Als je niet in jezus gelooft, wil god je niet in de hemel hebben.

Dat kan wel

Het kan wel,iets te boven komen op eigen kracht.Dat is ook mijn ervaring.En dan niet: het ging wel zonder geloof maar eigenlijk ternauwernood....nee,het ging prima.Ik vind het fijn voor gelovigen dat zij steun vonden in hun geloof,dat meen ik oprecht.
Groetjes,bastet

Eens met bastet

Als je er steun aan ondervindt is dat alleen maar mooi.

Pippin

Goed dat je erbij zegt dat jij 'gelooft' dat ook eigen kracht van god afkomstig is. Dat verzwakt het drammerige (inderdaad wel een beetje) enigszins

Ben het overigens roerend met je eens dat het maar gelukkig is dat mensen zoveel innerlijke kracht kunnen opbrengen uit zichzelf. Ik dacht ook echt toen ik de eerste regels van je berichtje las dat hier een non-gelovige aan het woord was...

Overigens laten we niet vergeten hoeveel mensen ook kracht putten uit het contact met andere mensen.
Om maar even een voorbeeldje te noemen dat ik al eerder aanhaalde in dit draadje, Isabelle Allende en haar Zusters van de Voortdurende Wanorde. Zij steunen elkaar in moeilijke tijden en Isabelle vertelt in haar boek hoeveel dat voor haar betekent en dat elke vrouw ter wereld deel zou moeten uitmaken van zo'n zusterschap.

Dit soort 'gedeelde' kracht kun je denk ik ook 'ontvangen' van de mensen om je heen die je liefhebt en die vooral jou ook liefhebben. Daar staat helaas soms wel tegenover dat als zulke personen wegvallen je daar ook erg onder kan lijden...

Nee hoor pippin niet drammerig

je houd het keurig bij jezelf...idd door te zeggen dat jij dat gelooft!
ik zie dat dus niet als drammerig maar je mening geven vanuit jouw beleving en overtuiging...

Pilsje

Je hebt in dit draadje een paar keer (heel vriendelijk overigens) gezegd dat je gelovigen vaak prekerig over vindt komen.

Een mooie illustratie van hoe makkelijk je in preken vervalt zonder dat te bedoelen, lever je zelf:

"Isabelle vertelt in haar boek hoeveel dat voor haar betekent en dat elke vrouw ter wereld deel zou moeten uitmaken van zo\'n zusterschap"

Ik heb dus niet zoveel met dat "wij vrouwen zusterschap"-gebeuren. En als iemand mij vertelt dat iederen vrouw ter wereld deel zou moeten uitmaken van zo'n zusterschap, brr. Moeten? Van wie moet ik dat?

Stel dat ze had geschreven "hoeveel dat voor haar betekent en dat elke vrouw ter wereld deel zou moeten uitmaken van zo'n kerk". Voel je wat ik bedoel?

Of iets prekerig is of niet, zit voor een deel ook tussen de oren van de lezer. Spreekt het je aan, dan preekt het veel minder.

Mijn tekst op de zeer late avond

Ja ik denk ook wel dat mensen die niet in God geloven, ook dingen kunnen doorstaan op kracht uit zichzelf of uit iets of iemand anders, dat zal ik nooit voor iemand anders kunnen uitmaken.
Ik denk alleen zélf dat ik daar God voor nodig heb, dat ik dat niet alleen kan.
Dit komt heel suf en saai over misschien, maar ik vind dat gevoel van in the end afhankelijk te zijn van God ook iets moois hebben.

Ook ik

hmm ik had nog niet gereageerd, aangezien mijn mening wel te verwachten is:
ik ben christen en ja dus, ik kan de verdrietige/pijnlijke dingen van het leven veel beter aan, door mijn geloof in God. Ik ervaar /geloof dat ik kracht van Hem krijg, om de situatie aan te kunnen. Die mening zal niemand verbazen en is hier al vaker gegeven.
Maar ik wil toch iets toevoegen:
ik geloof in Zijn Plan!Ik geloof dat wat mij en anderen overkomt bij Zijn Plan hoort, dat Hij het ten goede zal keren. Ik begrijp het niet(altijd) waarom 'mij nu juist iets naars moet overkomen',maar ik heb een blind vertrouwen dat Hij bij mij is (Hij weet wat ik voel,Hij heeft mij immers gemaakt!), dat Jezus (heeft als mens geleefd en kent de menselijke verdriet/pijn) ook weet hoe ik voel.Zij zullen mij dragen. De Heilige Geest geeft mij de kracht om dat allemaal te geloven.
Maar ik geloof dus ook in dat het Zijn Plan is, waar ik op mag vertrouwen...Dat de Heilige Geest mij dat vertrouwen leert/geeft.

Ik WIL ook daarom afhankelijk zijn van Hem, want Hij weet het beter...waar kan ik me veiliger voelen dan bij mijn Maker? Ik hoef Hem niet te begrijpen, maar ik vertrouw Hem, ik vertrouw op Zijn Plan. Blind.
Ik WIL geloven dat Hij mij draagt, dat heeft Hij beloofd.Het is dus ook een wilsbesluit.Voor mij...

Kinderlijk

Rugby,
Met alle respect, maar jou beschrijving komt op mij over zoals een kind op zijn/haar ouders vertrouwt. Is het daarom dat jullie god "de vader" noemen? Zien jullie dit zelf ook zo?
Marieke

Rugby: zijn plan.

Rugby: Ik snap wel wat je bedoelt met ZIJn plan, maar ik, een christen, geloof niet dat alles maar bij zijn plan hoort. Geweld, moord, misbruik die sommige mensen overkomt hoort niet bij ZIJN plan denk ik. Het is het kwaad in de puurste vorm. Dat wil God niet. Ik geloof wel dat hij Alles ten goede keert...

Pilar, mee eens!

Ik ben het HELEMAAL met je eens!Misschien was ik niet helemaal duidelijk?!Sorrie, misschien zo beter: Ik geloof namelijk ook dat God geen pijn, verdriet of lijden voor ons wil. God is goed.
En ik geloof ook dat hij het lijden wel toestaat/gebruikt om het ten goede te keren. (om er iets positiefs mee te doen).
Dus voor mij valt het lijden wel binnen Zijn Plan., omdat Hij weet waar en wanneer het lijden zal zijn en dat Hij beslist of Hij het toe zal staan.Zo ongeveer bedoel ik het.
Hij doet er iets mee, als Hij het lijden toestaat.God is de baas oer het kwaad, dus alles gebeurt zoals Hij wil. Het kwaad wint niet, maar God staat het toe, om er iets ten goede mee te doen. Denk ik.
Ik denk dat we het eens zijn, al ligt de nadruk wellicht op andere woorden?

Ik geloof dat God alles al wel weet, over de toekomst enzo. Dus weet Hij ook dat wij mensen verkeerde keuzes gaan maken,verleid door de wereld, door het kwaad.
Hij weet dat er lijden zal zijn, na de zondeval. God beslist of Hij het lijden toestaat.Hij kan het lijden voorkomen, tegen houden, of ten goede keren. Maar God zal nooit lijden op zich toelaten, om het lijden. Hij geniet nooit van ons verdriet.Tenminste zo geloof/denk ik erover. Jullie?

Ik geloof dat er een duivel is, die het lijden wel wil, om ons verdriet te doen, gewoon om ons van God af te houden. Zoals in het verhaal/boek uit de Bijbel van Job.

Iets anders:
Geloof jij/jullie dat er een duivel/het kwaad is, die ons verleidt tot zonden?

Sorry, al die herhaling

sorry ik zie mn bericht terug en het valt me op dat ik erg vaak in herhaling val. Bedoelt om het nog even duidelijker uit teleggen wat ik wilde zeggen,maar ondertussen irritant al zeg ik het zelf

Idd marieke

Tis zoals je zegt.
God is voor een gelovige als een Vader omdat Hij ons ziet als zijn kinderen.

Daarbij wil ik als gelovige ook op Hem vertrouwen als een kind.

T stukje wat Rugby aanhaalt moest ook ik aan denken toen je het zei.
We worden opgeroepen te geloven als een kind.

Het kwaad

Ik geloof dat de kwade dingen die gebeuren idd niet van God komen.

Ik geloof dat we in een gebroken wereld leven....
en dat we de keuze hebben daarin te leven met...of zonder God.

Nou doe mij maar met

Mmm

Hoewel ik bij vlagen best in een God geloof, geloof ik ook dat ik in moeilijke tijden er zelf uit moet komen. Ik kan steun krijgen van anderen en God, maar, ik blijf mijn eigen verantwoordelijkheid houden. Bovendien vind ik het een beetje eng om het aan God op te hangen als je uit een moeilijke situatie komt. Want wat als het niet lukt?

Janna3

Bovendien vind ik het een beetje eng om het aan God op te hangen als je uit een moeilijke situatie komt. Want wat als het niet lukt?

>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Tuurlijk kan het ook wel eens zo zijn dat het niet zo afloopt zoals je in gedachten gehoopt had...denk dat dat regelmatig zo is want ons menselijk denken is zo beperkt en liefst bidden wij God de oplossing al toe zo van...mag het ajeblieft zo en zo aflopen?
Maar helaas God is geen Sint bij wie we een verlanglijst indienen kunnen.

T zal niet altijd de oplossing zijn die Wij mensen voor ogen hebben, maar ik geloof wel dat God ALTIJD het beste met ons voor heeft....ook als het niet zo goed gaat... ook als alles om ons heen letterlijk of figuurlijk instort zoals Geerke noemde eerder in dit draadje...
God IS ...heeft iemand wel eens zo mooi gezegd hier....
dat geloof ik ook...dat God IS.

als gelovige ben ik afhankelijk van God maar ik moet zeker niet uitwissen dat ik eigen verantwoordelijkheid heb in de keuzes die ik maak.(dat deel ben ik met je eens)Die verantwoordelijkheid is mij gegeven.
Het een sluit voor mij het ander niet uit.

Dat plan he, rugby?

Hoe zit dat nou toch met dat plan? Ik weet dat nooit zo goed.
Ik geloof dat lijden niet door God gecreeërd wordt, ook niet "om ons iets te leren" of als onderdeel van zijn plan. Dus in die zin zou niet "alles wat je overkomt" onderdeel van zijn plan zijn.
Gods plan is goed, en het kwaad doorkruist zijn plan. En dan doet God er iets goeds mee. Zo legde iemand het mij uit. Want het is in feite niet inbegrepen in Gods plan dat dat kwaad ertussen komt.
Zit het inderdaad zo? Hoe zie jij het?

Tja, dat plan...

dat weet ik ook niet zo goed.

Het is goed taalgebruik in evangelische kringen, 'God heeft een plan met je leven' - maar verder... ik kan er niet zoveel mee.

Elk mens gaat zijn weg door het leven. Er is van alles te beleven en te leren, soms door diepe dalen. Maar of dat allemaal bij 'het plan' hoort?
Het leven zit vol raadselen.

Ik ben geen rugby geerke

maar ik zie het idd zoals jij het schrijft...hieronder geplakt uit je posting.
Dat is dat God het toch ten goede keert, zo zie ik dat.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Gods plan is goed, en het kwaad doorkruist zijn plan. En dan doet God er iets goeds mee. Zo legde iemand het mij uit. Want het is in feite niet inbegrepen in Gods plan dat dat kwaad ertussen komt.

Tonny?

Tonny als je het zo ziet als ik beschrijf en waar Veerle op in gaat, kun je er dan wel iets mee?
(Gods plan voor ons is goed. Soms doorkruist het kwaad zijn plan. En God doet er dan iets goeds mee).
Tuurlijk, blijft de vraag waarom God het toelaat dat het kwaad zijn plan doorkruist, daar krijg je geen antwoord op in dit leven. Ik heb daar op zich vrede mee, dat ik daar geen antwoord op zal vinden.

Geerke

Dat plan, dat is ook een beetje mijn punt. Waar ik moeite mee heb is dat enerzijds ongeluk door sommigen (niet per definitie in dit draadje, ik ben dat niet expliciet tegengekomen) geweten wordt aan een tekort aan geloof, je hebt dan immers niet genoeg gebeden. Anderzijds wordt er soms gemeend dat het ongeluk bij het plan van God hoort dat Hij voor je heeft. Dat maakt dat er weinig ruimte is voor boosheid en verdriet, immers, je moet lering trekken en blij zijn met het goede dat Hij voor je heeft.
Ik geloof, als ik al geloof, liever in een goede God die de mens eigen verantwoordelijkheid geeft. Je kunt zelf kiezen, je bent zelf verantwoordelijk voor je daden. Maar wel een vergevingsgezinde God. En dat alle slechte dingen in de wereld nu eenmaal gebeuren. En dat God daar helemaal niets mee te maken heeft. Er wel voor je is als je in zo'n situatie bent, maar je er niet uit haalt. Dat doe je zelf. Anders is het net een loterij, de een wel en de ander niet. Of nog erger...

Janna

Hoi Janna, je noemt 2 meningen die idd volgens mij hier niet genoemd worden door mensen (ongeluk is een tekort aan geloof, en ongeluk hoort bij het plan van God). Er is dus nog een derde en misschien wel een vierde of vijfde manier om ernaar te kijken. Bijvoorbeeld die ik beschreef. Ik geloof deze 2 bovenstaande standpunten ook niet. Ongeluk komt niet van God, en ongeluk is nooit een straf voor een te klein geloof. Zo geloof ik.
Daarnáást geloof ik óók in God die de mens eigen verantwoordelijkheden geeft, zoals jij schrijft. Dat kan voor mij supergoed naast elkaar bestaan.
Nu duik ik mijn bed in, ik ben er morgenmiddag / avond weer. Groetjes!

Geerke

Jouw vraag:Hoe zit dat nou toch met dat plan? Ik weet dat nooit zo goed.
mijn amntwoord: ik ook niet, niemand, maar er over praten, om in geloof te groeien vind ik geweldig!

Citaat:Ik geloof dat lijden niet door God gecreeërd wordt...
mijn antwoord: ik geloof dat ook niet, God is goed. Maar Hij staat het wel toe.

Citaat:Gods plan is goed, en het kwaad doorkruist zijn plan.
Mijn antwoord: God LAAT Zijn Plan ''doorkruisen'', Hij neemt het op in Zijn Plan. Dus zie ik dat als Zijn Plan. Hij is de Eindverantwoordelijke zeg maar. Als God niet wil dat Zijn Plan doorkruist wordt, dan gebeurt het niet. Hij is ten alle tijde diegene die alles in handen heeft. Denk/geloof ik. Zoals bij Job, daar laat God zien inhoeverre Job mag lijden, tot waar God het toestaat. En verder gaat het lijden dan ook niet!God bepaalt hoe dat gaat, niet het kwaad.

Citaat:... En dan doet God er iets goeds mee. Zo legde iemand het mij uit. Want het is in feite niet inbegrepen in Gods plan dat dat kwaad ertussen komt.
mijn antwoord: ik denk dat idd. God natuurlijk heel andere plannen voor ons had. Wij hebben ons eigen verantwoordelijkheid, wij hebben zelf de zonden in ons leven binnegehaald.Ook nu! God is goed, Hij wil geen kwaad, want Hij is rechtvaardig. Het kwaad gebeurt,God LAAT het gebeuren, want Hij is toch sterker dan het kwaad?!
Als Hij wil kan Hij het kwaad tegenhouden!
En waarom Hij het vaak niet tegenhoudt, dat zullen we niet nu te weten komen, meestal. (maar wie weet ooit mogen/kunnen we het Hem vragen, al denk ik dat ik het dan niet meer hoef te vragen...)

Ik denk dat we het in grote lijnen eens zijn,Geerke, en dat het daar om gaat. De details zijn er denk ik voor om er met elkaar eens (boeiend!)over te praten. Om te groeien in geloof.

Het is geen sluitend systeem...

... dat goed en kwaad. Soms kan iets wat je op een bepaald moment nadrukkelijk als kwaad ervaart, achteraf toch goed uitpakken.

Ik weet ook niet of God persé alleen dingen doet die wij als goed ervaren. In de oude Heidelberger Catechismus, zondag 10, dacht men kennelijk minder 'goed' over God dan wij nu.

In de bijbel komen heel wat situaties voor waarin onheil aan God wordt toegeschreven.

Naar mijn idee gaat God (en de plannen die hij heeft) ver boven ons verstand. Daarmee wil ik niet zeggen dat je maar stilzwijgend moet berusten in alles wat gebeurt. Opstandigheid en strijdlust horen óók bij geloof! Kijk maar in de psalmen, bijvoorbeeld.

Dat God de uiteindelijke regie heeft, dat geloof ik wel. Op een of andere manier komt alles en iedereen uiteindelijk tot zijn bestemming. Maar hoe en wat - ik weet het niet.

Kaaskopje (sorry, trage reactie...)

Inderdaad zie ik kracht als iets van mezelf, gegeven door God. Zoals het hele leven gegeven is door God. In mijn beleving is hij de bron van alles wat is.

Hc 10

Bij ons in de kerk wordt over de HC nog altijd gepreekt, vrijwel elke week.
Ik vind de Hc verhelderend over hoe er in een kerk gedacht wordt, oer het algemeen.
En in Zondag 10 staat idd. duidelijk:'' dat alle dingen, niet bij toeval maar uit zijn vaderhand ons ten deel vallen''.
Ik kan er dan ook achter staan, wat mij geleerd is: God kan straffen, waarschuwen, en Hij kan daar ziekte,oorlog whatever voor gebruiken. Op dat moment laat Hij het kwaad toe.Om het te gebruiken, ten goede, omdat Hij wil dat we Zijn kinderen blijven. God bepaalt wat Hij aan lijden toestaat, en waarvoor het lijden gebruikt wordt, maar wel ten goede.Tenminste, zo denk ik erover
Ik ben het met je eens, tonny dat het ons menselijk verstand te boven gaat, maar er over praten is wel mooi,toch, zeker als het gaat zoals hier nu, met respect en oprechte interesse in elkaar!

Hey rugby

Wij zijn het zéker in grote lijnen eens, zo zie ik het wel! Ik vind het superleuk om hierover op deze manier te schrijven. Ik geloof ook dat God het kwaad soms toelaat, om welke redenen dan ook. En ook dat Hij het absoluut kán tegenhouden.
Ik heb zelf ervaren dat dat soms wat moeilijk is te begrijpen. Ik geloof echt dat God mijn zoontje had kunnen genezen. Die macht heeft Hij, Hij kan het. En we wilden het zo graag, vroegen Hem erom, en het zou ook echt een enorm getuigenis geweest zijn! En toch gaat het dan niet zoals iedereen had gehoopt. Dat is moeilijk, omdat je gelooft dat God hem had kunnen genezen, en óók gelooft dat Hij het lijden niet wil. Dat botst dan even.
Maar op één of andere manier ben ik het geloof en het vertouwen in Hem geen enkel moment kwijtgeraakt. Dat had makkelijk gekund, denk ik wel eens, juist vanwege die botsing tussen twee dingen die je gelooft. Dat ik het niet kwijtgeraakt ben, verwondert me soms, en ik ben er erg dankbaar voor.
Dat heb ik echt niet alleen gedaan, er was Iemand die mij vasthield.

Anders

Anders dan jullie, geloof ik niet dat God direct in dit leven in kan/zal grijpen. Ik geloof niet dat God ervoor kan kiezen om iemand te genezen. Als dat zou was, zou ik mijn hele geloof verliezen. Dan zou alle oneerlijkheid op de wereld aan God te wijten zijn. Dat kan ik niet geloven.
Ik weet dat er in de bijbel, vooral in het Oude Testament regelmatig op wordt gezinspeeld, dat directe ingrijpen van God, maar ik geloof die verhalen niet. Ik leg het uit als een interpretatie door de toenmalige tijdsgeest ingegeven.
Ik geloof wel dat God de machtigste is. Hij KAN er een eind aan maken. Hij KAN al ons lijden beeindigen. Maar dan is deze wereld ook ten einde. Dan is het einde der tijden.
Ik geloof ook dat God wel invloed heeft op ons leven. Hij is niet machteloos! Die invloed heeft hij door middel van de Heilige Geest. De Heilige Geest helpt mensen om voor het goede te kiezen. De Heilige Geest geeft mensen kracht. Maar dat is een indirecte invloed die afhankelijk is van mensen. Want ik geloof dat wij door God als vrije, denkende mensen geschapen zijn. Dat wij zelf verantwoordelijkheid dragen en zelf keuzes moeten maken, hoe moeilijk dat soms ook is. Ik geloof dat wij zelf onze weg moeten zoeken in dit leven, dat de weg van een ander nooit de onze kan zijn. Dat wij niet klakkeloos aan moeten nemen wat een ander ons verteld, maar ons eigen beoordelingsvermogen moeten gebruiken. We kunnen hierbij hulp vragen van de Heilige Geest.
Ik geloof ook dat het Goede overwint en dat alles uiteindelijk terecht zal komen.
Ik bid weleens om genezing, maar dat is dan het uitspreken van hoop. Ik vertel dan aan God hoe fijn het zou zijn, als die persoon genezen zal worden. Ik bid meestal om bijstand, om hulp, om de Heilige Geest die mensen op goede ideeen brengt, die artsen goede beslissingen laat nemen, die mensen helpt goede keuzes te maken, mijzelf inbegrepen.
Pfff, wat staat er veel 'ik' in dit stukje :S. Neem me niet kwalijk. Het is moeilijk om dit soort gedachten op te schrijven, maar wel verrijkend denk ik, dus ik probeer het toch maar....

Botsing,geerke

citaat Geerke: ''.....je gelooft dat God hem had kunnen genezen, en óók gelooft dat Hij het lijden niet wil. Dat botst...''
Je verwoordt het mooi en een intens groot verlies voel je lijfelijk die botsing.
Daarom ervaar ik jouw verhaal, over hoe jij het verlies aankan, aangaat, en daarbij je geloof in God niet verloren bent, maar juist steun aan Hem hebt mogen ervaren, als een heel byzondere getuigenis. Elke keer weer besef ik hoe Troost Hij kan zijn, als ik zie hoe iemand zoals jij zegt:''Dat heb ik echt niet alleen gedaan, er was Iemand die mij vasthield.''

Echt kippevel....bedankt voor je moedige woorden.

Ik had jouw verhaal hier, in gedachten vandaag, toen ik de inleiding voor de alpha-cursus moest maken, je woordkeuze van ''het botst'' is treffend.(thema alpha cursus is: '' Geneest God vandaag de dag nog?''