Dochter, logopedie. Wat moet je ermee??
Dit verhaal zal ongetwijfeld in het verkeerde forumonderdeel staan, zo ja: excuus
Onze dochter, 4,5 jaar, heeft een kleine "historie" waar derden meer moeite mee hebben dan ik.
Destijds op de kinderopvang dachten ze dat ze doof was, later autistisch en weet ik wat niet meer.
Reden: kind speelde niet, observeerde alleen maar en meer van dat soort zaken wat blijkbaar niet echt normaal is.
Ik lig er gelukkig niet wakker van, ook nooit gedaan!
Afijn, praten deed ze ook niet...ze kan het wel en praat thuis ook veel, alleen (nog steeds) in een ellendig snel tempo waardoor ze vrijwel onverstaanbaar is. Op school en bij anderen praat ze weinig tot niet.
Om die reden is, "dankzij" o.a. consultatiebureau, een jaar of 1,5 terug al besloten: logopedie.
(In alle eerlijkheid: ik zie dit soort dingen dus niet zitten.
Sowieso al die "hulpverlening", er zullen echt wel een paar goeien bij zitten, maar mijn ervaring is dat 99% zakkenvullers zijn met matige kennis. Mijn vrouw daarentegen is wel gevoelig voor zulke lui.)
Afijn, logopedie.
We zijn nu ca. 1.5 jaar verder, ik ben een paar keer mee geweest en het was dramatisch en absoluut niet wat ik er van verwachtte.
Zit daar een dame, vijftiger, elke keer een spelletje te spelen met zo'n kind. Geen idee wat dat met logopedie te maken heeft, maar goed.
Feit is dat die logopedist om de zoveel tijd weer met iets nieuws op de proppen komt.
Meest recent: logisch beredeneren kan dochter niet.
Maar we hebben ook al diverse soortgelijke mogelijke(!) "problemen" mogen aanhoren, selectief mutisme was er ook één van.
Het doet mij sterk denken aan: verzin om de zoveel tijd maar weer iets om de continuiteit van de handel te waarborgen
Daarnaast: wat heeft "logisch beredeneren" met logopedie te maken??
We zitten bij zo'n figuur omdat dochterlief destijds niet sprak.
Inzake het logisch beredeneren: er was een A4 met een paar afbeeldingen, w.o. een eend op een fiets. De vraag: wat klopt er niet.
Mijn visie: áls logopedie al iets met "logisch beredeneren" zou moeten doen...het kind is 4, op tv zie je bijv. eenden (Donald Duck e.a.) die praten, autorijden, met een hengeltje vissen, op een vliegend tapijt rondvliegen etc.
Auto's die praten, zelfstandig rijden, handen hebben...mensen die vliegen.
En dan moet een eend op een fiets niet kunnen?!?!?
Oke, wij als volwassenen snappen dat, een kind van 4...die leeft nog in een iets andere wereld.
Of zie ik dat verkeerd??
(mijn vrouw blijft er overigens bij dat logopedie wel effect heeft, ze praat nu wel beter etc. etc.
Ik heb zoiets: logopedie helpt geen moer, dat kind is nu ca. 1.5 jaar verder én dus ook ca. 1,5 jaar ouder...bij het ouder worden wordt de spraak vanzelfsprekend beter, de woordenschat groter etc.
Logopedie van 1 x p/w een half uur zet m.i. geen zoden aan de dijk, zeker niet als ze domweg spelletjes doen. (laatst was ik weer mee naar logopedie, weer spelletje, na 15 minuten ging dochter met arm voor de ogen zitten, kwam geen woord uit en ze deed niets. Dit duurde zo'n 10 minuten. Logopedist vroeg nog 2 x of ze door wilde spelen...geen reactie en logopedist ging ook maar met de armen over elkaar zitten. 10 minuten niks doen. Sja, tijd was toen voorbij, tot ziens en tot volgende week. )
Kortom: wat moet je er nou mee...
logopedie, ja of nee
Zinvol? Zinloos?
/edit: aldus de logopedist is de woordenschat goed, niet slecht, niet bovengemiddeld...
Bijzonder, dit gezien ze bij de logopedist weinig praat. De woordenschat is het probleem in elk geval niet.
Ik denk dat het tijd word om een andere logopedist te zoeken
Deze heeft, als ik jouw verhaal zo lees, totaal geen klik met je kind
Jou vrouw zegt dat dochter beter praat
Fijn toch .
Alleen ingaande op de logopedist: mijn dochter heeft ook logopedie en de juf doet idd veel spelletjes. Elke zoveel weken komen er een nieuwe categorie woorden. Dochter moet die woorden zeggen en na elk goed woord of twee mag ze een zet doen in het spel of de juf ontlokt taal tijdens een spel.
Verder lees ik in je verhaal een grote weerstand tegen alle 'hulpverlening'. Yes er zullen goede en minder goede professionals zijn.... zoek iemand met wie het klikt ook voor jou. Nee ze zijn niet op zoek naar zoveel mogelijk dingen om de hulp lekker lang aan te kunnen houden. De wachtlijsten zijn overal enorm dus voor klantbehoud hoeven ze het niet te doen.
Ik lees ook veel vertrouwen in je dochter, dat vind ik prachtig.
Roos55 schreef op 02-04-2023 om 08:47:
Jou vrouw zegt dat dochter beter praat
Fijn toch .
Ook de rest gelezen?
Kind is sindsdien 1.5 jaar ouder, met de tijd wordt de woordenschat beter, komt er iets meer rust in het praten (al is 't nog erg snel) etc.
Is die progressie te danken aan de logopedie of aan het feit dat ze 1.5 jaar ouder is??
Wat is nu precies het probleem? Dat je het er niet mee eens bent dat ze hulp nodig heeft? Ofwel: zie jij het probleem niet? Of is het de tijd die je eraan kwijt bent? Vanwaar de weerstand tegen “zo’n figuur”?
Het komt op mij over alsof je het ziet als persoonlijk falen dat je dochter hulp nodig heeft. Alsof hulpverlening niet nodig is omdat jij geen probleem ziet, of wilt zien. Denk je ergens dat je dochter geen probleem heeft? Ik ben ook heel benieuwd hoe dat gaat tussen jullie als ouders. Het lijkt me heel moeilijk als beide ouders uiteenlopende beelden hebben van een kind.
Mijn dochters hebben ook allerlei hulp gehad en soms vroeg ik me ook af wat het nut was van bepaalde oefeningen. En de betrokken therapeut was altijd van harte bereid om een toelichting te geven.
ik lees vanuit jou alleen maar weerstand, dus zal het in jouw ogen niet aan de hulpverlening liggen dat ze vooruit gaat. Dus zal het nooit goed zijn, wat ze doen en daar schiet je dochter niets mee op.
Henricus schreef op 02-04-2023 om 08:53:
[..]
Ook de rest gelezen?
Kind is sindsdien 1.5 jaar ouder, met de tijd wordt de woordenschat beter, komt er iets meer rust in het praten (al is 't nog erg snel) etc.
Is die progressie te danken aan de logopedie of aan het feit dat ze 1.5 jaar ouder is??
Ook de rest gelezen
Maar ik lees vooral heel veel weerstand van jou
Dat voelt je vrouw en dochter waarschijnlijk ook .
Is het probleem de logopedist
Of is het probleem dat jij en vrouw niet op 1 lijn staan ??
Ik zou iets kunnen zeggen over waar logopedisten aan kunnen werken, hoe, en waarom. Maar ik heb niet het idee dat je het echt wilt horen, of wel?
Saartjepoes schreef op 02-04-2023 om 08:48:
Alleen ingaande op de logopedist: mijn dochter heeft ook logopedie en de juf doet idd veel spelletjes. Elke zoveel weken komen er een nieuwe categorie woorden. Dochter moet die woorden zeggen en na elk goed woord of twee mag ze een zet doen in het spel of de juf ontlokt taal tijdens een spel.
Verder lees ik in je verhaal een grote weerstand tegen alle 'hulpverlening'. Yes er zullen goede en minder goede professionals zijn.... zoek iemand met wie het klikt ook voor jou. Nee ze zijn niet op zoek naar zoveel mogelijk dingen om de hulp lekker lang aan te kunnen houden. De wachtlijsten zijn overal enorm dus voor klantbehoud hoeven ze het niet te doen.
Ik lees ook veel vertrouwen in je dochter, dat vind ik prachtig.
Om onderaan te beginnen: ja, ik heb (veel) vertrouwen in haar.
Inzake klantenbehoud: ik heb al zoveel prutsers op dit vlak meegemaakt. Zo ook in mijn eigen werk..eigenlijk overal. Zo was ik laatst bij een "master" manueel therapeut..een hoop blabla. Even wat kneden, afspraak voor volgende week maken..en zo ging dat maar door. Elke week wat kneden, 0,0 effect maar wel weer gelijk afspraak maken.
Het is gewoon een verdienmodel en daar kan ik bijzonder slecht tegen. (ik had nml. 1 kraker die wél echt effectief z'n werk deed en zei na behandeling altijd "bel maar weer als 't weer nodig is". Dat was heel anders, helaas is hij met pensioen)
Kortom: er lopen teveel prutsers, overal!
De weerstand tegen hulpverleners..sja, zo hadden we vorig jaar ook zo'n soort figuur inzake wat kleine probleempjes met dochter.
Die vrouw reed in een zeer dikke BMW 8 cilinder station, praatte al niet eens tegen mij, wel tegen mijn vrouw en achteraf zei ik al tegen mijn vrouw "voel het je op dat ze niets tegen mij zei". Ja, was haar opgevallen.
Vroeg ook wat die vrouw in 1.5 uur tijd eigenlijk had gezegd...het was namelijk alleen maar "mogelijk dit", "waarschijnlijk dat", "het zou kunnen zijn dat..." en allemaal van dat soort loze termen. Een hoop onzinnig gel*l waarmee je blijkbaar een dikke Audi V8 op de weg kan houden. En mijn vrouw trapt er in...
Ik weet wel waarom die vrouw niet met mij praatte: ze wist ook wel dat ze het bij mij zou afleggen en dat mijn vrouw wél in die onzin trapt.
Bij de eerste logopedist, daar zaten we om voor mij onbekende reden vrij kort, kwam ik bij de eerste afspraak. Logopedist in vol enthousiasme vragen waarom we daar zijn en ik zei "geen idee".
"Ja, maar u weet toch wel waarom u hier bent" etc. etc.
Haar gevraagd: heb je ooit een normaal kind gehad, zonder aangeboren afwijkingen of mankementen, die niet kon praten??
Nee zei ze. Dan heb ik dus geen idee wat we hier doen.
Ik sta er nuchter in.
Inzake een andere logopedist zoeken...ik stap liever helemaal van die onzin af.
Ik kan de vrouw niet overtuigen, ze wil niet stoppen en al helemaal niet naar een ander.
Het is goed dat je los kan laten of er wat is met je dochter en dat je gewoon vertrouwen heb dat het hoe dan ook wel goed komt
En dan kan je de rest ook loslaten. Welke hulpverleners je vrouw wel prettig en zinvol vind, en de juffen en meesters, nou laat maar over je heen komen
Ik heb ook een dochter gehad waar het cb Zich zorgen om maakte moest naar fysio en weet ik veel wat maar ik voelde van binnen dat het goed zat. Zo ook met een andere dochter naar logo, ik vond het ook niet supernuttig maar ach.. wat ze mee pikt pikt ze mee, met haar wist ik ook dat het goed zou komen en dat was Zo
Het is in elk geval heel normaal dat logopedie op die leeftijd spelenderwijs wordt gegeven. Hoe zou je dat anders willen? Ellenlang woordjes herhalen of zo? Denk je dat dat effectief is op die leeftijd?
Overigens zie ik in jouw verhaal wel dat dochter er last van heeft dat ze onverstaanbaar praat, gezien het grote verschil in veel praten thuis en bij andere situaties onder andere op school nauwelijks praten.
Ik lees steeds dat je aangeeft vertrouwen te hebben in je dochter en er nuchter in te staan. Ik haal dit helemaal niet uit jouw tekst. Ik lees alleen maar weerstand en nog meer weerstand.
Het is voor een kind helemaal niet prettig dat het zich niet goed kan uiten in de klas/ onder leeftijdsgenoten. Hoe goed ze thuis ook kunnen praten.
Als je niet begrijpt wat de hulpverlening aan het doen is dan kan je hier ook naar vragen he. Moet je hier wel voor open staan.
Je kan het ook zien als dat je dochter alle mogelijkheden krijgt om zich goed te kunnen ontwikkelen.
En als je het echt niet kan opbrengen dat je dochter ondersteuning ontvangt kan je er beter mee stoppen.
Overal zijn idioot lange wachtlijsten. Er zijn vast genoeg ouders die wel blij zijn dat hun kind hulp krijgt.
Friezinnetje schreef op 02-04-2023 om 08:57:
ik lees vanuit jou alleen maar weerstand, dus zal het in jouw ogen niet aan de hulpverlening liggen dat ze vooruit gaat. Dus zal het nooit goed zijn, wat ze doen en daar schiet je dochter niets mee op.
Kijk, als iemand goed werk levert dan ben ik ab-so-luut de laatste die zeurt!
Dat het nooit goed is? Onzin.
Mijn kraker waar ik het hierboven over had: die man is (of was) zijn gewicht in goud waard. Recht door zee, een bak kennis wat niet te evenaren was, fantastisch werk leveren enz.
Helaas zijn die mensen zéér zeldzaam, maar als ik er 1 tref dan prijs ik ze ook de hemel in!
Ik ben iemand die eisen stelt van een professional (het woord zegt het al), ik ga niet af op een titel of wat dan ook. Bewijs je eerst maar eens...en daar ligt dus het probleem!
Heb je wel eens gehoord van "selectief mutisme"?
Hier wel logopedie gehad omdat dochter "te hoog ademhaalde" en daardoor stotterde op de eindklank -ank -ank. Een zanglerares hoorde dit direct bij de buurtbbq. Toen was ze 14 jaar. Tot die tijd dachten we dat haar hoofd te snel ging voor de mond.
Het observerende gedrag dat je in de openingspost beschrijft, herken ik wel. De meeste juffen zagen dat als "jong in gedrag".
Eén invaljuf signaleerde dit als dat onze dochter zich de hele tijd afvroeg "wat doe ik hier in vredesnaam en wat is de bedoeling hiervan?"
De zoektocht kan lastig zijn, maar als er met deze logopedist geen klik is, kun je een andere zoeken. Of contact opnemen met een gediplomeerd zangdocent. Een andere invalshoek kan verrassen.
Ben je echt boos op de hulpverlening of gaat je boosheid eigenlijk over iets anders en uit je dat met frustratie over de hulpverlening?
Het lijkt erop dat je dochter wel degelijk qua ontwikkeling anders gaat dan gemiddeld. Denk je dat het vanzelf bij zal trekken of denk je dat er toch hulp nodig is?
