Mega schuldgevoel!😫
Hooi lieve moeders,
Ik heb twee dagen terug een ontzettend grote fout gemaakt, en het laat me niet los.Ik heb onze 2 weken oude dochter in een voedingskussen gelegd zodat ze wat schuin omhoog ligt Ivm haar reflux op bed met daaronder een polyester doek. Ze lag er heerlijk in te slapen op haar zij. Ik ben even gaan douchen en kom terug en zie dat ze met haar hoofdje in t doek/kussen ligt. Ik schrok me natuurlijk dood en draaide haar meteen terug. Ze ademde nog gewoon en was niet blauw of iets. Daarna sliep ze gewoon door alsof er ook niks aan de hand was. Heb ik nu gewoon mega geluk gehad en een hele grote waarschuwing van bovenaf? Of kan ze wel degelijk daardoor zuurstof te kort hebben gehad? Ik merk nu 2 dagen later helemaal niets aan haar.Voel me ontzetten schuldig en ben mega bang dat ze toch een soort van zuurstof tekort heeft gehad ondanks ze wel gewoon ademde.Wie kan mij gerust stellen???
Lieve groet een bezorgde mama
TrefleQ schreef op 27-09-2022 om 06:58:
Hier ook zoiets. Mijn baby van een paar maanden lag bij in bed, naast me, op haar rug. Toe ik wakker werd, lag ze heel stilletjes, roerloos onder het dekbed dat was (door mij) wat naar boven geschoven en lag helemaal over haar neus, echt op haar gezicht. Wat een schrik, daarna heb ik haar nooit meer bij me in bed laten slapen. Ik ben niet bang geweest dat ze er iets aan over zou houden, alles functioneerde toch gewoon? Ze is nu volwassen.
Ik was wel erg geschrokken, maar voelde me niet schuldig. Mijn bedoeling was goed: mijn kind lekker in bed laten slapen. Dat was dus heel onverstandig, maar schuldig voelde ik me niet. Ik heb het daarna nóóit meer gedaan.
De mijne lag bij mijn billen toen ik wakker werd .. lekker onder het dekbed. Doet het ook nog, al 23 jaar .
twee van de drie hebben een schaar in een snoer gezet van een apparaat welke in het stopcontact zat..
Ze leven nog
Ik wacht nu op de derde keer
Wordt wel leuk draadje zo. 😁
wat een verhalen, ik kan weer een beetje lachen gelukkig. Wat een stressvolle taak dat moeder zijn. Je moet constant allert zijn op 2 uur slaap 😅
Ik lag met dochter op ons grote bed toen ik even snel naar de wc ging. Dochter lag midden op het bed, dekens aan beide kanten, ze kon nog niet kruipen of iets dus ik dacht, ja kan wel even snel. Toen ik terug de kamer in kwam zag ik haar met haar hoofd zo over de rand duikelen. Te laat om haar op te vangen. Ze huilde zo hard en ik voelde me zo'n slechte moeder. Heb echt even zitten meehuilen.
Vriendin van me is het laatst ook overkomen. Baby zo ineens van de bank gerold.
Mijn man was als kind echt een draak. Dat hij nog leeft is een wonder. Zo heeft hij met spijkers in het stopcontact zitten wroeten, chloor gedronken, de zolder in brand gestoken, met een kussensloop als parachute op het dak gestaan (moeder net op tijd!) en nog wel meer gekkigheid.
Krisper2 schreef op 27-09-2022 om 12:37:
Ik lag met dochter op ons grote bed toen ik even snel naar de wc ging. Dochter lag midden op het bed, dekens aan beide kanten, ze kon nog niet kruipen of iets dus ik dacht, ja kan wel even snel. Toen ik terug de kamer in kwam zag ik haar met haar hoofd zo over de rand duikelen. Te laat om haar op te vangen. Ze huilde zo hard en ik voelde me zo'n slechte moeder. Heb echt even zitten meehuilen.
Vriendin van me is het laatst ook overkomen. Baby zo ineens van de bank gerold.
Mijn man was als kind echt een draak. Dat hij nog leeft is een wonder. Zo heeft hij met spijkers in het stopcontact zitten wroeten, chloor gedronken, de zolder in brand gestoken, met een kussensloop als parachute op het dak gestaan (moeder net op tijd!) en nog wel meer gekkigheid.
Haha sorry het is toch eigenlijk knap wat ze dan allemaal weer overleven.niet te doen. Voel me hierdoor wel weer een stuk beter. Al maak ik me nog steeds zorgen hoor zal wel even duren weer. Heb ik altijd even tijd voor nodig om weer wat zachter voor mezelf te zijn. Dingen gaan me nu opeens dan weer opvallen wat wss heel normaal baby gedrag is 😶
ohja ook mijn oudste vergeten van een familiefeestje, ze speelde nog in de tuin. We reden weg en ik zei opgelucht: zo dat ging goed....ik denk waarom zegt ze niks.
En jongste trok de tussenschakelaar van een lamp los...brandplek op haar handje met een oppas die niet wist wat je dan moest doen.
Die bril idd, de kopstoten, bijtplekken, haartrekken.. herkenbaar!
Maarja dat laat de gemiddelde ouder allemaal niet zien of horen in het algemeen.
Ik was ze eens kwijt in de supermarkt...allebei. Zie ik ineens 2 hoofdjes gierend boven een schap uitkomen..ik denk: hoe dan? Waren ze op de bierkratten geklommen. Jongste raakte per definitie zoek in een winkel, élke winkel.
Ajjz schreef op 27-09-2022 om 12:41:
[..]
Haha sorry het is toch eigenlijk knap wat ze dan allemaal weer overleven.niet te doen. Voel me hierdoor wel weer een stuk beter. Al maak ik me nog steeds zorgen hoor zal wel even duren weer. Heb ik altijd even tijd voor nodig om weer wat zachter voor mezelf te zijn. Dingen gaan me nu opeens dan weer opvallen wat wss heel normaal baby gedrag is 😶
Voordat ze een jaar zijn heb je al veel erger meegemaakt 😁
En zodra ze gaan kruipen lopen etc kun je ze beter vastbinden.
Ik zette mijn peuter altijd op de rand van het badkamermeubel om haar tanden te poetsen. Stevig met mijn arm om haar heen... tot die ene keer dat mijn aandacht even verslapte. Ze dook zo onder mijn arm door met haar hoofd naar beneden op de tegels. Enorm ei op haar hoofd, maar ze krijste zo hard dat ik meteen aan de wijsheid van mijn moeder moest denken: je hoeft je pas zorgen te maken als ze niet huilen.
Toen dochter op de basisschool zat, werd haar vriendinnetje altijd op de fiets gebracht door haar moeder. Vriendinnetje fietste zelf, moeder had haar twee broertjes voor en achter op de fiets. De moeder vergat regelmatig de kleinste uit het voorstoeltje te halen. De fiets stond dan tegen een muur. Het peutertje zat dan gelaten in zijn stoeltje te wachten, maar het was natuurlijk hartstikke gevaarlijk. Ik plukte het kind dan van de fiets en overhandigde hem binnen aan zijn moeder, die zich elke keer weer rotschrok.
Inmiddels zijn alle kinderen onbeschadigd volwassen geworden.
dat is dan inderdaad even schrikken! Wat ik hier deed met reflux baby, die zette ik in de badkamer in d’r babybjorn wipper en dan op de laagste stand, dat was genoeg omhoog voor de reflux en voor die 15-20 minuutjes die ik nodig had om te douchen en aan te kleden kon dat prima. Beetje kiekeboe onder de douche als ze daar aan toe zijn, en anders zat ze gewoon beetje rond te kijken, de eerste weken.
Max88 schreef op 27-09-2022 om 12:47:
Ik was ze eens kwijt in de supermarkt...allebei. Zie ik ineens 2 hoofdjes gierend boven een schap uitkomen..ik denk: hoe dan? Waren ze op de bierkratten geklommen. Jongste raakte per definitie zoek in een winkel, élke winkel.
Mijn moeder is mijn broertje in een kledingwinkel kwijtgeraakt. Niet te vinden was hij. Ook niet buiten. Lag hij onder een schap op een stapel gevallen kleding te slapen 
.
Ik raak dochter ook regelmatig kwijt in de supermarkt. Verstopt ze zich in een leeg schap. Het tuincentrum is de ideale plek om je kind kwijt te raken. Ik ben wel blij dat ze nu snapt dat ze de winkel niet uit mag en dat ze naar de kassa moet gaan als ze mij echt kwijt is. Gelukkig is dat nog nooit nodig geweest. Ze roept gewoon heel hard "mama waar ben je" door de winkel.
mijn dochter keer magazijn van de scapino ingelopen. Hebben kwartier gezocht, winkelpersoneel deed niks.
En als alles goed gaat en je overal op tijd bij bent wordt je door anderen wel een schuldgevoel aangepraat.
Mijn oudste mocht altijd ruim een half uur tot en krap uyr tv kijken als ik ging koken. Jongste ging dat dus autistisch in mee. Rond zijn 1e verjaardag leuk hij dus een uur per dag tv van uit de box, ik dacht de een in de box de ander op de bank dan kunnen ze niet vechten. . Consternatiebureau helemaal boos, ik moest hem maar op de grond laten spelen dan kroop hij rond en keek niet continue naar de tv.
1 dag geprobeerd, hij kwam de open keuken in, schoof het krukje (van oudste om handen te wassen) voor het fornuis, trok zich op aan de handgreep van de oven en in een vloek en een zucht lag hij op zijn buik op het fornuis, waar gelukkig nog geen had aan was.
Daarna altijd in de box, dat klimmen op het gasfornuis wilde ik niet nog een keer meemaken.
RodeKrullenbol schreef op 27-09-2022 om 10:15:
[..]
Vanwaar nu weer de mensheid indelen aan de hand van de scheidslijn mannen en vrouwen, terwijl zowel mannen als vrouwen onderling enorm kunnen verschillen; (juist) ook als het gaat om ouderschap?
even off topic: RK ik vind je bijdragen steeds verwarder overkomen. Dat kan ook aan mij liggen. Zoals deze zin hierboven het is zo'n contradictio in terminis. Wat wil je nu zeggen?
a. we moeten de mensheid niet willen verdelen in mannen en vrouwen
b. Mannen en vrouwen verschillen zo enorm (juist als het gaat om ouderschap) dat het gewenst is een scheidslijn aan te brengen.
A en b kunnen toch niet samen gaan, of ben ik nou abuis?
Krisper2 schreef op 27-09-2022 om 12:37:Mijn man was als kind echt een draak. Dat hij nog leeft is een wonder. Zo heeft hij met spijkers in het stopcontact zitten wroeten, chloor gedronken, de zolder in brand gestoken, met een kussensloop als parachute op het dak gestaan (moeder net op tijd!) en nog wel meer gekkigheid.
😂😂😂
