Het treitergedrag van "vrienden"
mijn dochter is 19 jaar en heeft al heel lang een vriendengroep. 1 van de jongens is al maanden vervelend aan het doen als ze bij elkaar zijn, altijd dat dochter dom is. "Je hebt weinig hersencellen, we laten jou dat niet doen, want ben je te dom voor". Af en toe zijn er zelfs vrienden die mee doen, zelfs haar vriendin heeft weleens meegelachen (ik denk allemaal om maar niet zelf aan de beurt te zijn) maar meestal is het die ene jongen. Ze wilt graag bij de vriendengroep blijven, maar is er ontzettend onzeker van geworden. Ik heb al vanalles met haar besproken wat ze zou kunnen zeggen, maar het houdt niet op. Ik weet niet meer wat ik aan moet raden, het enige is om maar bij de vriendengroep weg te gaan wat ik ook onzin vind om je door zo iemand weg te laten jagen. Ik snap het ook niet, dat je je als 19 jarige zo gedraagd.Maar hij trekt zch nergens wat van aan, dus je kunt zeggen wat je wilt, negeren is ook geen optie. Dochter is juist net altijd heel aardig tegen iedereen.
tsjor schreef op 15-06-2025 om 09:31:
'Dat vind ik dus heel lastig. Want ik kan zeggen je gaat gewoon niet uit, alleen als de meiden ook willen. Of ik kan zeggen, nou denk ook een avondje aan jezelf en ga lekker uit als zij niet willen.'
Je kunt hooguit zeggen wat jij zou doen, maar je kunt niet zeggen dat je dochter moet doen. Of denk je dat je dochter een zorgenkind is, dat zij bijvoorbeeld cognitieve of sociale problemen heeft? Vertrouw je haar niet als zij alleen iets onderneemt?
Ze kan zeker wel alleen gaan.
Ik bedoel te zeggen, bij de ene optie denk je aan de andere, bij de andere optie aan jezelf.
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 09:36:
nou, dochter verheugt zich helemaal op om samen naar een festival te gaan en vervolgens zeg je in de middag weer af en dat is niet de eerste keer.
Maar komen jullie 19 jarige dan nooit bij jullie klagen? En zeg je dan gewoon "oke". Ik ga eigenlijk zelf nog wel vaker naar mijn moeder toe om te vragen wat ze van iets vindt en ik vind dat fijn als ze haar mening geeft of hoe zij zou reageren.
Ik vind het lastig, want wat kan ik nu nog wel of niet zeggen dan.
Ik denk dat je je dochter inderdaad helpt door 'oke' te zeggen. Dat denk ik namelijk ook als iemand afzegt. Het heeft geen zin daar anders op te reageren als het afzeggen al gebeurd is.
En als ze vaak komt met 'die en die heeft weer afgezegd' zou je wel anders kunnen reageren. Namelijk door te vragen waarom ze nog verbaasd is dat deze mensen, die kennelijk vaker afzeggen, dat nu weer doen. Waarom ze daar dan nog mee afspreekt als ze dat afzeggen zo vervelend vind. Je kunt haar namelijk wel helpen haar eigen gedrag aan te passen, maar niet dat van een ander. Je boos maken over het gedrag van de ander helpt niemand.
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 09:36:
nou, dochter verheugt zich helemaal op om samen naar een festival te gaan en vervolgens zeg je in de middag weer af en dat is niet de eerste keer.
Maar komen jullie 19 jarige dan nooit bij jullie klagen? En zeg je dan gewoon "oke". Ik ga eigenlijk zelf nog wel vaker naar mijn moeder toe om te vragen wat ze van iets vindt en ik vind dat fijn als ze haar mening geeft of hoe zij zou reageren.
Ik vind het lastig, want wat kan ik nu nog wel of niet zeggen dan.
Ik zeg gewoon: dat is balen. Wat ga je nu doen?
ik ben aan het denken, dochter komt thuis. Heel verhaal over dat een vriendin of wie dan ook vervelend doet of dat ze niet in een appgroep mag of wat dan ook. Dan zeg ik dus" oke, vervelend voor je". Of hoe doen jullie dat? Dan zal ik dat de volgende keer maar eens gaan doen.
Ik baal ervan als mijn moeder zou zeggen "oke, en nu?". Ik wil graag horen hoe zij er tegenaan kijkt en wat zij zou zeggen. En ik vind het ook fijn dat ik even mijn verhaal kwijt kan bij haar.
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 09:30:
even voor de duidelijk, ik praat hier niet uren over met dochter hoor, dat komt misschien nu wel zo over. Zij weet ook niet dat ik zelf hiermee in mijn hoofd zit, dat ligt bij mij.
Maar als zij zegt dat vriendin bv met haar heeft afgesproken om uit te gaan en 2 uur vantevoren afzegt gaat het bij mij wel koken, want zo ga je niet met iemand om. Dus daar zeg ik dan wel.iets van tegen dochter, zouden jullie dan zeggen "oke, dan is dat zo"
Dat gebeurt hier regelmatig. Al die meiden hebben een super druk leven met school, werk en sociale activiteiten. Soms denk je dat je zin hebt om uit te gaan maar voel je in de loop van de dag dat je eigenlijk te moe bent. Of er komt iets tussen. Als een vriendin van dochter afzegt dan appt ze andere vriendinnen om te vragen wat die voor plannen hebben en dan stelt ze haar plannen bij. Als dochter met zo'n verhaal bij mij komt dan zeg ik; o jammer dat ... toch niet kan, wat ga je dan doen?
Dat jij staat te koken om zoiets is echt niet gezond.
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 09:07:
ja klopt, maar zo denken wij, bij de jongeren gaat het toch echt wel anders.
Ze gaat met deze meiden omdat dat haar vriendinnen zijn en die andere is niet haar vriendinnegroep, maar is 1 vriendin die met haar vriendinnengroep gaat.
Hoe doen jullie dat dan als je vroeger op vakantie ging met vriendinnen. Wij gingen iedere avond uit en vooral de vakantie in lorret, dat is uitgaan. Maar ik heb zelf vroeger nooit zo'n issues gehad met vrienden, iedereen was altijd heel gemakkelijk. Doe lekker waar je zin in hebt, ook nooit geen sprake van wel of niet uitgaan, we gingen gewoon. Ook niet dat gedoe onder elkaar of iemand buitensluiten.
Iemand buitensluiten? Of jezelf (letterlijk en figuurlijk) buiten de groep zetten?
Wij bespraken van tevoren globaal wat onze wensen waren. We waren met zes. Soms ging een selectie wat anders doen dan de rest, maar nooit iemand alleen (behalve een middagwandeling). We maakten afspraken van tevoren en spraken verwachtingen uit. Om gedoe te voorkomen. We gingen zeker stappen, maar niet iedere avond. Twee van ons verloren de interesse in een strand/feestvakantie en zijn de tweede keer niet meer meegegaan. Omdat ze andere behoeftes hadden dan de overige vier en dat niet verenigbaar was in een vakantie waar niemand te veel water bij de wijn moest doen.
Anne1234! schreef op 15-06-2025 om 09:50:
[..]
Dat gebeurt hier regelmatig. Al die meiden hebben een super druk leven met school, werk en sociale activiteiten. Soms denk je dat je zin hebt om uit te gaan maar voel je in de loop van de dag dat je eigenlijk te moe bent. Of er komt iets tussen. Als een vriendin van dochter afzegt dan appt ze andere vriendinnen om te vragen wat die voor plannen hebben en dan stelt ze haar plannen bij. Als dochter met zo'n verhaal bij mij komt dan zeg ik; o jammer dat ... toch niet kan, wat ga je dan doen?
Dat jij staat te koken om zoiets is echt niet gezond.
Als mijn dochter met iemand heeft afgesproken, vind ik niet dat ze 2 uur vantevoren af kan zeggen en dat zal ik haar ook zeggen. En zo snel weer met een ander afspreken werkt niet.
CharlieB schreef op 15-06-2025 om 09:51:
[..]
Iemand buitensluiten? Of jezelf (letterlijk en figuurlijk) buiten de groep zetten?
Wij bespraken van tevoren globaal wat onze wensen waren. We waren met zes. Soms ging een selectie wat anders doen dan de rest, maar nooit iemand alleen (behalve een middagwandeling). We maakten afspraken van tevoren en spraken verwachtingen uit. Om gedoe te voorkomen. We gingen zeker stappen, maar niet iedere avond. Twee van ons verloren de interesse in een strand/feestvakantie en zijn de tweede keer niet meer meegegaan. Omdat ze andere behoeftes hadden dan de overige vier en dat niet verenigbaar was in een vakantie waar niemand te veel water bij de wijn moest doen.
Jullie gingen dat goed bespreken. Maar als er 3 nou gaan zeggen we willen niet dat jij uitgaat met andere hoor je daar dus naar te luisteren, ik vind dat best raar. Dus je moet je aanpassen dat zij niet zo vaak willen uitgaan, maar zij passen zich niet aan dat jij een keer uit kunt gaan.
en zo is het cirkeltje weer rond.
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 09:56:
[..]
Jullie gingen dat goed bespreken. Maar als er 3 nou gaan zeggen we willen niet dat jij uitgaat met andere hoor je daar dus naar te luisteren, ik vind dat best raar. Dus je moet je aanpassen dat zij niet zo vaak willen uitgaan, maar zij passen zich niet aan dat jij een keer uit kunt gaan.
Ze zullen vast niet zeggen dat dochter niet weg mag. Ik denk wel dat het goed is dat dochter zich realiseert dat ze zichzelf buiten de groep zet als ze te vaak apart van de groep dingen gaat doen. Als je zulke andere wensen/verwachtingen hebt van een vakantie dan gaat dat toch niet werken?
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 09:26:
[..]
Dat vind ik dus heel lastig. Want ik kan zeggen je gaat gewoon niet uit, alleen als de meiden ook willen. Of ik kan zeggen, nou denk ook een avondje aan jezelf en ga lekker uit als zij niet willen.
Hier gaat het dus vaker zo dat ze afspreken en vriendin in een keer geen zin meer heeft en dat dochter dan ook niet meer kan gaan.
Je kunt ook gewoon niets zeggen. Laat het haar lekker zelf uitzoeken daar wordt ze volwassen van.
Je moet op deze leeftijd geen oplossingen meer aandragen. Als je dochter het ter sprake brengt zeg gewoon niets inhoudelijks. Je knikt, kijk peinzend, humt en zegt lastig moeten jullie onderling maar uitzoeken.
Je bent er veel te veel mee bezig dat is niet gezond voor jouw maar ook niet voor je dochter.
ik denk zelf dat ik de draad kwijt ben, wanneer kies je voor jezelf/wanneer pas je je aan aan andere, wanneer kun je wel iets zeggen, wanneer kun je beter niks zeggen? Ik wil gewoon dat dochter en aan een ander denkt, maar ook aan zichzelf en dat ze er iets van zegt als dingen niet kunnen.
Tuinfluiter schreef op 15-06-2025 om 10:01:
[..]
Je kunt ook gewoon niets zeggen. Laat het haar lekker zelf uitzoeken daar wordt ze volwassen van.
Je moet op deze leeftijd geen oplossingen meer aandragen. Als je dochter het ter sprake brengt zeg gewoon niets inhoudelijks. Je knikt, kijk peinzend, humt en zegt lastig moeten jullie onderling maar uitzoeken.
Je bent er veel te veel mee bezig dat is niet gezond voor jouw maar ook niet voor je dochter.
Klopt, maar ik doe dit dus ook bij mijn moeder. Hebben jullie dat niet dan dat je met problemen je verhaal bij je moeder legt?
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 09:56:
[..]
Jullie gingen dat goed bespreken. Maar als er 3 nou gaan zeggen we willen niet dat jij uitgaat met andere hoor je daar dus naar te luisteren, ik vind dat best raar. Dus je moet je aanpassen dat zij niet zo vaak willen uitgaan, maar zij passen zich niet aan dat jij een keer uit kunt gaan.
Nee dan ben je al te laat. Je bespreekt voor je een vakantie boekt wat de plannen en verwachtingen zijn. Als een persoon elke avond wil stappen en de rest niet, dan past dat niet. En ja dan zal die ene zich moeten aanpassen, danwel door niet mee te gaan en een andere vakantie te boeken, danwel door ook minder uit te gaan.
Echt TO, je dochter is niet zielig! Ze kiest er zelf voor om met deze meiden op vakantie te gaan.
Ik blijf bij mijn vorige advies, ik zou het je dochter gunnen om minstens een half jaar naar het buitenland te gaan. Ze zit in allerlei ongezonde dynamieken, met vrienden maar ook met jou denk ik. Tijd om daar eens afstand van te nemen en uit te vinden wat zij belangrijk vindt
Anne1234! schreef op 15-06-2025 om 10:01:
[..]
Ze zullen vast niet zeggen dat dochter niet weg mag. Ik denk wel dat het goed is dat dochter zich realiseert dat ze zichzelf buiten de groep zet als ze te vaak apart van de groep dingen gaat doen. Als je zulke andere wensen/verwachtingen hebt van een vakantie dan gaat dat toch niet werken?
Nee, dat gaat misschien over 1 of 2 keer.