Het treitergedrag van "vrienden"
mijn dochter is 19 jaar en heeft al heel lang een vriendengroep. 1 van de jongens is al maanden vervelend aan het doen als ze bij elkaar zijn, altijd dat dochter dom is. "Je hebt weinig hersencellen, we laten jou dat niet doen, want ben je te dom voor". Af en toe zijn er zelfs vrienden die mee doen, zelfs haar vriendin heeft weleens meegelachen (ik denk allemaal om maar niet zelf aan de beurt te zijn) maar meestal is het die ene jongen. Ze wilt graag bij de vriendengroep blijven, maar is er ontzettend onzeker van geworden. Ik heb al vanalles met haar besproken wat ze zou kunnen zeggen, maar het houdt niet op. Ik weet niet meer wat ik aan moet raden, het enige is om maar bij de vriendengroep weg te gaan wat ik ook onzin vind om je door zo iemand weg te laten jagen. Ik snap het ook niet, dat je je als 19 jarige zo gedraagd.Maar hij trekt zch nergens wat van aan, dus je kunt zeggen wat je wilt, negeren is ook geen optie. Dochter is juist net altijd heel aardig tegen iedereen.
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 10:38:
heel toevallig komt dochter net 5 minuten bij me zitten. Ze had een feestje gehad. Ze vertelde me, ja ze beschuldigde mij dat ik een telefoon in het zwembad heb gegooid, maar ik heb juist net alles zitten te beschermen. Ik zeg "oh vervelend". Dan komt ze nog met een verhaal dat een meisje boos was dat ze er niet was, heel verhaal. Ik was er gewoon zei ze binnen 1 minuut en toen was ze nog boos.
Eigenlijk wilde ik het hele verhaal weten en interesse tonen en luisteren. Ik zeg "dat is vervelend" en nu? Weet ik niet zegt ze en loopt weg.
Nu heb ik voor mijn gevoel echt niet goed kunnen luisteren, het kwam meer ongeïnteresseerd over die reacties van mij. Het waren maar kleine dingetjes, maar ze wilde het toch even kwijt.
Soms is het genoeg om even tegen iemand aan te praten, even de frustratie van je af praten. Dan ontvangt je van je moeder wat gehum en een tja en nu? Dan ben je het kwijt en kan je door.
Niet elk probleem heeft uren aandacht en discussie nodig.
Roos57 schreef op 15-06-2025 om 10:41:
Wat verwacht dochter van jou ?
Wel eens gevraagd?
Wil ze luisterend oor van haar moeder of jou advies
Dat weet ik eigenlijk niet, ,goeie! En wat als ze zegt advies?
Ik zit echt met verbazing te lezen hoeveel gedoe je dochter steeds heeft. Hoe vaak hebben jullie dit soort gesprekken? Het lijkt wel alsof ze elke week een paar keer dit soort gedoe meemaakt! Is dat normaal tegenwoordig?
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 10:31:
[..]
Maar dat doe ik dus ook. En als ik merk dat ze ergens mee zit ga je toch suggesties geven. Als ik merk dat dochter te weinig heeft terug gezegd en niet voor zichzelf is opgekomen moet ik dan maar zeggen, oh vervelend, zo kom ze toch ook niet verder?
Het is gezonder om alleen te luisteren en vooral geen suggesties te doen. Moeilijk, maar probeer het eens.
Jij bent ook sociaal onzeker en niet echt assertief, dus helaas, aan jouw advies heeft ze niet zoveel. (Sorry, dit klinkt harder dan ik het bedoel.) Wat beter is, is luisteren, vragen stellen en haar zelf tot conclusies laten komen.
Je vertelt ook keer op keer dat je ontzettend veel invult voor je dochter. Ik denk dat... ik zou denken dat... ik kan me voorstellen dat... Stop daarmee! Vraag het aan je dochter. En zo niet, kap je eigen denkmallemolen resoluut af. Ga op zo'n moment iets actiefs doen.
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 10:38:
heel toevallig komt dochter net 5 minuten bij me zitten. Ze had een feestje gehad. Ze vertelde me, ja ze beschuldigde mij dat ik een telefoon in het zwembad heb gegooid, maar ik heb juist net alles zitten te beschermen. Ik zeg "oh vervelend". Dan komt ze nog met een verhaal dat een meisje boos was dat ze er niet was, heel verhaal. Ik was er gewoon zei ze binnen 1 minuut en toen was ze nog boos.
Eigenlijk wilde ik het hele verhaal weten en interesse tonen en luisteren. Ik zeg "dat is vervelend" en nu? Weet ik niet zegt ze en loopt weg.
Nu heb ik voor mijn gevoel echt niet goed kunnen luisteren, het kwam meer ongeïnteresseerd over die reacties van mij. Het waren maar kleine dingetjes, maar ze wilde het toch even kwijt.
Misschien was even spuien wel genoeg voor dochter. Het lijkt er wel op.
Joszy schreef op 15-06-2025 om 10:46:
Ik zit echt met verbazing te lezen hoeveel gedoe je dochter steeds heeft. Hoe vaak hebben jullie dit soort gesprekken? Het lijkt wel alsof ze elke week een paar keer dit soort gedoe meemaakt! Is dat normaal tegenwoordig?
Ik ook. Hoe leuk zij al die vrienden van haar? Het klinkt allemaal niet heel gezellig.
Joszy schreef op 15-06-2025 om 10:46:
Ik zit echt met verbazing te lezen hoeveel gedoe je dochter steeds heeft. Hoe vaak hebben jullie dit soort gesprekken? Het lijkt wel alsof ze elke week een paar keer dit soort gedoe meemaakt! Is dat normaal tegenwoordig?
Ja, dat is niet normaal, hoe die jongeren onderling allemaal doen. Ik snap dat ook niet. Nu verteld ze heel veel tegen mij, ik denk dat andere ouders het niet eens weten. En is niet alleen bij dochter hoor. Dan mag die vriendin weer niet mee van andere of mogen ze die niet of is die weer boos enz...dat is niet alleen met vrienden, ook bij de sport/school
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 10:31:
[..]
Maar dat doe ik dus ook. En als ik merk dat ze ergens mee zit ga je toch suggesties geven. Als ik merk dat dochter te weinig heeft terug gezegd en niet voor zichzelf is opgekomen moet ik dan maar zeggen, oh vervelend, zo kom ze toch ook niet verder?
Je bent er erg mee bezig maar heb je het idee dat je dochter verder komt door al die gesprekken en tips.
Misschien niet vertellen wat je zelf zou doen in een bepaalde situatie maar bij weer een verhaal van je dochter vragen en hoe denk je het op te lossen. Alleen een luisternd oor bieden maar tips, oplossingen en waardeoordeel achterwege laten.
IMI-x2 schreef op 15-06-2025 om 10:46:
[..]
Het is gezonder om alleen te luisteren en vooral geen suggesties te doen. Moeilijk, maar probeer het eens.
Jij bent ook sociaal onzeker en niet echt assertief, dus helaas, aan jouw advies heeft ze niet zoveel. (Sorry, dit klinkt harder dan ik het bedoel.) Wat beter is, is luisteren, vragen stellen en haar zelf tot conclusies laten komen.
Je vertelt ook keer op keer dat je ontzettend veel invult voor je dochter. Ik denk dat... ik zou denken dat... ik kan me voorstellen dat... Stop daarmee! Vraag het aan je dochter. En zo niet, kap je eigen denkmallemolen resoluut af. Ga op zo'n moment iets actiefs doen.
Maar wie helpt haar dan als ze er zelf ook niet uitkomt?
Tuinfluiter schreef op 15-06-2025 om 10:53:
[..]
Je bent er erg mee bezig maar heb je het idee dat je dochter verder komt door al die gesprekken en tips.
Misschien niet vertellen wat je zelf zou doen in een bepaalde situatie maar bij weer een verhaal van je dochter vragen en hoe denk je het op te lossen. Alleen een luisternd oor bieden maar tips, oplossingen en waardeoordeel achterwege laten.
Ik heb dat weleens gedaan en dan zegt ze weet ik niet.
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 10:53:
[..]
Maar wie helpt haar dan als ze er zelf ook niet uitkomt?
Dan zal ze moeten accepteren of veranderen bovendien jij komt er ook niet uit dus aan jou heeft ze ook niet veel
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 10:53:
[..]
Maar wie helpt haar dan als ze er zelf ook niet uitkomt?
Maar jij helpt haar blijkbaar ook niet echt, want er wordt niks opgelost. Blijkbaar zijn jouw adviezen niet zodanig dat je dochter daarmee de problemen kan oplossen.
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 10:53:
[..]
Maar wie helpt haar dan als ze er zelf ook niet uitkomt?
Heel kort: NIEMAND!
En dat geeft niet. Ze moet gaan zien dat dit niet echt vrienden zijn die haar steunen door dik en dun.
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 10:52:
[..]
Ja, dat is niet normaal, hoe die jongeren onderling allemaal doen. Ik snap dat ook niet. Nu verteld ze heel veel tegen mij, ik denk dat andere ouders het niet eens weten. En is niet alleen bij dochter hoor. Dan mag die vriendin weer niet mee van andere of mogen ze die niet of is die weer boos enz...dat is niet alleen met vrienden, ook bij de sport/school
Dit is niet een algemeen beeld van jongeren in Nederland. Ik herken er niks van. Dat gedoe in vriendengroepen herken ik niet van mijn dochter (nu 23) en ook niet van mijn zoon. Die heeft sinds wel gedoe in de klas op het mbo, omdat sommigen weet geen zin in hebben en zoon vraag goed wil scoren en bij samenwerken kunt dat niet altijd.
Als er echt altijd zoveel gedoe is dan is het tijd om het los te laten. Zoek vrienden waar je op kunt vertrouwen, die je steunen door dik en dun en ga op vakantie met vrienden die dezelfde dingen als jij leuk vinden.
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 10:55:
[..]
Ik heb dat weleens gedaan en dan zegt ze weet ik niet.
Dan kan ze daar mee aan de slag als zij zelf wil. Jij hoeft dat niet op te lossen. Het lijkt alsof situaties die niet altijd even leuk zijn onnodig groot gemaakt worden in jouw hoofd. En vervolgens lijk je dat in gesprek te projecteren. Niet alles vraagt om een oplossing.
Je dochter helpen kan ook zijn om te leren vertrouwen in haar eigen probleemoplossend vermogen. Wat heeft dochter nodig ipv wat vind ik hier van.
Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 10:52:
[..]
Ja, dat is niet normaal, hoe die jongeren onderling allemaal doen. Ik snap dat ook niet. Nu verteld ze heel veel tegen mij, ik denk dat andere ouders het niet eens weten. En is niet alleen bij dochter hoor. Dan mag die vriendin weer niet mee van andere of mogen ze die niet of is die weer boos enz...dat is niet alleen met vrienden, ook bij de sport/school
Heel eerlijk; als je overal gedoe hebt, dan ligt dat ook aan jou.
Of het nou je incasseringsvermogen is (ik heb het idee dat kleine dingen ontzettend opgeblazen worden) of je eigen (passieve) houding hierin. De gemene deler ben je zelf.
Maar dat wordt ook al pagina’s in verschillende bewoordingen geschreven.
Jullie lijken beiden niet echt op zoek naar oplossingen, maar vooral naar een bevestiging van slachtofferschap.
er zijn maar weinig mensen die daar op lange termijn geduld mee hebben. Dan kom je inderdaad vooral bij je familie uit. Of (andere) mensen met dezelfde patronen.