Wanneer laat jij na de geboorte je ouders op bezoek komen?
Misschien ben ik overgevoelig of te romantisch op dit gebied, maar toch... Hoor graag het geluid van anderen, dan kan ik het wellicht beter in perspectief plaatsen.
Mijn broer is woensdagochtend voor het eerst vader geworden. Hij en zijn vrouw hebben een normale relatie met mijn ouders, bellen, af en toe bij elkaar op bezoek, op verjaardagen ff lunchen, maar niet de deur plat lopen.
Mijn ouders hebben al meer kleinkinderen, maar zijn enthousiast bij elke nieuwe spruit. Bij de geboorte van mijn kinderen stond iedereen al zo'n beetje in het ziekenhuis klaar om oh en ah te roepen, en wie niet kon was welkom zodra we thuis waren.
Schoonzus is in het ziekenhuis bevallen, maar het was volgens mijn broer en haar niet een heel zware bevalling. Ze mochten dezelfde dag naar huis ook, en het gaat naar verluid prima met moeder en kind. Moeder van schoonzus stond al aan het ziekenhuisbed. Mijn ouders waren daar niet welkom. Kan.
Maar nu mogen ze pas zaterdag, ruim 3 dagen na de geboorte, pas een keertje komen kijken! Het is voor mijn ouders een halfuur rijden, mijn moeder is al niet zo bezoekerig, dus het is algemeen bekend dat ze met liefde een half uurtje rijdt, kwartiertje kind bewonderd en weer terugrijdt. Je hebt echt geen last van haar, dat weten broer en schoonzus ook, ze wil alleen maar dolgraag heel even kleinkind in real zien. Ze blijft niet hangen, komt daarna niet elke dag op bezoek, belt je niet plat, niks wat je niet wilt.
Is het stom als ik dit enorm achterlijk vind? Kijk, dat ik iedereen toestond direct langs te komen, dat is mijn keus. En ik heb er begrip voor als ik als zus pas na een week op visite mag, hoe jammer ook. En dat hou ik zo kort als je wilt, kinderen laat ik zelfs thuis als je dat wilt. Maar je ouders... ik vind echt dat mijn moeder de kans had moeten krijgen om de volgende dag, voor mijn part de dag erna, even om het hoekje te kijken.
Stel ik me aan?
Hoe hebben jullie dat gedaan?
SusannaT schreef op 29-10-2022 om 16:56:
[..]
Ik maak me vooral plaatsvervangend druk voor mijn ouders. Mijn broer stuurt, zoals we vooraf (hardop in zijn bijzijn) gehoopt hadden, elke dag een foto (ook al reageert hij dan niet op zn eigen app). En schoonzus, die nooit in de groepsapp reageert, stuurt nu ook ineens foto's. Fijn te weten dat ze eindelijk doorhebben dat we bestaan.
Overigens doet de kleine het ook 's nachts al goed. En volgende week is het mijn beurt, nu al zin in! Mijn ouders stonden te stralen op de foto, die zijn heel gelukkig dat ze de kleine nu zien. Mijn broer stond er stralend naast.
Vat toch niet alles zo zwaar op " fijn dat ze door hebben dat we bestaan" pffff je bent wel erg zwaar op de hand.
Kijk je kunt van alles wensen en willen en vinden maar het zijn volwassen mensen die zelf bepalen hoe ze zaken regelen. Het is niet anders. Jouw houding komt de familieband niet ten goede, misschien iets om eens bij stil te staan.
Valeria schreef op 29-10-2022 om 17:12:
[..]
Ik hoop dat mijn kinderen zich later vrij voelen om gewoon alleen maar mensen uit te nodigen die zij leuk vinden. Het is namelijk hun feestje.
Eigenlijk doen we dat nu al, dus ik denk dat ze niet beter weten. Bij de laatste verjaardag had mijn man zijn eigen familie weggelaten. Ik vraag er niet naar, maar ik vind het ook helemaal niet erg.
Misschien was ik niet duidelijk met wat ik bedoelde te zeggen, want mijn ouders hebben dit nooit geweten juist omdat desbetreffende oma tussen alle andere visite geen struikelblok was, dus geen probleem.
Ik probeerde enkel te vragen wat RodeKrullenbol bedoelde met haar post op Kleinduimpje. 😃
En ja, je hebt ook volkomen gelijk dat mensen ALTIJD enkel moeten uitnodigen wie zij willen, maar zo simpel is dat niet altijd en dát is wat ik bedoel te zeggen. Soms kwets je daar onbewust anderen mee.
Hoe vaak lees je bijvoorbeeld niet dat een kind beide ouders op een verjaardag of bruiloft wil uitnodigen, maar dat niet kan, omdat deze weigeren nog samen te zitten na een (ooit) scheiding. Dan wordt je als kind in een behoorlijke klotesituatie geplaatst, zeker als je beide ouders er graag bij wilt hebben. Soms moeten volwassen mensen gewoon even hun persoonlijke frustraties/issues opzij kunnen zetten, dát is hetgeen ik bedoel.
Gingergirl schreef op 29-10-2022 om 17:34:
[..]
Vat toch niet alles zo zwaar op " fijn dat ze door hebben dat we bestaan" pffff je bent wel erg zwaar op de hand.
Eens, wel behoorlijk overtrokken drama reactie hoor.
Kersje schreef op 29-10-2022 om 17:37:
[..]
Eens, wel behoorlijk overtrokken drama reactie hoor.
Ja en op dramaqueens zit logischerwijs niemand in de kraamtijd te wachten.
Mijn eerste bevalling was een Katastrophe, met blauw licht in het ziekenhuis. Ben daarna 3 dagen in een kraamhotel geweest. En daarna was het prima om mijn ouders te zien.....We wonen 860km uit elkaar.
Bij alle kinderen zijn mijn kinderen in de eerste week geweest. Maar moest er niet aan denken mijn ouders meteen na een bevalling te zien.
Hier stonden na de KS dezelfde avond zowel mijn ouders als mijn schoonmoeder als mijn broer en zus + aanhang in de ziekenhuiskamer. En zelfs de overburen van mijn ouders. Die waren meegereden. Mijn moeder was zó enthousiast dat ze meteen naar de overkant is gerend om het goede nieuws te vertellen… Oké, dat laatste vond ik wat minder, ik lag nog op de verkoeverkamer toen de overbuurman mijn kind al vast had 😞. Maar ik snap dat het alleen maar goed bedoeld was.
Bij de tweede beviel ik midden in de nacht. Dat hebben we wel vrij snel laten weten en de ochtend erna was ook iedereen gewoon welkom in het ziekenhuis (we moesten een extra nachtje blijven).
Ook bij de kinderen van mijn broer en zus zijn we allemaal al binnen een paar uur in het ziekenhuis geweest. Inclusief de al aanwezige neefjes/nichtjes. Het was bij geen van ons opgekomen om dat bijzondere moment níet met de familie te delen!
Ik hoop ook niet dat mijn kinderen later het nodig vinden om onderscheid te maken tussen de twee sets grootouders. Dat ze ervoor zouden kiezen om eerst even samen tot rust te komen zou ik prima kunnen begrijpen, maar onderscheid maken niet. Ook niet als de band met de ene opa en oma beter zou zijn dan als met de andere. Ze zijn allemaal op hetzelfde moment opa en oma geworden en dat is geworden een bijzonder moment. Dat wil je met elkaar delen lijkt mij. Tenzij er echt onmin is natuurlijk, maar dat lijkt me in TO’s geval niet aan de orde.
Ik vind het wel knap dat ze blijkbaar over hun teleurstelling heen zijn gestapt en kunnen genieten van de kennismaking met hun kleinkind.
De kersverse vader zegt dat de bevalling wel mee viel en even later lees ik dat TO meent dat pakje mt 56 wrs te klein is aangezien het een flinkerd is. Dan denk ik dat de vader het niet helemaal goed vertaald heeft. Zelf was ik blij dat ik in ziekenhuis lag en had aangegeven rust, dus geen bezoek te willen zolang ik mij hiervoor te zwak voelde. Twee dagen later gingen we naar huis en in de middag konden de ouders van beide kanten tegelijk hun kleinkind bewonderen.
Maw, ik vind dat Susanne, de TO, zeurt. Ze gaat van de mening van haar broer uit en vergeet de beleving van de net bevallen moeder. Ze zou er verstandig aan doen haar schoonzus eerst even te bellen voor ze een scherp oordeel over haar velt.
Waarom zou een bevalling van een groot kind niet makkelijk kunnen zijn geweest? Hier was het binnen 1,5 uur klaar. Zijn lengte hebben we nooit geweten maar pakje 50 kon hij al niet aan. Hij was bijna 9 pond.
Ik denk dat het aan niemand anders dan de moeder is om te bepalen of het een zware bevalling was. En ook al was het een 'lichte' (?!) bevalling, als ouders geen bezoek willen dan doen ze er goed aan om dat af te houden. Zeker gezien de passief agressieve manier van praten van to over haar broer en diens vrouw denk ik dat deze mensen er goed aan doen hun grenzen heel duidelijk te stellen. Je zal het maar aan je kraambed hebben staan; " hehe, nou eindelijk heb je door dat we nog bestaan".
SusannaT schreef op 29-10-2022 om 16:56:
[..]
Ik maak me vooral plaatsvervangend druk voor mijn ouders. Mijn broer stuurt, zoals we vooraf (hardop in zijn bijzijn) gehoopt hadden, elke dag een foto (ook al reageert hij dan niet op zn eigen app). En schoonzus, die nooit in de groepsapp reageert, stuurt nu ook ineens foto's. Fijn te weten dat ze eindelijk doorhebben dat we bestaan.
Overigens doet de kleine het ook 's nachts al goed. En volgende week is het mijn beurt, nu al zin in! Mijn ouders stonden te stralen op de foto, die zijn heel gelukkig dat ze de kleine nu zien. Mijn broer stond er stralend naast.
Ik reageer ook niet heel veel in die groepsapps van m’n schoonfamilie, heb daar een wat mindere klik mee. Ook omdat ik gek word van al die whatsapp groepen en berichtjes. Desondanks vind ik niet dat je geen onderscheid kan maken tussen de opa’s en oma’s. Als mijn schoonouders dan zo’n opmerking zouden maken zou ik wel gekwetst zijn en zou de band zeker niet ten goede komen.
Maar voor diegene die het heel normaal vinden dat je onderscheid maakt in opa’s en oma’s, hebben jullie dan op andere vlakken ook niet dat je niet goed snapt dat je mensen passeert en kwetst?
SusannaT schreef op 27-10-2022 om 11:20:
[..]
Dat speelt ook mee ja, én mijn moeder is gewend (maar dan nog is het ieders eigen keus) binnen een paar uur haar nieuwste kleinkind te zien, én de andere oma krijgt die kans wel, zij niet.
1) Dat je moeder dat gewend is, betekent niet meteen dat je schoonzus daarin moet mee gaan. Het ‘mijn moeder is gewend binnen paar uur haar nieuwste kleinkind te zien, komt mij dwingerig over. Niet mijn ding.
2) TO gaat er van uit dat haar schoonzus blij is met bezoek van haar moeder; staat er niet bij stil dat ook de komst van haar moeder iets te vroeg van het goede is. Maar als je net bevallen bent, sta je hoofd niet naar een discussie met iemand die reeds naast je bed staat. Heeft TO daar ook al aan gedacht, of kijkt ze alleen maar naar de onrecht die haar moeder meemaakt.
3) @TO, wat wil je eigenlijk met dit draadje? Kan je ook open staan voor reacties die je mening ‘stom en achterlijk’ tegenspreken of wil je alleen maar ja-knikkers om zo je schoonzus onderuit te halen? Ik vind het eigenlijk jammer dat je dit draadje gestart bent. Als ik een schoonzus had die gelijk aan jouw schrijfstijl zo achter mijn rug om, mij in een draad ging zwart maken, mocht die weg blijven.
Rozi schreef op 30-10-2022 om 14:07:
[..]
Maar voor diegene die het heel normaal vinden dat je onderscheid maakt in opa’s en oma’s, hebben jullie dan op andere vlakken ook niet dat je niet goed snapt dat je mensen passeert en kwetst?
Nee. In mijn meest intieme kring houden mensen rondom dit soort gebeurtenissen gelukkig niet als een havik in de gaten of het allemaal wel 'eerlijk' verloopt. De onderlinge relaties staan op zichzelf en worden met begrip en respect voor iedereens behoefte en omstandigheden ingevuld. Eenvormigheid is geen prioriteit.
Rozi schreef op 30-10-2022 om 14:07:
[..]
Maar voor diegene die het heel normaal vinden dat je onderscheid maakt in opa’s en oma’s, hebben jullie dan op andere vlakken ook niet dat je niet goed snapt dat je mensen passeert en kwetst?
- passeer je de ene oma daadwerkelijk? dat is ook aan interpretatie onderhevig. We weten niet waarom de andere oma er wel al was en of die zichzelf ongewenst heeft uitgenodigd of niet. En is 3 dagen verschil al passeren?
- voelt iemand zich gerechtvaardigd gekwetst en moet je daar iets mee?
In andere gevallen heb je meestal niet te maken met mensen die sterk vinden dat ze 'recht' op hebben op iets van jou, dus de implicatie dat je iets niet goed snapt als je niet in dit soort drama meegaat vind ik ook wat vreemd.
Voordat ik mijn eerste kind kreeg had ik ook geen idee dat oma's met elkaar een competitie zouden aangaan. Dat merkte ik pas toen er een baby was. Dat was ontzettend irritant. De ene kant had het meer dan de andere kant, maar ik vond het heel erg vervelend en kinderachtig dat ik steeds moest opletten dat ik de ene niet te veel vertelde over de andere, en dat de ene ging vissen wat 'de andere oma' had gedaan. Soms komt het gewoon zo uit, hè, dat de oma met meer interesses iets leuks bedenkt voor de kinderen. Dat is niet voortrekken. Ik ga dan toch niet zeggen, 'ho, stop, de andere oma kan dit allemaal niet bedenken, dus doe maar niet'. (Hoewel ik wel terughoudend ben geweest met logeren, want bij de ene kant logeren was voor mij abosluut een no-go. Dus om scheve blikken op verjaardagen te vermijden... Absurd eigenlijk, alleen maar doordat oma's zo kinderachtig doen.) En toen kreeg de ene oma iets tegen de andere oma, omdat de ene maar 2 kleinzoons had en de andere ook nog kleindochters. Ik ben nu echt allergisch voor dit soort gezeur geworden 
Eleanor schreef op 30-10-2022 om 14:52:
[..]
Nee. In mijn meest intieme kring houden mensen rondom dit soort gebeurtenissen gelukkig niet als een havik in de gaten of het allemaal wel 'eerlijk' verloopt. De onderlinge relaties staan op zichzelf en worden met begrip en respect voor iedereens behoefte en omstandigheden ingevuld. Eenvormigheid is geen prioriteit.
Zo gaat het hier ook.
Ik kan me überhaupt niet voorstellen hoe je dat consequent eerlijk moet doen. Ga je dan elke maand even vaak en even lang bij beide oma's langs? Ook als de een warm en geïnteresseerd is en er altijd een feestje van maakt terwijl je bij de ander min of meer op visite zit? Verdeel je de logeerpartijen en uitstapjes die oma's met de kleinkinderen doen ook eerlijk om en om? En wat als de ene oma minder initiatief neemt of minder geld heeft? Dan maar niet met de ander mee naar een bungalowpark of de Efteling want dat geeft scheve ogen? Wat als je kind liever bij oma X wil logeren, terwijl oma Y aan de beurt is?
yette schreef op 30-10-2022 om 15:19:
[..]
Zo gaat het hier ook.
Ik kan me überhaupt niet voorstellen hoe je dat consequent eerlijk moet doen. Ga je dan elke maand even vaak en even lang bij beide oma's langs? Ook als de een warm en geïnteresseerd is en er altijd een feestje van maakt terwijl je bij de ander min of meer op visite zit? Verdeel je de logeerpartijen en uitstapjes die oma's met de kleinkinderen doen ook eerlijk om en om? En wat als de ene oma minder initiatief neemt of minder geld heeft? Dan maar niet met de ander mee naar een bungalowpark of de Efteling want dat geeft scheve ogen? Wat als je kind liever bij oma X wil logeren, terwijl oma Y aan de beurt is?
In dit geval bij een geboorte maak je al gelijk onderscheid en druk je al gelijk een stempel.
