Wanneer laat jij na de geboorte je ouders op bezoek komen?
Misschien ben ik overgevoelig of te romantisch op dit gebied, maar toch... Hoor graag het geluid van anderen, dan kan ik het wellicht beter in perspectief plaatsen.
Mijn broer is woensdagochtend voor het eerst vader geworden. Hij en zijn vrouw hebben een normale relatie met mijn ouders, bellen, af en toe bij elkaar op bezoek, op verjaardagen ff lunchen, maar niet de deur plat lopen.
Mijn ouders hebben al meer kleinkinderen, maar zijn enthousiast bij elke nieuwe spruit. Bij de geboorte van mijn kinderen stond iedereen al zo'n beetje in het ziekenhuis klaar om oh en ah te roepen, en wie niet kon was welkom zodra we thuis waren.
Schoonzus is in het ziekenhuis bevallen, maar het was volgens mijn broer en haar niet een heel zware bevalling. Ze mochten dezelfde dag naar huis ook, en het gaat naar verluid prima met moeder en kind. Moeder van schoonzus stond al aan het ziekenhuisbed. Mijn ouders waren daar niet welkom. Kan.
Maar nu mogen ze pas zaterdag, ruim 3 dagen na de geboorte, pas een keertje komen kijken! Het is voor mijn ouders een halfuur rijden, mijn moeder is al niet zo bezoekerig, dus het is algemeen bekend dat ze met liefde een half uurtje rijdt, kwartiertje kind bewonderd en weer terugrijdt. Je hebt echt geen last van haar, dat weten broer en schoonzus ook, ze wil alleen maar dolgraag heel even kleinkind in real zien. Ze blijft niet hangen, komt daarna niet elke dag op bezoek, belt je niet plat, niks wat je niet wilt.
Is het stom als ik dit enorm achterlijk vind? Kijk, dat ik iedereen toestond direct langs te komen, dat is mijn keus. En ik heb er begrip voor als ik als zus pas na een week op visite mag, hoe jammer ook. En dat hou ik zo kort als je wilt, kinderen laat ik zelfs thuis als je dat wilt. Maar je ouders... ik vind echt dat mijn moeder de kans had moeten krijgen om de volgende dag, voor mijn part de dag erna, even om het hoekje te kijken.
Stel ik me aan?
Hoe hebben jullie dat gedaan?
Nogmaals, het gaat om wat je als ouders wil!
Niet om wat anderen deden. Niet om wat anderen willen. En al helemaal niet om wat anderen vinden dat bij jou moet kunnen.
Prima als je het er niet mee eens bent, maar bezoek maakt gewoon niet de dienst uit. Nooit. Je gaat toch ook niet op visite, ziekenbezoek of naar een jarige als diegene dat zelf niet wil? Waarom zou dat ineens anders zijn vlak na een bevalling?!
Respecteer gewoon andermans wensen en wees blij dat je gastheer en -vrouw hebben aangegeven wanneer je van harte welkom bent! Je komt er per slot om het geluk te delen. Wel zo handig als degenen waar je dat mee wil delen daar op dat moment ook aan toe zijn.
Kersje schreef op 29-10-2022 om 14:08:
Uiteraard beslissen vader én moeder altijd samen over wanneer er wel/geen bezoek komt. In dit geval bleek het geen zware uitputtende bevalling en mocht 1 oma op dezelfde dag langskomen. Begrijpelijk, het was haar moeder, maar……..na een bevalling verlies je niet automatisch ook je empatisch vermogen en behoeft het volgens mij ook geen uitleg dat de vader nét zo graag zijn kind aan zijn ouders wil tonen. Als dat al teveel gevraagd is, dan begrijp ik de teleurstelling van de andere grootouders best wel.
En of de kersverse vader nu wel/niet onder de plak zit, daar kan/wil ik niet over oordelen en doet er verder eigenlijk ook niet toe. Als het goed is mogen opa en oma vandaag op bezoek komen om hun new born kleinkind te komen bewonderen 👪
De vader reageerde niet eens op appjes van zn zus dus mogelijk denkt deze vader daar anders over.
Battle-Royale schreef op 29-10-2022 om 14:27:
[..]
De vader reageerde niet eens op appjes van zn zus dus mogelijk denkt deze vader daar anders over.
Mijn laatste alinea niet gelezen?
yette schreef op 29-10-2022 om 14:22:
Nogmaals, het gaat om wat je als ouders wil!
Niet om wat anderen deden. Niet om wat anderen willen. En al helemaal niet om wat anderen vinden dat bij jou moet kunnen.
Prima als je het er niet mee eens bent, maar bezoek maakt gewoon niet de dienst uit. Nooit. Je gaat toch ook niet op visite, ziekenbezoek of naar een jarige als diegene dat zelf niet wil? Waarom zou dat ineens anders zijn vlak na een bevalling?!
Respecteer gewoon andermans wensen en wees blij dat je gastheer en -vrouw hebben aangegeven wanneer je van harte welkom bent! Je komt er per slot om het geluk te delen. Wel zo handig als degenen waar je dat mee wil delen daar op dat moment ook aan toe zijn.
Het is een forum hè, dus TO krijgt ieders mening zoals gevraagd. Nergens voor nodig om 10x dezelfde mening erdoor proberen te drukken. Dat het uiteindelijk de keuze van de ouders is wordt ook nergens ontkracht of wel?
Kersje schreef op 29-10-2022 om 14:40:
[..]
Het is een forum hè, dus TO krijgt ieders mening zoals gevraagd. Nergens voor nodig om 10x dezelfde mening erdoor proberen te drukken. Dat het uiteindelijk de keuze van de ouders is wordt ook nergens ontkracht of wel?
Er wordt ook wel meer dan 10x gemeend dat de grootouders bepaalde verwachtingen mogen hebben 
Valeria schreef op 29-10-2022 om 14:42:
[..]
Er wordt ook wel meer dan 10x gemeend dat de grootouders bepaalde verwachtingen mogen hebben
Verwachtingen mag iedereen hebben natuurlijk, maar of het slim is is een tweede. Wat ik bedoelde te zeggen is dat het geen zin heeft op een discussieforum 10x mijn EIGEN mening door ieders strot te duwen 😉
ik doe wel vaker iets tegen mijn zin in, heb ook niet altijd zin in schoonmoeder, maar is wel de moeder van mijn man. Sommige dingen horen bij het leven vind ik dan hè. Ik heb nog met enorme naweeën ook bezoek gehad in ziekenhuis, stuur dan echt niemand weg.
Kleinduimpje schreef op 29-10-2022 om 15:01:
ik doe wel vaker iets tegen mijn zin in, heb ook niet altijd zin in schoonmoeder, maar is wel de moeder van mijn man. Sommige dingen horen bij het leven vind ik dan hè. Ik heb nog met enorme naweeën ook bezoek gehad in ziekenhuis, stuur dan echt niemand weg.
Je doet hiermee je nickname geen eer aan.
Had de reus jou en je broertjes en zusjes mogen opeten?
Bij mij direct zowel mijn ouders als schoonouders gebeld dat dochter geboren was en aangegeven dat ze later die dag welkom zouden zijn en dat we hen zouden bellen zodra we daar klaar voor waren. Zo gezegd zo gedaan. Gelijktijdig gebeld. Mijn ouders wonen verder maar zaten letterlijk met hun jas en schoenen aan te wachten. Schoonouders wonen om de hoek, maar waren tien minuten later dan mijn ouders. Eerste wat mijn schoonmoeder zei: ja ik wist wel dat je eigen moeder een streepje voor had. Vanaf dat moment werd alles nauwkeurig in de gaten gehouden en op de weegschaal gewogen.
TO ik raad je aan om de teleurstelling bij je moeder te laten en op geen enkele manier mee te bemoeien. Heb je geen zin in gezeur er over van je moeder dan vraag je vriendelijk of jullie het ergens anders over kunnen hebben. Bij ons was er ook een schoonzus die keer op keer kwam vertellen hoeveel verdriet mijn schoonmoeder erover had dat mijn moeder zou worden voortgetrokken. Het enige wat dat heeft opgeleverd is dat de band met schoonzus ook verslechterd is.
Battle-Royale schreef op 29-10-2022 om 12:14:
[..]
Maar het lijkt me niet dat iemand die moet huilen van het bezoek van haar schoonouders ook nog eens keer haar baby daar aan moet geven en dan zelf maar boven moet gaan zitten als ze het niet aan kan. Daar moet de vader of iemand anders ingrijpen. Ik begrijp dan ook niet dat mensen serieus vinden dat de vader zich maar moet laten gelden tbv zijn moeder. De moeder van zijn kind zou de belangrijkste moeten zijn.
Ik ben het met je eens, Battle-Royale. Als het goed is, ga je op kraamvisite bij het gezin, om hun geluk te delen. De baby krijgt er niets van mee. Beetje alsof je op housewarming gaat terwijl je vrienden die er wonen weg zijn. (Vergelijk ik nou een baby met een huis? Ja dus.)
Ik had het bovendien niet gekund: mijn baby afgeven en zelf boven kunnen blijven als ik er zelf mentaal nog niet aan toe was om iemand te zien. Ik krijg al rillingen als ik er aan denk. Ik had sowieso moeite mee om mijn pasgeboren dochter in de armen van een ander te zien (behalve haar vader, en zelfs die soms een beetje), maar daar heb ik me overheen gezet want je weet dat dat door die storm hormonen komt en dat overweldigende verantwoordelijkheidsgevoel en bijkomende bezitterigheid. Ik had dat echt niet gekund en gewild met iemand waar ik me niet fijn bij voelde.
Ook een makkelijke bevalling is enorm intens, natuurlijk. Een makkelijke bevalling is sowieso een contradictio in terminis.
TO, ik hoop dat je moeder vandaag heeft kunnen genieten van haar nieuwe kleinkind, inclusief de nieuwe ouders!
RodeKrullenbol schreef op 29-10-2022 om 15:45:
[..]
Je doet hiermee je nickname geen eer aan.
Had de reus jou en je broertjes en zusjes mogen opeten?
Kun je jouw reactie even uitleggen, want ik begrijp best wat Kleinduimpje bedoelde te zeggen namelijk?
Het antwoord “uiteindelijk bepalen de ouders wie zij wel/niet uitnodigen” is natuurlijk an sich totaal gerechtvaardigd, maar…….niet overal ‘politiek correct’ toepasbaar.
Even een ander hypothetisch voorbeeld (ik weet, hier offtopic): een kleinkind is jarig en zijn/haar verjaardag wordt gevierd met een feestje. Dan nodig je ook niet de ene opa/oma wel en andere niet uit (als er gewoon contact is met beide kanten). Ook hier geldt dat de ouders bepalen wie zij wel/niet uitnodigen, maar dat zou best heel vreemd overkomen voor diegene die niet zijn uitgenodigd toch, ook als er wordt gezegd dat ze wel 3 dagen later mogen komen.
Even voor de duidelijkheid, niet dat IK partij kies voor 1 vd partijen, maar ik kan best de teleurstelling in deze begrijpen.
En mbt de reactie van Kleinduimpje: als oudste kleinkind had ik nooit zin om mijn ene oma uit te nodigen voor mijn verjaardag (toen ik al zelfstandig woonde), want ik vond het gewoon geen lieve en leuke oma (en ja, daar had ik mijn redenen voor). Tóch nodigde ik haar wel uit, omdat ik dat deed uit respect voor mijn vader en het zijn moeder was en die ene persoon meer of minder maakte in z’n totaliteit niet zo uit die avond. Dat is waarschijnlijk wat Kleinduimpje bedoelde te zeggen en mocht dat niet zo zijn zal zij mij best verbeteren. 😃
Jillz schreef op 29-10-2022 om 16:06:
Bij mij direct zowel mijn ouders als schoonouders gebeld dat dochter geboren was en aangegeven dat ze later die dag welkom zouden zijn en dat we hen zouden bellen zodra we daar klaar voor waren. Zo gezegd zo gedaan. Gelijktijdig gebeld. Mijn ouders wonen verder maar zaten letterlijk met hun jas en schoenen aan te wachten. Schoonouders wonen om de hoek, maar waren tien minuten later dan mijn ouders. Eerste wat mijn schoonmoeder zei: ja ik wist wel dat je eigen moeder een streepje voor had. Vanaf dat moment werd alles nauwkeurig in de gaten gehouden en op de weegschaal gewogen.
TO ik raad je aan om de teleurstelling bij je moeder te laten en op geen enkele manier mee te bemoeien. Heb je geen zin in gezeur er over van je moeder dan vraag je vriendelijk of jullie het ergens anders over kunnen hebben. Bij ons was er ook een schoonzus die keer op keer kwam vertellen hoeveel verdriet mijn schoonmoeder erover had dat mijn moeder zou worden voortgetrokken. Het enige wat dat heeft opgeleverd is dat de band met schoonzus ook verslechterd is.
Door jouw post ben ik wel benieuwd of de teleurstelling nu vanuit TO of vanuit haar ouders komt? Of heb ik hier overheen gelezen? 🤔
Renmuis schreef op 29-10-2022 om 16:13:
[..]
Ik ben het met je eens, Battle-Royale. Als het goed is, ga je op kraamvisite bij het gezin, om hun geluk te delen. De baby krijgt er niets van mee. Beetje alsof je op housewarming gaat terwijl je vrienden die er wonen weg zijn. (Vergelijk ik nou een baby met een huis? Ja dus.)
Ik had het bovendien niet gekund: mijn baby afgeven en zelf boven kunnen blijven als ik er zelf mentaal nog niet aan toe was om iemand te zien. Ik krijg al rillingen als ik er aan denk. Ik had sowieso moeite mee om mijn pasgeboren dochter in de armen van een ander te zien (behalve haar vader, en zelfs die soms een beetje), maar daar heb ik me overheen gezet want je weet dat dat door die storm hormonen komt en dat overweldigende verantwoordelijkheidsgevoel en bijkomende bezitterigheid. Ik had dat echt niet gekund en gewild met iemand waar ik me niet fijn bij voelde.
Ook een makkelijke bevalling is enorm intens, natuurlijk. Een makkelijke bevalling is sowieso een contradictio in terminis.
TO, ik hoop dat je moeder vandaag heeft kunnen genieten van haar nieuwe kleinkind, inclusief de nieuwe ouders!
Ik vind sowieso dat je op aanwijzing van de ouders langs moet komen en niet zeuren dat je eerder wil, recht hebt op of wat dan ook. Als je een geboortekaartje krijgt waarop staat voor bezoek even bellen sta je ook niet onaangekondigd op de stoep.
Kersje schreef op 29-10-2022 om 16:32:
[..]
Door jouw post ben ik wel benieuwd of de teleurstelling nu vanuit TO of vanuit haar ouders komt? Of heb ik hier overheen gelezen? 🤔
Ik maak me vooral plaatsvervangend druk voor mijn ouders. Mijn broer stuurt, zoals we vooraf (hardop in zijn bijzijn) gehoopt hadden, elke dag een foto (ook al reageert hij dan niet op zn eigen app). En schoonzus, die nooit in de groepsapp reageert, stuurt nu ook ineens foto's. Fijn te weten dat ze eindelijk doorhebben dat we bestaan.
Overigens doet de kleine het ook 's nachts al goed. En volgende week is het mijn beurt, nu al zin in! Mijn ouders stonden te stralen op de foto, die zijn heel gelukkig dat ze de kleine nu zien. Mijn broer stond er stralend naast.
Kersje schreef op 29-10-2022 om 16:27:
[..]
En mbt de reactie van Kleinduimpje: als oudste kleinkind had ik nooit zin om mijn ene oma uit te nodigen voor mijn verjaardag (toen ik al zelfstandig woonde), want ik vond het gewoon geen lieve en leuke oma (en ja, daar had ik mijn redenen voor). Tóch nodigde ik haar wel uit, omdat ik dat deed uit respect voor mijn vader en het zijn moeder was en die ene persoon meer of minder maakte in z’n totaliteit niet zo uit die avond.
Ik hoop dat mijn kinderen zich later vrij voelen om gewoon alleen maar mensen uit te nodigen die zij leuk vinden. Het is namelijk hun feestje.
Eigenlijk doen we dat nu al, dus ik denk dat ze niet beter weten. Bij de laatste verjaardag had mijn man zijn eigen familie weggelaten. Ik vraag er niet naar, maar ik vind het ook helemaal niet erg.
