouden worden. Lees Simone de Beauvoir: De tweede sekse: "vrouwen zijn de cipiers van het patriarchaat".  

En dan heb ik het dus niet over iemand vergeven na een buitenechtelijke affaire. Maar het blijven steunen van iemand die duidelijk anderen heeft geschaad onder de noemer liefde en vergeving scharen, ja ik vind daar iets van. 

LifeEvent! schreef op 21-02-2025 om 11:22:

[..]

Het gaat om hetzelfde principe voor mij. Iemand een kans op herstel geven. Nl het kan dat er oprecht spijt is van de dader doordat oogkleppen zijn afgerukt en het duister in het licht is gekomen en dat de partners van diegenen die dat gedaan hebben zielsveel houden.

Het is een proces is wat hen aangaat om samen verder te kunnen en de roeptoeters vanaf de zijlijn zijn er niet bij (geweest)

Ik luister heel veel podcast. Ik weet niet meer welke het precies is. Ik denk van de ontrouw expert Annette Burgers

Ik vind zeker dat iedereen een tweede kans verdient. Maar als het gaat om het misbruiken van anderen, vind ik dat toch lastig. Van Jeroen Rietbergen is volgens mij nooit vastgesteld dat hij iets strafbaars heeft gedaan. Wel heeft hij zelf toegegeven dat hij grensoverschrijdend bezig is geweest. Ik hoop dan maar dat hij daaraan gewerkt heeft en dat hij zijn leven heeft gebeterd. Van Borsato weet ik het niet. Maar heb ik iets gemist? Is die weer samen met Leontine? 

Mijn man heeft van mij ook meerdere kansen gehad. Of eigenlijk, toen hij er toch voor koos om aan onze relatie te werken bleek dat hij sinds een paar maanden een ander had. En biechtte op dat hij toen oudste een jaar was een ONS heeft gehad. Dat hakte er bij mij natuurlijk flink in. Nog een flinke trap na, toen ik het toch al heel zwaar had. Maar ik ben blij dat ik hem die kans wel heb gegeven. En hij ook. Hij laat me dat dagelijks voelen.

Gelukkig hebben wij vanuit onze omgeving van niemand een oordeel gehad over dat we toch samen verder wilden. Misschien ook omdat we al een traject van bijna 2 jaar achter de rug hadden. Mensen waren vooral blij voor onze kinderen en mij dat hij weer bij zijn positieven was gekomen...

Hoi allemaal, ik hoop dat er misschien iemand is die zich herkent in een deel van mijn verhaal en/of advies kan geven. 

Vriend en ik (beide 25), zijn nu wat langer dan een jaar samen. Eerste halfjaar ging ongelofelijk goed tot vriend eenmalig vreemdging onder de invloed. Daar is niks over goed te praten, maar hij is in behandeling gegaan voor het onder de invloed zijn omdat dit al jaren langere speelde en dit voor hemzelf een druppel was in een al volle emmer met dingen onder de invloed te maken (nog nooit eerder vreemdgaan). Ik geloof dan ook dat dit niks met mij te maken heeft gehad en dat dit ook erg tegen zijn eigen nuchtere normen en waarden in ging. Desalniettemin was dit een enorm grote klap voor mij. Er zat al wel onzekerheid in mij voorbestaan uit vorige relaties, maar daar was ik mij bewust van en hadden we gesprekken over en kon mezelf echt goed kalmeren daarin. Dat was toen dit was gebeurd helemaal de deur uit, eindeloos piekeren, geen eetlust, onzeker, geen vertrouwen. Maar wel het gevoel van graag met hem willen zijn en vanuit hem ook echt het gevoel dat het een grote fout was geweest. Ik zie dit dan ook voor altijd als iets wat nooit had moeten gebeuren en wil het niet goed keuren, maar door de manier waarop hij er mee om is gegaan wel poging tot vergeving. Het gaat dan ook steeds beter in hoe ik ermee om ga en dat is mede door hoe hij er mee om is gegaan.

Het heeft alleen voor ons alle bij zoooveel energie gekost. Het was alle zeilen bijzetten, wat we wel alle twee wouden alleen nu voelt het alsof de rek eruit is bij hem. We zijn weer in stabieler vaarwater, maar het minimale voelt al als extreem veel moeite voor hem. Soort automatisch piloot waarbij hij de handelingen wel uitvoert, maar niet aanwezig is. Heel soms wel. We missen alle twee de spontaniteit en intimiteit van eerst, maar het lukt hem niet om het op te brengen. Aan mijn kant voel ik dit natuurlijk super erg, waar ik heel erg op aanspring en weer onzeker wordt. Ik ga trekken aan hem, wat hem nog meer energie kost en mij ook. Ik heb geprobeerd het al meer op mij te nemen om dingen te initiieren, maar ik kan ook niet altijd 150% geven terwijl het voelt alsof ik maar 50% terug krijg. 

Dit is afgelopen weekend naar bovengekomen en een soort wake up call van iets wat we alle twee wel door hadden maar niet volledig wouden toegeven, maar ik voel mij echt ongelukkig. Ik wil graag weer het gevoel terug van dol op elkaar zijn, want ik wil nog altijd graag met hem zijn en hij geeft hetzelfde aan. Hij is nog steeds verliefd op me, kijkt er naar uit om met me te zijn, mist me, maar als we dan samen zijn komt het er niet uit. Heeft iemand tips?

Verder sowieso het gevoel dat hij al langer niet gelukkig is met baan en wennen aan de algemene sleur van het leven. 

Theekannetje schreef op 21-02-2025 om 11:04:

[..]

Ik heb duidelijk soms niet alle details mee van alle verhalen, en ik haal ook soms verhalen door elkaar, merk ik. Mijn oprechte excuses daarvoor.

Zou het kunnen dat je man gewoon zijn liefdesverdriet aan het verwerken is? Als het waar is dat Truus niet met hem verder wil (misschien was dat voornamelijk haar keuze)? Dat hij gewoon heel diep in de put zit? En dat hij voorlopig geen energie noch zin heeft om ook zijn problemen thuis erbij te nemen? Dat dat zelfs niet bij hem opkomt? Dat hij nog steeds in die allesverzengende tunnel zit? Volledig in beslag genomen door de eigen allesoverheersende emoties? In dat geval daalt hij ooit wel weer af naar het land van de levenden, de echte wereld.

Wat lastig voor jou. Je moet wel een heel sterke vrouw zijn ❤️

Oh daar hoef je geen excuses voor te maken hoor. Ik moet ook geregeld oude berichten teruglezen omdat ik soms ook niet meer precies weet hoe en wat Er zijn (helaas) zoveel verhalen hier.. Het zou best kunnen dat man iets van vedriet heeft richting Truus. Of het liefdesverdriet is, weet ik niet. Hij heeft eerder wel gezegd dat hij niet verliefd is en ook Truus gaf aan zeker niet verliefd te zijn op man. Maar dat is natuurlijk wel een 'gewenst' antwoord dus of dat waar is weet ik natuurlijk niet. Wist ik maar gewoon wat en wist ik het maar zeker 😅

Ik hoop dat er in therapie wat eerlijkheid komt, het maakt echt bijna niet meer uit wat die eerlijkheid is. Ik wil gewoon geen verassingen en leugens meer tegenkomen, dat vind ik zo vermoeiend. Dan maar liever pijnlijke eerlijkheid zodat we op welke manier dan ook verder kunnen. 

Als er met therapie niks komt dan ben ik wel het spoor bijster. Dan moet ik het gaan doen op basis van halve waarheden en leugens.. 

Groenevlinder12 schreef op 21-02-2025 om 14:53:

Hoi allemaal, ik hoop dat er misschien iemand is die zich herkent in een deel van mijn verhaal en/of advies kan geven.

Vriend en ik (beide 25), zijn nu wat langer dan een jaar samen. Eerste halfjaar ging ongelofelijk goed tot vriend eenmalig vreemdging onder de invloed..

Helaas vanuit mij geen positief advies, maar dat is hoe ík er persoonlijk over denk natuurlijk.

Als er al in zo’n prille relatie dit gebeurd is, dan zou het voor mij meteen klaar zijn, ongeacht of het onder ‘invloed van’ was of niet. Jullie zijn pas net 1 jaar samen, dan leef je zowat nog op een roze wolk en vlinders en zit je nog middenin de fase van elkaar ontdekken. 

Ik zou mezelf een leukere, en serieuzere, partner gunnen dan zo’n valse start, zéker op die leeftijd en als er nog geen kinderen in het spel zijn!