Ben ik een slechte mama?
Hey mamatjes..
Ik heb niet het gevoel dit aan iemand kwijt te kunnen die ik ken vandaar hier deze post...
In januari voor de 1ste keer mama geworden van een meisje, ze is nu 5 maanden oud en ik kan me geen wereld meer zonder haar voorstellen.
Even terzijde, ik ben sinds juli 2021 thuis door mijn bekkenbodem, in augustus was werkcontract ten einde en sindsdien ben ik dus werkloos. Mijn vriend heeft in september een werkongeval gehad, hernia met gevolg en tot de dag van vandaag is het alleen maar verergerd tot het punt dat ik ook voor hem 'zorg'. Ik maak eten klaar, doe het huishouden, kijk voor ons dochtertje (borstvoeding, verzorgen, spelen, wandelen,...)(hij kan haar niet vastnemen door de pijn), ik help zijn broek, kousen en schoenen aan te doen, doe alle boodschappen,... een hele boterham als je het mij vraagt.
In mei is ons dochtertje van de verzorgtafel gevallen, ze overstrekt zich al vanaf de geboorte en gingen naar een osteopaat hiervoor. Ze overstrekt zich plots met heel veel kracht waardoor ze eraf'springt' en ik haar niet meer kan opvangen desondanks ik ervoor stond... naar spoed gegaan, 1 nachtje gebleven voor de zekerheid maar ze had niks overgehouden eraan gelukkig. Ik een trauma maar liever ik dan zij.
De laatste 2 weken drinkt ze minder goed, overdag toch, waar ze soms maar 5 of 10min drinkt vooraleer ze onrustig wordt en begint te wenen. Ik haal haar er dan af voor een boertje maar dit helpt niks helaas. Na 10min nog eens proberen en zelfde scenario dus volgens vroedvrouw drinkt ze sneller en heeft ze genoeg.
Ik zette haar vandaag in het wipstoeltje en ze gaf over, nog voor ik haar vastmaakte. In kleine paniek ging ik vlug naar de badkamer achter wat papier om een harde bons te horen... ze was eruit gevallen naar voor toe op haar hoofd... ze weende natuurlijk en heeft een bultje op haar voorhoofd. Niet naar spoed gegaan omdat het niet hoog was en vroedvrouw zei dat dit niet nodig was. Alles is oke, ze reageert op alles, lacht ook terug en nu slaapt ze wat.
Ik heb het natuurlijk mogen horen van mijn vriend, dat dit de 2e keer is dat ze valt onder mijn toezicht, dat ik een slechte mama ben, mijn best niet doe, stront ben, niks waard ben en een niemand ben.. mocht haar ook even niet nemen van hem en mag nu ook niet alleen naar buiten met haar omdat hij mij niet vertrouwt...
Ik was simpelweg vergetrn haar vast te maken in het stoeltje wat ik anders wel altijd doe.. ik deed dit niet express 😣 wat wil ik de tijd graag terugdraaien... ik kan blijven huilen over hoe slecht ik ben voor haar en voor de woorden die ik naar mij gekregen heb...terwijl ik weet hoe hard ik mijn best doe 😔 ze is ook wat verkouden en spoelen we haar neusje dus met zoutwater, ik heb het 1 dagje pas in de avond gedaan, door dat ze of sliep of dronk of iets anders, de tijd ging zo snel enja.. heb het dan ook mogen horen, dit heeft hij ook besproken met zijn mama die blijkbaar akkoord is dat dit niet normaal is dat ik dat zolaat pas gedaan heb..
het huis is volgens hem ook niet proper en dergelijke maar ik doe mijn best... ja soms doe ik savonds de afwas niet of maak ik het bed niet op maar het begint mij ook heel hard te vallen, alle taken die op mij komen´.. heb het gevoel dat mijn schoonfamilie mij ook echt slecht begint te vinden en dit breekt me natuurlijk ook.. ik wil er zo graag met hun over praten en eens over hun mening vragen wat ze vinden van mij maar als mijn vriend dit te weten zou komen... dus dit is geen optie jammergenoeg.. soms wou ik gewoon dat ik aan ze kon vertellen wat ik soms naar me toegegooid krijg qua woorden, ik zie hem zo graag en wil geen leven zonder hem maar ik verdien deze woorden niet 😔 ik slik ze gewoon weg want mijn liefde voor hem is sterker dan dat. Ik vraag me dan ook af in hoeverre hij dit allemaal meent..
Zijn hier mama's in hetzelfde scenario of die hier ergens wel iets van herkennen? Vinden jullie mij ook onverantwoordelijk/slecht? Graag jullie mening...
Liefs xxx
Battle-Royale schreef op 22-06-2022 om 17:31:
[..]
Ja als je constant pijn hebt wordt je gewoon niet echt vrolijk, laat staan dat je kunt doen en laten wat je wil.
Ik bedoelde met doen en laten, haar bekritiseren, kleineren en dat soort dingen, natuurlijk doet pijn er geen goed aan, maar daarom kun je nog wel je vriendin en moeder van je kind behoorlijk behandelen.
Als je nu niet bij hem weg wilt, zou ik wel voor plan b gaan, zorg dat je opties gaat krijgen voor het moment dat je (mogelijk) wel bij hem weg wilt.
Dus: sowieso zorgen dat je voldoende inkomen krijgt, zoek werk,
Zorgen dat je een spaarpotje krijgt, al dan niet achter zijn rug om, waar hij iig niet aan kan.
Dat je opties uitzoekt wb huisvesting.
Een heel plan maakt.
Verder zijn goede tips al gegeven.
Kun je met hem praten over dit soort dingen?
Hij heeft echt absoluut GEEN gelijk: je bent geen slechte moeder als je kind een ongelukje heeft. Het wil ook niet zeggen dat je te moe bent of wat dan ook, het overkomt iedereen. Iedereen komt in situaties waarin het mis had kúnnen gaan, als het goed gaat is het vaak meer geluk en gaat het mis heb je pech. Meer is het niet.
Pinokkio schreef op 23-06-2022 om 00:29:
het overkomt iedereen. Iedereen komt in situaties waarin het mis had kúnnen gaan, als het goed gaat is het vaak meer geluk en gaat het mis heb je pech. Meer is het niet.
Dit is zo waar! Een van mijn kinderen is eens van een hoge hooizolder afgevallen. Ik had toestemming gegeven om daar te spelen. De ander had een centimeters diepe jaap in zijn been bij het zwemmen in een rivier. Had vader bedacht dat dat leuk was. We hebben hier een gebroken arm gehad van een val van de trampoline. Een gekneusd sleutelbeen waar ze eerst drie dagen mee heeft rondgelopen. Ik ben eens op een haar na ontsnapt aan een ernstig ongeluk met de kinderen in de auto. Niet mijn schuld, vond ik. Maar toch: had ik kunnen anticiperen? Ik kan me niet herinneren of ze ooit een smakker hebben gemaakt als baby en peuter maar ik kan me bijna niet voorstellen dat dat nooit gebeurd is. En er is hier wel eens geschreeuwd en zelfs wel eens in opperste wanhoop geslagen. Ben ik niet trots op. Toch gebeurd.
Andere ouders maken ook fouten. Meestal lopen die gelukkig goed af.
Ongelukken horen gewoon bij het leven en het lijkt alsof je partner ‘het leven’ nu niet goed aan kan. Dat is begrijpelijk, een hernia is heel naar.
Maar hij mag zich echt NOOIT op die manier afreageren op jou!!
Ik lees heel veel rode vlaggen.
Lieve TO, ga investeren in jezelf. Zorg dat je genoeg van jezelf gaat houden om dit gedrag van je partner niet langer te accepteren.
Hij is je aan het onderdrukken, kleineren en gaslighten. Ga alsjeblieft hulp zoeken, want je zit in een abusive relatie. Als je het hebt over bescherming voor je kindje, moet je daar beginnen. Een bult op het hoofd gaat voorbij, de (mentale) schade van opgroeien in een situatie van mishandeling niet.
Alsjeblieft, bescherm jezelf en je kindje en trek ergens aan de bel. Huisarts, maatschappelijk werk....ik snap dat het doodeng is en dat je nu denkt dat je hem niet kwijt wil. Maar echt, wat hij doet is niet, niet, NIET ok.
Ik raad je aan om hulp te zoeken. Ga eens met de huisarts praten
TrefleQ schreef op 22-06-2022 om 22:25:
Nee, je bent geen slechte mama. Soms gebeuren er ongelukjes, vallen, hete thee, vingers klem. Soms hadden die voorkomen kunnen worden. Maar ja, soms gebeurt het tóch. En meestal valt de schade mee! Die ongelukjes maken je geen slechte mama.
Je vriend, die klinkt wél slecht: als een hele slechte partner. En dát is slecht voor je dochter: zien en horen hoe haar moeder lelijk behandeld wordt. Dát is schadelijk voor haar ontwikkeling.
Dit! Scheelt mij weer typen.
Bij hem blijven is slecht voor iedereen (hoewel niet voor hem, hij heeft zijn huishoudster/verzorger).
TO,
1) Je maakt je zorgen of je dochter wel genoeg drinkt. Of je kolft af en geef een fles zodat je ziet hoeveel ze daadwerkelijk drinkt, wat jou weer gerust stelt of je gaat over op flessenvoeding daar ze toch al 5 maanden borstvoeding heeft genoten. Kan je vriend zijn dochter ook eens een fles geven 😉.
2) Kijk niet verbaasd als je vriend en zijn moeder wel twee paar handen op één buik zijn, want tja loyaliteit steekt maar al te vaak de kop op in stressvolle situaties.Des te meer reden om niet bij haar te klagen dat je het niet trekt want dat kan ze ook tegen je gebruiken. Zoek juist steun bij je ouders of eigen familie.
3) Als de zorg voor je vriend te veel is, kan hij ook bij zijn moeder logeren. Even een time-out. Of jij gaat om die reden even met kind bij jouw ouders/ familie logeren.
4) Laat je je niet intimideren door opmerkingen als: ‘ als het dochtertje er niet was, stond je allang buiten de deur’. Je bent jong en hebt energie genoeg om de draad van je leven in eigen handen te nemen. Als het nodig is, pak je je koffer.
5) Zet de kinderenwensen nog even in de koelkast. Hij kan wel hernia hebben, maar wees zorgvuldig.
Ellori schreef op 22-06-2022 om 18:22:
Overigens heeft hij wel een punt als hij benoemd dat jullie dochter voor de 2e keer in korte tijd gevallen is. Oke, 1 keer kon je niks aan doen (vanaf nu maar op bed gaan verschonen?) maar de tweede keer had voorkomen kunnen worden. Maar, dat kan hij wel op een normale manier doen. Ik zou haar wel goed in de gaten houden de komende dagen.
Lekker makkelijk, het zit op de bank, heeft pijn, doet niks met dochter, geeft wel al het gezamelijke geld uit en heeft commentaar. Ja dan kun je mbt dochter weinig fouten maken maar deze toestand zorgt stress en onzorgvuldigheid bij moeder. Wie is er dan echt fout?
Aiden schreef op 23-06-2022 om 16:22:
[..]
Lekker makkelijk, het zit op de bank, heeft pijn, doet niks met dochter, geeft wel al het gezamelijke geld uit en heeft commentaar. Ja dan kun je mbt dochter weinig fouten maken maar deze toestand zorgt stress en onzorgvuldigheid bij moeder. Wie is er dan echt fout?
Idd,
Mijn man zegt altijd: ‘ wie niet rijdt, maakt ook nooit schade, (of een boete voor te hard rijden)’.
Wie nooit kookt, kan het eten ook nooit laten aanbranden.
Wie nooit de was doet, zal ook geen rode washand in de witte was gooien.
Wie nooit boodschappen doet, kan ook niet met verkeerde koffiebonen thuis komen.
Zo zijn er nog wel een paar...
Maar aan TO wel de wijze raad minder gelaten die kritiek over zich heen te laten gaan. Cursus assertiviteit starten?
Flanagan schreef op 23-06-2022 om 18:22:
[..]
Idd,
Mijn man zegt altijd: ‘ wie niet rijdt, maakt ook nooit schade, (of een boete voor te hard rijden)’.
Wie nooit kookt, kan het eten ook nooit laten aanbranden.
Wie nooit de was doet, zal ook geen rode washand in de witte was gooien.
Wie nooit boodschappen doet, kan ook niet met verkeerde koffiebonen thuis komen.
Zo zijn er nog wel een paar...
Maar aan TO wel de wijze raad minder gelaten die kritiek over zich heen te laten gaan. Cursus assertiviteit starten?
En jij denkt dat die lapzwans dat gaat betalen voor haar?
Athan schreef op 23-06-2022 om 20:47:
[..]
En jij denkt dat die lapzwans dat gaat betalen voor haar?
Lijkt mij goedkoper dan alimentatie. In ieder geval iets waar TO wat aan heeft, hoe het ook gaat verkeren.
Hoe gaat het met je, Newmomatthecoast? Heb je iets aan dit topic?
Ik ben ook benieuwd ho ehet nu gaat!
allereerst .. het antwoord op jouw vraag: ben ik een slechte mamma? NEE NEE EN NOG EENS NEE! Je bent een overbelaste mamma die meer doet dan ze aankan. Een kleintje met z’n tweetjes verzorgen is al een dagtaak, laat staan in je eentje met een man die van jou afhankelijk is. Als zijn moeder het allemaal ook zo ververvelend vind, mag zij haar zoon komen ophalen en verzorgen tot hij beter is. Dan heb jij de tijd voor jouw kindje zonder dat iemand jou voor rotte vis uitmaakt. Wat je ook doet, je zal altijd een goede mamma zijn (behalve als je bewust drugs of alcohol gebruikt en onder invloed van die middelen voor je kindje zorgt en geen hulp aanvaard voor je verslaving, mijn inziens..) omdat je het doet uit liefde. Het is je nu even te veel en dat is wat er speelt, als jouw man dat niet begrijpt mag hij er een paar weekjes tussenuit naar zijn moeder die het allemaal beter weet en kan. Laat niemand jou ooit wijsmaken dat je een slechte moeder bent!
